ความคิดเห็นที่ 1 “เทอรี่ เทอรี่” เสียงแจ๋วๆ จากสาวน้อยที่ยืนถัดจากฉันไปดังขึ้นก่อน พร้อมกับโบกไม้โบกมืออย่างดีใจ ในขณะที่ฉันเองก็เช่นเดิม - - อึ้ง..อึ้งกับการกระทำของผู้ชายคนนี้...เฮ้!คุณจะทุ่มเทมากไปแล้วนะ มันคุ้มค่านักหรือ? “นึกว่าจะไม่ทันซะแล้ว” คนตรงหน้ายืนหอบ แต่ดวงตายังพราวระยับ เหงื่อเม็ดเล็กๆ เกาะอยู่ที่หน้าผาก “พอดีรถติดมากเลย เลิกงานแล้วก็รีบมานี่แหละ” “เทอรี่มาส่งพวกเราเหรอ?” ริมน้ำถาม เมื่อฉันยังคงพูดอะไรไม่ออก เทอรี่จึงหันไปยิ้มตอบ “ใช่แล้ว บินกี่โมงเนี่ย?” คำถามนั้น ริมน้ำยังคงเป็นผู้ให้คำตอบ เทอรี่ยกนาฬิกาที่ข้อมือซ้ายขึ้นมาดู ก่อนจะยิ้มออกมาอีกครั้ง “อีกตั้งเกือบสามชั่วโมง ไปทานกาแฟกันมั้ย เดี๋ยวเทอรี่เลี้ยงเอง” “ไม่เป็นไรเราเลี้ยงเทอรี่ก็ได้” “ไม่เอา ไว้เทอรี่ไปเมืองไทยแล้วน้ำค่อยเลี้ยงเทอรี่แล้วกัน” เจ้าตัวพูดสรุปพร้อมกับหันหน้ามาที่ฉัน “ซัมเมอร์ไปด้วยกันนะ” “ก็ต้องไปด้วยกันอยู่แล้ว” ริมน้ำคว้าข้อมือฉันหมับอีกเช่นเคย “ไปตรงไหนหละ” “ทางนี้” หลังประโยคนั้นเจ้าตัวก็ก้าวเดินนำไป ขณะที่สองสาวประกบข้างตัวฉัน “โห..สุดยอดเลยอ้ะเทอรี่อ้ะ” ริมน้ำเป็นคนเริ่มก่อน หลังจากเราเดินมาได้ไม่เกินสิบก้าว ขณะที่ฟ่อนฟางทำสายตาปรามมาเงียบๆ “ก็จริงนี่ฟาง คนอะไรเนี่ย เป็นริมน้ำหน่อยไม่ได้..” เสียงมาดมั่นตอนท้ายนั้นทำเอาฉันที่กำลังวิตกอยู่ต้องหัวเราะเบาๆ ออกมา “ทำไมจ๊ะ? ริมน้ำจะทำไม?” “ริมน้ำก็จะรับรักเทอรี่เลยดิพี่” คำตอบที่ตอบคำถามแบบเล่นๆ ของฉันนั้น ทำเอาฉันอึ้งอีกคำรบ ขณะที่คราวนี้ฟ่อนฟางไม่ต่อว่าเพื่อนหากแต่อมยิ้มไปด้วย “เอ่อ..ริมน้ำ พี่มีแฟนแล้วนะ” ฉันตัดสินใจบอกริมน้ำไป - - ไม่รู้ว่าด้วยความรู้สึกอย่างไรเหมือนกัน แต่ก็แค่อยากบอกความจริงออกไปเท่านั้นเอง ริมน้ำเงียบไปชั่วครู่ ระบายลมหายใจยาว แล้วเงยหน้าขึ้นสบตาตรงๆ กับฉัน “ขอโทษนะพี่ แต่ริมน้ำเป็นคนพูดตรงง่ะ ไอ้เรื่องพี่รักแฟนน่ะ ริมน้ำไม่สงสัยหรอก เล่นกันตัวเองออกจากเทอรี่ซะขนาดนี้ แต่ถามหน่อยเหอะ..แฟนพี่เค้ารักพี่ดีอยู่เหรอ?” “ริมน้ำ!!!” เสียงอุทานปรามนั้นมาจากฟ่อนฟาง ริมน้ำสะบัดหน้าพรืดใส่ก่อนพูดต่อ “ก็จริงนี่ ฟางก็เห็นอยู่ พี่ซัมเมอร์นะเศร้าตลอดเลย คนมีแฟนเค้าไม่เป็นอย่างนี้หรอกพี่ ถ้ารักกันดีหนะ” เจ้าตัวพูดฉอดๆ อย่างไม่สนใจใคร ขณะที่ฉันได้แต่สะเทือนหัวใจกับทุกถ้อยที่ริมน้ำพูดออกมา “เศร้าอย่างนี้มันต้องสำหรับคนอกหัก ไม่ก็แบบอยากมีแฟนแต่มีไม่ได้น่ะ” “แหม..ทำอย่างกะตัวเองมีแฟนแล้ว” ฟ่อนฟางดักคออย่างอดไม่อยู่ ริมน้ำเพียงยักไหล่ “ก็น้ำไม่ได้อยากมีแฟนนี่หว่า น้ำมีความสุขกะการอยู่คนเดียวหนิ เฮ้ยๆ อย่านอกเรื่องดิฟาง นี่คุยกันเรื่องพี่ซัมเมอร์อยู่” เจ้าตัวทำเสียงดุในตอนท้าย ก่อนที่จะกลับมาสบตาฉันแล้วเจ้าตัวก็ทำหน้าสลด “พี่ซัมเมอร์...ริมน้ำขอโทษนะ” ฉันส่ายหน้าแทนคำพูด ‘ไม่เป็นไร’ เพราะไม่สามารถบังคับตัวเองให้พูดอะไรออกไปได้ รู้ดีว่าดวงตาเจ็บปวดของตนเองคงฉายชัดจนทำให้ริมน้ำมีสีหน้าสลดขนาดนั้น กระนั้นหลังจากเงียบเพียงชั่วครู่ เจ้าตัวก็ยังคงพูดต่อ “พี่จะให้ริมน้ำบอกเทอรี่มั้ย? ปล่อยให้เทอรี่มีความหวังต่อไป ก็น่าสงสารนะพี่” “เทอรี่เค้ารู้แล้วจ้ะว่าพี่มีแฟนแล้ว พี่บอกเค้าตั้งแต่ที่เอเวอร์แลนด์แล้ว” คำตอบนั้นเล่นเอาสองสาวหยุดชะงักการเดินลงทันที จนทำให้ฉันเกือบสะดุด ฟ่อนฟางตาโต ขณะที่ริมน้ำทำหน้าเหวอ “เฮ้ย! พี่! พูดเป็นเล่น” “จริงๆ จ้ะ” ฉันตอบในขณะที่ใจฉันเริ่มเจ็บหน่วงมากขึ้น “โห..” เสียงครางนั้นหายไปในลำคอ ริมน้ำส่ายหัวช้าๆ ถอนหายใจยาวแล้วเริ่มก้าวเดินต่อไป และนับตั้งแต่นั้นจนกระทั่งเดินถึงร้านกาแฟ เราสามคนก็ไม่ได้พูดอะไรกันต่อ จนกระทั่งคนที่พามานั่งที่ร้านกาแฟต้องเลิกคิ้วด้วยความประหลาดใจ “น้ำเป็นอะไร ทำไมเงียบ? ไม่สบายเหรอ?” ประโยคถามนั้นเหมือนแซวมากกว่าคิดเป็นจริงจัง ริมน้ำยิ้มนิดๆ ออกมาพร้อมกับส่ายหน้าปฏิเสธ “เปล่า ไม่อยากกลับเมืองไทยน่ะ” ประโยคกึ่งล้อเล่นนั้นทำให้เทอรี่ต้องหัวเราะออกมาเบาๆ “อยู่ต่อสิ” “แม่ได้ฆ่าน้ำสิ” เจ้าตัวเริ่มค่อยๆ กลับมาอยู่ในสภาวะปกติมากขึ้น เมื่อเริ่มคิดได้ว่าเทอรี่ไม่ได้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างระหว่างการเดินมาที่ร้านกาแฟนี้ “เอาไว้น้ำมาเที่ยวอีกดีกว่า มาเที่ยวเองน่ะ แบบไม่มากะทัวร์ จะได้อยู่นานๆ หน่อย” “เอาสิ แล้วผมจะช่วยหาที่พักให้” “อือม์ ดีเลย แล้วเทอรี่จะเป็นไกด์พาเที่ยวปะ?” “ถ้าบอกล่วงหน้าแล้วผมลาได้ก็ไม่มีปัญหา แลกกันแล้วกัน เอาไว้ผมไปเมืองไทย น้ำก็เป็นไกด์ให้ผมด้วยนะ” “ได้เลย เทอรี่จะไปเมื่อไหร่ล่ะ” เจ้าตัวถามไปอย่างคงไม่ได้ตั้งใจจะได้คำตอบจริงจังนัก หากแต่คำตอบที่ตอบกลับมาพร้อมรอยยิ้มสนุกนั้นกลับมีผลต่อสาวไทยทั้ง 3 คนอย่างฉับพลัน “เดือนหน้า” จากคุณ : ~แอลกอฮอล์~ - [ 24 เม.ย. 49 15:26:05 A:203.156.84.234 X: TicketID:086755 ]

ความคิดเห็นที่ 2 “เฮ้ย!” คำอุทานนั้นยังคงมาจากริมน้ำ ขณะที่ฟ่อนฟางเองไม่ต่างจากฉันที่ได้แต่นั่งอึ้ง “พูดเล่นเปล่าเนี่ยเทอรี่?” “จริงๆ ผมจะไปเมืองไทยเดือนหน้า ก็ถึงได้มาคุยกับไฮ่ไง เพราะว่าจะให้ไฮ่พาเที่ยวเมืองไทยน่ะ แต่ตอนนี้อาจไม่ต้องรบกวนไฮ่แล้วก็ได้ ถ้าน้ำจะพาไปเที่ยวแทน” เขายิ้มล้อในประโยคท้าย ก่อนหันมามองฉัน “ถ้าผมไปเมืองไทยแล้วจะได้เจอซัมเมอร์มั้ย?” คำถามนั้นทำเอาวงสนทนาเงียบกริบอีกครั้ง ฉันสบตาคนข้างหน้าก่อนพยักหน้าช้าๆ “ถ้าเทอรี่ไปจริงๆ ซัมเมอร์จะพาเที่ยว แต่จะวันไหนก็บอกไปแล้วกันนะ” “งั้นผมขออีเมล์ซัมเมอร์ น้ำแล้วก็ฟางไว้แล้วกัน จะได้เมล์คุยกัน” เจ้าตัวหยิบกระเป๋าสตางค์พร้อมกับหยิบกระดาษออกมายื่นให้ ริมน้ำเป็นคนคว้าไปเขียนก่อนตามด้วยฟ่อนฟางแล้วฉันเป็นลำดับสุดท้าย “ส่วนนี่นามบัตรผมนะ อีเมล์อยู่ต่อเบอร์โทรศัพท์น่ะ” เทอรี่ส่งนามบัตรสีฟ้าอ่อนให้ทุกคน แล้วก็พอดีกับที่พนักงานนำกาชามาบริการให้ที่โต๊ะ “ผมสั่งเอิร์ลเกรย์มาให้นะ มีใครจะสั่งอย่างอื่นมั้ย เค้ก พาย จะลองไปดูที่ตู้โชว์มั้ย?” “ไม่เอาล่ะ” ฟ่อนฟางรีบสั่นหน้าปฏิเสธ ขณะที่ริมน้ำลุกขึ้น “โหย..ไรอ้ะฟาง ไปดูหน่อยน่า เผื่อมีไรน่ากินไง” “แต่..” ฟ่อนฟางยังพูดไม่จบประโยคดี ก็ชะงักไปจากนั้นเจ้าตัวรีบลุกขึ้นตามเพื่อนเดินไปที่ตู้โชว์ซึ่งอยู่ที่เคาน์เตอร์สั่งกาแฟ “ซัมเมอร์เป็นอะไรหรือเปล่า?” คำถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนนั้น ทำเอาฉันตื้อตัน...หยุดดีกับฉันเสียทีได้ไหม? “เปล่า” ฉันส่ายหน้า ก่อนเสไปมองบรรยากาศรอบๆ ของสนามบิน ผู้คนมากมายเดินขวักไขว่ แต่อาคารที่โปร่งโล่งนั้นทำให้ฉันไม่รู้สึกว่ามันอึดอัดนัก พวกเขาจะเดินทางไปไหนกันบ้างหนอ..ไปยังจุดหมายใดกันบ้าง กลับบ้าน หรือไปยังดินแดนอื่นที่จะให้ความสุขกับเขามากกว่า จะมีที่ไหนที่ทำให้เขาหยุดเดินทางกันบ้างหรือเปล่า? “ซัมเมอร์ไม่มีความสุขเหรอ?” ประโยคคำถามนั้นดึงให้ฉันหันกลับมามองยังคนพูด ดวงตาห่วงใยนั้นมีแววตัดพ้ออยู่จางๆ จนฉันต้องถอนหายใจยาว “เปล่าค่ะ ไม่มีอะไร ซัมเมอร์แค่..แค่..สับสน” คำสุดท้ายฉันพูดเสียงเบา เทอรี่ยังคงจับตานิ่งอยู่ที่ฉันก่อนพูดด้วยน้ำเสียงอบอุ่นเช่นเดิม “ผมบอกซัมเมอร์แล้วว่าผมไม่ได้ต้องการอะไร แม้ว่าผมจะมั่นใจว่า ผมน่าจะทำให้ซัมเมอร์มีความสุขได้มากกว่าคนที่ซัมเมอร์คบเค้าเป็นแฟนอยู่ก็เถอะ แต่ทั้งหมดมันก็อยู่ที่การตัดสินใจของซัมเมอร์ ถึงซัมเมอร์จะไม่คบกับผมเป็นแฟน ก็ไม่เป็นไร ผมรับได้ ถ้าซัมเมอร์จะให้ผมแค่ความเป็นเพื่อน ผมก็โอเคแล้ว”เสียงพูดช้าๆ นั้นยิ่งทำให้ความเจ็บที่ใจฉันหน่วงหนักเข้าไปอีก...ฉันควรทำอย่างไรกันเล่า? แต่ช่างเถอะ..อีกไม่กี่ชั่วโมงฉันก็จะไปแล้วนี่นา..เดี๋ยวฉันคงจะดีขึ้น นี่มันแค่ความใกล้ชิด ความใกล้ชิดแค่นั้นเอง ฉันแค่หวั่นไหวเพราะแทนไม่ได้มาด้วย..แค่นั้นเอง - - ใช่มั้ย? “ซัมเมอร์เชื่อผมนะ แค่เพื่อน..ผมก็โอเคมากแล้ว แค่ได้รู้จัก ได้คุยกับซัมเมอร์ ผมก็รู้สึกว่ามันเป็นปาฏิหาริย์แล้ว” น้ำเสียงนั้นมีความเศร้าสร้อยบางอย่างอยู่เจือจาง หากแต่ฉันก็พยายามไม่ใส่ใจมัน ประจวบกับที่สองสาวเดินกลับมา ฉันจึงเสไปคุยกับทั้งคู่แทน “สั่งอะไรเพิ่มหละฟ่อนฟาง?” “ไม่มีอะไรน่ากินเลยค่ะ” เจ้าตัวตอบพร้อมกับรีบหลบตา อาการนั้นทำให้ฉันฉุกใจคิดได้ - - อ้อ..นี่หลบไปให้ฉันกับเทอรี่ได้คุยกันสินะ หลังความคิดนั้นฉันก็อดยิ้มออกมาไม่ได้ แม้จะเป็นรอยยิ้มที่หัวใจยังคงไม่รู้สึกคลายจากอาการหนักอึ้งก็ตาม เราสามคนนั่งทานชากันไปพร้อมกับพูดคุยสัพเพเหระพักหนึ่งก่อนที่เทอรี่จะยกนาฬิกาขึ้นมาดู “เดี๋ยวต้องไปที่เกทกันกี่โมง?” เทอรี่ถามขึ้นมา จนฉันนึกได้ว่ายังไม่ได้ดูเวลาและหมายเลขเกทที่บอร์ดดิ้งพาสเลย แต่เมื่อขยับจะหยิบพาสปอร์ตที่ใส่บอร์ดดิ้งพาสขึ้นมาดู เทอรี่ก็หยิบบอร์ดดิ้งพาสออกไปดูเสียก่อน “ตอน 19.30 น. ก็อีกตั้งชั่วโมงครึ่งนี่นะ จะเข้าไปช้อปปิ้งดิวตี้ฟรีหรือเปล่า? หรือจะหาอะไรกินกันก่อนมั้ย? หิวมั้ย..” ประโยคท้ายเจ้าตัวเสียงหายไปในลำคอ ก่อนที่คิ้วสองข้างจะขมวดมุ่น “ฮันซาวอง คิมฮัน ชื่อใครเนี่ย?” “เอ่อ..ของซัมเมอร์เอง” ฉันตอบไปเบาๆ อย่างไม่เข้าใจอาการนั้น ก่อนจะบอกเสียงอ่านที่ถูกต้องแบบภาษาไทยไป “หรรษาวงศ์ คิมหันต์ คิมหันต์ภาษาไทยแปลว่าฤดูร้อน ชื่อจริงของซัมเมอร์น่ะ” ประโยคอธิบายนั้นทำให้เทอรี่มีรอยยิ้มกว้างกว่าเดิม “อืมม์..มิน่า ผมก็แปลกใจ ชื่อซัมเมอร์น่ะ สะกดเป็นภาษาอังกฤษเหมือนชื่อคนเกาหลีเลยนะ คิม ฮัน น่ะ” เจ้าตัวหยุดก่อนยิ้มแปลกๆ คล้ายๆ กึ่งแปลกใจกึ่งพอใจ “ความหมายดีด้วยสิ” “เหรอ ถ้าเป็นเกาหลีแปลว่าอะไรง่ะ?” ริมน้ำเป็นคนถามขึ้นมา ฉันเองก็อยากรู้เช่นกัน หากแต่คนข้างหน้ากลับส่ายหน้าปฏิเสธ “ไม่บอก” “อ้าว!” ริมน้ำอุทานลั่น ก่อนทำหน้างอ “เทอรี่อ้ะ” “น่า..สักวันก็รู้เองแหละ เรายังเป็นเพื่อนกันอยู่อีกนานไม่ใช่หรือ? เอาไว้ผมจะบอก..ซักวันหนึ่งน่ะนะ” เจ้าตัวยังคงอมยิ้ม “ตกลงไปหาอะไรทานกันมั้ย หิวกันหรือเปล่า? หรือจะเข้าไปช้อปปิ้งดิวตี้ฟรี” “ไม่อ้ะ ไม่รู้จะช็อปอะไร เห็นป๊าบอกว่าดิวตี้ฟรีเมืองไทยถูกกว่าตั้งเยอะ ส่วนเรื่องหิว..ก็นิดหน่อย” ริมน้ำยักไหล่ตอบ “อืมม์..ที่นี่ไม่ค่อยมีร้านอาหารดีๆ ด้วยน่ะ กินอุด้งกันได้มั้ย?” “ได้ อะไรก็ได้ แค่รองท้องแหละ เห็นพี่ไฮ่บอกว่าบนเครื่องก็มีบริการอีกรอบนะ” ประโยคท้ายนั้นทำให้เทอรี่ไหวกายนิดๆ “เออ..ใช่ ไฮ่อยู่ไหนเนี่ย ลืมชวนมากินอะไรด้วยกัน” ประโยคนั้นเรียกเสียงหัวเราะจากสองสาว ซึ่งยิ่งทำให้เจ้าตัวมีท่าทีกระอักกระอ่วนหนักเข้าไปอีก จากคุณ : แอลกอฮอล์ - [ 24 เม.ย. 49 15:27:11 A:203.156.84.234 X: TicketID:086755 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ลงครั้งที่ ๖ แค่นี้ก่อนนะคะ เรียนเชิญคอมเม้นท์ได้เต็มที่เลยค่ะ คนเขียนเองเขียนไปๆ ก็เริ่มลังเลแล้วว่า นี่มันเรื่องสั้นแน่หรือเปล่าหว่า? เหอๆ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำของทุกท่านล่วงหน้าเลยค่ะ จากคุณ : แอลกอฮอล์ - [ 24 เม.ย. 49 15:32:59 A:203.156.84.234 X: TicketID:086755 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ทำลิ้งก์ให้ก่อนครับ ตอนที่ ๑ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4253018/W4253018.html ตอนที่ ๒ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4256323/W4256323.html ตอนที่ ๓ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4259690/W4259690.html ตอนที่ ๔ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4265650/W4265650.html ครั้งที่ ๕ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4273411/W4273411.html ครั้งที่ ๖ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4299282/W4299282.html อ่านจบแล้วกลับมาเม้าท์ต่อ ไหนว่าตอนนี้รู้ว่าแทนฟ้าเป็นไงไงคร้าบ  ไม่เห็นรู้เลย ทวงๆๆ ฮ่าๆๆ คือ... ถึงจะไม่รู้ แต่ตอนนี้เทใจให้ตาเทอรี่ไปหมดแร้ว และหนูริมน้ำช่างเป็นผู้ช่วยนางเอกที่เก่งกาจจริงๆ เลยเชียว ยาวไม่ว่าครับ สนุกอย่างนี้ อยากอ่านต่อไปเรื่อยๆ ครับ แก้ไขเมื่อ 24 เม.ย. 49 19:46:06 จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 24 เม.ย. 49 19:05:39 ]

ความคิดเห็นที่ 5  มาทวงด้วยคนดิ  อยากรู้เหมือนกันว่าแทนฟ้าเป็นอาไรอ่ะ   ฝากบอกเทอรีด้วยนะถ้าหาไกด์พาเที่ยวไม่ได้   รับรองคนแถวนี้อาสาเป็นไกด์กันเพียบเลย   จากคุณ : burin piggypink - [ 24 เม.ย. 49 20:12:07 ]

ความคิดเห็นที่ 6 คุณพีทคุง (พิธันดร) อ่า..ค่ะ ตอนหน้าน่าจะได้รู้แล้วหละค่ะ (คิดว่านะคะ คิดว่า) ขอโต้ดด้วยนะคะ burin piggypink คราวหน้านะคะ แหะๆ พอดีเขียนไปๆ แล้วมันยังไม่ถึงจังหวะบอกค่ะ แต่คราวหน้าน่าจะรู้แล้วล่ะค่ะ จริงๆ เหรอ เทอรี่รู้นี่ปลื้มตายเลยนะ แต่จะยอมให้คนอื่นเป็นไกด์ให้เร้อ? ขอบคุณทั้งสองท่านนะคะที่มาคอมเม้นท์ให้ค่ะ จากคุณ : แอลกอฮอล์ - [ 25 เม.ย. 49 15:21:58 A:203.156.84.105 X: TicketID:086755 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ตามมาอ่านต่อแล้วนะคะ ลงตอนใหม่เร็วๆนะคะ จะรออ่านต่อไปค่ะ กะลังลุ้นเลย ว่านางเอกของเราจะใจอ่อนให้เทอรี่บ้างมั้ย อิอิ จากคุณ : ไกลฝัน - [ 25 เม.ย. 49 19:36:46 ]

ความคิดเห็นที่ 8 สงสัยจะรักแรกพบจริงๆ จากคุณ : scottie - [ 25 เม.ย. 49 20:40:02 ]

ความคิดเห็นที่ 9 คุณไกลฝัน ตอนใหม่อาจลงบ่ายนี้ไม่ก็พรุ่งนี้เช้าค่ะ ขอบคุณที่มาอ่านนะคะ scottie อืมม์..รักแรกพบผสมกับความฝังใจเก่าน่ะค่ะ แหะๆ ขอบคุณทั้งสองท่านเลยนะคะที่มาอ่าน ^_^ จากคุณ : แอลกอฮอล์ - [ 26 เม.ย. 49 12:31:52 A:203.156.84.155 X: TicketID:086755 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ลงครั้งที่ ๗ ค่ะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4316586/W4316586.html จากคุณ : แอลกอฮอล์ - [ 26 เม.ย. 49 14:02:01 A:203.156.84.155 X: TicketID:086755 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ลงครั้งที่ ๗ ค่ะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4316586/W4316586.html จากคุณ : แอลกอฮอล์ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 30 เม.ย. 49 20:19:00 ]