PANTIP.COM : W4300771 สิ่งที่ขอ [บทกวี]

ความคิดเห็นที่ 19

สวัสดีค่ะ

ขอบคุณ ทุก ๆ คน มากนะคะ ที่เป็นกำลังใจ ไม่รู้พรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร
ช่างเถอะค่ะ อะไรจะเกิดก็เกิด .. นาทีที่เคยแขวนชีวิตไว้กับต้นมะพร้าว
ยามสึนามิถล่มเกาะพีพี มันหนักหนากว่านี้นัก

เหมือนที่คุณ suwitcha67 กล่าวไว้ใน M Blog ที่เว็บผู้จัดการนั่นแหละค่ะ ลากเม้าส์ไปเรื่อย ๆ จนวันนี้ได้เจอ http://weblog.manager.co.th/publichome/suwitcha67/ แล้วก็ได้ตามลิ้งค์
ไปถึงเว็บเพลงเก่า อย่างเช่น บ้านเพลงเก่า http://www.oldsonghome.com/ เป็นอะไรที่ชวนให้สดใสในวันหดหู่

ยิ้มแล้วค่ะ วันนี้ ยิ้มกว้างเลย ^____________________^ เพราะกำลังใจที่หลั่งไหลมาจากเพื่อน ๆ ในโลกไซเบอร์ ตอนนี้ยอดจำหน่ายอยู่ที่ประมาณ 100 เล่มแล้ว ก็พอได้ทำให้เป็นงาน ถ้าใครสะดวกก็โอนเงินมาเลย หรือว่ารอหนังสือไปถึง ค่อยโอนก็ได้ ไม่ว่ากันค่ะงานนี้ ค่าจัดส่งคิดว่าประมาณ 50 บาท ถ้าขาดก็ไม่ต้องส่งมาเพิ่มแล้ว แต่ถ้าเกินเดี๋ยวจะทอนให้ แถมไปรษณียบัตรอีก 1 ฉบับ ติดแสตมป์เรียบร้อย ไหน ๆ ก็หลวมตัวมาช่วยแล้ว ก็ช่วยกันต่ออีกนะคะ ส่งไปรษณียบัตรนี้ไปให้กำลังใจเด็กน้อยที่ชื่อจิ๊บ จิ๊บกันหน่อยค่ะ

จิ๊บ จิ๊บ (ชื่อสองคำ เป็นเสียงนกร้อง) อายุสิบขวบ ตัวกลม ๆ ผิวขาว ๆ ผมสั้น หน้าม้า เธอถูกน้ำร้อนลวกตอนประมาณ 8 เดือน เธอไปเที่ยวบ้านยายกับตาที่จังหวัดเชียงราย ปรากฏว่าซนเกินเหตุ ยายก็เผอเรอ ตั้งขวดน้ำร้อนจะชงนมให้หลานไว้ต่ำ พอเธอปัสสาวะรด ยายก็วางหลานที่กำลังคลานไว้ เข้าไปเปลี่ยนผ้าถุงในห้องนอน แม่นางจิ๊บก็เลยได้ที เห็นขวดกลม ๆ ตั้งอยู่ก็ปัด ขวดล้ม น้ำหก เด็กกับน้ำค่ะ เธอใช้มือละเลงน้ำร้อนแล้วร้องจ้าเลย ยายรีบออกมาดู เกิดเอาน้ำปลาไปเทใส่แผลอีก... โอ๋ย... เนื้ออ่อนถูกน้ำร้อนลวก แล้วยังถูกน้ำปลาอีก จังหวะนั้นเองแม่น้องจิ๊บซึ่งอยู่อีกบ้านหนึ่ง เดินเข้าบ้านมารับลูก ได้ยินเสียงเด็กร้อง ก็เร่งฝีเท้าไปดู หัวใจแม่ค่ะ ..ลูกแปดเดือนถูกน้ำร้อนลวก .. รีบพากันขึ้นมอเตอร์ไซค์ไปโรงพยาบาลทันที

แม่น้องจิ๊บบอกว่าโรงพยาบาลห่างจากบ้านสิบกว่ากิโลเมตร .. กว่าจะไปถึงมือพองหมดแล้ว แถมถูกน้ำปลาราดไปอีก เนื้ออ่อน ๆ ก็เละติดกัน พยาบาลที่โรงพยาบาลก็ทำแผลไปตามขั้นตอน แต่มันช่วยอะไรได้ไม่มากแล้ว เด็กต้องเป็นแผลเป็น และเป็นพังผืดระหว่างนิ้ว (เหมือนเท้าเป็ด) มือซ้ายนิ้วชี้งอไปเลย ศัลยกรรมแล้ว ตอนนี้นิ้วตรงแล้วแต่มีรอยแผลเป็นดำ ๆ ที่นิ้ว ส่วนมือขวา เสียไป 4 นิ้วเหลือนิ้วโป้ง นิ้วเดียวที่สมบูรณ์กว่านิ้วอื่น ๆ ก็รักษาและศัลยกรรมกันเรื่อยมา

ล่าสุดนี้ จิ๊บ จิ๊บเพิ่งไปผ่าตัดเล็กให้นิ้วกลาง ที่พังผืดยึดให้นิ้วงอ ไม่โตตามร่างกาย ก่อนสอบปิดเทอมปลายภาคนี่เอง แหม.. อยากฟ้องจัง ว่าเธอเพิ่งผ่าตัด ผ้าพันแผลยังคานิ้วอยู่เลย แต่ครูตีที่มือ โทษฐานประมาณว่าเขียนหนังสือช้า อะไรทำนองนี้แหละ ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์จริงด้วยค่ะ เด็กก็ไม่กล้าเล่า ผู้ปกครองเขาก็ไม่ค่อยอยากเอาเรื่อง (แต่แจมทนไม่ค่อยได้แฮะ..ร่ำ ๆ จะไปเอาเรื่องครูซะแล้ว)
จิ๊บ จิ๊บ มีผ่าตัดอีกประมาณเดือนพฤษภานี้แหละ เป็นผ่าตัดเล็ก เอาพังผืดที่นิ้ว..(จำไม่ได้) แจมก็เลยว่าจะช่วยเรื่องค่าใช้จ่ายในการผ่าตัดของน้องเค้า โดยการนำรายได้จากหนังสือรวมเล่มที่จำหน่ายไปนี่แหละ ได้เท่าไหร่ก็โอนไปให้เขาตามจำนวน ส่วนเรื่องของตัวเองก็ว่ากันทีหลัง

ค่ะ .. ก็เก็บบรรยากาศมาฝากเล่น ๆ เบื้องหลังการถ่ายทำ ที่ถูกเพื่อนร่วมงาน โขก สับ แบบว่าแจมไปเก็บตกหนุ่ม ๆ และสาว ๆ แถวกระบี่ อาสามาช่วยทำหนังสือทำมือนี้ได้สองคน .. (ชื่อลูกหมีกับน้านพ) ลูกหมีเนี่ยเป็นผู้ช่วยฝ่ายเร่งรัด.. พี่แจมเร็ว..เร้ว ๆ ทำต้นฉบับให้เสร็จซะทีสิ และเป็นฝ่ายสนับสนุนในการเคลียร์ความสวยงามของรูปเล่ม ห่อปกพลาสติก และเดี๋ยวจะเป็นฝ่ายจัดส่งให้ทุก ๆ ท่าน

ส่วนน้านพ เป็นคนถ่ายเอกสาร ตัดแต่ง เข้าเล่ม เนี่ยหน้าไหนไม่สวยนะ..โทษคนนี้เลย เพราะสีน้ำฟ้าทำสวยอยู่แล้ว .. ฮี่ ฮี่ ก็ขณะนี้แจมทำได้แค่ 50 เล่มแรก มันจำกัดหลายอย่าง อย่างเช่น.. เวลาในการทำงาน ซึ่งตอนนี้ตัดงานประจำทั้งหมด มาทำเต็มเวลาแล้ว ต้นทุนซื้อวัสดุ, นะ อันนี้สำคัญจัง .. ก็ว่ากันไป
สรุปคือมีความสุขที่ได้ทำรูปเล่มออกมา ยังไม่มืออาชีพ เพราะเป็น 50 เล่มแรก ตะกุกตะกักก ติดโน่น ติดนี่ ถ้าไม่สวยอย่างไรก็ให้อภัยกันเถิดนะคะ
ขอบคุณที่สุดที่ทำให้ สีน้ำฟ้า ได้มีวันนี้ค่ะ

วันนี้ออกไปร้านหนังสือในตัวเมืองกระบี่ คือจะไปหาซื้อปกพลาสติก สำหรับห่อหนังสือเล่มนี้แหละ จำเป็นค่ะเพราะว่าหนังสือทำด้วยหมึกอิ้งค์ นอกจากว่าต้นทุนจะต่ำแล้ว ที่สำคัญที่สุดก็คือทั้งร้าน.. สีน้ำฟ้ามีเหลือเครื่องพิมพ์อิ้งค์อยู่ตัวเดียวที่ใช้งานได้ จากทั้ง 6 ตัว มันพร้อมใจกันเสีย เครื่อง HP ส่งที่ศูนย์เขาบอกต้องเปลี่ยนอะไหล่หกพัน .. - -‘ เฮ้อ...ตอนที่ไม่ค่อยมีอันจะซ่อมและซื้อใหม่เสียด้วยซี เครื่องเลเซอร์ Epson Aculaser C1100 ตอนนี้หมึกหมด ไม่มีอันจะซื้อหมึกอีกเหมือนกัน เครื่องนี้ชุดหนึ่งมี 3 หลอด หมึกห้าพันกว่าแน่ะค่ะ - -‘
ค่ะ.. วันนี้ออกไปซื้อปกพลาสติก นอกจากไปเจอเจ้าของร้านน่ารักและใจดี ที่นายอินทร์กระบี่ ลดราคาปกพลาสติกให้เท่าทุน ก็ยังเจอคนของสำนักพิมพ์มาส่งหนังสือ เขาให้คำแนะนำพร้อมเบอร์โทรมา ก็เลยนำโครงการหนังสือนี้แหละ ไปเสนอสำนักพิมพ์ดังกล่าว ถ้าโชคดีค่ะ.. ถ้าโชคดี เราจะได้เจอกันอีกครั้งภายใต้การพิมพ์ของสำนักพิมพ์มืออาชีพ วันนั้น พี่ ๆ น้อง ๆ คงไม่ทิ้งแจมนะคะ
ไม่รู้สิ ว่าวันพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร ความหวังจะทำร้ายเราได้ก็ต่อเมื่อไปตั้งใจหวังมากเกินไป แต่ถ้าเราหวังเพียงเพื่อต่อลมหายใจแห่งการต่อสู้ แจมว่ามันก็คือกำลังใจดี ๆ นี่เองนะ

กำลังใจดีแบบนี้ .. วันนี้ยิ้มได้กว้างค่ะ ^________________________^ ไม่ว่าผลจะออกมาอย่างไร สีน้ำฟ้าก็ยอมรับในกติกาของเขา การเป็นนักเขียนไม่ใช่เป็นกันได้ง่าย ๆ ซะเมื่อไหร่ล่ะ .. แค่ได้เป็นนักอยากเขียน แค่นี้ สีน้ำฟ้าก็มีความสุขแล้วล่ะค่ะ

พี่ ๆ น้อง ๆ ล่ะคะ วันนี้มีความสุขกับชีวิตดีอยู่ไหม เป็นห่วงนะคะ เป็นห่วง ยิ้มกันสักนิดเถิดแล้วพรุ่งนี้เราก็สู้ใหม่ ใครกำลังใจตก มาทางนี้นะคะ เร่..เข้ามาได้เลย สีน้ำฟ้ามีเยอะค่ะ ด้วยความเชื่อที่ว่า.. ทำดี ได้ดี

เดี๋ยวจะไปเขียนถึงตอนที่ถ่ายทอดยากที่สุด.. นาทีที่ยื้อชีวิต กลางแรงคลื่นที่ถาโถมเข้าใส่ พยายามเขียนมาปีกว่าแล้ว บอกไม่ถูกค่ะ ว่าทำไมถึงเขียนไม่จบสักที ทั้งที่เป็นประสบการณ์จริง.. บอกไม่ถูกจริง ๆ เดี๋ยวจะลองไปเขียน แล้วมาเล่าให้ฟังนะคะ

^_______________________________^

แก้ไขเมื่อ 24 เม.ย. 49 22:12:17

จากคุณ : สีน้ำฟ้า (สีน้ำฟ้า) - [ 24 เม.ย. 49 22:09:15 ]