จดหมายรัก ฉบับที่เก็บไว้*1
----------------------------
คุณ...
ฉันเริ่มหัดเขียนจดหมายตามที่คุณแนะนำให้ทำเวลาเหงาแล้วนะ
เวลาที่ฉันลุกขึ้นมานั่งเขียนจดหมายหาคุณฉบับนี้ นาฬิกาที่ติดอยู่ข้างฝาผนังมันบอกเวลาว่าตีห้าแล้ว...แต่คุณไม่ต้องกลัวว่าฉันจะเหนื่อยเกินไปหรอกนะคะ ฉันไม่เป็นอะไรเลย นอกจากความรู้สึกว่า คิดถึงคุณก็เท่านั้นเอง
หลายปีแล้วซิ ที่เราไม่ได้เจอกัน
หลายปีแล้วที่ฉันต้องนอนอยู่ตามลำพังโดยไม่มีคุณอยู่ข้างๆ
คุณรู้ไหม บางคืนฉันต้องลุกขึ้นมาตอนดึก เพื่อเอาผ้าขนหนูหรือไม่ก็ผ้าห่มมาพันข้อเท้าเพื่อให้มันรู้สึกอบอุ่นขึ้นมาบ้าง...ตลกมากใช่ไหม
(ฉันเริ่มเขียนไม่ออกแล้วซิ เฮ้อ...แย่จัง สงสัยต้องค่อยๆเป็นค่อยไป)
อ้อ เมื่อวานฉันไปวัดมา แม่ชีที่วัดท่านถามว่า ฉันไม่สนใจจะมาอยู่วัดบ้างหรือไง เพราะตอนนี้มีคนมาอยู่วัดหลายคนแล้ว ส่วนใหญ่ก็เป็นคนที่เหงาๆ ไม่รู้จะทำอะไรเหมือนฉันนั่นแหละ แม่แกว่ามาอยู่กันเยอะๆ ก็ดี จะเลิกเหงากันเสียที ฉันเลยตอบแกไปว่า ฉันมาอยู่วัดไม่ได้หรอก ห่วงโน่นห่วงนี่ที่บ้านสารพัด อยากจะบอกแกว่าเป็นห่วงคุณ ก็กลัวแกจะหาว่าฉันบ้า ที่เกิดเป็นห่วงคนที่ตายไปแล้ว
มันพูดยากนะ แกอยู่โลกทางโน้น ไม่เหมือนกับฉันที่ยังอยู่โลกทางนี้
แกตัดรัก ตัดใจจากโลกยุ่งๆ นี่ได้แล้วนี่... ส่วนฉันนะยังบ้าคิดถึงคุณทุกลมหายใจอยู่เลย
คุณ...นี่ฉันเริ่มเขียนอะไรไม่ออกจริงๆแล้วล่ะ เอาว่าฉันค่อยเขียนหาคุณใหม่นะ คุณอย่าหัวเราะฉันล่ะว่าอะไรกันยังไม่ทันไรก็หยุดเขียนเสียแล้ว
น่า ...ก็ฉันไม่ใช่เด็กวัยสะรุ่นเขานี่นา จะได้เขียนอะไรบ้าเลือดอยู่ได้ทั้งวัน มือไม้ ตาเตอ คนแปดสิบห้าได้ขนาดนี้ก็ดีถมไปแล้ว
แล้วฉันจะจดหมายหาคุณบ่อยๆ นะคะ
รักคุณทุกลมหายใจ
ชื่น
แก้ไขเมื่อ 26 เม.ย. 49 04:51:10
จากคุณ :
ประดับเกียรติ 
- [
26 เม.ย. 49 04:48:32
]
จดหมายรัก ฉบับที่เก็บไว้ - 1
