ภายในห้องสี่เหลี่ยมขนาดไม่กว้างมากนัก ไม่ว่ามองไปยังด้านใดก็จะเจอกับผนังที่ทาสีขาวไว้โดยรอบ ภายในห้องประกอบด้วยเตียงเหล็กที่มีที่นอนสีขาวปูไว้ รวมถึง โต๊ะหนังสือเล็ก ๆ มีแจกันดอกไม้ตั้งอยู่ โดยในแจกันมีคาร์เนชั่นสีขาวหนึ่งดอกเสียบไว้
เสียง ติ๊ก ๆ ดังขึ้นเพียงแผ่วเบา แต่ก็สามารถปลุกให้คนที่นอนหลับอยู่บนเตียงนั้นให้ลืมตาตื่นขึ้นได้อย่างทันที โลกทั้งใบกลายเป็นสีขาว เสียงที่เขาไม่เคยเห็นว่ามีตัวตนดังขึ้นอีกครั้ง
อรุณสวัสดิ์ เกเบรียน อุณหภูมิร่างกายสูงขึ้นเล็กน้อย" เขาทำเพียงมองหาต้นเสียงที่เขาได้ยินมาตลอดตั้งแต่ตื่นขึ้นในโลกสีขาวแห่งนี้ แต่ก็ไม่เคยเจอ
วันนี้คุณจะมีเพื่อนมาอยู่ด้วย เราจะเปิดห้องเพิ่มให้คุณอีกหนึ่งห้องล้วผนังสีขาวที่มีอยู่ก็หายไปหนึ่งด้าน ปรากฏเป็นห้องที่มี อุปกรณ์ที่เขารู้สึกคุ้นเคยวางเรียงรายอยู่ ไม่ว่าจะเป็น ทีวี เครื่องเล่นซีดี สเตริโอ หรือแม้กระทั่ง อุปกรณ์การออกกำลังกาย
"ขอให้เพลิดเพลินกับของที่เราจัดหาให้ เมื่อสิ้นเสียงนั้น ชายหนุ่มกระโดดขึ้นจากที่นอนก่อนจะเดินไปกวาดตามองห้องที่กว้างออกไป และทันทีทีเขาลุก เตียงเดี่ยวที่เขานอนอยู่ก็กลายขนาดเป็นเตียงคู่ที่สามารถนอนได้สองคน
เขาไม่แปลกใจอีกแล้ว ในสภาพที่เป็นอยู่ เพราะตั้งแต่ที่เขาลืมตาขึ้นมาจากการหลับใหล ซึ่งนานเท่าไรเขาก็จำไม่ได้ เขาก็พบว่า ในห้องสี่เหลี่ยมสีขาวนี้ มีเพียงเขาและความคิดของเขาเท่านั้น คำพูดไม่จำเป็นต้องเปล่งออกมา เพราะทันทีที่เขาคิดอยากได้อะไร มันก็มักจะปรากฏออกมาเสมอ ยกเว้นเพียงสิ่งเดียวที่ เขาเคยคิด และมันไม่เคยเกิดขึ้น นั้นคือ...เพื่อน
หลายครั้งเขาเคยถามตัวเองว่าเขาเป็นใคร แต่เขาก็ไม่เคยได้คำตอบ ภาพความทรงจำในวันเก่า ๆ เหมือนจะถูกลบไปอย่างสิ้นเชิง และเหมือนกับว่าเขาถูกกักขังไว้ในห้องนี้เพียงลำพังเพื่ออะไรสักอย่างที่เขาไม่เคยเข้าใจ แล้วก็ไม่รู้จะเอ่ยปากถามใคร
หลังจากการฟื้นขึ้นจากการหลับใหลในครั้งแรก เขาเคยตะโกนออกมา ซึ่งเป็นครั้งแรกที่เขาได้ยินเสียงของตัวเอง แต่ต่อให้ตะโกนสักเท่าไร ก็ไม่เคยมีใครตอบกลับมา นอกจากเสียงที่เขาได้ยินในตอนเช้า และเมื่อเขาไม่สบายเท่านั้น
ห้องน้ำที่เขาเข้าไปจัดการธุระส่วนตัว วัดปริมาณธาตุอาหารต่าง ๆ ของร่างกายที่ขับถ่ายออกมาทางปัสสาวะ ก่อนจะแสดงผลบนผนังสีขาว แล้วหายไป เมื่อเขาไม่สบาย การตรวจตราจะถูกทำขึ้นยามเขาหลับ โดยที่เขาไม่รู้เรื่อง และทันทีที่ตื่นขึ้น ร่างกายที่ไม่สบายของเขากลับแข็งแรงและปกติ เหมือนเดิม
ร่างเล็กบาง ปรากฏตัวขึ้นอย่างง่าย ๆ บนเตียงที่ขยายขึ้นของเขา เธอยังหลับอยู่อย่างสบายเมื่อเขาเดินเข้าไปดูใกล้ ๆ เสียงที่หาที่มาไม่ได้ บอกเขาว่า
เธอ คือ เรนนี่
เธอไม่เหมือนผม คำแรกที่เขาเอ่ยขึ้นในรอบหลาย ๆ วัน ที่เขาไม่รู้วันเวลาดังขึ้น
เธอเป็นมนุษย์ผู้หญิง เสียงนั่นบอก และเขาเองก็ค่อย ๆ แตะนิ้วไปตามร่างกายเธอ ผิวเธอนุ่มกว่าเขา มากนัก แถมผมเธอยังนิ่มสวยมีกลิ่นหอมอ่อน ๆ และเธอมีส่วนเว้าส่วนโค้งที่เขาไม่มี เขาอยากเห็นดวงตาของเธอ แต่เธอยังหลับ
อีกไม่นานเธอจะตื่น เธอจะเป็นเพื่อนคุณเกเบรียน คุณจะต้องไม่ทำให้เธอตกใจ
เปล่า เขาไม่ได้ทำให้เธอตกใจ เขาเพียงแค่นั่งเฝ้าเธออยู่ที่เตียงนั้น รอคอยเวลาที่เธอจะตื่นและเขาอยากจะมองดูดวงตาคู่นั้น ว่ามันสวยเหมือนที่คิดไว้หรือเปล่า
และดวงตาคู่ที่เขาคิดว่ามันสวยที่สุดก็ลืมตาตื่นขึ้นมา เราสบตากันเป็นเวลานานกว่าที่เธอจะเอื้อนเอ่ยเสียงที่ฟังดูเพราะที่สุดสำหรับเขาในระยะเวลายาวนานที่เขาเองก็จำไม่ได้ออกมา
ที่สำคัญเธอมีความทรงจำ และเธอคิดว่า เขาคือคนที่เรียกว่า คนรักของเธอ ชื่อเกเบรียน ซึ่งหายไปอย่างไร้ร่องรอย เธอบอกว่า เขาเป็นนักวิทยาศาสตร์ชื่อดัง และบอกด้วยว่าการทดลองของเขามีประโยชน์ต่อประชากรโลกนี้ แต่เมื่อ เขาย้อนถามเธอว่า เขากำลังทดลองเกี่ยวกับอะไร เธอกลับตอบไม่ได้
และบอกเพียงว่า เขาบอกเธอเพียงแค่นั้น ถ้าบอกมากไปกว่านี้เธอจะมีอันตราย แต่เขาเองดันจำสิ่งที่เธอพูดไม่ได้สักนิด รวมถึงจำไม่ได้ว่าตัวเอง เคยมีคนรักเช่นเธอ เขาบอกเธอเช่นนั้น
วินาทีนั้น มีน้ำหยดใส ๆ ไหลรินจากดวงตาคู่สวยของเธอ เขายกมือขึ้นแตะต้องสิ่งนั้น นั่นเป็นสิ่งแรกที่เรียกความรู้สึกประหลาด ๆ ในตัวของเขาออกมา ความรู้สึกคุ้นเคย และอุ่น ๆ ในหัวใจที่กำลังเต้นระรัว เขาอยากกอดเธอ ไม่อยากให้เธอ มีน้ำใส ๆ นั่นออกมาจากดวงตาคู่นั้น แต่สิ่งที่เขาทำได้ก็คือนั่งนิ่ง
แต่แล้วเธอก็เป็นฝ่ายโผเขามาซุกอยู่ในอกเขาเอง นั่นทำให้มือสองข้างของเขา ยกขึ้นโอบกอดเธอ โดยอัตโนมัติ ซึ่งเขาก็คงแปลกใจตัวเองเหมือนกันว่า เหมือนเขาเคยทำสิ่งนี้มานานแสนนานแต่เขานึกมันไม่ออก และพอเริ่มนึกทีไร หัวเขาก็จะเริ่มปวดอย่างมากจนไม่สบายไปเสียทุกที
คืนนี้เป็นคืนแรกที่เขานอนโดยมี เรนนี่ มานอนอยู่ข้างๆ แม้
ว่าเขาจะไม่ชินก็ตาม แต่ในความรู้สึกคงจะคุ้นเคยอย่างยิ่ง เขาคงรู้สึกดีที่มีร่างนุ่มนิ่มของเธออยู่ใกล้ ๆ และสองมือของเธอโอบกอดเขาไว้ ความอบอุ่นและกลิ่นหอมอ่อน ๆ ของเธอทำให้หัวใจของเขาเต้นระรัว
เขาได้แต่นอนนิ่ง ๆ อยู่เช่นนั้น และก็นอนไม่หลับตลอดคืน!!!
อรุณสวัสดิ์ เกเบรียน เช้านี้อุณหภูมิร่างกายของคุณสูงผิดปกติ หัวใจคุณเต้นเร็วเกินอัตราที่เคยเป็น เราจะทำการรักษาคุณ เสียงนั่นอีกแล้วที่ตามมารังควาญในตอนเช้า ดูเหมือนว่า เรนนี่จะยังไม่ตื่นจากอาการหลับใหล เขากำลังเริ่มง่วงจากไอหมอกที่อยู่ ๆ ก็เกิดขึ้นในห้องสี่เหลี่ยมสีขาว
...ตัวทดลอง เป็นอย่างไรบ้าง...
...มีอุณหภูมิร่างกายเพิ่มสูง ตั้งแต่ส่ง เธอเข้าไป...
...ความผิดปกตินั้นคืออะไร...
...เรากำลังเร่งทำการค้นหาอยู่ เมื่อคืน ตัวทดลอง นอนไม่หลับ หัวใจเต้นเร็วและอุณหภูมิในร่างกายขึ้นสูงผิดปกติ...
...ทดลองต่อไป...
เขาตื่นขึ้นมา พร้อม ๆ กับ ที่ เรนนี่เองก็ตื่น จริงๆ แล้วก่อนที่ เขาจะหลับไปโดยเสียงที่ไม่รู้ที่มานั้น เขาไม่ได้ไม่รู้สึกไม่สบายสักนิด และร่างกายก็ปกติดี วัดจากสารต่าง ๆ ที่หลั่งออกมาจากปัสสาวะในตอนเช้า บนผนังในห้องน้ำ
เรนนี่ มองตา เขาก่อนจะเอาริมฝีปากนุ่น ๆ ของเธอมาแต่ริมฝีปาก ของเขาเบา ๆ แต่นั่นมันก็มากพอที่จะทำให้เขาเกิดความรู้สึกประหลาด ๆ กับเธอ และร่างกายของเขาก็เริ่มผิดปกติไปด้วย
เธอไม่เคยเอ่ยปากถามถึงห้องที่เธอต้องมาอยู่ ไม่เคยฟูมฟายว่า ทำไมเธอจึงถูกกักตัวไว้กับเขาที่นี่ และ ไม่เคยต้องการอะไรเลย สิ่งเดียวที่เธอต้องการคือ เขา ...
เขาอ่านมันได้จากแววตาของเธอ ความอบอุ่นแปลก ๆ ไหลผ่านเนื้อหัวใจ ในขณะที่มันเต้นเร็ว เร็ว และเร็วขึ้นอีก สิ่งนั้นมันเรียกว่า ...ความรัก เธอเป็นคนบอกเขา ในขณะที่ เรากำลังรักกัน
ตัวเธออ่อนนิ่ม มีกลิ่นหอม รูปร่างของเธอ มันต่างกับเขาอย่างสิ้นเชิง เขาทำการสำรวจมัน และมันก็ทำให้เขาหลงลืมทุกสิ่งทุกอย่าง พร้อมกับตกอยู่ภายใต้อำนาจที่มี เรนนี่ เป็นคนชักนำไป
..มีปฏิกิริยาตอบสนองจาก ตัวทดลอง เกเบรียน อุณหภูมิความร้อนในร่างกาย ค่อย ๆ พุ่งขึ้นสูง วัดกระแสไฟฟ้าในเส้นประสาทส่วนของความรู้สึกเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ....
...สิ่งนั้นเรียกว่าอะไร...
....เธอบอกว่า มันคือความรัก...
...ความรัก คือ อะไร ปฎิกิริยาที่พวกเขามีรวมกันเรียกว่าอะไร...
...ไม่มีคำตอบ...
....ความรักงั้นหรือ...
จากคุณ :
จิตปาตลี 
- [
17 เม.ย. 49 23:00:53
]
ก ล่ อ ง ท ด ล อ ง
