วิลม่าตื่นแต่เช้าเพื่อนำเนื้อกระต่ายดองเกลือที่เก็บไว้ตั้งแต่วันก่อน มาเตรียมเป็นอาหารเช้าให้กับเฟรด หลังจากเตรียมอาหารเช้าเสร็จ เธอจึงเดินไปยังลำธารซึ่งห่างออกไปสองไมล์ เพื่อตักน้ำมาเก็บสำรองไว้สำหรับใช้ในครัวเรือน วิลม่าตื่นด้วยสัญชาตญาณเพราะเธอไม่เคยรู้จักนาฬิกาปลุก แต่เธอก็รู้สึกสดชื่นทุกครั้งที่ตื่นขึ้น ด้วยเพราะอากาศบริสุทธิ์และการพักผ่อนที่พอเพียง
ฉันตื่นด้วยเสียงปลุกจากsleeping machine เหลือบมองดูเวลาพบเลข 7:45 แข็งใจลุกขึ้นพร้อมกับความเมื่อยล้าที่สะบักทั้งสองข้าง ลุกขึ้นล้างหน้าล้างตา แล้วเคลื่อนตัวไปยังเครื่องวิ่งสายพานตัวเก่า ความเร็วเดิม เพลงชุดเดิมส่งผ่านมาตามเครื่องเล่นMP3 ตาของฉันมองไปยังผนังบ้านด้านหน้าอย่างไร้จุดหมาย เท้าขยับด้วยจังหวะที่สัมพันธ์กับสายพาน ทุกอย่างเป็นไปอย่างอัตโนมัติ และชาชิน
วิลม่าแวะเก็บผลไม้ระหว่างทางกลับจากลำธาร ใบไม้หลายชนิดถูกเก็บไปเป็นเครื่องปรุงสำหรับอาหารเย็น เท้าของเธฮเหยียบย่ำพื้นดินอย่างเปล่าเปลือย เธอรู้สึกได้ถึงความนุ่มนวลและความเป็นหนึ่งเดียวกันของเธฮและแผ่นดินโลก เหงื่อเม็ดเล็กเริ่มผุดตามหลังอันแข็งแกร่งเมื่อเธอเดินทางมาถึงหน้าถ้ำ เธอสูดอากาศบริสุทธิ์หนึ่งเฮือกใหญ่ก่อนเดินกลับเข้าถ้ำไป
ฉันเรื่มมื้อเช้าด้วยนมถั่วเหลืองใส่ธัญพืชนานาชนิด ขนมปังจากเบเกอรี่ดังที่ขายในราคาห้าเท่าของต้นทุน น้ำปั่นจากผลไม้ที่โตขึ้นมาด้วยภูมิคุ้มกันจากยาฆ่าแมลง และกาแฟดำหนึ่งถ้วย แล้วบอกตัวเองว่า ฉันได้รับประทานอาหารเช้าที่เปี่ยมประโยชน์แล้วสำหรับวันนี้
วิลม่ารับประทานอาหารเช้าร่วมกับสามีและลูกๆ พอพระอาทิตย์เริ่มเคลื่อนตัวออกมาทักทายชัดขึ้น เธอจึงออกมาดูแลพึชผลที่เธอทดลองปลูกบางส่วน ขณะที่สามีของเธอออกไปหาอาหาร ระหว่างที่เธฮใช้หินคมตัดกิ่งไม้อยู่นั้น เบ็ตตี้เพื่อนถ้ำข้างๆก็เข้ามาทัก เบ็ตตี้ถามวิลม่าว่าเธอเห็นดาวตกเมื่อคืนหรือไม่ ทั้งสองพูดคุยเรื่อง ดาวตก ดินเปลี่ยนสีที่ลำธาร การดองเนื้อกระต่าย และ ใบไม้ที่วิลม่าเก็บได้เมื่อเช้า
ฉันขับรถฝ่าการจราจรของเมืองที่ถึงจุดอิ่มตัวทางควันพิษ แซงหน้ารถคันอื่นด้วยหน้าตาอันเฉยเมยไป 6 คัน (คาดว่า)ถูกสบถใส่ 8 ครั้ง บ่นรถคันอื่น 2 ครั้ง ฝ่าไฟแดง 1 ครั้ง เบรกจนต้องใช้เอบีเอส 1 ครั้ง และช่วยสนับสนุนค่าสุราให้ตำรวจจราจร 100 บาท ถึงที่ทำงาน 10 นาทีก่อนเวลา มากพอที่จะตรวจสอบตลาดหุ้น
วิลม่าชวนเบ็ตตี้ไปซักผ้าและอาบน้ำชำระล้างร่างกายที่ลำธาร อากาศเริ่มอุ่นขึ้นในยามสาย แต่ต้นไม้ใหญ่ต่างแข่งกันคายความเย็นและความชื้น ทำให้สองสาวไม่รู้สึกร้อนระอุแต่อย่างใด ก่อนจะถึงลำธาร สองสาวเก็บเมล็ดวิเศษสีน้ำตาลดำจากต้นไม้ชนิดหนึ่งมาเคี้ยวเล่น พวกเธอชอบกลิ่นหอมจากเมล็ดนี้ นอกจากกลิ่นแล้ว เธอยังรู้สึกได้ถึงความคึกคักอย่างบอกไม่ถูกหลังจากกเมล็ดประหลาดนี้เข้าสู่ร่างกาย เบ็ตตี้ออกไอเดียว่า น่าจะลองเก็บเมล็ดนี้ไปทำอาหารให้สามีของทั้งสองรับประทานดู
เวลา 12:40 ฉันเริ่มมีความหวังที่จะได้ปลีกตัวออกจากโต๊ะทำงาน พายุหมุนในกระเพาะไม่มีทีท่าจะสงบลงเลย ฉันฉีกยิ้มทำงานต่อไป จนกระทั่งเวลาหนึ่งนาฬิกาพอดี ข้าวซ้อมมือเม็ดแรกจึงตกลงสู่ท้อง ฉันไม่สนใจในรสอาหาร ฉันร่วมวงสนทนากับเพื่อนร่วมงานตามจำเป็นของมารยาทสังคม ฉันไม่สนใจแม้แต่จะพยายามเคี้ยวอาหารให้ละเอียด ขอเพียงแค่มีพลังงาน โปรตีน และวิตามินบางส่วนเข้าสู่ร่างกายฉัน เพื่อขับเคลื่อนต่อไปในวันนี้ เท่านั้นก็พอ นั่งบนโต๊ะอาหารไม่ถึงสิบห้านาทีดี เสียงโทรศัพท์เรียกตัวให้กลับไปทำงานต่อก็ดังขึ้น
หลังอาหารเที่ยง วิลม่านอนหลับพักผ่อนยามบ่ายกับสามีและลูกๆ ฝนตกปอยๆหน้าถ้ำ เธอไม่มีเตียง เธอไม่มีหมอน เธอไม่มีเครื่องปรับอากาศ เธอไม่มีsleeping machine เธอมีแต่ ไออุ่นจากครอบครัว กลิ่นหอมจากฝน เสียงขับกล่อมจากกบ และผ้าห่มขนแกะ เธอนอนกลางวันฝันถึงงานสังสรรค์ประจำปีของชนเผ่า
ดวงตาของฉันถูกสะกดด้วยจอสี่เหลี่ยม มือขวาถูกสาบให้ยึดติดกับก้อนพลาสติกรูปร่างคล้ายหนู ลำตัวถูกล้อมกรอบด้วยโต๊ะไม้สี่เหลี่ยม สมองถูกสั่งการให้ เช็คอีเมลล์ ในขณะที่รับโทรศัพท์ และทำpresentationไปพร้อมๆกัน กิจกรรมทุกอย่างดำเนินไปในช่วงเวลาว่าง15 นาทียามบ่าย ก่อนจะมีนัดหมายต่อไป ยังเหลือมือซ้ายที่ว่างพอสำหรับถือคาปูชิโนหนึ่งถ้วย แล้วปลอบใจตัวเองว่า กาแฟราคา 85 บาทถ้วยนี้คือสวรรค์ยามบ่าย
วิลม่าเริ่มทานเนื้อกวางย่างยามเย็นไปพร้อมๆกับชมพระอาทิตย์ตกลงสู่หลังหุบเขา หลังจากดื่มน้ำองุ่นหมักค้างปีไปสองกระบอกใหญ่ เธอและเฟรดผู้เป็นสามีจึงลุกขึ้นเต้นรำรอบกองไฟอย่างสนุกสนาน ความกังวลของเธอและเขามีเพียงแค่เรื่องของสายฝน ที่อาจจะตกลงมาทำให้งานสังสรรค์ที่แสนสนุกนี้ต้องเลิกก่อนเวลาอันควร
ฉันได้เวลาบึ่งกลับบ้านเมื่อเข็มสั้นของหน้าปัดนาฬิกาเดินทางไปที่เลขแปดอีกครั้ง สิบกว่าชั่วโมงผ่านไปราวกับพายุหมุนอันบ้าคลั่ง ฉันพาร่างกายที่อ่อนล้าจากการทำงาน และระดับน้ำตาลในเลือดที่ต่ำจนเกือบเกินขีดจำกัดกลับสู่โต๊ะอาหารตัวเดิม สลัดผักไฮโดรพอนิก น่องไก่ที่ถูกเลี้ยงในฟาร์มปิด ต้มยำเห็ด และข้าวซ้อมมือ ถูกลำเลียงเข้าสู่กระเพาะ ฉันปิดท้ายมื้ออาหารด้วย ผลไม้ที่ถูกดัดแปลงทางพันธุกรรมมาเรียบร้อย และ ไวน์สองแก้ว เพื่อให้จังหวะชีวิตได้ชลอลงบ้าง ในเวลาไม่กี่ชั่วโมงที่เหลืออยู่ของวัน
วิลม่าเข้านอนแต่หัวค่ำด้วยความเหนื่อยล้า หลังจากเต้นรำและร่วมหลับนอนกับสามี เธอนอนหนุนท่อนแขนอันแข็งแรงของเขา แม้ในยามหลับมุมปากของเธอยังอดไม่ได้ที่จะเผยอยิ้ม จะไม่ให้เธอยิ้มได้อย่างไร กับชีวิตที่เรียบง่ายและสวยงามเช่นนี้
ฉันปล่อยให้น้ำอุ่นจากฝักบัวไหลลงผ่านตามซอกหลืบของร่างกาย หากเพียงแต่สายน้ำจะช่วยชะล้างความเหนื่อยล้า ความเครียด ความเบื่อหน่าย ความสกปรก ออกไปจากร่างกายของฉันได้บ้างคงจะดี ฉันหลับตานิ่งนาน ....
ฉันอยากเดินออกมาจากห้องน้ำแล้วพบว่า ห้องนอนได้แปรสภาพเป็นถ้ำใหญ่ แสงไฟได้ถูกแทนที่ด้วยแสงดาว เตียงนุ่มกลายเป็นกองฟาง และงานหลักของฉันคือ แกะสลักผนังถ้ำเพื่อบอกเล่าเรื่องราว
"Flintstones. Meet the Flintstones.
They're the modern stone age family.
From the town of Bedrock,
They're a page right out of history."
จากคุณ :
Cafe_noir
- [
18 เม.ย. 49 23:41:21
]