ดาวฤกษ์ขนาดมหึมาย่านใจกลางระบบสุริยะจักรวาลกำลังส่องแสงส่งผ่านไอร้อนมาเผาผลาญพลังงานออกจากตัวเรา ของเหลวเสียซึ่งไม่เป็นที่ต้องการของร่างกายกำลังไหลย้อยซ้ำไปซ้ำมาจนโชกหน้า
ผมทนไม่ไหวอีกแล้ว มันรุ่มร้อนไปหมดไม่ว่าจะนอกหรือในกาย
พอกันที ผมตั้งใจไว้อย่างนั้น
แหงนมองไปยังเบื้องหน้า ห้องสายลมเย็นขนาดสี่เหลี่ยมผืนผ้ากำลังฉุดกระชากผม ไปทีละนิด ทีละนิด จนยั้งตัวเองเอาไว้ไม่อยู่ ก่อนหลวมตัวเข้าไปหามัน
นี่เป็นครั้งที่เท่าไรแล้ว ผมตะโกนขึ้นในใจ
คราบของเหลวเสียและไอร้อนกำลังถูกพัดพาไปอย่างช้าๆ ด้วยสายลมเย็นจากเครื่องจักรกล อากาศที่เคยร้อนระอุเป็นเพียงสิ่งที่เคยผ่านมาเท่านั้น
ผมไม่อาจสนใจสิ่งอื่นใดได้อีก นอกเหนือจากมองไปยังข้างหน้า มือขวาค่อยๆออกตัวเอื้อมเข้าไปหยิบมันเปิดขึ้น
สายตาเป็นเพียงสื่อกลางระหว่างผมกับมัน ตัวอักษรนับร้อยพันกำลังปลดปล่อยเรื่องราวนำพาความเพลิดเพลินเข้ามาสู่จิตใจตามความคิดอันชาญฉลาดของบุคคลที่คิดค้นมันขึ้น กำลังชักชวนผมให้ก้าวเข้าสู่โลกแห่งจินตนาการ ความเป็นจริงกำลังเลือนจางหายไป เว้นไว้เพียงแต่บางสิ่งที่เล็ดลอดเข้ามา
นี่ !! จะอ่านอีกนานไหม ฉันหานายอยู่นานแล้วนะ
ผมตัดสินใจปิดมันลงก่อนที่จะหันไปเผชิญกับใบหน้าอันเง้างอนของเธอซึ่งนัดผมมาในวันนี้
=
ผมรอเธออยู่นานพอสมควรบวกกับอากาศที่แสนจะร้อนเกินทน เลยแอบหลบเข้าไปอ่านหนังสืออยู่ในร้านสักครู่ ก่อนที่เธอจะมาตามหาผมจนเจอ
จากคุณ :
Holla
- [
19 เม.ย. 49 11:02:49
]