เธอมาเยือนเมื่อไรก็ไม่รู้
มาสมสู่ซอกซอนหลอนใจฉัน
ข่มขู่ให้โกงชาติมาคาดคั้น
ลิ้นแฉกเล่ห์ร้อยพันฉันหวาดกลัว

เธอมาเยือนเมื่อไรก็ไม่บอก
มาลวงหลอกล่อถลำให้ทำชั่ว
จูงจมูกสนตะพายพวกควายวัว
ให้มันมัวหมกมุ่นหมุนเงินโกง

เธอมาเยือนเมื่อไรไม่รู้สึก
คงฝังลึกในสันดานมารไอ้โม่ง
ให้คิดชั่วขายชาติประกาศโยง
ยากเปิดโปงปริศนาวิชามาร

เธอมาเยือนเมื่อไรไร้สติ
ใครตำหนิเตือนนำย้ำหลักฐาน
ก็ปรับเล่ห์เปลี่ยนเหลี่ยมเตี๊ยมพยาน
แลกกับการสร้างภาพเสริมบาปกรรม

เธอมาเยือนเมื่อไรไม่เคยเห็น
มายืนเด่นแล้วดูดไม่พูดพร่ำ
จิตวิญญาณหลั่งเลือดเหือดแห้งธรรม
มันตอกตำตลบตะแลงแฝงเล่ห์กล

เธอมาเยือนเมื่อไรก็ไม่รู้
แอบยืนอยู่ยั่วยวนชวนฉงน
ฉันแทบบ้าบอดคลั่งเกินยั้งทน
ตาถลนขู่ฆ่าผู้มาเยือน