ปี Jian’an ที่ 18 213 AD
(8 กุมภาพันธ์ 213 – 28 มกราคม 214)

ในฤดูใบไม้ผลิ เดือนแรก โจโฉนำทัพเข้าสู่ปากแม่น้ำยี่สู ด้วยทหารกว่าสี่แสนนาย โจโฉโจมตีค่ายซุนกวนทางตะวันตกของแยงซี จับตัว Gongsun Yang แม่ทัพฝ่ายง่อที่ป้องกันที่นั่น ซุนกวนนำทัพเจ็ดหมื่นเข้าต่อสู้กับโจโฉ พวกเขาสู้รบกันนานกว่าหนึ่งเดือน

เมื่อโจโฉมองขบวนเรือรบที่เป็นระเบียบของซุนกวน อาวุธยุทโธปกรณ์ และกองทัพฝ่ายง่อ โจโฉถอนใจพูดว่า ถ้ามีลูกควรจะมีให้ได้อย่างซุนกวน คนที่มีลูกเหมือนเล่าจ๋องหรือเล่ากี๋นั้นไม่แตกต่างอะไรจากลูกหมูลูกสุนัข

ซุนกวนส่งจดหมายไปหาโจโฉบอกว่า น้ำท่วมฤดูใบไม้ผลิกำลังมาถึง ท่านควรจะยกทัพกลับไปดีกว่า ในจดหมายมีอีกหนึ่งแผ่นเขียนไว้ว่า ข้าจะไม่มีอยู่อย่างสงบ เพื่อนเอ๋ย จนกว่าท่านจะตายก่อน โจโฉพูดกับขุนนางของเขาว่า ซุนกวนจะไม่ได้อะไรเลยจากการถอยทัพของเรา แล้วโจโฉก็ถอยทัพกลับ

ในเดือนที่สามวันที่ 11 เมษายน มีราชโองการรวมมณฑลทั้งสิบสี่เพื่อแบ่งเป็นเก้ามณฑล

ในฤดูร้อนเดือนที่สี่ โจโฉมาที่เมือง Ye

ก่อนหน้านั้น เมื่อโจโฉอยู่ที่ Qiao เขากลัวว่าชาวบ้านตามหัวเมืองที่ติดกับแม่น้ำแยงซีจะเดินร้อนจากการรุกรานของซุนกวน เขาจึงวางแผนจะนำชาวบ้านมาอยู่ใกล้เมืองหลวงขึ้น เขาปรึกษาเรื่องนี้กับ เจียวเจ้ นายทหารคนสนิทของมณฑลยังจิ๋ว

ครั้งหนึ่งเมื่ออ้วนเสี้ยวกับข้าได้นำทัพมาพบกันที่กัวต๋อ ข้าได้ย้ายชาวเมืองกุนจิ๋วและแป๊ะเบ๊ วิธีนี้พวกเขาจะได้ไม่เดือดร้อนจากภัยสงคราม และข้าศึกก็ไม่กล้ามาโจมตีพวกเขา ข้าตั้งใจว่าจะทำเช่นเดียวกัน โดยจะย้ายผู้คนจากตอนใต้ของ Huai ท่านคิดว่าอย่างไร

เจียวเจ้ ตอบว่า ในเวลานั้น ทหารของท่านอ่อนแอกว่าศัตรู ท่านจึงต้องย้ายผู้คนจากดินแดนที่ท่านมีสิทธิ์ที่จะแพ้สงคราม เมื่อท่านได้ชัยชนะเหนืออ้วนเสี้ยว อำนาจของท่านจึงแผ่ไปทั่วแผ่นดิน และไม่มีผู้ใดกล้าเป็นศัตรูกับท่าน ธรรมชาติของคนเรานั้นรักถิ่นฐาน พวกเขาย่อมไม่ยินดีที่ท่านจะย้ายพวกเขาจากบ้านเกิด ถ้าท่านย้ายพวกเขาจริง พวกเขาต้องเดือนร้อนแน่ โจโฉไม่เชื่อคำแนะนำของเขา

แล้วชาวบ้านก็พากันหวาดกลัว มากกว่าหนึ่งแสนครัวเรือนจากโลกั๋ง กิวกั๋ง Qichun กองเหลง ล้วนข้ามแยงซีไปทางตะวันออก ดังนั้นดินแดนตะวันตกของแม่น้ำก็ถูกทิ้งให้รกร้าง มีเพียงเมือง Huan ที่อยู่ตอนใต้ของหับป๋าเมืองเดียวที่เหลืออยู่

ต่อมา เจียวเจ้ ถูกย้ายไปเมือง Ye เมื่อโจโฉต้อนรับเขา โจโฉหัวเราะร่าเสียงดังพูดว่า ข้าต้องการเพียงให้ชาวบ้านอยู่อย่างสงบสุข แต่กลับเป็นตัวข้าเองที่ไล่พวกเขาไป แล้วโจโฉก็แต่งตั้ง เจียวเจ้ ให้เป็นเจ้าเมืองตันเอี๋ยง

ในเดือนที่ห้า วันที่ 16 มิถุนายน โจโฉถูกแต่งตั้งเป็นวุยก๋ง โดยที่ยังดำรงตำแหน่งเฉิงเซี่ยงและผุ้ปกครองมณฑลกิจิ๋ว โจโฉได้รับเครื่องยศเก้าอย่างประกอบด้วย
1. รถม้าและรถม้าศึกตกแต่งอย่างดี รถม้านั้นเทียมด้วยม้าสีดำชั้นดีสองตัว
2. เสื้อผ้าอาภรณ์หรูหราและหมวกเกียรติยศ พร้อมด้วยรองเท้าสีแดงเข้าขุดกัน
3. มีวงมโหรีบรรเลงพร้อมด้วยขบวนนักเต้นรำหกแถว
4. จวนที่พักให้ทาประตูสีแดง ที่นั่งว่าการในจวนให้มีบันไดยกระดับขึ้นไปหา
5. มีทหารเสือสามร้อยนายคอยคุ้มกัน
6. มีขวานประจำตัวใช้ในพิธีการหรือขวานศึก อย่างใดอย่างหนึ่ง
7. มีคันธนูสีแดงสดพร้อมด้วยลูกธนูสีแดงหนึ่งร้อยดอก
8. มีคันธนูสีดำสิบคัน พร้อมด้วยลูกธนูสีดำหนึ่งพันดอก
9. มีจอกสุราสำหรับสุราที่กลั่นจากลูกเดือยสีดำและจอกหยกสำหรับการบวงสรวงเทพเจ้า

เกิดฝนตกหนักและน้ำท่วมใหญ่
เมื่อขุนนางของมณฑลเอ๊กจิ๋ว เจิ้งตู้ ได้ข่าวว่าเล่าปี่กำลังยกทัพมา เขาพูดกับเล่าเจี้ยงว่า แม่ทัพซ้าย(เล่าปี่)กำลังจะโจมตีเราด้วยกองทัพที่ถูกตัดขาดจากที่มั่นตัวเอง เขามีทหารไม่มากไปกว่าหนึ่งหมื่นคน ทหารของเขานั้นไม่มีเกวียนสัมภาระสำหรับขนส่งเสบียง กองทัพของเขาจึงต้องพึ่งพาเสบียงจากหมู่บ้านต่าง ๆ

แผนที่ดีที่สุด คือการบังคับชาวบ้านใน Baxi และ Zitong ให้มาที่ Fu ตะวันตกและแม่น้ำสายใน โดยให้เผาเสบียงอาหารและทำลายพืชผลในไร่ เราสามารถตั้งรับอยู่หลังกำแพงเมืองที่สูงและคูเมืองที่ลึก ถ้าใครจะมาขอออกไปสู้รบ ให้ท่านปฏิเสธเสีย

ถ้าเล่าปี่ต้องเฝ้ารอโดยปราศจากเสบียง เขาจะถูกบีบบังคับให้ถอยทัพภายในสามเดือน เมื่อเขาถอยทัพ เราจะโจมตีเขา วิธีนี้เราต้องจัดการเล่าปี่ได้แน่

เมื่อเล่าปี่รู้แผนการนี้ เขากังวลมากถามความเห็นหวดเจ้งในเรื่องนี้ แต่หวดเจ้งตอบว่า ไม่มีอะไรต้องกังวล เล่าเจี้ยงไม่เคยใช้แผนการแบบนี้อยู่แล้ว

แล้วเล่าเจี้ยงก็พูดกับขุนนางของเขาว่า ข้าเคยได้ยินแต่คนที่ต่อสู้กับศัตรูเพื่อนำความสงบมาสู่ประชาชน แต่ไม่เคยได้ยินเรื่องการย้ายชาวบ้านเพื่อเลี่ยงศัตรูเลย เขาจึงไม่ทำตามคำแนะนำของ เจิ้งตู้

เล่าเจี้ยงส่งลูกน้องของเขา เล่ากุ๋ย เหลงเปา เตียวหยิม เตงเหียน งออี้ และคนอื่น ๆ นำทัพไปสู้กับเล่าปี่ พวกเขาทั้งหมดพ่ายแพ้หนีมารักษาการณ์ที่ด่านกิมก๊ก ในขณะที่งออี้ไปที่ค่ายเล่าปี่เพื่อขอยอมจำนน

แล้วเล่าเจี้ยงก็ส่งลิเงียมและ อุยหวน มาเป็นผู้ควบคุมกองทัพทั้งหมดที่ด่านกิมก๊ก แต่พวกเขาต่างนำกองทัพเข้ายอมจำนนต่อเล่าปี่เช่นเดียวกัน กองทัพเล่าปี่จึงเข้มแข็งขึ้นเรื่อย ๆ แล้วเล่าปี่ก็ส่งลูกน้องของเขาไปยึดหัวเมืองต่าง ๆ

เล่ากุ๋ย เตียวหยิม และ เล่าชุน ลูกของเล่าเจี้ยง หนีไปยึดเมือง Luo แต่เล่าปี่นำทัพไปล้อมพวกเขา เตียวหยิมยืนหยัดต่อสู้ที่สะพาน Yan แต่กองทัพเขาพ่ายแพ้และตัวเขาเองก็ถูกฆ่าตาย

ในฤดูใบไม้ร่วง เดือนที่เจ็ด โจโฉตั้งแท่นบวงสรวงเทพเจ้าแห่งไร่นาและพืชผลและเหล่าอ๋องในอดีต

โจโฉส่งบุตรสาวสามคน (Cao Xian, Cao Jie และ Cao Hua)เข้าไปเป็นนางสนมของฮ่องเต้ (บุตรสาวทั้งสามถูกแต่งตั้งเป็นมเหสีในปีถัดมา Cao Hua มีอายุน้อยเกินกว่าที่จะแต่งงาน จึงยังอยู่ที่บ้านก่อน สองปีหลังจากนี้ ฮกฮองเฮาถูกประหาร บุตรสาวคนกลาง Cao Jie จึงได้ขึ้นเป็นฮองเฮาแทน)

ก่อนหน้านั้นโจโฉไล่โจมตีม้าเฉียวไปที่ อันติ้ง แต่เมื่อโจโฉได้ยินว่า Tian Yin และ Su Bo ก่อกบฏ เขาถึงถอยทัพกลับ

เอียวฮู ที่ปรึกษากองทัพมณฑลเลียงจิ๋วพูดกับโจโฉว่า ม้าเฉียวนั้นกล้าหาญเหมือน หันซิ่นและ Ying Bu แถมเขายังเป็นที่นิยมชมชอบของเผ่าเกี๋ยงและชนเผ่าอื่น ๆ ถ้ากองทัพทางการถอยทัพไปก่อนจัดการเขาได้สำเร็จ แล้วหัวเมืองตะวันตกต่าง ๆ ก็จะไม่อยู่ในการควบคุมของเรา

เมื่อโจโฉถอยทัพไป ม้าเฉียวนำชนเผ่าเกี๋ยงและชนเผ่าอื่น ๆ เข้าโจมตีหัวเมืองทางตะวันตกต่าง ๆ หัวเมืองทั้งหมดล้วนเข้าร่วมกับเขายกเว้นเมืองกิจิ๋วที่ยังมั่นคงต่อทางการ

ม้าเฉียวควบคุมกองทัพทั้งหมดของภูเขา Long ทางตะวันตก แล้วเตียวฬ่อส่งขุนนางผู้ใหญ่ของเขา เอียวหง มาเข้าร่วมกับม้าเฉียว พวกเขารวมทัพร่วมหนึ่งหมื่นคนเข้าโจมตีเมือง Ji ตั้งแต่เดือนแรกถึงเดือนที่แปดโดยไม่มีการหยุดพักรบ

ผู้ตรวจการ อุยของ ส่งนายทหารคนสนิทของเขา Yan Wen มาบอกแฮหัวเอี๋ยนถึงอันตรายของพวกเขา วงล้อมเมืองนั้นแน่นหนาหลายชั้น และ Yan Wen เดินทางล่องแม่น้ำในยามค่ำอาศัยความมืดป้องกันตัว เช้าวันต่อมา ทหารของม้าเฉียวเห็นร่องรอยของเขา จึงไล่ตามไปจับเขา

ม้าเฉียวนำตัว Yan Wen มาที่หน้ากำแพงเมืองบังคับให้เขาบอกชาวเมืองข้างในว่าจะไม่มีการช่วยเหลือมาจากตะวันออก แต่ Yan Wen ตะโกนบอกชาวเมืองว่า กองทัพใหญ่จะมาช่วยเหลือพวกท่านไม่เกินสามวัน ขอให้พวกท่านต่อสู้อย่างสุดความสามารถจนกว่ากองทัพช่วยเหลือจะมาถึง คนในเมืองต่างพากันร่ำไห้ร้องตระโกนว่า ทรงพระเจริญหมื่น ๆ ปี

ม้าเฉียวโกรธมาก แต่เขาได้แต่ล้อมเมืองต่อโดยไม่สามารถยึดเมืองได้ ดังนั้นเขาจึงควบคุมตัว Yan Wen และพยายามชักจูงให้ Yan Wen มารับใช้เขา แต่ Yan Wen ตอบว่า เมื่อคนเรารับใช้เจ้านาย เขาสามารถตายเพื่อนายได้เพียงครั้งเดียว เวลานี้ข้าแก่ชราแล้ว ท่านยังต้องการให้ข้าพูดสิ่งที่ไม่ซื่อสัตย์อีกหรือ ม้าเฉียวจึงฆ่าเขา

เมื่อไม่มีความช่วยเหลือจากภายนอก อุยของและเจ้าเมือง จึงคิดที่จะยอมแพ้ เอียวฮู ร้องไห้คัดค้านว่า เรานำบิดาพวกเขาพี่ชาย น้องชายและลูกหลานพวกเรามา สนับสนุนให้พวกเขาต่อสู้เพื่อศักดิ์ศรีเกียรติยศ พวกเรายอมตายเพื่อเหตุนั้น พวกเรามีหน้าที่ปกป้องเมืองนี้ แล้วเราจะละทิ้งหน้าที่ เวลานี้ก็ใกล้จะสำเร็จแล้ว ท่านจะให้พวกเรายอมทิ้งเกียรติของพวกเขาไปอย่างนั้นหรือ

ผู้ตรวจการและเจ้าเมืองไม่สนใจ พวกเขาเปิดประตูเมืองต้อนรับม้าเฉียว ทันทีที่ม้าเฉียวเข้าเมือง เขาฆ่าผู้ตรวจการและเจ้าเมืองทันที ม้าเฉียวแต่งตั้งตัวเองเป็นแม่ทัพปราบปรามตะวันตก ผู้ปกครองมณฑลเป๊งจิ๋วและผู้ควบคุมกองทัพมณฑลเลียงจิ๋ว

โจโฉส่งแฮหัวเอี๋ยนมาช่วยเหลือเมืองกิจิ๋ว แต่เมืองโดนม้าเฉียวยึดไปแล้วเมื่อพวกเขามาถึง ม้าเฉียวนำทัพมาสู้กับแฮหัวเอี๋ยนตั้งแต่ทัพของเขายังอยู่ห่างเมืองถึงสองร้อยลี้ ทัพทั้งสองต่อสู้กันโดยไม่รู้แพ้ชนะ

Qianwan อ๋องแห่ง Di ก่อกบฏเข้าร่วมกับม้าเฉียวมาตั้งค่ายอยู่ที่ Xingguo แฮหัวเอี๋ยนจึงนำทัพกลับ

ในเวลานั้นภรรยาของ เอียวฮู เสียชีวิต เขาจึงขออนุญาตม้าเฉียวเพื่อไปทำพิธีฝังศพ เกียงขิม น้องภรรยา เอียวฮู เป็นแม่ทัพผู้ปราบชนเผ่าต่าง ๆ ได้ควบคุมทัพตั้งค่ายอยู่ที่เมืองลกเส

เมื่อ เอียวฮู พบกับ เกียงขิม และมารดา เขาร้องไห้เสียใจอย่างมาก เกียงขิม จึงถามว่าทำไม