PANTIP.COM : W4304850 + + + + เส้นขนานของหัวใจ (ครึ่งหลัง) + + + + [เรื่องสั้น]

ความคิดเห็นที่ 1

เสียงโทรศัพท์กรีดร้องท่ามกลางวันเงียบของวัน เกลียวคลื่นเดินไปรับสายด้วยน้ำเสียงที่สดใส แต่คำพูดจากปลายสายทำให้เธอสลด และหน้าซีดลงเรื่อยๆ ยังไม่ทันจบครบถ้วนดี หูโทรศัพท์ก็หล่นลงมาจากมือ แล้วเกลียวคลื่นก็ปล่อยโฮออกมาอย่างไม่อายใคร

“คลื่นเกิดอะไรขึ้น” แสงแดดพี่ชายคนโตปรี่เข้ามาดูน้องสาวคนสุดท้องที่ดูเหมือนว่าตอนนี้จะไม่มีสติพอที่จะรับรู้อะไรต่อไปแล้ว แสงแดดกอดน้องสาวเอาไว้แนบอก ก่อนที่จะยกหูโทรศัพท์ที่หล่นมาพูดสาย เขาพูดได้คำสองคำแล้วก็วาง พร้อมหน้าที่ซีดเซียว และจิตใจที่เจ็บแค้นแทนน้องอย่างสุดซึ้ง

“คลื่นไม่สบาย มิงเลิกโทรหามาน้องกูเสียที น้องกูเค้าไม่เอามิงแล้ว ไอ้เวรเอ้ย” เสียงสายลมพูดอย่างหัวเสีย ก่อนที่จะวางหูโทรศัพท์อย่างแรง

“เค้าโทรมาอีกแล้วเหรอ” ฟ้าใส แฟนสาวของสายลมเดินลงมาจากชั้นบน สายลมเป็นคนโทรศัพท์ให้เธอมา เพราะคิดว่าผู้หญิงด้วยกัน น่าจะเข้าใจกันมากกว่า

สายลมพยักหน้าเบาๆ ก่อนที่จะยิ้มออกมาแห้งๆ ฟ้าใสจึงเดินมาจับมือเค้าเบาๆ เป็นเชิงให้กำลังใจ เธอรู้ว่าเขารักน้องสาวคนนี้มากแค่ไหน

“แล้วน้องคลื่นจะผ่านช่วงเวลานี้ไปได้ เรามาช่วยกันนะ” สายลมดึงแฟนสาวมากอดเบาๆ ครั้งนี้ฟ้าใสเป็นคนที่ถ่ายทอดความเข้มแข็งให้เขา

กายรู้สึกหัวเสียมาก เพราะเขาแน่ใจว่าเขาไม่ได้ทำอย่างแน่นอน และผู้หญิงอย่างปรายฟ้าก็ไม่มีทางที่จะปล่อยให้ตัวเองท้อง แต่ที่เธอทำไปทั้งหมดก็เพียงแค่ความสะใจ เขาต้องการให้เขากับเกลียวคลื่นแยกจากกัน และมันก็ได้ผลด้วยสิ เกลียวคลื่นไม่คุยกับเขามาอาทิตย์นึงแล้ว ใจของเขาก็ร้อนรนยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด หรือว่านี่เป็นผลกรรมที่เขาทำเอาไว้

....ไม่.... ทีผู้หญิงคนนั้นทำกรรมอะไรไว้ยังไม่เห็นจะได้รับผลกรรมอะไรเลย ทุกวันนี้เธอก็ระเริงร่าอยู่กับผู้ชายหลายคน ผู้หญิงก็เป็นอย่างนี้เหมือนกันหมด ใช่ ผู้หญิงทุกคน ยกเว้นเกลียวคลื่น....นางฟ้าของเขา

“พี่กายจะพาคลื่นไปไหน คลื่นไม่ไปนะ” เสียงคลื่นร้องอุทธรณ์ พร้อมกับบิดข้อมือจากการจับกุมของเขาอย่างสุดฤทธิ์

เกลียวคลื่นหมกตัวอยู่ในห้องร้องไห้เพียงแค่ 2 วันกับอีก 1 คืน ก็พยายามกลับมาเข้มแข็ง เพราะเธอรู้ว่ามีอีกหลายคนที่รักและเป็นห่วงเธอด้วยความจริงใจ แต่เธอก็ยังไม่กล้าที่จะไปไหนมาไหน เพราะรู้ดีว่าเขาจะต้องมาตามดักอย่างแน่นอน แต่เมื่อเสียงโทรศัพท์เริ่มจางหาย เธอก็เริ่มวางใจ ออกมาเดินเล่นทีสวนสาธารณะในหมู่บ้าน โดยที่ลืมคิดไปว่า พี่กายของเธอ เรื่องที่จะยอมแพ้...ไม่มีซะหรอก

“จะเดินมากับพี่ดีๆ หรือจะให้พี่จูบโชว์ตรงนี้ก่อน จะได้นิ่งมากับพี่ดีๆ ได้” คลื่นเห็นแววตาของกายที่บ่งบอกว่าทำจริงก็เสียวไม่ใช่หยอก

“พี่กายก็อย่าลากคลื่นสิคะ คลื่นเจ็บ” สีหน้าและแววตาของหญิงสาวทำให้เขาคลายความตึงเครียดลง แล้วผ่อนน้ำหนักบริเวณข้อมือ

“งั้นคลื่นไปคุยกับพี่ดีๆ ไม่หลบหน้าหรือหนีนะคะ” คลื่นพยักหน้ารับคำของกายเป็นอย่างดี ก่อนที่จะปล่อยให้เขากุมมือเธอเดินไปที่รถ

“พี่กายคะ คุยกันแถวนี้ก็ได้ ไม่ต้องไปไหนหรอกค่ะ คลื่นก็แต่งตัวมาไม่ดีด้วย”

กายมองหญิงสาวที่นุ่งเพียงเสื้อยืดกางเกงขาสั้นธรรมดา และนึกเอ็นดูในใจ ไม่ว่าอยู่ในชุดไหนก็น่ารัก

“นะคะ” เกลียวคลื่นทอดเสียงออดอ้อน ทำให้เขาพยักหน้าตกลงในที่สุด

.........มีต่อค่ะ.......

จากคุณ : mrs_ricken - [ 22 เม.ย. 49 18:15:34 ]