CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    คนดี

    ณ ริมปิง
    ฉันอิงแอบแนบความเหงา
    รำลึกเรื่องราวสองเรา
    คืนก่อนวันเก่าใต้ดาวพราย

    วันนี้
    เธอคนดีเดินทางห่างหาย
    ไกลเท่าไกลเกินฟ้าก็เพียงกาย
    ใจกับใจยังพร่างพรายด้วยใจเรา

    ฟ้าหมอง
    เมฆครองครอบฟ้าคืนเหงา
    จันทร์ลับดาวเร้นเซื่องเซา
    เล่นซ่อนเงาเงียบงันทั้งจันทร์ดาว

    ฝนโปรย
    หยาดโรยสายเป็นเส้นขาว
    หยดฝนกระทบพื้นน้ำพราว
    เป็นดอกดาวดวงน้อยคอยปลอบใจ

    คนดี
    ค่ำคืนนี้ยิ่งทวีความโหยไห้
    หรีดหริ่งกรีดร้องร่ำไร
    เมื่อใดจะกลับมาล่ะ คนดี

    ที่ พงัน
    นั่งรำพันบนทรายหม่นสี
    ความเหงายิ่งเกาะกุมสุมทวี
    คิดถึงเธอทุกนาทีที่ห่างไกล

    จันทร์เพ็ญ
    ส่องแสงเย็นชืดชาใส่
    จริงเพียงจริงคือเหงาใจ
    ไกลเท่าไกลคิดถึงเพียงหนึ่งเดียว

    เสียงคลื่น
    กระทบผืนทรายเพ้อคืนเปลี่ยว
    หนึ่งลูกเหมือนดังหนึ่งเคียว
    ลงกรีดเกี่ยวขีดรอยใจ

    เมามาย
    บนหาดทรายอาบแสงจันทร์ใส
    เพ้อละเมอถึงฝันละไม
    ด้วยดวงใจจดจ่อวันเจอะเจอ

    คนดี
    ฉันคนนี้คิดถึงเสมอ
    จึงเขียนกลอนบทนี้บอกเธอ
    แม้ไม่เลิศเลอแต่เพื่อเธอ คนดี

    แม้ไม่เลิศเลอแต่เพื่อเธอคนเดียว

    จากคุณ : คนเดินดินกินข้าวแกง - [ 14 พ.ค. 49 16:50:17 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป