บันทึกของคนเดินเท้า

ข่าวน่าคิด (๒)



วันที่ ๒๓ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๒๔ เวลา ๑๒.๓๐ น. พระวินัยธร วัดท้ายเมือง ตำบลบางกระสอ อำเภอเมือง จังหวัดนนทบุรี อายุ ๕๘ ปี ได้เข้าแจ้งกับนายร้อยเวร สถานีตำรวจภูธรอำเภอเมืองนนทบุรี ว่า

เมื่อคืนนี้เวลา ๐๐.๑๐ น.ได้มีคนร้าย ๒ คนบุกเข้าไปขโมยเอาวัวที่ทางวัดเลี้ยงไว้ สองตัวหลบหนีไปหนึ่งตัว ซึ่งมีเด็กวัดจำคนร้ายได้ว่า เป็นคนทำงานในโรงฆ่าสัตว์จังหวัดนนทบุรี
โดยได้นำวัวขึ้นรถปิคอัพไป เข้าใจว่าจะเอาไปฆ่าในโรงฆ่าสัตว์เป็นแน่

หลังจากได้รับแจ้งแล้ว เจ้าหน้าที่ตำรวจก็ได้นำกำลังรุดไปตรวจสอบที่โรงฆ่าสัตว์           ทันที แต่ได้พบวัวมากมายซึ่งเจ้าทุกข์ก็จำไม่ได้ว่า ตัวไหนเป็นวัวของวัดที่หายไป ในขณะเดียวกันเจ้าหน้าที่ตำรวจได้ตรวจสอบทะเบียนรถปิคอัพตามที่เด็กจำได้ ว่าเป็นของบริษัทแห่งหนึ่ง ที่ตั้งอยู่ในถนนสีลม ก็ปรากฏว่าได้ย้ายไปที่อื่นแล้ว
เจ้าหน้าที่ตำรวจจึงต้องสืบหาตัวคนร้าย ในทางอื่นต่อไป

รุ่งขึ้นวันที่ ๒๔ ธันวาคม ก็ได้เค้าว่า รถปิคอัพคันนั้น นางม่วง (นามสมมุติ) บ้านอยู่อำเภอไทรน้อย จังหวัดนนทบุรี ได้ซื้อไปจากบริษัทดังกล่าว และให้นายเจริญ (นามสมมุติ) ผู้เป็นสามีขับรับจ้างอยู่ระหว่างอำเภอไทรน้อยกับอำเภอบางบัวทอง เจ้าหน้าที่ตำรวจจึงได้ไปจับกุมตัวนายเจริญ มาสอบสวนที่ สภ.อ.เมืองนนทบุรี

นายเจริญได้ให้การว่า เมื่อเย็นวันที่ ๒๓ ธันวาคม นายไชยกับนายรส (นามสมมุติทั้งคู่) ได้มาว่าจ้างรถของตนในราคา ๕๐๐ บาท จากอำเภอบางบัวทอง ให้มาจอดที่วัดท้ายเมือง นานประมาณ ๒ ช.ม. แล้วทั้งสองนายก็จูงวัวมาขึ้นรถ ให้ตนขับไปที่ท่าน้ำบางบัวทอง ซึ่งตนไม่ได้รู้เห็นในการขโมยวัวตัวนี้แต่อย่างใดเลย
และเชื่อว่าวัวตัวนี้น่าจะยังมีชีวิตอยู่

เจ้าหน้าที่ตำรวจจึงได้ยึดรถคันนี้ไว้ และออกติดตามหาวัวของกลางและคนขโมยทั้งสองต่อไป

ต่อมาถึงวันที่ ๒๕ ธันวาคม เจ้าหน้าที่ตำรวจได้ทราบจากคำให้การของคนขับรถแล้ว จึงติดตามหาตัวนายไชย (นามสมมุติ) ซึ่งเป็นพนักงาน ฝ่ายการเงิน และนายรส(นามสมมุติอีกเหมือนกัน)  คนงานโรงงานฆ่าสัตว์ นนทบุรี โดยแบ่งกำลังออกเป็น ๓ สาย เพื่อไปจับกุมตัวการทั้งสอง และผู้ร่วมมืออีกสองคน

เจ้าหน้าที่ได้ไปจับกุมตัวนายไชยได้ที่ทำการประปานนทบุรี ถนนติวานนท์ ขณะกำลังนั่งกินเหล้าอยู่กับเพื่อน เมื่อคนขับรถชี้ตัวนายไชยถึงกับหน้าซีด และยอมสารภาพว่าตนเป็นผู้วางแผน และหลังจากขโมยวัวมาแล้ว ได้ให้นายรสนำไปขาย
แต่จนขณะที่ถูกจับกุมก็ยังไม่ได้พบกันเลย คาดว่าวัวคงจะอยู่ที่บ้านนายรส

เจ้าหน้าที่ตำรวจจึงไปที่บ้านนายรส คงพบแต่ภรรยาซึ่งบอกว่านายรสกับลูกชายออกจากบ้านไป ตั้งแต่เมื่อวานยังไม่กลับ

เจ้าหน้าที่จึงออกติดตามไปจนพบนางจัน แม่ค้าขายเนื้อวัวในตลาดบางบัวทอง ซึ่งได้เปิดเผยว่า นายรสได้จูงวัวมาขายให้ในราคาสามพันบาท แต่ตนไม่กล้าซื้อไว้เพราะเป็นราคาที่ถูกมาก โดยปกติวัวจะมีราคาซื้อขายตัวละเจ็ดพันกว่าบาท นายรสจึงจูงวัวกลับไป  

เจ้าหน้าที่ตำรวจนนทบุรีก็ยังไม่ละความพยายาม  ได้ร่วมมือกับตำรวจบางบัวทอง ติดตามหาร่องรอยต่อไปตามทุ่งนาข้ามคลองเขมรเดินตัดทุ่งไปอีกไม่นาน ก็พบเชือกสนตะพายวัวผูกอยู่กับต้นกล้วยบริเวณโคกกล้วยใกล้กับโรงระหัด วิดน้ำของนายแย้ม อยู่ที่ตำบลและอำเภอบางบัวทอง

เมื่อตรวจบริเวณรอบ ๆ ก็พบรอยเลือดสาดกระเซ็นติดอยู่ตามใบตอง และบริเวณนั้นหลายแห่ง กับพบหนังวัวสดทั้งผืนพับผูกเชือกเรียบร้อย ซ่อนอยู่ใต้กอสวะ เจ้าหน้าที่พยายามลงงมหาหัววัว ที่คาดว่าคนร้ายจะทิ้งไว้ในน้ำ แต่ไม่พบ
จึงนำเชือกสนตะพายและหนังวัวกลับมาที่ สภ.บางบัวทอง

เจ้าหน้าที่สันนิษฐานว่าจะมีผู้ร่วมมือฆ่าวัวอีกไม่น้อยกว่าสามคน พร้อมกับได้สืบทราบว่า นายรสได้นำเนื้อวัวลงเรือมุ่งหน้าหนีขึ้นฝั่งเหนืออำเภอบางบัวทอง ผ่านประตูน้ำคลองพระอุดม ซึ่งเป็นเขตติดต่อกับอำเภอปากเกร็ด นนทบุรี เชื่อว่าจะนำเนื้อวัวไปขายให้ชาวบ้านแถวนั้นเป็นแน่ จึงได้จัดเจ้าหน้าที่ตำรวจ ติดตามไปจับกุมตัวให้ได้ในไม่ช้านี้

เมื่อนายไชยทราบว่าวัวถูกฆ่าแล้ว ถึงกับร่ำไห้ออกมาด้วยความเสียใจ พร้อมกับบอกว่านายรสไม่น่าฆ่าวัวเลย  ให้เอาไปขายกลับเอาไปฆ่าทิ้ง เจ้าหน้าที่ตำรวจจึงคุมตัวผู้ต้องหาที่จับได้แล้ว ไปทำแผนประกอบคำรับสารภาพที่วัดท้ายเมือง

ปรากฏว่ามีชาวบ้านที่ทราบข่าวพากันแห่ไปดูเป็นจำนวนมาก  และร้องด่าสาปแช่งคนใจร้ายที่ขโมยวัวของวัดไปฆ่าในครั้งนี้

มูลเหตุที่มีผู้สนใจในข่าวการขโมยวัวตัวหนึ่ง ซึ่งไม่น่าจะเป็นเรื่องใหญ่โต ที่ตำรวจจะให้ความสนใจติดตามอย่างกวดขัน จนได้ตัวผู้กระทำผิดรายนี้ได้ภายในเวลาไม่นานนั้น

ก็เพราะวัวตัวนี้เป็นหนึ่งในจำนวนทั้งหมด ๗ ตัว ที่มีผู้ใจบุญซื้อมาจากโรงฆ่าสัตว์ นำมาถวายวัดเพื่อสะเดาะเคราะห์ของตนเอง และทางวัดได้ติดต่อไปยังสำนักพระราชวัง เพื่อน้อมเกล้า ฯ ถวายในหลวง  ก็มาถูกคนร้ายขโมยไปเสียก่อน

ผู้กำกับการตำรวจภูธรนนทบุรี จึงมีคำสั่งให้เจ้าหน้าที่ตำรวจอำเภอเมืองนนทบุรี ติดตามจับกุมคนร้ายมาให้ได้โดยด่วน จนสามารถคลี่คลายคดีได้ในเวลาไม่นาน

ท่านเจ้าอาวาสวัดท้ายเมืองได้เปิดเผยว่า เมื่อทราบว่าวัวถูกฆ่าแล้วก็เสียใจเป็นธรรมดา

สำหรับนายไชยนั้นก็เคยบวชอยู่ที่วัดนี้ถึงสองครั้ง ไม่น่าจะทำ แต่เมื่อเขาได้รับกรรมที่ก่อเอาไว้แล้ว ก็คงจะแล้วกันไป ท่านเจ้าอาวาสกล่าวในที่สุดว่า

ใครทำกรรมก็ต้องรับกรรมเป็นธรรมดา.

#########