ท่านผู้อ่านโปรดทราบ ขณะนี้เอมิได้ทำการพักเรื่อง เพลิงรัก...สองหัวใจเอาไว้ก่อน ใครรออ่านตอน 4 ขอบอกว่าเขียนเสร็จแล้วค่ะ เดี๋ยวจะอัพให้นะคะ แป๊บเดียวๆ ..


... ไดอารี่เล่มนี้อุทิศให้แก่ชีวิตวัยสาว(แก่)ของป้าสุดสวยคนหนึ่ง ผู้ซึ่งใช้เวลาหลายปีในรั้วมหาวิทยาลัยในการคร่ำเคร่งกับการเรียน และ .. แฮ่ๆ .. เพลิดเพลินกับการชื่นชมเด็กหล่อๆ ... (โอ้ววว.. เต็มพรึ่บละลานตาไปหมด) ขอย้ำว่าเรื่องทั้งหมดถ่ายทำจากสถานที่จริง แต่บรรยากาศจำลอง (มันก็จำลองมาจากของจริงนั่นแหละว้า) และผู้ที่ถูกเอ่ยพาดพิงถึงในเนื้อเรื่องไม่มีตัวตนใดๆทั้งสิ้น (แหงแซะ .. ขืนเอาชื่อมันมาลง เป็นหัวแบะพอดีกัน)
... เรื่องราวทั้งหลายในไดอารี่เริ่มต้นอย่างสวยงาม......

...
...

.. ตุ้บ .. เสียงกระแทกกองหนังสือหอบใหญ่ลงบนโต๊ะอย่างไม่ปราณี ส่วนกระเป๋าสะพายน่ะเหรอ ค่อยๆวางจ้ะ .. มันแพง

เสียงโช้งเช้งของจ้ะจ๋าเพื่อนสาวดังลั่นขณะโถมกายลงบนตียง ..
“ เบื่อๆๆ.. อีกสองอาทิตย์ก็สอบแล้ว อย่าว่าแต่จะได้เรียงชีทเลย อจ.ยังสอนไม่จบบทเลยด้วยซ้ำ ถึงตอนนั้นจะอ่านทันมั้ยวะเนี่ย เมื่อไหร่จะเรียนจบซักทีเบื่อแล้วนะ” โอว..ไม่ดีค่ะ เพื่อนจ๋าของเราพูดจาไม่งามเลย อนุโลมให้ได้เฉพาะในหมู่เพื่อนฝูงนะคะ ต่อหน้าหนุ่มๆอย่าเชียว

“ เราไปอ่านหนังสือที่หอในกันมั้ยจ๋า” แหม..ก็หอในน่ะ เต็มไปด้วยเด็กๆเฟรชชี่หน้าใสส่วน ปีอื่นน่ะป.ช.ก.(ประชากร)ส่วนน้อยแค่พอระคายสายตา “ดีมั้ย...ห้องอ่านหนังสือก็กว้าง ไฟก็สว่าง เงียบก็เงียบ แถมเปิดตลอด24ชม.แข่งกะเซเว่นเลย เรานะชอบไปอ่าน ได้สมาธิสุดๆ ” ข้าพเจ้าพยายามหว่านล้อมมัน .. แหะๆ มรึงไม่เคยไปล่ะซี้ โอวว อาหารตาโคตรๆ ... แต่จะให้กรูไปนั่งหน้าแก่ เอ๊ย หน้าสวยอยู่คนเดียวมันก็ดูจะไม่งาม เดี๋ยวโดนเด็กฉุดไปละคนสวยก็แย่สิคะ (จริงๆคือกลัวป.ช.ช.แปลว่าประชาชน จะรู้จุดประสงค์ของเราน่ะสิ อะแฮ่ม .. มีเพื่อนไปด้วยมันถึงจะดูจริงจังเป็นเด็กเรียนหน่อย)

“ เออ .. งั้นซักหกโมงค่อยเข้าไปละกันนะ จ๋าขออาบน้ำก่อน” แฮ่.. มันเชื่อเราแฮะ

“ แอมโทรชวนเจ กับหนึ่งไปด้วยกันรึเปล่า” ยัยจ๋ายังมีแก่ใจถามถึงเพื่อนชาย(ไม่แท้)สุดซี้ของเรา

“ สองคนนั้นน่ะ มันไปอยู่แล้วล่ะ เดี๋ยวก็เจอกัน” โอ.. ข้าพเจ้าเซ็งค่ะ ถึงไอ้สองตัวนั่นใจมันจะไม่แมน แต่ท่าทางมันออกเสียที่ไหนเล่า ไอ้เจน่ะดูเรียบร้อยแต่ตุ้งติ้งเล็กๆ ไม่สังเกตจริงๆใครเล่าจะเห็น ตอนแรกที่รู้จักกันเรายังว่ามันดูดีเลย หน้าแจแป๊น แจแปนออกจะขนาดนั้น ยิ่งตอนนี้ Rain ดังมันยิ่งฮึกเหิม เพราะใครๆก็ชม ว่าหน้ามันเหมือนมายเรนนี่เบบี๋สุดที่เลิฟ ... ส่วนไอ้หนึ่งเนี่ยยิ่งไม่ต้องพูดถึง นอกจากภายนอกจะดูมาดแมนเกินร้อยแล้วมันยังหน้าตาน่ารักซะขนาดรุ่นน้องสาวๆแห่มาตั้งแฟนคลับกันให้ตรึม (แม่หนูช่างไร้เดียงสาไม่รู้ความเลยจริงจิ๊งง จะเอ็นดูหรือหดหู่กันดีเนี่ย อนาคตของชาติช่างมืดมน..) เอาเป็นว่าถึงมันจะหน้าตาดีจากไหนมาชั้นก็ไม่สะเทือนอยู่แล้วล่ะ แต่ความสำคัญมันอยู่ตรงที่ .. ถ้ามันมานั่งด้วยกันแล้วฉันจะขายออกไหมเนี่ยย!!.. โอว.. ไม่นะ .. หนุ่มน้อยที่ไหนเห็นเข้าก็ต้องคิดว่าสาวสวยอย่างป้ามีคู่ตุนาหงันที่สง่างาม เหมาะสมกันราวกิ่งทองใบหยกไปเสียแร้ว ตะเล่ง เตร็ง เตร้ง .. (เสียงระนาดลอยมาจากไหน)

และแล้วหกโมงเย็นก็มาถึง .. ป้าเปิดประตูห้องกรีดกรายออกมาอย่างมั่นใจในความงาม .. สาวสวยต้องมีมาดเป็นของตนเอง .. เสื้อลูกไม้สีชมพูพริ้วไหว กระโปรงยีนส์กิ๊บเก๋สั้นสองคืบ เสียงสร้อยข้อมือดังกระทบกันกรุ๋งกริ๋ง กลิ่นโคโลญจน์อ่อนๆกระจายในสายลม อะฮ้า .. รู้สึกเหมือนชิราโทริ เรโกะ คุณหนูเริ่ดสุดๆ

“ โห.. แอมแต่งตัวสวยจัง จะไปไหนเนี่ย” น้องยาหยีเพื่อนข้างห้องเดินสวนมาพอดี .. แฮ่.. สวยมะๆ .. น้องหยีปากดีจริงๆวันนี้

“ มรึงจะไปอ่านหนังสือหรือไปดูลิเกวะ” เสียงกวนบาทบาทาลอยแทรกมางี้ เจ๊นุ่นแหงแซะ .. แหมกรูสวยขนาดนี้มรึงจะชมให้คันปากซักครั้งบ้างก็ไม่ได้เหรอไงนะ

“ มรึงนี่มันปากแมวจริงๆเลยนะนุ่น ไปอ่านหนังสือโว้ย .. จ้ะจ๋าเราไปรอข้างล่างก่อนนะจ้ะ” เสร็จแล้วก็รีบเดินอ้าวลงไป อยู่นานเดี๋ยวไอ้นุ่นมันนึกว่าเป็นกระดูก กัดเจ็บจริงๆผ่าสิ
..
..
หอในมอเริ่มคึกคักเนื่องจากใกล้เทศกาลสอบ ใต้หอทุกหอจะมีโต๊ะหินอ่อนให้เลือกนั่งมากมายตามความชอบใจ (ส่วนป้าเลือกนั่งตามวิวเพื่อบริหารเรดาห์สายตา..) แบบนั้นเป็นพวกขาจร แต่ถ้าใครชอบความเงียบก็เข้าไปนั่งในห้องอ่านหนังสือใต้หออีกฝั่งได้ ซึ่งส่วนใหญ่ก็เป็นพวกขาประจำมีการจองโต๊ะจองที่นั่งกันไว้ ซึ่งก็เป็นการดี เนื่องจากโต๊ะไหนหล่อ เราก็จะเข้าไปยึดที่นั่งฝั่งตรงข้ามทันที ... ทีนี้ละก็ได้(ทำเป็น)อ่านหนังสือไปมองโน่นมองนี่ไป (ส่วนใหญ่ก็มองหน้าใสๆของน้องหล่อตรงข้ามนี่แหละ..อาา..สุขใดจะเปรียบกับการได้แทะโลมเด็ก..)

แต่มีบางครั้งก็ต้องหงุดหงิดเสีย’รมณ์ เนื่องจากน้องหล่อบางราย พกพานังแฟนมานั่งด้วยกัน เชอะ .. สวยสู้ชั้นก็ยังไม่ได้ .. แถมจู๋จี๋กระจุ๊กกระจิ๊กกันอยู่นั่นแหละ รำคาญจริงๆ ไอ้เรารึอุตส่าห์จะตั้งใจอ่านหนังสือ ไม่มีสมาธิเลย (ป้ามัวแต่แอบมองอิจฉาเค้าอ่ะเด่ะ รู้หรอกน่า)

ตกลงวันนี้เราจะนั่งกันข้างในห้องอ่านหนังสือ เนื่องจากจ้ะจ๋าอยากได้สมาธิอ่านหนังสือ .. ได๋เลยจ้ะ .. แอมก็อยากสำรวจภูมิประเทศในห้องนี้ก่อนเหมือนกัน .. หากไม่เหมาะสมต่อการอยู่รอดของสตรีสาวสวยวัยใกล้เรียนจบ ป้าค่อยออกไปหาอาหาร(ตา)กินข้างนอกแทน ..

และแล้วความกังวลก็เป็นจริง ไม่มีสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าน้องหล่ออาศัยอยู่ในห้องอ่านหนังสือคืนนี้เลยแม้แต่คนเดียว!! .. โอ.. ชีวิตคนเราช่างเศร้านัก คิดแล้วก็หิวข้าว ..

“ จ๋าเอาอะไรมั้ย เราไปโรงอาหาร” เอ่ยถามอย่างคนน้ำใจงาม .. แต่ถ้ามันจะเอาอะไรต้องขอตังค์มาก่อน เดี๋ยวมันลืมจ่าย

“ ยังอิ่มอยู่เลยอ่ะ แอมไปเหอะ .. ไม่ไปส่งนะ” โป๊ะเช้ะ.. เข้าเป้าพอดี .. จำไว้นะหนูๆ สาวสวยต้องเดินคนเดียว (แต่ต้องมีเพื่อนมาด้วยนะ ให้มันอยู่ห่างๆก็พอ ไม่งั้นเดี๋ยวป.ช.ช.จะหาว่าเราไม่มีใครคบ)

“ อืมม.. กินอะไรดีน้า ...” แกล้งทำเป็นเดินกรีดกรายในโรงอาหาร แต่ เฮ้ๆ.. ป้า..ร้านอาหารน่ะอยู่ฝั่งขวามือ ส่วนซ้ายมือที่ป้ามองอยู่น่ะมีแต่โต๊ะอาหาร แล้วก็... อู้ยย.. สายตาปะทะอย่างจัง .. น้องหล่อเบอร์หนึ่ง!! ในที่สุดก็เจอ .. มาแอบอยู่นี่เอง โฮะ โฮะ .. กำลังนั่งรับ’ทานอาหารอย่างผู้ดีมีสกุล รายล้อมด้วยข้าทาสบริวารมากมาย (นั่นเพื่อนเขาย่ะป้า .. แก่แล้วยังตาถั่วอีก) .. มาเร้วว.. มาหาป้ามะคนดี ..

น้องหล่อเหมือนจะรู้สึกตัว หันกลับมามองช้าๆ .. อา .. ทุกสิ่งรอบกายค่อยๆเคลื่อนไหวช้าลง ช้าลง ราวกับภาพสโลว์โมชั่นในหนังรักโรแมนติกที่เพิ่งดูเมื่อคืน นางเอกวิ่งเล่นไล่จับกับลูกหมาขนฟูตัวจ้อยจนไปชนเข้ากับพระเอกที่กำลังจูงแมวที่บ้านมาเดินเล่น ทั้งสองล้มลงไปด้วยกับที่พุ่มดอกกุหลาบสีแดงสดราวกับนัดหมายกันไว้ .. อา .. ช่างโรแมนติกยิ่งนัก .. สุดท้ายพระเอกและนางเอกเลยต้องไปทำแผลที่โรงพยาบาลเนื่องจากหนามกุหลาบเกี่ยวเลือดซิบไปทั้งตัว แถมหมานางเอกก็กัดแมวพระเอกตาย .. ทั้งสองเลยครองรักกันตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา และสัญญาว่าจะไม่ปลูกพุ่มกุหลาบไว้ในบ้านเป็นอันขาด ส่วนหมาก็ยกให้ข้างบ้านเลี้ยงไป .. เรื่องราวทั้งหมดจึงจบลงอย่างหวานแหววประทับใจ

และตอนนี้น้องหล่อกำลังหันมาทางป้าช้าๆ .. หรือว่านี่ .. นี่จะเป็น .. “ ชะรอยเราคงเป็นเนื้อคู่ .. จึงได้มาพบกันทันใด .. ก่อนนี้อยู่กันแสนไกล พรหมลิขิตดลจิตใจ ฉันจึงได้มาใกล้กับเธอ .. ” เพลงสมัยคุณแม่ยังสาวลอยเข้ามาในหูป้าทันที (ร้องผิดรึเปล่าก็ไม่รู้..) ... แต่ โอวว.. ในที่สุด .. ชาตินี้เราก็ได้เจอกันแล้ว ... ในที่สุดสายตาน้องหล่อเบอร์หนึ่ง ก็หันมาสบเข้ากับสายตาพี่สาวสุดสวยที่ยืนรอ(ให้ท่า)อยู่ อย่างจัง!! ...

...
...

(จบก่อนนะคะ)

วันนี้พอแค่นี้ก่อน เรียกน้ำย่อยค่ะ เดี๋ยวเอมิจะมาอัพให้อีกในกระทู้เดิมนี่นะคะถ้าใครอยากรู้ต้องมาเปิดดูตอนต่อไปเรื่อยๆ ขี้เกียจตั้งกระทู้ใหม่เดี๋ยวจะไม่ต่อเนื่อง .. เรื่องนี้เขียนสดค่ะ แต่ถ้ามีเพื่อนๆอยากอ่านกันเยอะๆก็จะรีบปั่นต่อ เพราะเอมิยังไม่ค่อยมั่นใจ เพิ่งจะเขียนแนวนี้เป็นครั้งแรก ใครมีอะไรติชมเชิญได้เลยนะคะ .. ขอบคุณผู้อ่านทุกคนค่ะ