ปากพี่หวานกล่อมฤดีน้อง ให้ถวิลหา                        
บอกความมาเหมือนให้ข้าต้องรอรัก
รอความภักดิ์ของใจพี่ ที่เคยสัญญา                            
รอความมา เทียบผืนพสุธา ต้องคอยน้ำ จากคคนานต์
 
โอ้พี่หนอ รอพี่ เหมือนรอรัก มาจากฟ้า                        
คำสัญญามิได้เหมือนคืนหนึ่งที่ผัดไว้
ทิ้งให้น้องล้างลาเอกากาย                                        
มิสมหมายความหวังปองของความรัก

หากแม้ความรักข้า เกิดได้ แม้นต้องเกิดใหม่              
น้องจะขอชมพี่ชายมิต้องรอให้เป็นสอง
ด้วยความรักในใจน้องไม่เป็นรอง                            
แลจะครองความรักพี่ให้เทียบทัน

ถึงกระนั้นบอกพี่ด้วยใจรัก                                      
พี่ยังไม่ปัก ชักใจให้สนิทน้อง
ด้วยจริตปักใจไม่อยากครอง                                  
ว่ารักน้องมันช่างเย็นหรือว่าไร

ความรักพี่เทียบค่าให้น้องเป็นแค่กายา                      
มิได้ตราความรักน้องเป็นคู่สม
มีแต่รักกับความรักด้วยอกตรม                              
 ที่พี่ยมยินน้องให้น้องเป็น

ความรักน้องพี่ไม่เห็นแม้แต่ค่า                                
เกินอุราความรักน้องต้องทนขม
ความรักน้องพี่ไม่มองแม้แต่ลม                              
ไม่เชยชมความรักที่น้องมี

ความเป็นรองของน้องต้องบอกพี่                              
ร้อนฤดีใจน้องมิสุขศรี
ว่ารักน้องรอพี่น้ำตามี                                            
ไม่ชื่นฤดีหรอกหนาพระเทวา

จริตใจตามหาทุกแห่งหน                                        
ว่ารักตนพี่นั้นอยู่กายไหน
ฤา รอนแรมลารักจากกันไกล                                
มิได้ใคร่ควรรักน้องไม่ล่ำลา

แม้เพียงพบพี่รักสมัครสมร                                  
ว่ายังไม่จรความรักพี่ให้สุขสม
ไม่เป็นเพียงความรักที่ลอยลม                              
ยังสราญรมย์ให้รักพี่เท่าชื่นพื้นพสุธา