จดหมายรักฉบับที่เก็บไว้*2
คุณ...ฉันเชื่อคุณแล้วค่ะว่าการเขียนจดหมายถึงคุณนั้นจะช่วยทำให้ฉันคลายความเหงาลงได้
แต่ทำไมคุณถึงไม่บอกฉันด้วยล่ะว่า..เมื่อความเหงาลดน้อยลงนั้น ความคิดถึงคุณจะเพิ่มขึ้นกว่าเดิมหลายเท่าตัว
คุณนี่ไม่ยอมสิ้นลายเลยนะคะ แรกรู้จักเป็นอย่างไร เนิ่นนานแค่ไหนก็ยังเหมือนเดิม แต่เอาเถอะ อย่างน้อยมันก็ทำให้ช่วงเวลาที่เหลืออยู่ในชีวิตฉันมีความหมายมากขึ้น
อย่า...อย่าเพิ่งทำหน้าย่นซิคะ ที่รัก ขอให้ฉันได้เขียนอะไรที่มันมีสาระสักนิดเถอะ...
นี่... คุณคุณจำยายจุ๊บจิ๊บเด็กข้างบ้านเก่าเราได้ไหม วันนี้ฉันเจอแกที่ตลาดสด แกโตเป็นสาวแล้วนะคะ แถมสวยเสียด้วย แกบอกฉันว่าตอนนี้แกกำลังเรียนด้านกฎหมายอยู่ที่มหาวิทยาลัยเปิดแห่งหนึ่ง ฉันก็เลยอวยพรแกไปเสียยกใหญ่ จนแกยิ้มไม่หุบปาก
อ้อ แกถามหาคุณด้วยนะคะว่าทำไมไม่มาด้วยกัน พอฉันบอกไปว่าคุณหนีฉันไปสบายแล้ว แกก็บอกเสียใจยกใหญ่
แกถามฉันว่าอยู่คนเดียวเหงาไหม ฉันบอกว่าไม่เหงาแกก็ไม่ยอมเชื่อ ย้ำอยู่นั่นแหละว่าว่างๆ จะมาอยู่เป็นเพื่อนฉัน น่ารักดีจังนะคะเด็กคนดี นึกไม่ถึงเลยว่าโตขึ้นมาจะเปลี่ยนจากเด็กเกเรเป็นคนละคน
อ้อ...ฉันเล่าให้แกฟังค่ะว่า ตอนนี้ฉันกำลังหัดเขียนจดหมายหาคุณ
แกงงเป็นไก่ตาแตก แล้วถามหาวิธีการส่งเป็นยกใหญ่ ว่าทำอย่างไรใช้วิธีการเผาไฟหรือเปล่า ฉันก็เลยแซวไปว่าช่างคิดเหลือเกิน น่าจะไปเอาดีทางเขียนนิยาย
เดาซิคะว่าแกทำหน้าอย่างไร
ไม่...ไม่...ไม่เลยค่ะ แกไม่ขำสักนิดเดียว แกดีใจต่างหาก
แกบอกฉันว่า ตอนนี้แกกำลังคร่ำเคร่งเขียนนิยายอยู่จริงๆ พอฉันถามว่ากำลังแต่งเรื่องอะไร แกก็ตอบอ้อมแอ้มว่า เรื่องหญิงสาวกับเจ้าชายในโลกความฝัน
ฉันงี้ขำเหลือเกิน เด็กหนอเด็กช่างคิดช่างฝันกันเหลือเกิน คันปากอยากจะบอกแกไปแล้วว่าเจ้าชายแสนดีนั้นไม่ต้องมาจากโลกความฝันหรอก โลกความจริงมีอยู่ให้เลือกเกลื่อนกลาด ถ้าฉลาดที่จะมองหา แต่พูดไปก็กลัวแกจะไม่พอใจ วันและวัยของแกมันเอื้อให้คิดเสียด้วยซิ
เห็นแกว่าแกเขียนนิยายลงในอินเตอร์เนตค่ะ แกว่ามันสะดวกดี แล้วก็มีเพื่อนใหม่ๆมาช่วยดูช่วยวิจารณ์ให้
แกแนะนำฉันด้วยนะคะคุณ ว่าน่าจะเอาจดหมายที่ฉันเขียนถึงคุณลงอินเตอร์เนตบ้าง มันสนุกดี เวลามีคนมาอ่านมาแสดงความคิดเห็นสิ่งที่เราเขียน แกว่าไม่ต้องกลัวหรอกว่าจะไม่คนอ่าน ในเวปอะไรสักอย่างที่แกลงอยู่จะมีนักอ่านขาประจำอยู่หลายคน แต่ละคนชื่อแปลกๆ ทั้งนั้นเลย เช่นว่า สก็อตแลนด์ บอย บารอน (ว่าไหมเด็กสมัยนี้เขามีชื่อเป็นฝรั่งกันเกือบทุกคนเลย ต่างจากรุ่นเราดีแท้ ที่มีแต่ไทยปนแขก อรุณรัศมีงี้ บุษบาวตีงี้ โลกมันเปลี่ยนไปมากเหลือเกินค่ะ)
วันนี้ ฉันเขียนหาคุณแค่นี้นะคะ ต้องรีบนอนค่ะ เพราะนัดพี่ปริก คุณแขนภา ว่าจะไปวัดกันพรุ่งนี้
รักคุณเสมอ
ชื่น
*******ยังไม่ได้พิสูจน์อักษร
จากคุณ :
ประดับเกียรติ 
- [
29 เม.ย. 49 03:52:34
]
จดหมายรัก ฉบับที่เก็บไว้ - 2
