กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว. . .

มีศาลที่เชื่อกันว่า สามารถมอบอำนาจ ชื่อเสียง หรือเงินทอง ให้กับใครก็ตามที่แสวงหาความสุขอย่างแท้จริง โดยที่จะต้องเป็นผู้ที่โชคร้ายในชีวิต หรือได้รับความเจ็บปวดทางร่างกายหรือจิตใจอย่างรุนแรงเท่านั้น จึงจะสามารถขอพรได้

วันหนึ่ง นาธาน ชายผู้ที่ต้องการความสุขในชีวิต เค้าได้รับความทรมานมาตลอด20ปีในชีวิต พ่อแม่เสียชีวิตตั้งแต่นาธานยังเด็ก นาธานเติบโตมาในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า

หลังจากนาธานกราบไหว้ศาล ก็ปรากฏร่างเทพผู้ให้

นาธานกราบร่างเทพผู้ให้

เทพผู้ให้เอ่ยขึ้นอย่างราบเรียบ
"เจ้ามาที่นี่ด้วยจุดประสงค์ใด"
"ข้าต้องการความสุขในชีวิต ชีวิตของข้าทนทุกข์ทรมานมาตลอด20ปี"
"ข้าเชื่อเจ้า เจ้าต้องการอะไรจากข้าล่ะ"
นาธานนิ่งคิดอยู่ครู่ใหญ่ก็ตอบเทพผู้ให้ว่า
"ข้าต้องการเงินทอง"
"ทำไมเจ้าถึงปฏิเสธอำนาจ ชื่อเสียงและความรักล่ะ"
"ข้าคิดว่าเงินทองจะบันดาลความสุขมาให้แก่ข้าพเจ้าได้อย่างแน่นอน"
"ในเมื่อเจ้าต้องการ ข้าก็จะมอบให้เจ้า"

สิ้นสุดคำพูดของเทพผู้ให้ ก็ปรากฏเงินทองจำนวนมากเบื้องหน้านาธาน

"เจ้าจงใช้เงินอย่างรอบคอบ สมบัติทั้งหมดเบื้องหน้านี้ไม่สามารถนำความสุขมาให้เจ้าได้ตลอดไปหรอก" แล้วเทพผู้ให้ก็หายไปพร้อมกับเสียงที่ยังดังในหูของนาธาน

นาธานใช้เงินซื้อบ้าน ซื้อสิ่งอำนวยความสะดวกให้ตัวเอง โดยไม่ลืมนำเงินไปบริจาคให้สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าที่เลี้ยงตนมาตลอดชีวิตวัยเด็ก

หลายเดือนผ่านไป นาธานใช้เงินสุรุ่ยสุร่ายมากขึ้น เขาเริ่มใช้เงินเที่ยวกลางคืน เที่ยวผู้หญิง

ข่าวความร่ำรวยของนาธานทำให้มีคนจำนวนมากเข้ามาตีสนิท เพื่อหวังทรัพย์สมบัติของนาธาน และยังมีคนร้ายหมายจะขโมยทรัพย์สินในบ้านของนาธานหลายครั้ง

นาธานเริ่มมีความทุกข์เพราะเงินทองมากมายของเขา

คนที่มาสนิทกับเขา หามิได้มีความจริงใจสักราย
ผู้หญิงที่มาติดพันกับเค้า ก็เอ่ยคำว่ารักเพื่อหวังเงินจากเขาเท่านั้น
และยังต้องคอยระวังคนร้ายอีก

ในที่สุดนาธานก็กลับไปที่ศาล และได้พบเทพผู้ให้ยืนรออยู่

"เจ้ามีความสุขกับเงินทองหรือไม่" เทพผู้ให้เอ่ยถามราบเรียบ
"ข้าขอคืนเงินทองทั้งหมด ข้าตระหนักดีแล้วว่าเงินทองไม่ได้นำมาซึ่งความสุข สิ่งที่จะนำมาซึ่งความสุขก็คืออำนาจ ถ้าข้ามีอำนาจ ข้าจะได้มีลูกน้อง มีบารมี ผู้คนต้องยำเกรงข้า"
"ในเมื่อเจ้ามั่นใจเช่นนั้น ข้าก็มิอาจปฏิเสธคำขอของเจ้าได้ แต่จงจำไว้ว่าอำนาจไม่ได้นำมาซึ่งความสุขแก่เจ้าตลอดไป เจ้าต้องใช้มันอย่างพอดี"

สิ้นสุดคำพูดของเทพผู้ให้ ก็ปรากฏอำนาจในตัวนาธาน

ช่วงแรกนาธานเองมีความสุขกับชีวิตซึ่งมีแต่อำนาจ สั่งใครให้ทำอะไรก็ได้ เขามีความสุขมาก

แต่นานไป นาธานใช้อำนาจในการควบคุมชีวิตลูกน้องของเขา ทำให้มีลูกน้องหลายคนรวมกลุ่มกันหมายจะฆ่าเขา

และเมื่อเขามีอำนาจมากเกินไป ทำให้มีผู้คนจำนวนมากมาประจบ สอพลอเขา หาความจริงใจจากคนเหล่านี้ไม่ได้

และเพราะมีอำนาจมากเกินไปทำให้เกิดความระแวง ทำให้เขาเครียดมาก ร่างกายเริ่มอ่อนแอลงอย่างเห็นได้ชัด

เขาไม่สามารถไว้ใจใครได้เลย

ในที่สุดนาธานก็กลับไปที่ศาล และพบเทพผู้ให้ยืนรออยู่เช่นเคย

"เจ้ามาที่นี่เพื่อคืนอำนาจใช่หรือไม่" เสียงเทพผู้ให้ถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
"ใช่ ข้าทราบแล้วว่าการมีอำนาจทำให้ข้าไว้ใจใครไม่ได้ ข้าไม่มีความสุขเลยตลอดเวลาที่มีอำนาจ ข้าต้องการชื่อเสียง ข้าต้องการเป็นคนเด่นคนดัง"
"ในเมื่อเจ้าต้องการเช่นนั้น ข้าก็จะมอบชื่อเสียงให้แก่เจ้า" สิ้นเสียงของเทพผู้ให้ ก็ปรากฏชื่อเสียงในตัวนาธาน

เมื่อนาธานมีชื่อเสียง ไปที่ไหนก็มีแต่คนรุมล้อม เขามีความสุขมาก

แต่นานไป นาธานเริ่มตระหนักถึงความเป็นสาธารณชนของตัวเอง ความเป็นส่วนตัวถูกทำลายจนหมดสิ้น

นาธานไม่สามารถเป็นอิสระได้เลย เขาจึงกลับไปที่ศาลอีกครั้ง และได้พบกับเทพผู้ให้อีกครั้ง

"เจ้ามาที่นี่เพื่อคืนชื่อเสียงใช่หรือไม่" เสียงของเทพผู้ให้ถามนาธาน
"ใช่ ข้าทราบแล้วว่าชื่อเสียง อำนาจ เงินทองไม่สามารถนำมาซึ่งความสุขในชีวิตได้เลย แล้วยิ่งถ้าข้ามีทั้ง3สิ่งในตัวเอง ยิ่งจะทำให้ข้าทุกข์หนัก ต่อให้ข้ามีเงินมากแค่ไหนก็ไม่สามารถซื้อความรัก ความจริงใจจากใครได้ และต่อให้ข้ามีอำนาจเพียงใด ก็ไม่มีใครรักข้าจริง และยิ่งข้ามีชื่อเสียง ข้าก็จะหมดความเป็นส่วนตัว"

เทพผู้ให้เงียบ นาธานเอ่ยต่อเรียบๆว่า
"ข้าไม่ต้องการอะไรจากท่านแล้ว ข้าอยากคืนชื่อเสียงแก่ท่าน ข้าจะใช้ชีวิตเงียบๆ มีความสุขกับเงินจำนวนไม่มากของข้า และอยู่อย่างไร้อำนาจบารมี โดยไม่จำเป็นต้องมีชื่อเสียง"

"เจ้าคิดได้อย่างนั้น ข้าก็ดีใจด้วย จำไว้ว่าพื้นฐานที่มนุษย์ต้องการทั้ง3สิ่ง ไม่อาจนำมาซึ่งความสุขได้"

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Writer : Nutonline
Date : 23/04/2006

ปล. เขียนเล่นๆ อ่านแล้วมีความเห็นว่าไงบ้างครับ^^