.....................................................

๑

.............ก่อนนี้

............เราเหมือนกับม้าป่า วิ่งไปในทุ่งหญ้าแห่งความฝัน เสรีที่งดงาม เหนือพรมหญ้าสีเขียวขจีเนียนนุ่มเท้า ปูลาดไปทั้งผืนแผ่นดินและเนินเขาอันอุดมสมบูรณ์
.............ภายใต้ท้องฟ้าสีครามเวิ้งว้างไร้ขีดกั้นเหมือนเส้นทางที่นำเราไปสู่จุดหมายอันไม่สิ้นสุด แต่มันคือความท้าทายและความฝันที่เรากำลังวิ่งไปสู่
............เรามีความฝันคือผืนหญ้าอันกว้างใหญ่และผืนฟ้าไม่สิ้นสุด
............ไม่มีใครมาบ่งชี้เราว่าเราจะวิ่งไปทางไหน ไปสู่จุดหมายใดเหมือนที่ใครต้องการ
............แต่เรากำลังวิ่งไปสู่จุดหมายของเราซึ่งเราเลือกที่จะมุ่งไป
............แม้เหนื่อยล้าในเส้นทาง แต่เราก็ไม่เหนื่อยล้าแรงใจ
............ได้สัมผัสมืออันอบอุ่น ถ่ายทอดความรู้สึกถึงกัน พร้อมฝันฝ่าอุปสรรค์นานัปการหากมันจะเกิดขึ้นในเส้นทางที่เรามุ่งไป
............ดวงตาของเธอเปี่ยมพลัง อบอุ่นและชวนฝัน เปล่งประกายและหนุนใจให้ฉันไม่ท้อแท้ และพร้อมจะนำเธอสู่จุดหมายด้วยกัน แม้นทางเส้นนั้นจะไกลแสนไกล



๒

.............บัดนี้

............เธอเหมือนม้าที่ถูกคนที่ดักจับมากักขังเอาไว้ในคอกขัง
...........อิสระเสรีเหนือพรมหญ้าอันเขียวขจี และท้องฟ้าสีครามสิ้นสุดลง
............ฉันไม่อาจกระโดดข้ามรั้วและกำแพงที่ขวางกั้นระหว่างเราเพื่อไปสัมผัสกันและกันได้เหมือนเคย เมื่อคนเฝ้ายามยังคงดูแลคอกม้าอย่างแข็งขัน
............และแท้จริงแล้ว เธอก็พอใจในรั้วและกำแพงที่ขวางกั้นระหว่างเราเหล่านั้น
...........เธอไม่กล้าที่จะป่ายปีน แม้มีโอกาสในบางครั้งที่ฉันมาเพื่อจะช่วยเธอออกไป ในขณะที่คนดูแลคอกม้าเผลอไผล
............เธอไม่คิดที่จะทะยานออกไปสัมผัสทุ่งหญ้าเขียวขจี และท้องฟ้าสีครามอันอิสระเสรีเหมือนเคยวิ่งไปในทุ่งหญ้าและท้องฟ้าสีครามด้วยกันเหมือนก่อน
...........ลืมแม้กระทั่งรสชาติผืนพรมหญ้าเขียวขจีที่เคยสัมผัส และท้องฟ้าสีครามที่เคยฝัน
............เมื่อคนดูแลม้าคอยเอาหญ้ามาป้อนเธอถึงในคอกขังอยู่ทุกวัน


๓

................วันข้างหน้า

...............เราต่างห่างไกล...ไกล...และไกล....
ไกลกันคนละฟากฟ้า
.............ฉันคงได้แต่มองผืนหญ้าเขียวขจีอย่างเดียวดาย
.............มองท้องฟ้าสีครามอย่างเปลี่ยวเหงา
............เส้นทางที่ยาวไกลยิ่งจะอ้างว้าง...เหน็บหนาว...และลึกร้าวอยู่ภายใน



เกรียงไกร หัวบุญศาล
๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๙
เวลา ๐๑: ๕๓ นาฬิกา

.................................................................