CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    เอามาขัดดอกแก้คิดถึง เดชคัมภีร์แจ่มจรัส (The Director’s cut) + โหวตเล็กๆ น้อยๆ ค่ะ ^ ^

      ประมุขเคี้ยไอ๋ + ลี้ปิกัง (เอ๊ะ...ข่าวว่าสองคนนี้เป็นพี่น้องสาบานกันนิ แต่ช่างเหอะ อิๆ) (5 คน)
      นางซุนธิอัง + จอมมารน้อยซื่อติก (หึๆ แค่คิดก็มันแล้ววววววว) (3 คน)
      นางมารเล็กเหวิ่นเปี๊ยกเลี๊ยก + จิ่วปาอี้ (ได้ข่าวว่าคู่นี้มีคนคอยดูอยู่หนิ กรั่กๆๆ) (4 คน)
      จอมมารน้อยซื่อติก + จอมยุทธนิรนาม (คู่ Y?????) (0 คน)
      แม่นางหวัง (ตัวละครในอนาคต) + ต้วนซี่ (สงสัยคู่นี้ท่าจะยาก คนคัดค้านเยอะ เหอๆๆ) (1 คน)

    จำนวนผู้ร่วมโหวตทั้งหมด 13 คน

     38.46%
     23.08%
     30.77%
     0.00%
     7.69%


    โฮ่ๆ ในเมื่อคนเขียนบทยังเขียนตอนที่ 4 ยังไม่เสร็จ ผู้กำกับก็เลยเอาฉากหลุดๆ
    ของนักแสดงมาให้ดูก่อนนะคะ (ฮิ้ววววววว)

    ก่อนจะไปดู... ขอให้โหวตหัวข้อที่อยู่ข้างบนกันก่อนนะคะ ว่าอยากเห็นฉากเลิฟซีนของ
    คู่ไหน ถ้าคู่ไหนคะแนนเยอะสุด เหอๆ เดี๋ยวจะจัดให้ตามออเดอร์ค่ะ (กรั่กๆ หาเรื่องตาย
    อย่างถาวรเลยวุ้ย)

    ปล. ถ้าหากว่าคะแนนนิยมไปตกกะคู่ Y เอ่อ...

    เอาเป็นว่าตัวZ จะยอมเขียนฉาก Y ให้หลังจากล้างมือจากวงการนี้มานานแล้วนะคะ T^T

    ฉากที่ 1

    ต้วนซี่แวะพักเหนื่อยที่ร้านน้ำชาริมทางหลังจากเดินทางไกลมากว่าพันลี้

    นักแสดงประกอบเสี่ยวเอ้อ
    (จริงๆ คือโจรร้ายในบท) - “นายท่านมาเหนื่อยๆแบบนี้ ไม่ลองดื่มเหล้าฉลากดำอันเป็น
                                      เหล้าชั้นเยี่ยมที่ร้านเราเพิ่งได้มาจากเมืองหลวงหน่อย
                                      หรือขอรับ?”

    ต้วนซี่มองตาของเถ้าแก่แล้วเสมองบรรยากาศรอบๆ ร้านพลางลูบคางมันเบาๆ...
    แม้ว่าการดื่มสุรานั้นจะเป็นสิ่งที่มันโปรดปรานรองลงมาจากการศึกษาตำนานยุทธภพ
    แต่การดื่มสุราตอนกลางวันแสกๆ นั้นย่อมมิใช่วิสัยของมันและที่สำคัญ ร้านน้ำชาชายป่า
    อย่างร้านนี้ไม่ควรมีเหล้าชั้นยอดอย่างเหล้าฉลากดำขายได้ ยิ่งได้เห็นแววตาอันชั่วร้าย
    ของเถ้าแก่ร้านแล้วนั้น มันก็วิเคราะห์ได้ว่าถ้าหากสั่งเหล้านั้นไปจริง มันคงไม่อาจมีชีวิต
    ไปถึงผังติ๊บแน่ๆ ดังนั้นมันจึงปฏิเสธทันที

    ต้วนซี่ - “ไม่ดีกว่า...ข้านิยมเหล้าบุรุษเป่าปี่ร้อยคนมากกว่าเหล้าฉลากดำ” ต้วนซี่พูดแล้ว
              น้ำลายสอเมื่อนึกถึงสุรายี่ห้อโปรดที่มันชอบดื่มทุกๆ คืน

    คัท!!

    ผกก. (ย่อมาจากผู้กำกับ) – ในบทบอกให้ปฏิเสธ แล้วดันไปส่งเหล้าทำม๊าย... =”=

    ตัวZ – ง่า...เค้าเดินทางมาเหนื่อยๆ จะให้กรึ๊บเอาแรงซักหน่อยไม่ได้เหยอ T-T

    ผกก. – ไม่ได้เฟ้ย!!!

    ตัวZ – งือ...ใจร้ายยยยยยย T-T

    ผกก. – แกนี่มันจริงๆ เล๊ย... = =”

    ===================================

    ฉากที่ 2

    เคี้ยไอ๋ กับ ลี้ปิกัง กำลังนั่งเล่นหมากล้อมพลางถกปัญหาเกี่ยวกับความฝันอันแสน
    ประหลาดของตน

    เคี้ยไอ๋ - “เมื่อคืนข้าฝันเห็นสิ่งแปลกประหลาดเอามากๆ” เคี้ยไอ๋เปรยขึ้นมาอย่างไม่มีปี่
               ไม่มีขลุ่ยระว่างการเล่นหมากล้อมกับลี้ปิกัง ในศาลาแปดเหลี่ยมกลางสวนหลัง
               คฤหาสน์ตระกูลเคี้ย

    ลี้ปิกัง – “จริงเหรอไอซ์ ฝันเห็นเลขหวยป่ะ บอกอ้อมหน่อยดิ”

    ผกก.  - คัท!!! พี่อ้อมขา... จะไปถามหาเลขหวยทำม๊าย... นิยายกำลังภายในนะคะ = =’

    ลิปิการ์ – ง่า... กะฟลุคอ่ะ จะได้ไม่ต้องซื้อตั๋วเครื่องบินกลับญี่ปุ่นเองไง (หุๆ)

    ผกก. - = =’

    Clear ice – = =’

    ============================================

    ฉากเดิม เคี้ยไอ๋ กับ ลี้ปิกัง กำลังนั่งเล่นหมากล้อมพลางถกปัญหาเกี่ยวกับความฝันอัน
    แสนประหลาดของตน

    ลี้ปิกัง - “ข้าทราบดีว่าสิงโตทะเลหน้าตาเป็นเยี่ยงไร แต่ทว่า สิงโตทะเลนั้นมีหลาย
              สปีชี่ส์นัก ข้าจึงสงสัยนักว่าสิงโตทะเลในฝันของศิษย์พี่นั้นจะเป็นสิงโตทะเล
              แถบไหนระหว่างแผ่นดินโพ้นทะเล หรือว่าสิงโตทะเลขั้วโลกเหนือกันแน่
              เท่านั้นเอง” นางรีบอ้อมแอ้มตอบเมื่อสบตากับสายตาตำหนิของเคี้ยไอ๋

             “เชิญศิษย์พี่เล่าต่อเถิด...” นางพูดพลางรินน้ำชาประจบจอมยุทธ์หนุ่ม

             เคี้ยไอ๋รับน้ำชามาดื่มพลางทอดถอนใจ

    เคี้ยไอ๋ – “นี่ไม่ใช่ชาเอิร์ลเกรย์นี่” =”=

    ผกก. – ค๊าทททท พี่ไอซ์ขา... นิยายกำลังภายในนะพี่ จะไปเอาชาอังกฤษมาจากที่ไหน =”=

    Clear ice – ง่า...พี่ลืม... ^ ^’

    ผกก. – ตูละกลุ้ม... T-T

    ===============================================

    ฉากที่ 3 จอมโจรจิ่วปาอี้ กำลังนั่งตรวจดูสิ่งของที่ลูกน้องไปปล้นชาวบ้านเขามา…

    ดวงตากลมโตสีอ่อนจ้องมองถุงหนังที่ใส่เครื่องประดับของผู้หญิงชิ้นเล็กๆ อยู่ไม่กี่ชิ้นมา
    เพ่งดูก่อนจะโยนเจ้าถุงนั้นลงบนโต๊ะ

    จิ่วปาอี้ – “อ๊ายยยยยย นี่มันของราคาถูกแถวๆ ประตูน้ำนี่ยะ สำหรับชั้นมันต้องชาแนล
               เท่านั้นย่ะ” จิ่วปาอี้กรีดร้องแต๋วแตกด้วยความไม่พอใจทันที

    ผกก. – ค๊าททททท!!! โน้ต... โน้ตเป็นผู้ชายนะ แต๋วแตกอย่างนี้ได้ยังง๊ายยย =”=

    1981 – ง่า...แบบว่าลืมตัวอ่ะ เอาของประกอบฉากมาทั้งทีทำไมไม่เอาของแบรนด์เนม
              มาล่ะยะ!

    ผกก. – หนังเรางบน้อยอ่ะ แค่ค่าตัวนักแสดงก็หมดแล้ว T-T

    1981 – ชิ... ไม่จัยเล๊ย... เดี๋ยวชั้นก็ไปถล่มห้างแฮร์รอดอีกรอบหรอก = =’

    ผกก. – งือ...หนูขอโต๊ดดด หนูจน T^T

    ===============================================

    ฉากที่ 4 ต้วนซี่เดินทางมานั่งพักตรงเพิงไม้ริมทาง และได้พบกับจิ่วปาอี้โดยบังเอิญ

    ต้วนซี่ - “ชาติไหนข้าจะถึงผังติ๊บเสียทีละเนี่ย...” หนุ่มร่างไม่น้อยแต่อายุน้อยบ่นกับ
              ตัวเองพลางถอดเสื้อคลุมขนหมียักษ์หลังแดงและหมวกที่ทำจากหมีตัวเดียวกัน
              ออก และนี่ก็คงเป็นสาเหตุที่ทำให้มันรู้สึกเหนื่อยล้ากว่าปกติ เพราะว่าเสื้อผ้าใน
              แคว้นที่มันอยู่นั้นเหมาะสำหรับภูมิอากาศที่หนาว ไม่ใช่ภูมิอากาศของเมืองทาง
              ใต้อย่างผังติ๊บ...

              “ท่านพ่อน่าจะบอกข้าเสียหน่อยว่า ผังติ๊บนั้นไม่ได้มีอากาศหนาวเย็นแบบใชเหมี่ยง
              ข้าจะได้เตรียมเสื้อผ้าที่บางกว่านี้มา”

              ในระหว่างที่นั่งพักเหนื่อยอยู่นั้น มันก็เห็นชายหนุ่มร่างสะโอดสะองผู้หนึ่งเดิน
              ใกล้เขาเข้ามา เมื่ออยู่ในระยะที่เห็นหน้ากันชัดเจนแล้วนั้น มันรู้สึกว่าชายหนุ่ม
              คนนั้นทำหน้าตกใจก่อนจะถลาเข้ามาหามัน

    จิ่วปาอี้ – “โอ้! ข้ากำลังหาอุ้งตีนหมีมาชูกำลังพอดีเลย มาให้ข้ากินดีๆ เจ้าหมียักษ์”
                ว่าแล้วจิ่วปาอี้ก็ชักกระบี่มาตัดมือและเท้าของต้วนซี่อย่างไม่ลังเล

    ตัวZ – “เค้าไม่ใช่หมีน้า” T-T

    1981 – “ง่า...ตัดไปแล้วอ่ะตัวเอง” ^ ^’

    ผกก. - ..............คัท..... T-T (งือ...กลุ้มจริงวุ้ย)

    ===============================================


    ฉากที่ 5 ต้วนซี่เดินหลงทางไปตามที่จิ่วปาอี้บอก และกำลังวิ่งหนีอะไรบางอย่างที่คำรามกึกก้องไปทั่วป่า

    เสียงคำรามที่ใกล้ตัวมันเข้ามาทำให้มันรีบเร่งฝีเท้าของมันให้เร็วยิ่งขึ้น และดูเหมือน
    สวรรค์จะเข้าข้างมัน เพราะมันเห็นหมู่บ้านคนในระยะประมาณ 5 ลี้ ด้วยอารามดีใจมันจึง
    เร่งฝีเท้าของมันให้พาร่างสูงใหญ่ประดุจหมีป่าของมันให้พ้นจากเจ้าพยัคฆ์ร้ายในตำนาน
    โดยไม่ทันสังเกตเห็นกับดักที่อยู่บนพื้นตรงหน้า และทันใดนั้นเอง ขาข้างหนึ่งของมันก็
    เหยียบเข้าใส่แร้วที่ถูกวางไว้

    ต้วนซี่ - “เฮ่ย!!” เจ้าหมีป่าน้อยร้องเสียงหลงเมื่อมันถูกแร้วที่ผูกขาของมันดีดตัวขึ้น
              และแรงดีดของมันทำให้หัวของมันไปฟาดกับต้นสักทอง

    “กร๊อบ!!!”

    ต้นสักทองหักเมื่อโดนหัวของเจ้าต้วนซี่กระแทกทันที...

    ผกก. – .........คัท T-T (งือ...ไม้สักทองมันแพงนะเฟ้ย)

    ตัวZ – เมื่อกี้อะไรสะกิดเค้าอ่ะตัวเอง = =’

    ผกก. - = = (มันเป็นคนรึเปล่าเนี่ย?)

    ===============================================



    ความจริงมีอีก แต่ขอเช็คเรตติ้งดูก่อน (เหอๆ)

    ถ้ามีคนมาดูเยอะ จะเอาฉากที่โดนตัดออกไปมาลงอีกนะคะ ฮี่ๆ (ลงทู้นี้แหละค่ะ
    ขี้เกียจแตกหลายทู้ เดี๋ยวชาวบ้านเขาจะว่า ^ ^’)

    รักคนอ่านค่า

    จากคุณ : ตัว(Z) - [ 7 พ.ค. 49 15:15:01 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป