ผมอยากใช้ความรักของผม...เพื่อดูแลคุณ ...คุณจะรังเกียจผมไหมครับ...ผมอยากรู้ความรู้สึกของคุณ...คุณช่วยตอบผมหน่อยได้ไหมครับ...ขอร้องเถอะ...
  " ผมโดนปฏิเสธ...เป็นไปได้ยังไง ที่คนอย่างผมโดนปฏิเสธ  ผมทั้งหล่อ  ทั้งรวย...
   ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนที่ทำอย่างนี้กับผมนะ...
  คนที่สวยกว่าคุณ  เร้าใจมากกว่าคุณ
ไม่ว่าจะเป็น  สีสันบนริมฝีปากที่อวบอิ่ม  เคลือบด้วยมุก
สีหวาน ๆ หรือ  สีสันที่เร่าร้อน  เปลือกตา...ที่เย้ายวน
น่าถวิลหา  เสื้อผ้าที่รัดรึงเรือนกายที่ยั่วเย้า  จนผมแทบจะอดรนทนไม่ไหวที่จะใช้แรงของผมดึงถึ้ง ฉีกมันให้ขาด  
ให้พบกับผิวขาวเนียน อวบอัดเป็นประกาย
ทอดกายรอผมอยู่  ผมไม่เคยต้องรอ...รอใครนานเท่าคุณ
ไม่ได้รอให้คุณเปลี่ยนตัวเอง  เย้าผมเหมือนใคร ๆ
  ผมไม่ได้รอ...รอริมฝีปากของคุณ...ที่จะมาจูบกับผม...
  ผมไม่ได้รอ...ให้ร่างกายของเราทั้งสองผูกพันกัน...เหมือนกับที่ผมต้องการจากแสงราตรีในค่ำคืนที่ผ่านมา...
  ผมเพียงรอ...รอเเค่...รอยยิ้มของคุณ...ที่จะมอบให้กับผมเหมือนเช่นก่อน....
  ผมเพียงรอ...รอคำทักทายจากคุณในตอนเช้าที่เราพบกัน...มันจะเกิดขึ้นอีกไหม...
  ผมรอ...รอแค่คำว่ารักจากคุณ...คุณจะให้ผมได้ไหม...
คุณเป็นคนเปลี่ยนผม...ให้ผมกลายเป็นคนที่ต้องเป็นฝ่ายรอ  แต่ทำไม...ต้องปล่อยให้ผมต้องรอคุณอย่างนี้...