ความคิดเห็นที่ 1 ผมมาถึงเคมบริดจ์ตั้งแต่เที่ยงของที่นี่ ก็คงประมาณหกโมงเย็นบ้านเรา เพราะในฤดูใบไม้ผลิ เวลาเมืองไทยจะช้ากว่าของอังกฤษประมาณหกชั่วโมง ห้องพักของผมอยู่ในตึกแบบโบราณที่เห็นได้ทั่วไปในเมือง แต่ภายในเพิ่งปรับปรุงขึ้นมาใหม่ ก็ค่อยยังชั่วหน่อย ไม่ทึมหรือวังเวงเกินไป ห้องของผมจะอยู่ระหว่างกลางห้องทำงานของอาจารย์สองคน เนื่องจากเดิมเป็นห้องว่าง เขาเลยดัดแปลงให้เป็นห้องพักของผู้มาเยือน ถัดไปจะมีห้องน้ำ และห้องครัวเล็ก ๆ ไว้พอแก้ขัด ทำอะไรกินรองท้องได้ จะทำกับข้าวเก่งก็งานนี้ละ กลับไปคุณลองชิมดูแล้วกัน ว่าฝีมือแบบผมนี่ คุณสามารถฝากท้องไว้ได้มั้ย (ถ้าจะฝากชีวิตด้วย ก็ยิ่งกว่าเต็มใจ) จากคุณ : ธราธร - [ 30 เม.ย. 49 18:23:28 ]

ความคิดเห็นที่ 2 อากาศต้นเดือนเมษายนยังหนาวอยู่ ไม่รู้เป็นเพราะผมยังไม่ชินหรือเปล่า ก็บ้านเรามันร้อนมากมาตั้งหลายเดือนแล้ว พอมาเจอที่นี่เข้าเล่นเอาทรมานเหมือนกัน แต่ไม่ต้องห่วง ผมหาเสื้อผ้าหนา ๆ ใส่ก็อุ่น รับรองไม่หาวิธีแก้หนาวอย่างอื่นแน่ คิดถึงนะ  ผมไม่อยู่อย่าร้องงอแงคิดถึงละ จากคุณ : ธราธร - [ 30 เม.ย. 49 18:25:16 ]

ความคิดเห็นที่ 3 วันที่ ๕ เมษายน เป็นไง เหงาใช่ไหมละ ไม่มีใครคอยกวนใจ   บอกแล้วไม่ฟัง ว่าให้มาด้วยกัน... จากคุณ : ธราธร - [ 30 เม.ย. 49 18:27:47 ]

ความคิดเห็นที่ 4 อาทิตย์นี้ทุกอย่างเริ่มเข้าที่เข้าทาง แต่ก็เล่นเอาโกลาหล วุ่นวายไปพักหนึ่ง เพราะต้องติดต่อทำเอกสารกับมหาลัยให้เรียบร้อย ทั้งบัตรประจำตัวสมาชิกของมหาลัย บัตรผ่านเข้าคณะ ขอรหัสผ่านเข้าใช้คอมพิวเตอร์ รวมถึงบัตรห้องสมุด ฯลฯ   แต่ก็ทำให้ลมหายใจของผมมีเรื่องอื่นบ้าง นอกจากคุณ จากคุณ : ธราธร - [ 30 เม.ย. 49 18:32:35 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ตึกที่ทำงานก็ไม่ไกลจากที่พักเท่าไหร่ เดินประมาณห้านาทีเท่านั้น พอตั้งหลักทำงานได้ ก็ดีขึ้นมาหน่อย เพราะมีอะไรทำ ไม่งั้นใจมันคอยจะห่างตัวอยู่เรื่อย แต่ยังไง ก็ไม่เคยลืมคุณเลยนะ จากคุณ : ธราธร - [ 30 เม.ย. 49 18:35:14 ]

ความคิดเห็นที่ 6 วันที่ ๑๓ เมษายน วันนี้ที่บ้านเราคงเล่นสงกรานต์กันนะ ถ้าผมอยู่คงได้พาคุณไปรดน้ำดำหัวผู้ใหญ่ อยู่นี่ไม่รู้จะเล่นน้ำกะใคร เลยได้แต่ออกไปเดินเล่นริมลำน้ำ เห็นบรรยากาศเขาล่องเรือกันแล้ว ก็นึกสนุก เลยลองลงไปนั่งเรือเล่นกับเขาบ้าง ได้ออกมาเจอผู้คนก็พอคลายเหงา ไม่งั้นอยู่แต่ในห้องทำงาน หรือห้องพักตามลำพัง จิตใจมันพลอยจะหดหู่เอา จากคุณ : ธราธร - [ 30 เม.ย. 49 18:37:34 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ผมรู้แล้วว่าการอยู่บนโลกโดยไม่มีเพื่อนนั้นทรมานนัก ก็เลยไม่สงสัยว่า ทำไมพระเจ้าจึงสร้างมนุษย์มาให้มีเพื่อน ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนบ้าน เพื่อนร่วมสถาบัน เพื่อนเดินทาง หรือแม้แต่เพื่อนร่วมโลก จากคุณ : ธราธร - [ 30 เม.ย. 49 18:39:47 ]

ความคิดเห็นที่ 8 คืนนี้ตั้งใจจะอ่าน “รอยเท้าเล็ก ๆ ของเราเอง” ของวินทร์ เลียววาริณ ให้จบ รู้ว่าคุณเป็นห่วง  อุตสาห์ให้ผมเอาติดตัวมาไว้อ่านยามไกลบ้าน จะได้เป็นกำลังใจให้อยู่ต่อสู้ตามลำพัง (โดยมีคุณเป็นกำลังใจให้เสมอ ใช่มั้ยครับ) คิดถึงนะ ฝันดีจ้ะ จากคุณ : ธราธร - [ 30 เม.ย. 49 18:41:31 ]

ความคิดเห็นที่ 9 วันที่ ๒๓ เมษายน สวัสดีครับ วันนี้ผมไปเที่ยว Anglesea Abbey ไม่ไกลจากเคมบริดจ์เท่าไหร่ ไม่ต้องอิจฉานะ เพราะผมไปคนเดียว ไม่สนุกหรอก เที่ยวคนเดียวเหงาจะตายไป ที่นี่เป็นหนึ่งใน national trust ที่รัฐบาลดูแลรักษาเอาไว้ ภายในมีนาฬิกาโบราณสะสมไว้มากมาย มีอยู่เรือนหนึ่งประดับด้วยสับปะรดแกะสลัก (ของปลอมนะคุณ) อยู่บนยอดของแต่ละชั้น ทุกบ่ายสามโมง คนก็จะมาคอยดูสับปะรดเต้นระบำ หมุนไปหมุนมาตามจังหวะเพลง น่ารักดีเหมือนกัน จากคุณ : ธราธร - [ 30 เม.ย. 49 18:43:28 ]

ความคิดเห็นที่ 10 แต่ที่ผมชอบที่สุดในโบสถ์ก็คือ ห้องสมุด เข้าไปแล้วถึงกับอึ้งไปพักใหญ่ ใช่ห้องสมุดอย่างที่เคยฝันไว้ว่าอยากมี ห้องสี่เหลี่ยมผืนผ้า ทางด้านกว้างกรุกระจก สามารถมองเห็นวิวภายนอกที่ฝั่งหนึ่งเป็นสนามหญ้ากว้าง และอีกฝั่งก็เป็นสวนดอกไม้หลังบ้าน ส่วนด้านยาวของห้องเป็นชั้นหนังสือตลอดแนวทั้งสองฟาก มีหนังสือปกแข็ง สันปกหนา เรียงกันเป็นตับ ไล่ขนาดและสีอย่างเป็นระเบียบ เขยิบเข้าไปดูใกล้ ๆ ถึงรู้ว่าเป็นหนังสือโบราณที่สะสมเอาไว้ นอกจากนั้นก็มีโต๊ะทำงานตัวใหญ่ตั้งติดกระจกด้านหนึ่ง ลองนึกภาพหนังฝรั่งย้อนยุคดูเล่นๆ คล้ายกันเลย ถ้าผมสวมวิกสีขาวอันโตๆ ที่ขุนนางอังกฤษสมัยก่อนชอบใส่กัน แล้วไปนั่งเต๊ะท่า จับปากกาขนนก วาดหมึกขีดเขียน ๆ หนังสือสักเล่ม คงเท่ไม่หยอก จากคุณ : ธราธร - [ 30 เม.ย. 49 18:45:58 ]

ความคิดเห็นที่ 11 แล้วคุณเป็นไงบ้าง อาจจะชินที่ไม่มีผมอยู่ใกล้ หรืออาจมีเพื่อนคุยใหม่แล้วมั้ง เลยไม่ค่อยติดต่อหาผมเลย ไม่เป็นไร ผมชินแล้ว เป็นคนสุดท้ายที่คุณนึกถึงก็ยังดี พรุ่งนี้วันจันทร์อีกแล้วสินะ คงต้องกลับไปอยู่ในโลกของความจริงละนะ จากคุณ : ธราธร - [ 30 เม.ย. 49 18:48:14 ]

ความคิดเห็นที่ 12 วันที่ ๒๗ เมษายน คืนนี้ไม่มีพระจันทร์ ไม่รู้ว่าขี้เกียจหรือหลับ มีแต่ดาวเต็มฟ้า แต่พอยิ่งดึก ก็ยิ่งจางหายไปเรื่อย ๆ หรือมันพยายามหนีผมไปเรื่อย ๆ ก็ไม่รู้ กินเหล้าคนเดียวรู้สึกดีจัง แต่กินไม่มาก ไม่ต้องเป็นห่วง จากคุณ : ธราธร - [ 30 เม.ย. 49 18:50:09 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ไม่รู้จะเล่าอะไรต่อดี ร้องเพลงนี้ให้คุณ แทนความรู้สึกที่ผมมีให้ละกัน เบื้องหลังภาพนี้...มีลายเซ็นว่า ... จะมอบรัก มอบชีวา จะรักษา สัจจาที่ให้ จะมอบรัก แรกรักเดียว รักเดียว จริงใจ สาบานไว้ให้ จะรักไม่รู้เสื่อมคลาย จากคุณ : ธราธร - [ 30 เม.ย. 49 18:52:03 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ...ภาพนี้ให้ไว้ แทนตัวยามห่าง เฝ้าชวนพิศ ไม่จืดจาง เฝ้าเพ่งพิศ ไม่คิดแหนงหน่าย .............................................. แย่จัง ... ร้องไม่จบ คุณก็รู้นี่หน่า ว่าผมร้องเพลงล่มประจำ  คุณช่วยร้องต่อทีนะ คิดถึงจ้ะ แก้ไขเมื่อ 30 เม.ย. 49 19:36:41 จากคุณ : ธราธร - [ 30 เม.ย. 49 18:54:16 ]

ความคิดเห็นที่ 15 วันที่ ๓๐ เมษายน พรุ่งนี้ผมกะว่าจะออกไปจากเกาะอังกฤษซะหน่อย อยากไปเที่ยว ไม่รู้จะไปไหนเหมือนกัน แต่คงต้องไป เผื่อจะหายเหงาบ้าง จากคุณ : ธราธร - [ 30 เม.ย. 49 18:59:13 ]

ความคิดเห็นที่ 16 แล้วจะเก็บภาพมาฝากนะ คิดถึงครับ จากคุณ : ธราธร - [ 30 เม.ย. 49 19:01:55 ]

ความคิดเห็นที่ 17 โห....อ่านละซึ้งใจ จะมีใครคิดถึงเรายั่งงี้มั่งไม๊น๊อ...อ... เฮ้อ อิจฉาคุณธราธรจังค่ะ ขอชมว่าถ่ายภาพได้สวยมากค่ะ จากคุณ : กีกี้ - [ 30 เม.ย. 49 19:54:59 A:203.118.86.42 X: TicketID:118658 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ซึ้งงงง...... (ภาพสวยสุดยอดตามเคยนะคะ) จากคุณ : ปราณ - [ 30 เม.ย. 49 20:20:09 A:12.75.205.13 X: ]

ความคิดเห็นที่ 19 อินคะ จะมีใครคิดถึงเราไหม...หนอ จากคุณ : โอเลี้ยงแก่ๆ - [ 30 เม.ย. 49 21:44:30 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ภาพสวยมากเลยค่ะ โดยเฉพาะภาพที่สี่ย้อนขึ้นไป ที่มีกลอนด้วย ซึ้งมากค่ะ จากคุณ : ก๊อตซิลล่า - [ 30 เม.ย. 49 22:31:32 A:124.120.203.35 X: TicketID:117619 ]

ความคิดเห็นที่ 21 แปลกแฮะ พออ่านจบ ผมกลับนึกถึงเพลง วิญญาณในภาพถ่าย http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song721.html ฉันมองภาพถ่าย ที่เธอให้ไว้ เป็นภาพเตือนใจ แม้ตัวห่างไกล ก็เหมือนยังอยู่ เธอ ถอด วิญญาณ ให้มาสิงสู่ คอยจ้องมองดูฉันหรือไร แม้มีวันใดที่อยู่เงียบเหงา ยังช่วยบรรเทา คล้ายดังว่าเรา อยู่ชิดเคียงใกล้ ยล ภาพ ประโลม โน้มนำเราให้ คอยส่งดวงใจไป สู่กัน ดวง ตา มี แวว แจ่มใส เตือน จิตใจ อยู่ทุกวัน ลืม ตา หลับ ตา ก็ ฝัน เอาภาพนั้นมา แนบ กาย ฉันมีเพียงภาพ แต่ห่างเจ้าของ เคียงข้างประคอง ฉันได้แต่มอง ลุ่มหลงภาพถ่าย เฝ้า กอด ถนอม มิยอมแหนงหน่าย พอช่วยผ่อนคลาย ให้อุ่นใจ ดวง ตา มี แวว แจ่มใส เตือน จิตใจ อยู่ทุกวัน ลืม ตา หลับ ตา ก็ ฝัน เอาภาพนั้นมา แนบ กาย ฉันมีเพียงภาพ แต่ห่างเจ้าของ เคียงข้างประคอง ฉันได้แต่มอง ลุ่มหลงภาพถ่าย เฝ้า กอด ถนอม มิยอมแหนงหน่าย พอช่วยผ่อนคลาย ให้อุ่นใจ... ฮี่ๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : Psycho man - [ 30 เม.ย. 49 23:13:30 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ถ้าเป็นคุณคงใจละลาย รูปสวยจังค่ะ จากคุณ : scottie - [ วันแรงงาน 10:50:09 ]

ความคิดเห็นที่ 23 รูปสวยค่ะ  ชอบๆ จากคุณ : wormearth - [ วันแรงงาน 16:31:12 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ดอกไม้สวยจัง จากคุณ : PiN.VE - [ วันแรงงาน 20:45:26 ]

ความคิดเห็นที่ 25 รูปก็สวย  คำพูดก็หวาน  อ่านแล้วรู้สึกดีจังเลยค่ะ จากคุณ : burin piggypink - [ 2 พ.ค. 49 11:27:40 ]

ความคิดเห็นที่ 26 อ่านแล้วซึ้ง  จะมีใครคิดถึงเรา แบบนี้ไหมหนอ   รูปสวย มาก ๆๆๆๆๆ ค่ะ จากคุณ : alonywoman - [ 3 พ.ค. 49 08:00:59 ]

ความคิดเห็นที่ 27 หวาน สวย ละลายๆๆ จากคุณ : Clear Ice - [ 3 พ.ค. 49 14:55:12 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ขอบคุณทุกท่านที่มาเยี่ยมเยียนค่ะ พี่หมอปราณ ซึ้งด้วยคนค่ะ แหะ ๆ ขอบคุณมากเลยค่ะ กอดคับ กอด ------<@ คุณกีกี้ อ๋าาาาา ... เข้าใจผิดแล้วกั๊บ ที่ซึ้ง ๆ นี่ ธราธร ฝันเอง เขียนเองก๊าบบบบ หามีผู้ได้คิดถึงไม่ ฮ่ะๆ ส่งผ่านความคิดถึงไปให้นาคับ คุณ โอเลี้ยงแก่ๆ ไม่ต้องกลัว เดี๋ยวพี่คิดถึงเองจ้า เอามั้ยเอ่ย คุณ ก๊อตซิลล่า ขอบคุณมากค่ะ มาแนวหวานเนอะ คราวนี้ไม่พ่นไฟใส่แล้วใช่มั้ยเอ่ย คุณ Psycho man จารย์ ไม่เห็นกันนานเลย สบายดีนะคะ ดีใจที่แวะมาเยี่ยมเยียนกันค่ะ แต่มาแนวโหดจัง แงๆ >_< คุณ scottie ถ้าเป็นคุณก็คงใจละลายเหมือนกันค่ะ ฮ่ะๆ คุณ wormearth ขอบคุณมั่ก ๆ นะคะ เจอกันคราวหน้าอย่าลืมทักกันอีกนะค้าาา คุณ PiN.VE ชักจะเริ่มชอบดอกไม้สีชมพูก็คราวนี้ละคะ คุณ burin piggypink คนเขียนก็รู้สึกดี ที่คนอ่านชอบนะคะ เป็นปลื้มค่ะ คุณ alonywoman ซึ้ง อยากให้มีแบบนี้เหมือนกันค่ะ คงจะดีเนอะ คุณ Clear Ice หนูไอซ์ ดีใจแวะมาเยี่ยมพี่นะจ๊ะ คนอะไรขยันมั่ก ๆ เห็นนิยายไอซ์แล้ว ตามอ่านไม่ทันเลยจ้ะ จากคุณ : ธราธร - [ 21 พ.ค. 49 22:39:18 ]