CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    Trip&Love ตามรอยแห่งรัก: กาญจน์...ที่รัก ตอนที่ 3 โดย ฟ้าใส

    หลังจากรบกับเด็ก ออกข้อสอบ และมึนเมากับงานวิจัย ผสมกับการนอนไม่พอ ใช่เธอนอนหลับ แต่ฝันถึงหม้อใบใหญ่ แม่มดหน้าหมวยผมหลอดสีทองอร่าม กำลังปรุงอะไรสักอย่างให้หม้อใบใหญ่ขนาดที่เธอเข้าไปนอนได้ ใบหน้าใต้แสงมลังเมลืองเห็นไม่ชัดเจน มันเหมือนอะไรนะ สะท้อนประกายน้ำ เหมือนสถานที่ที่เธอฝันเห็นอยู่ในน้ำ เป็นผลมาจากเจ้าปลาน้อยหรือเปล่า เหตุผลรวมๆ กันทั้งหมดนั่น ก็เลยทำให้เธอถึงขีดสุดของความอดทน กัลยาลงมือเก็บของ

    ไม่กลับบ้านล่ะถ้ากลับก็อดทำงานไม่ได้ เธอเลือกหักรถเลี้ยวเข้าสวนสาธารณะเล็กๆ เปลี่ยนใส่รองเท้าแตะเดินสบาย ลงไปซื้อไก่ปิ้งข้าวเหนียวนึ่งมากินเล่น เหยียดขามองต้นไม้ใบเขียว ทับทิมที่มาดูชัดๆ กลางแสงตะวันเธอก็พบว่ามีการเจาะรูเล็กๆ เหมือนเอาไว้ห้อยเป็นจี้ เข้าร้านทองเสียเงินซื้อห่วงมาร้อย แล้วเธอก็สวมจี้เจ้าปลาน้อยติดตัวไปไหนๆ ได้ ไม่มีใครสังเกตเห็นเพราะใส่ติดไว้กับผิวเนื้อ ความเย็นลื่นถูกใจจนไม่อยากให้คนที่ต้องการเสียแล้ว จะคืนเงินให้ แล้วบอกตรงๆ ว่าขอ ถ้าเขาให้ก็ดี ถ้าไม่ให้ คงต้องให้เขาไป ก็เขาช่วยเธอขนาดนี้ แต่ถ้านึกถึงฝันประหลาดนั่น ก็ไม่อยากจะนึกถึงบุญคุณ หลับน่ะหลับ แต่ฝันตื่นเต้นที่ตื่นมาใจเต้นระทึก ก็ไม่ค่อยดีกับหัวใจเธอเช่นกัน หญิงสาวดึงกิ๊บที่ตรึงมวยผมให้อยู่ทรงออก สะบัดผมให้กระจาย ให้มันหายใจบ้าง รัดไม่พอยังขมวดเป็นมวยเสียแน่น จนตึงหัวไปหมด

    หญิงสาวจับปลายผมขึ้นมาดู อะไรอีกอย่างที่แปลกๆ ประกายเหลือบทอง ในเส้นผม เธอไม่ได้ไปโกรกไปเคลือบหรือทำอะไรเลยนะ มีอะไรผิดปกติในร่างกายหรือ อยากไปตรวจสุขภาพนะ แต่ไปตอนนี้หลายโรคแน่ๆ ที่ชัดๆ คือความดันขึ้นแน่นอน  เนื่องจากพักผ่อนไม่พอ

    มีผู้ปกครองพาเด็กๆ มาออกกำลังกาย ถ้าเล็กหน่อยก็เดินเล่นกับพี่เลี้ยง โตมาหน่อยก็ถีบจักรยาน แล้วก็มีคนมาวิ่ง มีแป้นบาสให้เล่นด้วย ลูกบาสวางกลิ้งอยู่ ปราศจากเจ้าของ ทั้งสนามว่างเปล่า หญิงสาวเหลียวซ้ายแลขวา ไม่เห็นมีใคร กัลยาหยิบลูกบาสมาเลี้ยง เสียงลูกกระทบพื้น เป็นเสียงไพเราะที่ไม่ได้ฟังมานาน ถ้าเธอเรียนไม่เก่ง เธอคงได้ทุนทางกีฬา หญิงสาวเล็งแป้น แล้วชู๊ต พลาดไปหน่อย ลูกบาสชนขอบห่วงวงกลม แต่ก็ลง

    เสียงตบมือทำให้เธอตกใจ ร่างสูงที่วิ่งผ่านไปเก็บลูกก่อนกระโดดขึ้นเช็ดแป้นอย่างสวยงาม

    “ขอโทษค่ะไม่ทราบว่าของคุณ” หญิงสาวรีบบอก

    ร่างสูงที่หันมา บ่งบอกถึงเชื้อชาติอย่างชัดเจน  แถมยังไว้หนวดเคราขลิบสั้นแบบที่คนไทยไม่นิยม

    “ซอรี่” หญิงสาวบอกซ้ำ

    ชายหนุ่มในเสื้อยืดกางเกงขาสั้น รูปร่างแข็งแรงแบบนักกีฬา แบมือยักไหล่อย่างคนชาติเดียวเท่านั้นที่ทำแล้วเหมือนการเต้นรำ หญิงสาวอดยิ้มตอบรอยยิ้มกว้างขวางที่ส่งมาให้ไม่ได้ ชายหนุ่มผายมือเชื้อเชิญยื่นลูกบอลมาให้ หญิงสาวมองตัวเองรองเท้าแตะ กระโปรง ก็ได้แต่บอกขอบคุณ ส่ายหน้ายิ้มๆ โบกมือให้ อารมณ์ดีแล้ว กลับไปทำงานต่อได้

    จนขับรถถึงห้องพักถึงนึกได้ หนุ่มคนนี้หรือเปล่าที่เห็นเดินสวนเข้าไปในร้านของเจ้าโจ้ ญาติเดฟเหรอ ทำไมไม่ทัก หรือเขารอให้ทักก่อนหว่า หญิงสาวอยากจะเกาหัวตัวเอง เตือนตัวเองอย่าลืมถามเพื่อนสนิทถึงหนุ่มคนนี้ คุ้นหน้าเหลือเกิน แล้ว ถ้าเป็นญาติเดฟ คงเสียมารยาทน่าดูที่ไม่ทักทาย

    ...งานชิ้นที่สาม ผมอยากให้คุณไปดูพิพิธภัณฑ์สงครามโลกครั้งที่ 2...

    ...ที่กาญจน์ใช่ไหม...หญิงสาวย้อนถามอย่างฉุนๆ

    นายจะให้ฉันขับรถไป-กลับ กรุงเทพฯ กาญจนบุรีทุกวันหยุดหรือยังไงนะ  ทำไมไม่ให้ไปๆ เสียวันเดียวนะ เจ้าตัวกวน หญิงสาวได้แต่คิดในใจ

    ...ก็จะที่ไหนได้ล่ะ...

    แหมๆๆๆ ดูคำตอบซิ

    ...ให้ไปทำอะไร...หญิงสาวถามกลับ

    ...ไปดูรูป อยากได้รูปที่ไม่เกี่ยวกับสงคราม...

    ...กี่รูปล่ะ...หญิงสาวถามอย่างเซ็งๆ ไปพิพิธภัณฑ์สงครามโลกครั้งที่ 2 แล้วให้หารูปที่ไม่เกี่ยวกับสงคราม จะบ้าตาย

    ...เท่าที่คุณหาได้...

    คราวนี้รู้ทันแล้ว ว่าอีกฝ่ายกำลังจะไป หญิงสาวรีบเรียกเอาไว้ก่อน

    ...เดี๋ยวๆๆๆ ถามหน่อยซิ ทำไมต้องช่วยฉัน...

    ...เมื่อเสร็จงานชิ้นที่สี่ คุณจะรู้เอง...

    คราวนี้เขาทำตัวหายไปได้อย่างรวดเร็ว ทิ้งไว้เพียงตัวไนท์แมร์กับละอองหิมะที่โปรยปราย

    งานชิ้นที่สี่หรือ นายจะให้ฉันไปทำอะไรที่กาญจน์อีกล่ะ

    จากคุณ : samita - [ วันเนา (14) 20:29:53 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป