เช้าวันต่อมา หลังจากทานอาหารเช้าเรียบร้อยแล้ว เราเดินทางไปที่สวนสนุกซัมซุงเอเวอร์แลนด์เป็นที่แรกซึ่งต้องนั่งรถออกไปอีกประมาณ 1 ชั่วโมงจากกรุงโซล แล้วฉันก็ต้องงุนงงเมื่อเจอเทอรี่ยิ้มร่าเริงอยู่ที่ประตูทางเข้า แม้กระทั่งหัวหน้าทัวร์ของเราก็ยังอึ้งอย่างเห็นได้ชัด
ซ้า-หวัด-ดิ-ครับ เขาทักทายด้วยประโยคเดิม ขณะที่ฉันได้แต่ยิ้มรับ
สวัสดีค่ะ
เทอรี่ เทอรี่ มาได้ไงเนี่ย? เสียงสดใสนั้นทำให้ฉันต้องหันไป ลิลลี่ไกด์ท้องถิ่นนั่นเอง
อือม์ ก็อยากมาเที่ยวหนะ หน้าหนาวปีนี้ยังไม่ได้มาเลย
จริงง่ะ ไม่ได้มีจุดประสงค์อื่นเหรอ? สายตาที่ตวัดมาที่ฉันนั้นทำให้ฉันอดร้อนตัวไม่ได้ สายตาเช่นนี้เมื่อวานฉันก็ได้รับมาครั้งหนึ่งแล้ว-ก็จากลิลลี่คนนี้นั่นแหละ ยามที่เธอเห็นว่าเทอรี่รออยู่ที่โรงแรมเพื่อพาเดินเที่ยว--สายตาแบบกึ่งสนใจกึ่งล้อเลียน แต่ก่อนที่เจ้าตัวจะพูดอะไรไปมากกว่านี้ เทอรี่ก็ขัดขึ้นมาเสียก่อน
ซื้อตั๋วเสร็จแล้วใช่มั้ย? จะได้เข้าไปพร้อมกัน
อือ ลิลลี่พยักหน้า ก่อนโบกมือลูกทัวร์คนอื่นๆ ให้มารับตั๋วก่อนจะเดินนำเข้าไป หลังจากถ่ายรูปหมู่กันเรียบร้อย ลิลลี่ก็พาพวกเรานั่งกระเช้าไปที่ฝั่งด้านล่างของสวนสนุก โดยรายการตามที่แจ้งตั้งแต่บนรถก็คือ เธอจะพานั่งรถเที่ยวชมในซาฟารีที่มีตัวไลเก้อร์-สัตว์ผสมระหว่างสิงโตกับเสือก่อน จากนั้นจึงจะเป็นเวลาให้แต่ละคนได้เดินเล่นตามอิสระ แต่เมื่อไปถึงหน้าซาฟารีก็ปรากฏว่าคนยืนต่อคิวกันยาวมาก สักพักลิลลี่ก็เดินมาแจ้งว่าต้องรอคิวอีก 40 นาที
โห...แล้วต้องกลับตอนเที่ยงครึ่ง ก็เสียเวลาตรงนี้ฟรีๆ อะดิ ริมน้ำบ่นออกมา ฟาง เราไปเล่นเครื่องเล่นกันเลยมะ?
ได้สิ ฟางก็ไม่อยากดูไลเกอร์เท่าไหร่
พี่ซัมเมอร์เอาไงอะคะ ไปกับน้ำมั้ย? เจ้าตัวหันมาถามฉันที่กำลังชั่งใจอยู่
น้ำกะฟางกะจะเล่นอะไรบ้างหละ?
มีอะไรหนุกๆ บ้างอะพี่?
เพื่อนพี่บอกว่าหน้าหนาวให้ไปเล่นเม้าท์เท่นสเลดหนะ แต่มันต้องเสียสองเครื่องเล่นนะ เท่ากับจะเหลือแค่สามเครื่องเล่นน่ะจ้ะ น้ำกะฟางโอเคมั้ย? ฉันอธิบายตามที่ได้ข้อมูลมาจากยายเอ๋ยที่เคยมาที่นี่เมื่อฤดูหนาวปีที่แล้ว
ไอ้เม้าท์เท่นสเลดเป็นไงอ้ะพี่
เดี๋ยวนะ...ฉันก้มไปหาที่แผนที่ที่ได้รับแจกมา แล้วเสียงทุ้มนุ่มก็พูดขึ้นมาเป็นภาษาอังกฤษ
หาอะไรกันเหรอครับ?
พี่ซัมเมอร์บอกว่าเม้าท์เท่นสเลดน่าเล่น มันเป็นไงเหรอเทอรี่
อ๋อ...มันก็คล้ายๆ นั่งเลื่อนไถลลงมาจากบนเขาหนะ ต้องนั่งกระเช้าขึ้นไปอีกที ตรงโน้นไงประโยคท้ายเทอรี่ชี้ไปทางเนินเขาที่อยู่ไม่ไกลจากหน้าซาฟารีนั้น เราสามคนหันไปมองตามมือก็เห็นคนกลุ่มหนึ่งซึ่งแต่ละคนนั่งบนเลื่อนไม้คนละตัวกำลังไถลลื่นลงมาจากเนินเขา ในมือต่างถือเชือกซึ่งเอาไว้บังคับทิศทาง สีหน้าท่าทางแต่ละคนดูตื่นเต้นและสนุกสนาน
โห..น่าหนุก โอเค! เล่นดีกว่า เนอะเนอะ
งั้นเดี๋ยวฟางไปบอกพี่ไฮ่กะพี่ลิลลี่ก่อนว่าพวกเราจะแยกไปนะ จบประโยคฟ่อนฟางก็วิ่งไปที่สองคนดังกล่าวที่ยังยืนอยู่ท่ามกลางลูกทัวร์กลุ่มใหญ่ ก่อนจะวิ่งกลับมาด้วยรอยยิ้มสดใสพร้อมมือที่ทำสัญลักษณ์ โอเค
พี่เทอรี่จะพาเราไปเล่นใช่มั้ยคะ?
แน่นอน เขารับคำพร้อมกับหันมายิ้มให้ฉัน คุณซัมเมอร์ไปกับเราหรือเปล่า?
แน่นอนอยู่แล้ว เสียงแจ๋วๆ รับคำแทน ก่อนจะคว้าหมับมาที่ข้อมือฉัน ไปกันเหอะพี่
ระหว่างการนั่งกระเช้าขึ้นไป สองสาวกรี๊ดกร๊าดกับวิวทิวทัศน์ ขณะที่ฉันได้แต่นั่งเงียบจนคนนั่งข้างๆ ต้องเอ่ยปากถาม
คุณไม่สบายเหรอ? หน้าขาวๆ ก้มลงมา ดวงตามีแววห่วงใยระคนสงสัย
เปล่าค่ะ ไม่ได้เป็นอะไร
ไม่สนุกเหรอ? คำถามอื่นโดนถามแทน
เปล่าค่ะ
หรือว่ากลัว? คราวนี้น้ำเสียงกลายเป็นล้อ จนฉันต้องหัวเราะออกมา
ถ้ากลัว ซัมเมอร์คงไม่นั่งกระเช้ามาด้วยหรอกค่ะ
ค่อยยังชั่ว ตั้งแต่เช้าวันนี้ผมเพิ่งได้เห็นรอยยิ้มคุณนี่แหละ
ประโยคยิ้มๆ นั้นมาพร้อมกับตาพราวๆ จนฉันต้องเสไปมองวิวทางอื่น แต่ก็รู้สึกได้ว่าอีกฝ่ายยังคงไม่เลื่อนสายตาไปไหน
ใกล้ถึงแล้ว เสียงแจ๋วๆ เสียงเดิมดังขึ้นมาอีกครั้ง
ลงแล้วหยิบเลื่อนลงคนละอันนะ เสียงทุ้มอ่อนโยนบอก หลังจากเลื่อนไม้ทั้งสี่อันอยู่ในมือแต่ละคนแล้ว เราก็ลากไปต่อคิวเตรียมลง โดยมีเจ้าบ้านเป็นคนอธิบายการเล่นก่อนหันมาสำทับ
เดี๋ยวซัมเมอร์เล่นใกล้ๆ ผมนะ เผื่อล้มจะได้ช่วยทัน
โห..ไรเนี่ย แล้วน้ำกับฟางหละ เสียงประท้วงนั้นทำให้ร่างสูงๆ ต้องหันไปตอบด้วยน้ำเสียงเก้อๆ
ก็เล่นใกล้ๆ กันทั้งหมดสิ
แต่ปรากฏว่าทันทีที่คนคุมเป่านกหวีด สองสาวก็รีบดันตัวเองให้เลื่อนไหลลงเขาไปอย่างรวดเร็วพร้อมเสียงกรี๊ดกร๊าดสนุกสนาน ขณะที่ฉันเองยังกล้าๆ กลัวๆ ค่อยๆ ปล่อยตัวเองลงมาโดยใช้เท้ายันไว้ที่พื้นหิมะเพื่อชะลอความเร็ว
นั่นแหละ ค่อยๆ ไปไม่ต้องรีบนะ น้ำเสียงห่วงใยจนฉันอดรู้สึกดีไม่ได้ แล้วเขาก็เล่นอยู่ข้างๆ ฉันจนกระทั่งมาถึงตีนเนิน จากนั้นเขาก็เอื้อมมือมาคว้าเชือกเพื่อลากเลื่อนไปเก็บให้
ขอบคุณค่ะ ฉันพูดโดยยังไม่กล้าสบตา ก่อนจะเดินตามเขาไปพร้อมๆ กับมองหาสองสาวที่คงลงมาถึงก่อนพักหนึ่งแล้ว แต่ปรากฏว่าไม่เจอแต่อย่างใด
จะเล่นอีกรอบมั้ย?
ไม่หละค่ะ ฉันส่ายหน้า น้ำกับฟางอยู่ไหนคะเนี่ย?
ประโยคคำถามของฉันทำให้เทอรี่ต้องพลอยมองหาบ้าง แต่แน่หละ..เขาย่อมไม่เจอเหมือนกัน
บางทีอาจจะรอข้างหน้าหละมั้ง ลองออกไปดูแล้วกัน
ค่ะ
เราสองคนเดินออกมาตรงด้านหน้าทางเข้า แต่ก็ไม่เห็นร่างของสองสาวเลย
สงสัยเราจะโดนทิ้ง
ค่ะ ฉันพยักหน้า แต่ในใจคิดว่าสองคนนั้นคง ตั้งใจ ที่จะ ทิ้ง เลยหละ เฮ้อ...เด็กหนอเด็ก
ซัมเมอร์อยากเล่นอะไรต่อมั้ย? ปากแดงๆ ไถ่ถามฉันต่อ ใจจริงฉันยังอยากเล่นอีกหลายอย่าง หากแต่- จะให้เล่นกับเทอรี่สองคนนี่...เห็นทีคงต้องเลี่ยงมากกว่ากระมัง
ไม่หละ เดี๋ยวนั่งกระเช้าขึ้นไปเลยดีกว่า จะไปดูของที่ระลึกหนะค่ะ
อ้าว...ไม่เล่นอีกหน่อยเหรอ? ของซัมเมอร์เหลืออีกตั้งสามอย่างนี่นา เวลาก็ยังพอมีอยู่นะ เสียดายออก เขาพูดอย่างแปลกใจก่อนจะถาม หรือไม่อยากเล่นกับผม?
ฉันลอบถอนหายใจ...เขาคงจับสีหน้าฉันได้หละสิเนี่ย
จากคุณ :
~แอลกอฮอล์~
- [
5 เม.ย. 49 09:29:47
A:203.156.84.77 X: TicketID:086755
]
~~~~~~อันย็องฮาเซโย ฉัน เธอและเขา~~~~~~ (ตอนที่ ๓)
เครื่องเล่นน่าสนุกจังเลย