ความคิดเห็นที่ 1
ปีย์มองน้องสาวด้วยความรู้สึกอันหลากหลาย สิ่งที่สงสัยเป็นความจริง ปิยาเป็นคนทำให้ความรักของเขาจบสิ้นลง และทำให้เขาทนทุกข์ทรมานจนถึงวันนี้ แต่
แต่จะให้เขาโทษน้องคนเดียว เขาก็ทำไม่ได้
พิมพ์จันทร์มองหน้าปิยาแล้วหันไปมองหน้าปีย์พลางคิดสงสัย นี่มันหมายความว่ายังไงกัน เมื่อกี้ปิยาเรียกปีย์ว่า
พี่ปีย์
คุณปิย่า นี่มันอะไรกันคะ
ปิย่าเองค่ะ ปิย่าเองที่เป็นคนทำทั้งหมด ปิยาโพล่งออกมา พร้อมๆกับน้ำตาที่ไม่อาจกลั้นไว้ได้ ปิย่าเองที่เป็นคนโทรศัพท์ไปหาคุณพิมพ์ ปิย่าแกล้งหลอกคุณว่าปิย่าเป็นภรรยาพี่ปีย์ ความจริงปิย่าเป็นน้องพี่ปีย์
ปิย่าท้องค่ะ แล้วผู้ชายคนนั้นก็ทิ้งปิย่าไป
เอ่อ ตอนนั้นปิย่าเสียใจมาก คิดอะไรไม่ออก ได้แต่โทษว่าเรื่องทั้งหมดเป็นเพราะพี่ปีย์ไม่ดูแลเอาใจใส่ปิย่า เพราะตอนนั้นพ่อแม่ของเราก็ไม่อยู่แล้ว ปิย่าจึงมีพี่ปีย์คนเดียว แต่พี่ปีย์ก็ไม่สนใจปิย่า ปิย่าก็เลยคิดว่า พี่ปีย์ไม่รักปิย่า รักแต่ เอ่อ..คุณพิมพ์คนเดียว
ปิย่าคิดอะไรเลวๆ ด้วยการแย่งพี่ปีย์มาเป็นของปิย่า คนที่พี่ปีย์รักและตัวพี่ปีย์เองก็จะได้รู้สึกเหมือนที่ปิย่ารู้สึก ปิย่าเป็นคนแต่งเรื่องนี้ขึ้นมาทั้งหมด และขู่กับพี่ปีย์ไม่ให้บอกใคร ไม่งั้นปิย่าจะฆ่าตัวตาย ปิย่าทำสารพัด ทั้งๆที่ ปิย่าไม่เคยรู้จักคุณเลย แต่ปิย่าก็อิจฉาคุณมาก ทั้งๆ ที่พี่ปีย์ก็เสียสละและทำเพื่อปิย่าตั้งมากมาย แต่ปิย่าก็ไม่เคยพอ ไม่เคยรู้สึกเลย
ปิย่าทำให้คนที่ปิย่ารักต้องเจ็บปวด แม้แต่คนที่ปิย่ารักที่สุดอย่างปั๊บก็ต้องเจ็บปวดเพราะปิย่ามาแล้ว หรืออย่างพี่ปีย์ก็ต้องเสียสละเพื่อปิย่ามาเกือบทั้งชีวิต ปิย่ามันเป็นคนเลวจริงๆ..
ปิยาพูดจบก็ร้องไห้ออกมาสะอึกสะอื้น ความรู้สึกผิดที่ท่วมท้นอยู่ในหัวใจค่อยพรั่งพรูออกมาคล้ายสายน้ำตาที่หลั่งไหลออกมาไม่ขาดสาย เสียใจที่รู้ว่าสิ่งที่ทำลงไปนั้นมันทำร้ายจิตใจคนที่เรารักแค่ไหน และยิ้งเสียใจมากขึ้นเมื่อรู้ว่า มันแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว มันสายไปแล้ว
ปีย์เดินเข้ามาลูบหลังน้องเบาๆ มันไม่ใช่ความผิดของปิยาคนเดียวหรอก พี่เองก็ผิด ที่ไม่ดูแล ไม่สนใจปิยาเท่าที่ควร
พี่ปีย์
ปิยามองหน้าพี่ชาย ความรู้สึกผิดทับโถมขึ้นมาอีก จนป่านนี้แล้ว พี่ปีย์ไม่ต้องโทษตัวเองอีกแล้วนะคะ พี่ปีย์ไม่ต้องรับความผิดทั้งหมดแทนปิยา และที่พี่ปีย์เสียสละทุกอย่างให้ปิยา มันมากมายพอแล้ว มันมากเกินไปด้วยซ้ำ
ปิยาหันไปมองพิมพ์จันทร์ เห็นกำลังยืนเงียบเฉยอยู่ ปิยาก็เอื้อมมือไปจับมือไว้ แล้วบอกอย่างสำนึกผิด ปิย่าผิดเองทุกอย่าง ปิย่าขอโทษคุณพิมพ์ ถึงตอนนี้ปิย่าเสียใจมาก ที่ทำให้พี่ปีย์และคุณพิมพ์ ทำให้คนที่รักกันต้องทุกข์ทรมานใจขนาดนี้ ปิย่าขอโทษอีกครั้งนะคะ
พิมพ์จันทร์ยังนิ่งอึ้ง ส่ายหน้าช้าๆ คุณปิย่า นี่มันเรื่องจริงหรอคะ พิมพ์
เอ่อ
พูดได้แค่นั้นก็พูดไม่ออก
ทุกอย่างเป็นเรื่องจริงค่ะ ปิย่าไม่เคยรู้จักคุณพิมพ์มาก่อน เจอคุณพิมพ์ก็รู้สึกถูกชะตามาก ไม่เคยรู้มาก่อนเลย ว่าคุณพิมพ์คือคนรักของพี่ปีย์
ปิย่าขอโทษอีกครั้ง จะให้ปิย่าทำอะไรก็ได้เป็นการไถ่โทษ ให้สมกับความผิดของปิย่าก็ได้ทั้งนั้น
ปิยามองหน้าพิมพ์จันทร์แล้วหันไปมองพี่ชายตัวเอง ปิยาอยากให้คนที่ปิยารักทั้งสองคนมีความสุข อยากให้พี่ปีย์กับคุณพิมพ์กลับมารักกันเหมือนเดิม
มันคงเป็นไปไม่ได้หรอก มันสายไปแล้วปิยา
ปีย์รีบพูดสวนขึ้นมาทันที หันไปมองหน้าพิมพ์จันทร์ สายตานั้นตัดพ้อจนพิมพ์จันทร์ต้องเมินไปทางอื่น
พิมพ์เขามีครอบครัวแล้ว มีลูกที่น่ารัก ปิยาก็คงเห็นแล้วไม่ใช่หรอ
แล้วพี่ พี่จะไปอยู่ตรงส่วนไหนล่ะ พี่จะไปมีสิทธิอะไรล่ะ
ปีย์พูดออกมาเสียงขื่น ยังคงมองหน้าพิมพ์จันทร์ แม้เจ้าตัวจะเมินหลบก็ตาม จ้องมองนิ่งเหมือนจะประทับเอาไว้ในความรู้สึก ก่อนที่จะไม่มีโอกาสเช่นนี้อีกแล้ว
พิมพ์จันทร์เมินหลบได้ไม่นาน เมื่อรู้สึกถึงสายตาแรงกล้าที่จ้องมองมาก็ค่อยๆหันกลับมา สายตาที่มองตอบกลับไปนั้นช่างสับสน จนปีย์แน่ใจ ว่าเขาร่องรอยความไม่แน่ใจวูบหนึ่งในดวงตาคู่นั้น
จากคุณ :
ชมเช้า  
- [
29 เม.ย. 49 02:06:31
]
|
|
|
