CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    Trip&Love ตามรอยแห่งรัก: Trip#3 ทะเลหมอกบอกรัก โดย ชามี

    อากาศบนยอดดอยตอนเช้าหนาวจับใจจนรานีต้องควานหาเสื้อกันหนาวผ้าฝ้ายแขนยาวมาสวมทับเสื้อยืดคอกลมของเธอตามด้วยเสื้อกันหนาวกันลมตัวหนาอีกตัวหนึ่ง เมื่อคืนทั้งๆ ที่แยกจากเพื่อนๆ มานอนก่อนใคร

    แต่พอเอาเข้าจริงกว่ารานีจะข่มตาหลับลงไปได้ก็เรียกได้ว่าหลังกลิ่นแก้วตามเข้ามานอนนานพอดู ความเป็นคนนอนไวทำให้รานีตื่นแต่เช้าก่อนพระอาทิตย์ขึ้นได้อย่างที่ตั้งใจไว้สำเร็จทั้งๆ ที่นอนดึก กลิ่นแก้วเสียอีก ขดตัวนิ่งในถุงนอนหนีมือเธอที่พยายามปลุกให้ตื่นมาดูพระอาทิตย์ขึ้นด้วยกัน

    รานีก้าวออกจากเต้นท์นอนพร้อมกับอุปกรณ์ล้างหน้าแปรงฟันในมือตรงไปมุมที่เก็บน้ำจืด พอล้างหน้าล้างตาเสร็จก็เอาข้าวของกลับไปเก็บแล้วเดินออกมามุมที่เธอมองพระอาทิตย์ขึ้นเมื่อเช้าวาน

    ท้องฟ้าที่พระอาทิตย์ใกล้ขึ้นส่องแสงเรืองรองอ่อนๆ ทำให้พอมองเห็นทางเดินได้โดยไม่ต้องมีไฟฉาย แต่หมอกที่โอบล้อมปกคลุมทุ่งดอกบัวตองทำให้รานีต้องพยายามเดินอย่างระมัดระวังกลัวจะไปเหยียบอะไรเข้า

    ยังไม่มีใครตื่นสักคน แม้แต่ขวัญที่บอกว่าจะมาดูพระอาทิตย์ขึ้นกับเธอ ..แต่รานีก็ไม่เดือนร้อนหรอก เพราะเธอจะอบอุ่นเสมอในความเหงานี่นา..

    หมอกสีขาวทำให้แทบมองทางไม่ค่อยเห็น แล้วรานีก็เหยียบพลาดไปโดนขอนไม้อะไรสักอย่างจนได้ ดีว่าไม่ล้มแต่มือแข็งแรงคู่หนึ่งที่เอื้อมมาจับประคองไว้กับเสียงนุ่มๆ ทำเอารานีตัวแข็ง

    “ระวัง!” ลมหายใจอุ่นๆ ของเขาที่แทบจะรดต้นคอทำให้รู้ว่าเขาโผล่มาเงียบๆ ข้างหลังเธออีกแล้ว

    “ขอบคุณค่ะ”

    รานีบังคับเสียงตัวเองไม่ให้ห่างเหิน แต่บอกแล้ว ..เธอตีหน้าตายไม่เป็น.. รานีขยับตัวให้พ้นจากมือของสายหมอก เขายอมปล่อยดีๆ แต่พอรานีก้าวเดินต่อมือใหญ่ก็เอื้อมมาคว้าข้อมือเธอไว้เสียอีก

    “ปล่อยเถอะค่ะ นีเดินเองได้”

    รานีบอก แต่เธอก็ต้องแปลกใจเพราะนอกจากไม่ปล่อยแล้วเสียงนุ่มยังพูดอะไรที่ไม่เหมือนสายหมอกคนเมื่อวานหรือหลายวันก่อนเลย

    “ให้พี่จับไว้ไง นีจะได้ไม่เดินล้มๆ “

    ..คุณกับผมหายไปไหนนะวันนี้.. รานีหันมองใบหน้าคมสันของเขาแล้วก็ต้องรีบหลบตาเมื่อมองสบตาสวยของเขาที่มองจ้องอยู่ ..วันนี้ตาสวยของสายหมอกมีแววประหลาด อาจจะเป็นเพราะแสงเรืองรองของท้องฟ้าละมั้ง..

    “ไม่ล้มหรอกค่ะ ปล่อยเถอะ นีชักหนาว จะกลับไปเต้นท์หาเสื้อกันหนาวใส่อีกสักตัว ขอตัวก่อนนะคะ”

    “เอาเสื้อพี่ก่อนก็ได้” เสียงนุ่มๆ บอกแล้วเขาก็ยอมปล่อยมือเธอดีๆ แต่เพื่อถอดเสื้อกันหนาวของเขาให้เธอ

    “อย่าเลยค่ะ นีกลับไปเอาของนีที่เต้นท์ได้”

    รานีไม่ยอมรับความช่วยเหลือของเขา ..ไม่อยากให้เขาคิดว่าเธอหาโอกาสใกล้ชิดเขาอีก.. แต่พอเธอจะก้าวย้อนกลับไปตามทางที่เดินมามือหนาก็เอื้อมมาดึงไว้อีก

    “ไปทำไม เดี๋ยวไม่ทันพระอาทิตย์ขึ้น”

    “ทันสิคะ ตรงนี้เอง หรือถ้าไม่ทันก็ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ได้ดูเมื่อวานแล้วนี่นา”

    “นีจงใจหลบหน้าพี่”

    สายหมอกกล่าวหาเอาเฉยๆ ..บ้าจริง เธอหลบหน้าเขาจริงๆ นั่นแหละแต่จะให้ตอบออกไปตรงๆ ได้ยังไงกันเล่า.. รานีเงอะงะ

    “เปล่าสักหน่อย คุณยกเสื้อให้นีแล้วเดี๋ยวคุณก็หนาวหรอก นีแค่จะกลับไปเอาเสื้อของนีเอง ไม่ได้หลบหน้า คุณคิดไปเอง”

    “พี่ไม่ได้คิดไปเอง แต่พี่รู้สึก นีตั้งใจหลบหน้าพี่ตั้งแต่เมื่อคืนที่รอบกองไฟ ทำไม”

    ..โธ่..จะมาคาดคั้นกับเธอทำไมนะ เขาน่าจะชอบนี่นาที่ไม่ต้องเล่นเกมส์จับคู่สนุกๆ ของกลิ่นแก้ว

    “รานี..บอกพี่มา หลบหน้าพี่ทำไม”

    “ปล่อยนีเถอะค่ะ นีหนาวจริงๆ ”

    next>>>

    จากคุณ : samita - [ 4 เม.ย. 49 23:40:15 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป