ตอนที่ ๑
[url]http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4362369/W4362369.html[/url]
ไดอารีจ๋า
เมื่อคืนวานเลวร้ายมาก ฉันใส่ชุดหมีสีดำตัวที่รอเจอร์ซื้อให้เมื่อสี่ปีก่อน ยังคงพยายามฟื้นฝอยเรื่องรักไม่สมปรารถนาของฉันขึ้นมาใหม่ ฉันยืนใกล้ดต๊ทำงานเขา กระแอมในลำคอ เขาเงยหน้ามอง "หวัดดีที่รัก" เขาทัก เขามองทะลุฉันไป ในหัวมีแต่เรื่องงาน ครั้นแล้วตาเขาจึงเล็งเห็นและถอนหายใจ "อ้อ ผมเข้าใจแล้ว"
เป็นผู้หญิงอื่นคงทน แต่ฉันรู้สึกแย่เหลือทนแล้ว "ช่างเถอะ" ฉันบอกเขา "เรื่องไร้สาระน่ะ"
ฉันตรงดิ่งไปที่ครัว เปิดทีวีเปิดตู้แพนทรีควานหาช็อคโกแล็ต ฉันเจอขนมฮาโลวีนของพีทที่เหลือในฟักทองพลาสติกสีส้ม ช็อคโกแล็ตคิสยี่ห้อเฮอชี่สามอัน ฉันแกะฉลากห่อฟอยล์ทีละอันแล้วปล่อยให้ค่อย ๆ ละลายในปาก ราวกับประชด หากฉันไม่ได้จุมพิตของสามี เฮอชี่ก้ให้ฉันได้ อย่างน้อยก็คืนนี้
ใช่สิ รอเจอร์พ่อนักเขียนบทละคอน พ่อละคอนบรอดเวย์ ตั้งเก้าปีแล้วตั้งแต่ละคอนเรื่องเบสิคแล็คฮิตดังเป็นพลุ นักวิจารณ์พากันขนานนามเขาว่ามนุษย์พันธุ์มหัศจรรย์ พากันคาดหวังกับเขามาก พวกเราก็ด้วย ทว่า รอเจอร์ไม่มีอะไรฮิตอีกเลย เขานั่งหน้าจอแม็ค พิมพ์ แล้วขีดฆ่า แล้วลบ ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า เขาเคยเค้นบทละคอนองก์เดียวออกมาได้เมื่อหน้าร้อนปี๙๔ แต่มันห่วยมากจนคนดูบางคนลุกออกในสิบห้านาทีแรก
ฉันคงเสียใจกับตานั่นถ้าฉันไม่โกรธนักหนา แทนที่จะหันหน้าเข้าหากันเยี่ยงคู่ชีวิต เขากลับหันหนีฉัน ฉันรู้สึกราวกับเป็นคนลวงโลก นักจิตวิทยาบำบัด ชื่อดัง ฉันจะช่วยเยียวยาลูกค้าได้อย่างไรหากยังจัดการชีวิตสมรสตัวเองไม่ได้?
แต่...
เอ็ดดีแวะมารดน้ำต้นไม้ในตอนเช้า เขาทำงานกะเช้าตั้งแต่เมื่อไร? แล้วทำไมถึงรดแต่ต้นของฉันแต่ไม่รดของคนอื่น? ฉันเข้าใจผิดเองว่านี่เป็นเพราะฉันหรือเปล่า?
เขาสวมหมวกเบสบอลผ้าฝ้ายสีกากีและมีปีกหมวกสีดำ เขาดูเหมือนเด็กหนุ่มตามท้องถนน แต่ฉันบอกได้ว่าเขาอายุรุ่นราวคราวเดียวกับฉัน อาจแก่กว่าเล็กน้อย ผมดำ ผิวสีมะกอกและ--ใช่แล้ว--ฟันเหยิน ความไม่สมบูรณ์ทางทันตะซึ่งฉันพบว่ามันเร้าใจอย่างร้ายกาจ
ฉันไม่ใช่พวกชอบทำสวน แต่ก็มองออกว่าเขาไม่ได้ทำอะไรให้เกิดประโยชน์โภคผลกับต้นไทรของฉัน ครั้นแล้วเขาเอ่ยว่า "เออ คุณจะทำงานล่วงเวลาคืนนี้ไหม?"
"เผอิญ ฉันมีนัดแล้วเย็นนี้ค่ะ" ฉันตอบ คิดอยากบอกเลิกนัดอาหารค่ำกับผู้อำนวยการสร้างนิสัยหยาบคายและภรรยาของเขา
"อือ หือ " เขาหันหลังให้ ฉันจึงไม่อาจเห็นว่าสีหน้าเขาผิดหวังหรือไม่แยแส
แค่นี้ก่อนสำหรับตอนนี้
วี
จากคุณ :
บูรณิน
- [
13 พ.ค. 49 22:53:19
A:210.203.178.226 X: TicketID:119432
]
โลกนี้ยังรื่นรมย์ ตอนที่ ๒
