CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    A r t F u l l Y

    .
    .

    เมื่อสัปดาห์ก่อน  ..

    น่าจะประมาณวันศุกร์


    ผมไปทำธุระ ที่ไปรษณีย์


    ผมเคยมาที่นี่บ้าง ถึงจะไม่บ่อยนัก ..

    แต่ก็รู้สึกคุ้นเคย

    คงเป็นเพราะว่า ..

    ผมชอบถ่ายรูป แล้วก็เอามาทำเป็น Postcard ทำมือ

    แล้วส่งไปให้เพื่อนๆ และคนรู้จัก ..

    วันนี้ก็เช่นกัน ..

    .
    .

    ธุระของผมเสร็จสิ้น .. แค่เพียงเวลาไม่ถึง 10 นาที

    ผมตรวจความเรียบร้อยอีกครั้ง ก่อนที่จะก้าวออกไป


    พร้อมๆ กันกับที่ ผู้ชายคนนึง .. กำลังก้าวเข้ามา


    เนื้อตัวที่มอมแมม รอยสักเต็มตัว  ..

    บวกกับหน้าตา และท่าทางที่ดูน่ากลัว


    ทำให้ผมยอมรับเลยว่า เพียงครั้งแรกที่หันไปมอง

    ผมรู้สึกว่า " ไม่น่าไว้ใจ "


    ชายแปลกหน้าคนเดิม ยังคงแสดงท่าทาง ประหลาดๆ

    เค้าดูมีพิรุธ และกำลังทำเหมือนกับว่า มองหาอะไรอยู่ ..


    ไม่ถึงอึดใจ ..  

    ชายแปลกหน้า พุ่งพรวดเข้ามายังที่ๆ ผมนั่งอยู่ ..



    " คุณ .. ช่วยผมหน่อย "  

    " ครับ ? "  


    ผมตอบกลับไปอย่างพยายามทำให้เหมือนปกติที่สุด

    ( จริงๆ แอบตกใจ )



    " ผมเขียนหนังสือไม่เป็น .. "


    ชายแปลกหน้า บอกกับผม

    พร้อมยื่นกระดาษเล็กๆ แผ่นนึง พร้อมกับธนาณัติ ในมือให้ผมดู


    " ผมจะส่งเงินไปให้ที่บ้าน ..   นี่ที่อยู่ปลายทาง "

    " อ๋อ ..   งั้นเดี๋ยวไปนั่งเขียนที่โต๊ะดีกว่าครับ "


    " พี่ชื่ออะไรครับ "

    " บุญมี  xxx "

    "  แล้วผู้รับล่ะครับ "

    " นางล้อม xxx "

    " จำนวนเงินเท่าไหร่ครับ "

    " 1500 บาท "

    ผมกรอกรายละเอียดทั้งหมด แล้วยื่นธนาณัติ คืนให้ชายแปลกหน้าคนนั้น ..

    ซึ่งตอนนี้ผมเรียกเค้าว่า " พี่ "

    ไม่ต้องบอกก็รู้ได้ว่า ..  ผู้รับ ผู้ซึ่งมีนามสกุลเดียวกันนั้น

    น่าจะเป็น แม่ .. หรือ ภรรยา หรือ คนในครอบครัวของพี่เค้า

    คนผู้ซึ่งเป็นที่รัก ..

    .
    .

    ความหวาดระแวงของผม หายไปอย่างไม่เหลืออะไรต้องสงสัย

    จะเหลือก็แต่ ..

    รอยยิ้มเล็กๆ ในใจ   อย่างชื่นชม


    " ขอบใจ "


    ผมก็เพิ่งเคยได้ยิน คำขอบคุณ ที่สั้นๆ ห้วนๆ อย่างนี้เป็นครั้งแรก

    แต่ด้วยรอยยิ้ม ที่เค้ายิ้มให้มา .. ผมรู้สึกว่า

    คำ " ขอบใจ "  สั้นๆ แบบนี้

    .
    .

    โคตรจริงใจเลยว่ะ ...  

    .
    .

    เรื่องราวเล็กๆ ในวันนั้น

    ต่อยอดความรู้สึกของผมไปได้เยอะเหมือนกัน

    เงิน 1500  บาท อาจจะดูน้อยนิด สำหรับพวกเรา

    ที่บางครั้งมันอาจจะหมดไปกับอาหารเพียงมื้อเดียว ..

    แต่กับพี่เค้า ...  มันคงเต็มไปด้วยอะไรหลายๆ อย่าง

    กว่าจะได้มา ..  และส่งไปให้คนที่รัก ด้วยหวังว่า

    มันจะช่วยแบ่งเบา ..


    .
    .
    .


    ทั้งๆ ที่แทบไม่ได้ทำอะไรเลย

    แต่วันนั้น ผมกลับรู้สึกเหมือนกับว่า

    ได้ทำดี ..

    อย่างน้อยที่สุดก็ .. ได้ทำอะไร ที่ควรทำ


    และผลของมัน .. ก็คุ้มค่า  แบบที่หาไม่ได้ง่ายๆ ในชีวิตประจำวัน


    .
    .
    .


    แค่เปิดใจ


    : )


    .
    .
    .

    จากคุณ : A r t F u l l Y - [ วันเนา (14) 23:50:28 ]

 
 

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป