ความคิดเห็นที่ 1 กัลยาหัวเราะ เอียงหน้าไปชนแก้มกับเพื่อนให้รู้ว่าขอบใจจริงๆ ก่อนเดินออกจากร้าน ระหว่างขึ้นบันไดเลื่อนเพื่อไปชั้นที่เธอจอดรถ ชายร่างสูงใหญ่ผิวขาว ตาคม เค้าหน้ามีเชื้อสายแขกขาว ไว้หนวดเคราขลิบสั้น ยืนบนบันไดเลื่อนที่สวนลงมา แย้มริมฝีปากยิ้มให้ หญิงสาวยิ้มตอบ ท่าทางภูมิฐานอาจจะเป็นคนที่เคยร่วมสัมมนาแล้วจำไม่ได้ แต่รู้สึกคุ้นเคย หญิงสาวเหลียวกลับมามองตาม ชายคนนั้นเดินเข้าร้านเพชรของเพื่อนเธอ อาจจะเป็นญาติสายไหนของหนุ่มเดฟเพื่อนสหชาติของเธอก็ได้ นายคนนี้ญาติมาก เพื่อนเยอะ หญิงสาวยักไหล่อย่างเคยชิน ...หลับสบายดีไหม... ตัวกวนผู้ช่วยตัวแสบมาแล้ว ทำให้เธอกระวนกระวายอยู่หลายวัน คืนวันจันทร์ เธอแข็งใจไม่ออนเอ็ม คืนวันอังคาร พุธ และคืนต่อๆ มา เจ้าผีน้อยไม่ออกมาเต้นระบำเลย แล้วดูซิ พรุ่งนี้วันหยุดของเธอ กะจะเล่นเอ็มนอนดึกเสียหน่อย เจ้าผีน้อยแคสเปอร์ต้องให้เธอไปไหนไกลๆ แน่ๆ แล้วจะนอนดึกได้ยังไง หญิงสาวนึกนินทาอยู่ในใจ ...หลับสบายดี ขอบคุณ... หญิงสาวยิ้มอย่างหมายมาด คอยดูจะใจเย็น สุภาพที่สุด ดูซิ จะใช้เธอไปไหนประหลาดๆ อีกไหม ...งานคุณเงินดีไหม.... คำถามที่ต้องระมัดระวัง ในการให้คำตอบ ...ก็พออยู่ได้...หญิงสาวคิดเรียบร้อยก่อนคีย์ตอบ เจ้าตัวหัวเราะออกมากระโดดวุ่นวาย รู้ล่ะซิว่าเธอหาเงินได้เดือนๆ หนึ่งเท่าไร แล้วยังมาถาม ...รู้ว่าเพื่อนคุณเปิดร้านเพชร คุณคงมีความรู้บ้าง... เอาเข้าไป ที่เธอเรียนก็รู้บ้าง ไม่เกี่ยวกับมีเพื่อนเป็นเจ้าของร้านเพชรเสียหน่อย ...พรุ่งนี้คุณไปสังขละนะ ไปหาทับทิมให้หน่อย คุณคงรู้จักทับทิมด่าง ที่ต้องการคือเม็ดที่มีรอยด่างเป็นรูปปลา... ...ปลาเรอะ...หญิงสาวใส่เครื่องหมายคำถามไปอีกหลายอัน ...ได้โอนเงินเข้าบัญชีคุณเรียบร้อยแล้ว ไม่แน่ใจว่าคุณต่อรองราคาเก่งแค่ไหน... หนอย หญิงสาวร้องออกมา ดูถูกกันชัดๆ ...เลยโอนไปเท่าราคาที่เขาคงจะตั้งเอาไว้... ดี จะได้ใช้ให้หมด หญิงสาวนึกเข่นเขี้ยวอยู่ในใจ ...ถ้าเหลือก็เป็นค่าน้ำมันค่าเที่ยว ค่าซื้อของ ถ้าไม่พอก็ออกให้หน่อยแล้วกัน นี่เพื่อผลประโยชน์ของคุณเองนะ... อ้าวๆๆๆๆ หญิงสาวร้อง ข้อความมาเป็นทิวแถว ไม่เว้นช่องให้ตอบโต้ ตอนนี้ข้อความหยุด มีลูกบอลกระเด้งช้าๆ ก่อนจะกระดอนไปทั่วจอภาพ ...เฮ้ย... หญิงสาวคีย์ลงไป ลูกบอลแตกกระจายดังตูม เสียงก้องออกมาจากลำโพงจนสะดุ้ง วันนี้เปิดเอาไว้ เพราะฟังเพลงไปทำงานไปในตอนเย็นลืมปิด จากนั้นปรากฏฝูงผีเสื้อนับพันบินว่อนในหน้าจอ เสียงกระพือปีกดังออกทางลำโพง ...ตกใจนะ เล่นอะไรบ้าๆ... หญิงสาวโวย เอื้อมมือไปปิดลำโพงอย่างกระแทกกระทั้นนิดๆ สังขละ ต้องไปแต่เช้าแล้วซิ เจ้าหัวกะโหลกออกมาหัวเราะฟันงับกันอยู่กรับๆ ...แล้วของฉันล่ะ ไวน์จะหมดแล้วนะ... ...โชคดีที่คุณไม่พิศวาสไวน์มาก ไม่อย่างนั้นคงไม่พอ... ดูยังมีหน้ามาเหน็บเธออีก ไวน์ก็ฉันซื้อ แอบมาเสกคาถาใส่ ไม่ลงทุนเลยนะเพื่อน ...เรื่องของฉัน ที่จริง ฉันน่าจะจิบทีละจิบด้วยซ้ำ... คราวนี้มัมมี่ออกมาหัวเราะจนผ้าหลุดลุ่ย ช่างหาตัวอีโมชั่นมาเล่นจริงๆ นะ ไปหามาจากไหนนี่ ...คุณนี่ ถ้าจะชอบผีๆ มากนะ ไปหามาจากไหน... ...ผมทำเอง เคยบอกแล้วไม่เชื่อหรือ... ...ฮือ เชื่อ... จออีกด้านเงียบไปเหมือนน้อยใจ ก่อนที่กัลยาจะใจอ่อนยอมเป็นฝ่ายเรียกไป ทางโน้นก็ส่งข้อความมา ...ไปหาของมาก่อนแล้วพรุ่งนี้เจอกัน... ================ จิราพรนั่งโงกไปตลอดทางที่ถูกเพื่อนสนิทลากออกมาด้วย เดฟสุดที่รักช่วยเอาตัวภรรยาจากที่นอนมาใส่รถเมื่อได้ยินคำขอร้องจากเพื่อนสาว จุ๊บแก้มภรรยาเบาๆ ก่อนบอกว่าวันนี้เขาจะเป็นคุณพ่อที่น่ารักสำหรับลูกเอง โดยการพาลูกไปฝึกงานขายเพชร กัลยาออกรถทั้งยังหัวเราะอยู่ไม่สนใจคำโวยวายของเพื่อนรักที่พอหมดแรงก็นอนหลับต่อ พอถึงจุดหมายเจ้าจิงโจ้ก็ออกมายืนบิดขี้เกียจ ลากข้อมือเพื่อนสาวเข้าร้านโน้นออกร้านนี้อย่างมีความสุข ก็นี่ไงเหตุผลที่ไปเอาตัวเจ้าโจ้      มาซื้อทับทิม ไม่เอาเจ้าแม่ร้านขายเครื่องประดับมาได้ยังไง เธอมีหน้าที่ส่ายหน้า เมื่อก้อนหินวับๆวาวๆ ถูกวางตรงหน้า มองๆ เขี่ยๆ แล้วก็ส่ายหน้า ไม่มีเม็ดไหนด่างเป็นรูปปลา ไม่ว่าจะเป็นทับทิมที่เข้าเรือนหรือยังไม่เข้าเรือน เม็ดกระจิ๋วหลิว หรือเม็ดใหญ่กว่าเหรียญสิบ ไม่มีแม้กระทั้งที่อยู่เป็นก้อนๆ ไม่ได้เจียระไน “ยังไม่ถูกใจอีกเหรอ” จิราพรถามเพื่อนสาว พักเหนื่อยมานั่งดูดเป็บซี่กันคนละขวด เธอไม่ได้ตั้งใจมา ยังได้มาหลายเม็ด “ยัง ยังไม่เห็นปลาเลยสักตัว” “ปลาก็ไปหาในน้ำโน้นไป” เจ้าหล่อนไล่อย่างหมั่นไส้ มองเพื่อนสาวที่ยักไหล่ลุกอย่างว่าง่าย “เฮ้ย ล้อเล่น” จิราพรรีบคว้ามือเพื่อนไว้ “ไปเดินเล่นริมน้ำไหม” กัลยาหันมาชวน “ในร้านอึดอัด ไปเดินเล่นกันก่อน แล้วค่อยมุดเข้าไปใหม่” หญิงสาวบอกเพื่อนที่ทำหน้าที่นำทางมุดเข้าร้านโน้นร้านนี้ เพิงที่ไม่น่าจะมีของมีค่า เจ้าโจ้ก็ยังลากเข้าไป แถมยังได้ของออกมาด้วย “ไปเถอะ จะนั่งรอตรงนี้ แดดร้อนนะ ระวังเป็นลม” จิราพรถอดหมวกโยนให้เพื่อน ก็ไอ้หมวกใบนี้ ที่เพื่อนจับครอบหัวให้ตอนลงจากรถ “ขอบใจ” คนอยากไปเดินเล่นคว้ามาสวม เดินดุ่มๆ ตรงไปที่ริมน้ำ มองออกไปฝั่งโน้น หมู่บ้านมอญหญิงสาวจำได้จากแผนที่ท่องเที่ยว สะพานไม้ข้ามไป ทางฝั่งโน้น สะพานไม้ที่ยาวที่สุดในประเทศ สะพานชื่ออุตตมานุสรณ์ ข้ามไปถึงวัดของหลวงพ่ออุตตมะ กว้างขนาดรถแล่นสวนทางกันได้ ทับทิมด่างลายปลาจะหาได้จากที่ไหน เธอก้มมองเงาที่ทอดยาวขึ้น เวลาและวารีไม่เคยที่จะคอยใคร หญิงสาวเดินเบนไปทางริมน้ำ เด็กน้อยเสื้อกระโปรงแดงเต้นหยอยๆ ไปทางหางตา ประกายผมที่ลอดหมวกปลายแหลมล้อแสงแดดเป็นประกาย เด็กแถวนี้ที่ไหนจะใส่กระโปรงแดงแจ๋อย่างนี้ หญิงสาวหันไปมอง ไม่มีอะไร ไม่มีใคร แต่ชายน้ำเรียกร้องให้เดินไปหา ลมพัดผ่านผิวน้ำมาเย็นฉ่ำ หญิงสาวออกเดิน แสงอะไรวาวๆ ที่สะท้อนอยู่กับพื้นดินแฉะๆ หญิงสาวก้มลงหาไม้มาเขี่ยดูอย่างคนช่างสงสัย จิราพรมองเพื่อนที่ตอนแรกเดินไปทางสะพาน ก่อนเปลี่ยนใจเดินไปทางริมน้ำ แล้วอะไร นั่งลงเล่นขี้โคลน ไอ้นกจะบ้าแล้วหรือไง คุณแม่ยังสาววางขวดเครื่องดื่มลง ไม่กังวลกับเจ้าของร้านเพราะจ่ายเงินแล้ว ในราคาที่แพงกว่าในเมืองหลวงพอดู เดินดุ่มๆ ไปหาเพื่อน ก่อนจะเอ็ดตะโร เจ้านกก็เงยหน้าขึ้นยิ้มกระจ่าง ไอ้คิ้วที่ผูกเป็นโบว์มาตั้งแต่เช้า ก็ขยายออกเป็นปีกนก ปากบางๆ ที่เตรียมอ้าแขวะเพื่อนก็ได้แต่อ้าค้าง กัลยายื่นมือมอมๆ ให้เพื่อนดู “ไปห้องน้ำนะ” “ได้” จิราพรกัดฟัน ถ้าไม่คิดว่าเพื่อนอยู่ในระหว่างป่วยนะ จะได้ตุ้บตั้บอีกหลายที กัลยารอจนแน่ใจว่าอยู่กันสองคนก็ค่อยๆ แบมือให้เพื่อนดูก้อนหินในมือที่กำเอาไว้พอล้างสะอาดประกายก็วาวขึ้น เธอเอียงให้เพื่อนดูรอยด่าง จิราพรอ้าปากค้างมองเพื่อนเก็บยี่หร่าทับทิมสีฟ้าเข้ม รูปทรงรี ใหญ่ประมาณนิ้วก้อย ลายด่างเห็นชัดว่าเป็นรูปปลา เหมือนปลาคราฟขาวลายแดง ว่ายในน้ำสีฟ้าใสใส่กระเป๋ากางเกง ก่อนขยับเบียดเพื่อน ล้างมือบ้างแถมวักน้ำใส่หน้า ดึกผ้าเช็ดหน้าเนื้อไหมมาซับหน้าช้าๆ อย่างใช้ความคิด “บ่ายแก่แล้วไปเถอะ กว่าจะถึงบ้าน” คนที่เสร็จธุระอย่างไม่น่าเชื่อชวน =============== เงินหนึ่งล้านบาทที่โอนเข้าบัญชีมา เธอกดมาแค่ห้าหมื่นเท่าจำนวนเงินสูงสุดที่จะเบิกได้ จริงๆ แล้วลากจิราพรมาด้วย เรื่องเงินไม่ใช่ปัญหาใหญ่ เจ้าโจ้มีเครดิตอยู่แถบนี้ พอที่จะเอาของ แล้วโอนเงินมาทีหลังได้ แล้วนี่จะทำยังไง เธอได้มาฟรีๆ ไม่ได้จ่ายสักกะบาท ถึงเจ้าของเงินจะบอกว่าถ้าเหลือก็เป็นค่าน้ำมัน ค่าข้าว ค่าขนม แต่เหลือหนึ่งล้านบาทนี่ มันมากเกินค่าน้ำค่าขนมไปแล้ว คุณผู้ช่วยตัวดี ทำให้เธอเกิดปัญหายิ่งกว่าการนอนไม่หลับเสียอีก บะหมี่เกี๊ยวหนึ่งชามลงไปอยู่ในท้อง อาบน้ำแล้ว เตรียมเรื่องสอนสำหรับพรุ่งนี้ก็เรียบร้อย  หยิบจดหมายเจ้าน้องน้อยที่อ่านทีไร ก็อดอารมณ์ดีไม่ได้ กับความน่ารักช่างคิด น้องสาวที่ไปเที่ยวบ้านเพื่อน เหนือสุดในสยาม เช่าพระมาฝากเผื่อพี่สาวจะหลับ เลิกฝันร้ายเสียที  น้องเอ๊ย พระไม่ช่วยให้หลับได้เลย แต่ครั้งนี้จดหมายไม่ช่วยให้เธอลดความกระวนกระวาย หญิงสาวก็ยังหมุนตัวเดินไปเดินมา ตาชำเลืองมองคอมพิวเตอร์ที่เธอไม่กล้าเดินไปเปิด หินมีค่าถูกหมุนอยู่ระหว่างนิ้วเรียวอย่างกระวนกระวาย เงินหนึ่งล้าน จะทำยังไงดี ถ้าอีกฝ่ายไม่รับคืน จนเข็มสั้นเข้าไปใกล้เลขสิบสอง เจ้าของห้องก็ยังผุดลุกผุดนั่งจะนอนก็ไม่ได้ จะเปิดคอมพิวเตอร์ก็แหยงๆ ชอบกล กัลยาสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ให้กำลังใจตัวเอง ยังไง เธอก็ต้องทำ ก็ทำๆ ให้เสร็จไป จะรีรออะไร หญิงสาวเปิดเครื่องคอมพิวเตอร์ต่ออินเตอร์เน็ต เจ้าโครงกระดูกเต้นระบำรออยู่ก่อนแล้ว ...ได้มาแล้ว... หญิงสาวติดต่อไปก่อน ...จะให้ส่งไปให้ยังไง ดูรูปก่อนไหม... เธอกลั้นลมหายใจรอ สอบปากเปล่าตอนเรียนยังไม่ตื่นเต้นเท่า นานจนเหมือนออกซิเจนจะหมดไปจากตัว ฝ่ายนั้นจึงตอบมา ...ผมก็คิดว่าคุณคงหาได้... ...จะให้ฉันทำอย่างไร... เธอถามซ้ำกลับไป วันนี้ ปลายสายอีกข้างไม่ก่อกวนเลยแฮะ เหมือนเขาก็ไม่รู้จะพิมพ์อะไรมา หรือจะเหนื่อย ...ฉันได้มาฟรีๆ เก็บได้ ไม่ได้ใช้เงินของคุณเลย บอกเลขที่บัญชีมาซิ จะได้โอนกลับไปให้... ตัวการ์ตูนยิ้มกว้าง แบบธรรมดา เอ แปลกแฮะผิดคนหรือเปล่า มือไวเท่าความคิด ...วันนี้เป็นอะไรไป... โครงกระดูก ลุกกระโดดมาเต้นหยึกหยัก ก่อนเสกปืนมากราดยิง หน้าจอแตกเป็นใยแมงมุม หญิงสาวหัวเราะ บรรยากาศเคร่งเครียดหายไป ...ฝากไว้ก่อน จำเลขบัญชีไม่ได้จริงๆ ถึงคุณจะได้มาฟรีๆ ก็น่าจะคิดค่าเสียเวลาที่ไปเอามาให้นะ แบบขายต่อก็ได้... ...เรามีข้อตกลงกัน คุณช่วยให้ฉันหายจากโรคนอนไม่หลับ ฉันทำงานให้คุณ... ...พูดถึงเรื่องนี้ พกทับทิมติดตัวไว้นะ เอาใส่ไว้ใต้หมอนก็ได้... ...อะไรนะ...หญิงสาวย้อนถามอย่าง งงๆ ...หินนี้จะช่วยให้คุณหลับได้... ...ดูที่ตัวปลานะ เมื่อไรที่เห็นปลาว่ายออกไป มันจะหมดประสิทธิภาพ แล้วจะไปรับทับทิมมา... หญิงสาวเขี่ยดูก้อนหินอย่างละเอียดขึ้น สงสัยง่วงนอน เหมือนเจ้าปลาน้อยว่ายน้ำจริงๆ หางน้อยๆ โบกสะบัด ...ฮือม์ นานไหม กว่ามันจะว่ายออกไปนะ...หญิงสาวพิมพ์ถามไปอย่างสงสัย ...ก็กว่าจะถึงเวลาของมัน เจอกันใหม่ตอนงานชิ้นต่อไปของคุณ... ฝั่งโน้นส่งรูปอัศวินขี่ม้ามาโยนวัสดุกลมๆ ใส่หน้าจอ ที่แท้เป็นหัวศัตรูที่ตัดได้ หญิงสาวหัวเราะ ตอนนี้เริ่มชิน จนเลิกตกใจแล้ว ต้องยอมรับในฝีมือ ถ้าเขาเป็นคนสร้างเองอย่างที่บอก ระหว่างที่เธอหัวเราะชอบใจ ฝ่ายโน้นก็จากไปอย่างไม่ให้ตั้งตัว อีกแล้ว คราวหน้าต้องจับให้ได้ซิน่าว่าเป็นใคร หญิงสาวคิดอย่างฉุนๆ ล็อกเอาท์ออกจากทุกโปรแกรม ปิดเครื่อง หยิบเจ้าปลาตัวน้อยไปวางไว้ใต้หมอน ด้วยความที่กลัวจะทำหาย เลยใส่ไว้ในถุงใส่เครื่องประดับ ก่อนสอดไว้ใต้หมอน ================== อีกหนึ่งตอนเรื่องนี้ก็จะจบแล้วนะคะ...แล้วพบกันค่ะ อ้อ...เที่ยวสงกรานต์อย่างมีความสุขและปลอดภัยกันนะคะ จากคุณ : Miracle of Friends (samita) - [ 12 เม.ย. 49 04:58:10 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ลิงค์ค่ะ Trip&Love ตามรอยแห่งรัก...บทนำ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4230444/W4230444.html ทะเลหมอกบอกรัก #1 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4236832/W4236832.html ทะเลหมอกบอกรัก #2 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4246227/W4246227.html ทะเลหมอกบอกรัก #3 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4258804/W4258804.html กาญจน์...ที่รัก #1 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4268295/W4268295.html จากคุณ : Miracle of Friends (samita) - [ 12 เม.ย. 49 04:59:59 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ummmm little girl in red skirt very terrible na ka จากคุณ : โอเลี้ยงแก่ๆ - [ 12 เม.ย. 49 07:04:59 ]

ความคิดเห็นที่ 4 พระเอกเขาไปเอาตัวอีโม น่ากลัวๆมาจากไหนกันนี่ อยากได้มั่งอ่ะ เหอๆ จากคุณ : Honey P (Honey Pee) - [ 12 เม.ย. 49 09:42:53 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เนื้อเรื่องแปลกดีนะ แต่ก็น่าติดตาม เอ อยากจะรู้จังสิเนี่ย จากคุณ : หนูเก๋ (หนูเก๋) - [ 12 เม.ย. 49 10:26:51 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ^^ จากคุณ : Bangkokian - [ 12 เม.ย. 49 11:26:01 ]

ความคิดเห็นที่ 7 หง่า โอนมาทางนี้ก็ได้ค่ะ แสนเดียวก็ได้ แฮ่ จากคุณ : scottie - [ 12 เม.ย. 49 12:27:54 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ตามไปเที่ยวเมืองกาญจน์ครับ จากคุณ : นายตั๋ม เจ้าสำราญ (คั่วกลิ้ง) - [ 12 เม.ย. 49 12:49:08 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อ่านตอนนี้แล้วงงๆอย่างบอกไม่ถูก... จากคุณ : FruiT SaLaD - [ 12 เม.ย. 49 13:11:06 ]

ความคิดเห็นที่ 10 หญิงตามมาโปรโมต ต่ออ่ะ อิอิ หลายที่จัง เริ่มมึนแล้ว http://www.mof-story.th.gs/ เว็บของกลุ่ม เพื่อนๆๆ Miracle of friends จากคุณ : กลิ่นแก้ว (มัสณา) - [ 12 เม.ย. 49 14:43:20 ]

ความคิดเห็นที่ 11 แวะมาตอบค้า สงสัยเชิญถาม ครั้งหน้าจบแล้วนะคะ คุณ : โอเลี้ยงแก่ๆ ขอบคุณค่ะที่ชม มา...ไปเที่ยวด้วยกันกับกัลยานะคะ คุณ : AmeliaM ฟ้าใสว่าเสน่ห์ของ MSN มีอะไรที่มากกว่าทางโทรศัพท์อยู่นะคะ ถ้านะ ถ้าพระเอกโทรมาก่อกวนอย่างนี้ 555 รับรองโดนจับข้อหาโรคจิตแน่ๆ คุณ : ลูนาติก  ขอบคุณค้าที่มาติดตาม ยังขอบคุณถึงคำแนะนำที่เคยให้มานะคะ คุณ : ต้นหอม (ต้นหอมไข่เจียว) ขอบคุณค่ะ ยินดีรับคำแนะนำค่ะ (คำชมก็..ชอบ) คุณ : P (Honey Pee) เดี๋ยวจะมีโหดกว่านี้ คุณ : ภดาวัน – ชามี  อิอิอิ รานีไม่ต้องห่วงพี่นกนะคะ เจอกันแค่ทางเอ็ม มิเป็นไร  ชอบย่องมาข้างหลังเงียบๆ น่ากลัวกว่า 555 คุณ : หนูเก๋ ขอบคุณค้าที่ชอบของแปลก คุณ : nongwin ลึกลับแบบไม่ได้ตั้งใจเลยนะคะ   คุณ : ปลากัด (ปัณณ์) ยินดีต้อนรับ เข้าสู่การเดินทางแบบพิสดาร คุณ : Scottie: งานชิ้นต่อไปหรือค่ะ มาแล้วค่ะ งานชิ้นต่อไป ของดีเมืองกาญจน์อีกเช่นเคยค่ะ คุณ : อาราเร่ มาติดตามต่อนะคะ ตอนเขียน เขียนๆ ไป ก็เผลอร้อง ปริศนาไขกระจ่างแล้ว...5555 คุณ : FruiT SaLaD :แฮะๆๆๆ ขอบอกว่าไม่ได้ตั้งใจให้ออกมาลึกลับเลยนะคะ แต่หลังจากเขียนเวียนกันอ่าน ก็ออกมาแบบนี้ล่ะค่ะ ดีใจที่มีคนเข้ามาอ่าน แล้วก็เข้ามาสงสัย 5555 จากคุณ : ฟ้าใส (pajan) - [ 12 เม.ย. 49 18:11:13 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ขอตามไปลึกลับด้วยคนค่ะ อิอิ แม่มดพ่อมด ของชอบเลย จากคุณ : ก๊อตซิลล่า - [ 12 เม.ย. 49 19:40:10 A:124.120.197.254 X: TicketID:117619 ]

ความคิดเห็นที่ 13 If Kanlaya doesn't know how to spend 1 million baht, please tell her I can help. Heheh จากคุณ : AmeliaM (AmeliaM) - [ วันมหาสงกรานต์ (13) 10:26:49 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ตื่นเต้นจังจะจบยังไงเนี่ย จากคุณ : :::อาราเร่::: - [ 17 เม.ย. 49 13:44:55 ]