กรอบหน้าต่างสีเทากรอบเล็ก ๆ ปรากฏขึ้นบนจอคอมพิวเตอร์ตรงหน้าของหญิงสาว  ดูผ่าน ๆ เธอก็รู้ว่ามีคนขอเพิ่มชื่อเธอหรือที่เรียกว่าแอ๊ดนั่นแหละเข้า มาใน msn โปรแกรมสนทนาบันลือโลกที่กำลังนิยม ด้วยความไม่ใส่ใจเธอก็กดไม่ตกลงไป ทันใดนั้นหน้าต่างเดียวกันก็โผล่ขึ้นมาอีก หญิงสาวคิดในใจ ‘ ใครเนี่ย ทำไมกดออกแล้วยังเข้ามาอีก ’ ด้วยความใคร่รู้จึงกดตอบรับไป

“ สวัสดีครับ ”  ชายหนุ่มจอมตื้อก็เข้ามาทักทายหญิงสาวทันที่ที่เธอกดรับ

“ หวัดดี ใครอ่ะ ”

“ ผมชื่อปาร์คครับ แล้วคุณหล่ะชื่ออะไร ”

“ นายเอาเมลล์เรามาจากไหน ” หญิงสาวเริ่มหัวเสียกับคนที่เพิ่งเข้ามาทักทาย ด้วยหล่อนไม่เคยให้อีเมลล์กับใครนอกจากเพื่อนในกลุ่มของเธอ และที่สำคัญหล่อนไม่ชอบเอาซะเลยกับการแชทหาคู่ที่เพื่อน ๆ ของเธอกระดี๊กระด๊ากันเหลือเกิน แต่หล่อนกนึกเอะใจว่าจะเป็นปาร์คเพื่อนในกลุ่มรึเปล่า แต่ก็ต้องคิดค้าน ‘ นายนั่นมันคงไม่เล่นหรอก ติ๋ม ๆ อย่างนั้น แถมเปิดคอมเป็นรึเปล่าก็ไม่รู้ ... ’ ความคิดของหล่อนต้องชะงักและยิ่งหัวเสียมากขึ้นทันทีที่เห็นข้อ ความต่อไปโผลขึ้นมาหน้าจอ

“ อืม  ฟ้าส่งมาให้ผมครับ  เราคงเป็นเนื้อคู่กัน ...  อิอิ ” อีกฝ่ายตอบมาอย่างทะเล้นและไม่รู้ชะตากรรมของตน ทำให้คนตั้งคำถามเริ่มวีนแตก

“ นาย  เราไม่ชอบดูลิเก  น้ำเน่า  เราจะถามนายอีกครั้งนะว่าเอาเมลล์เรามาจากไหน  ใครให้มา และก็ไม่ต้องมายียวนกวนโมโหด้วย  ไม่ขำ และไม่ชอบ ” หญิงสาวเริ่มแน่ใจแล้วว่าต้องไม่ใช่นายปาร์คเพื่อนของหล่อนอย่า งแน่นอน



ชายหนุ่มคิดในใจ  ‘ เอาแล้ว ๆ ปลายเริ่มแล้ว ’ ชายหนุ่มนึกถึงหน้าหญิงสาวขึ้นมาได้ราง ๆ ตอนเธอวีนแตกที่มหาวิทยาลัย  เริ่มขยาดขึ้นมาหน่อย ๆ แต่เขาก็อดใจไม่ได้ที่จะได้คุยกับเธอที่เขาแอบชอบมานานกว่า 3 ปี



“ โห  แค่นี้ต้องดุด้วย   น่ากลัวนะเนี่ย  ทำไมอ่ะเราเอาเมลล์เธอมาจากเว็บที่เธอไปโพสต์เมลล์ไว้ไงอ่ะ ”

หญิงสาวมั่นใจว่าเธอไม่เคยโพสต์อีเมลล์เธอลงในอินเตอร์เน็ตเป็น อันขาด

“ นายโกหก  เราไม่เคยโพสต์อะไรเลย  แล้วจะมีอีเมลล์เราได้ไง  อย่ามามั่วนะ  นายบอกเรามาว่าเอาเมลล์เรามาได้ไง  เราบอกนายไว้ก่อนนะว่าเราไม่นิยมแชทหาคู่โดญเฉพาะกับผู้ชายที่เ ราไม่รู้จักอย่างนาย ”

ชายหนุ่มอดอมยิ้มไม่ได้ พลางคิดในใจ  ‘ นี่แหละปลายตัวจริง  เริ่มโมโหแล้วนะเนี่ย  เอาไงดีหว่า จะสารภาพดีมั้ยเนี่ย ว่าเราปาร์คเพื่อนเธอไง  มีหวังเป็นโดนแน่พรุ่งนี้  แต่ถ้าไม่บอกก็ต้องหาทางคุยต่อให้ได้จะได้ตะล่อมจีบ เพราะปีนี้ก็ปี 4 แล้วโอกาสสุดท้ายก่อนที่จะเรียนจบ   ’

            “ โถ ๆ  อย่ามองโลกในแง่ร้ายนักสิ  ไปผู้ชายที่เล่นแชทก็ไม่ได้เลวทุกคนหรอกนะ เออ... แต่ก็ดีนะ  รังเกียจคนอื่นเธอจะได้คุยกับเราแค่คนเดียวไง  อิอิ ”

            “ นาย  ไม่ต้องมากวนบาทาเลยนะ  เราไม่ชอบหรือชอบก็เรื่องของเรา  ในเมื่อเราไม่ได้คำตอบ  แถมยังมีคนมากวนอีก งั้นเราก็อย่าคุยกันอีกเลยนะ  เราจะบล๊อคนาย ”

                “ เอ๊ย ! อย่าเพิ่งดิ  ขอโทษครับ  บอกก็ได้ครับ  อีเมลล์คุณมาอยู่ในหนังสือที่ผมยืมมาจากห้องสมุดอ่ะครับ  ผมก็เลยอยากรู้ว่าเป็นใคร ” ชายหนุ่มตอบอย่างขอไปที  และก็รู้ว่าตัวเองฆ่าตัวตายซะแล้ว เพราะถ้าตอบไปแบบนั้นก็เท่ากับว่าต้องเรียนที่เดียวกันน่ะสิ  ‘ ตายแน่เลย  ทำไมตอบไม่คิดวะ  ตอบไปแบบนั้นก็เท่ากับว่าจบ  ขอให้ปลายไม่ทันคิดทีเหอะ ตอบอะไรไม่เข้าท่าเลยโว้ย กำ ๆ ๆ ’