สวัสดีค่ะ หายหน้าจากถนนฯ ไปนาน ยังจำกันได้มั้ยเอ่ย ช่วงที่ผ่านมาไม่ค่อยมีเวลาได้แวะเข้ามาเล่นที่นี่เลย แปะเรื่องก็ทิ้ง ๆ ขว้าง ๆ ขอโทษจริง ๆ ค่ะ แต่ตอนนี้โดนพักงานหลายเดือน ถูกส่งมาระเหเร่ร่อนอยู่ต่างบ้านอีกแล้ว ตอนแรก ๆ ก็ดิ้นรนอยากมา ครั้นพอถึงเวลาเข้าจริง ๆ เริ่มใจเสีย แต่ยังไงก็ถอยไม่ได้แล้วละเนอะ
ไหน ๆ ได้เดินทางอีกครั้ง ก็ต้องหันมาหาอาชีพเก่า คือ อาสาพาเที่ยว มาชวนคนแถวนี้เที่ยวเป็นเพื่อนให้อุ่นใจ ไปด้วยกันนะคะ จุดหมายปลายทางของเราคราวนี้ คือ เคมบริดจ์ เมืองมหาวิทยาลัยเก่าแก่ของสหราชอาณาจักรค่ะ
ถ้าเก็บของเสร็จแล้ว ก็เดินทางกันเลยเนอะ เราจะออกจากเมืองไทยตอนตีหนึ่งกว่า ๆ ของวันที่ ๑ เมษายน ๒๕๔๙ ซึ่งคืนนั้นรถติดวินาศสันตะโร ติดตั้งแต่ออกจากบ้านยันสนามบิน เล่นเอาเกือบถึงสนามบินไม่ทัน ลุ้นอยู่ตลอดเวลาตั้งแต่ตรวจตั๋วเครื่องบิน ตรวจหนังสือเดินทาง ตรวจกระเป๋าสัมภาระติดตัว จนกระทั่งวิ่งกระหืดกระหอบจนถึงเกทขึ้นเครื่อง ลุ้นว่า... ถ้าตกเครื่องก็คงจะดี แฮ่!... @^_^@
แอร์โฮสเตส การบินไทย สายการบินที่รักคุณเท่าฟ้า ยังคงน่ารักเหมือนเดิม กลับมาอังกฤษครั้งนี้ต่างจากสมัยโน้นนนนน (นานมาแล้ว) มากเลย ยังจำได้ถึงการเดินทาง กรุงเทพ-ลอนดอน ครั้งแรกที่นั่งร้องไห้ตลอดทางเหมือนถูกใครพาไปเชือด กินอะไรก็กินไม่ลง เอาแต่นั่งร้องไห้ไม่สนใจใคร มาคราวนี้ใจจริงก็ยังอยากร้องอยู่หรอกค่ะ แต่แก่แล้ว อายคนเขา ถึงปกติจะหน้าด้าน ก็ยังอายเป็นอ่ะ
มาถึงสนามบินฮีธโธรว์ ประมาณแปดโมงเช้าเวลาท้องถิ่น ช่วงนี้เริ่มเข้าสู่ฤดูใบไม้ผลิแล้ว ดังนั้นเวลาของอังกฤษจะช้ากว่าบ้านเราหกชั่วโมง กว่าจะผ่านด่านตรวจคนเข้าเมืองได้ ก็ใช้เวลานานโข คิวยาวเหยียดเป็นปกติของที่นี่ กว่าจะหลุดมาได้ก็ประมาณเก้าโมงกว่า ออกมารับกระเป๋าเดินทางซึ่งหนักประมาณ ๒๕ กิโล ลากถูลู่ถูกัง พร้อมแบกโน้ตบุ๊คอีกตัวเดินหา Central Bus Station เพื่อต่อรถบัสไปยังเคมบริดจ์ กว่าจะหาเจอก็ถามเขามาตลอดทาง ไม่ได้รู้เรื่องเลยเรา มันต้องเดินไปตามทางใต้ดินไปเรื่อย ๆ กว่าสิบนาที แล้วขึ้นลิฟท์อีกชั้น ถึงจะถึง เฮ้อ! เล่นเอาเหนื่อย
เส้นทางจากลอนดอนไปเคมบริดจ์ ซึ่งอยู่ฝั่งตะวันออกของประเทศ จะผ่านเมืองเล็ก ๆ หลายเมือง ที่ยังไม่เคยเห็น สองข้างทางส่วนมากเป็นทุ่งหญ้าที่ขึ้นเขียวเชียว วัวกับม้าคงมีความสุขมากในฤดูนี้ เพราะได้กินหญ้าอ่อนนุ่ม ๆ โดยเฉพาะวัวแก่เนอะ =^_^=
ใช้เวลาเดินทางประมาณเกือบสามชั่วโมง ก็ถึงจุดหมายปลายทางของเราค่ะ เอ๊ะ! ... ยังสิ ต้องไปให้ถึงที่พักก่อนน้าาาาา.... เราจะพักที่ Emmanuel College กันจ้ะ ไม่ไกลจากสถานีรถบัสเท่าไหร่ แค่ลากกระเป๋ามาตามถนนประมาณห้านาที พอได้กุญแจห้องแล้ว ก็ลากต่อไปลง subway แสนวิบาก ลงบันได ขึ้นบันได แล้วก็ลง แล้วก็ขึ้นอีกครั้ง อื๋อ... หายหนาวเป็นปลิดทิ้ง แล้วก็ยกขึ้นตึกอีกแค่สองชั้นเท่านั้นเอง อ้าววววว ... หมดแรงแล้วเหรอออ...
ถ้างั้นไม่เล่นแล้ว เอารูปมาฝากกันค่ะ
แก้ไขเมื่อ 09 เม.ย. 49 05:21:15
จากคุณ :
ธราธร 
- [
9 เม.ย. 49 03:04:55
]
********* ใบไม้ผลิปีนี้ ... ที่เคมบริดจ์ **********
