สํภารพ่อพยวสูรย โสภิต
ที่ถูกคือ
สํภารพ่อ/พยง/สูรย โสภิต
อ่านว่า สมภารพ่อ/เพียง/สูรย์ โสภิต
อ่านตามอักขระสมัยนั้น เทียบกับบทที่ว่า
กลริรณแม่นพ้ยง...............พระกฤษณ์
พ้ยง=เพี้ยง
กลต่อกลกรรกล...................กยจก้งง
กยจก้งง =เกียจกั้ง
กลกลต่อกลคิด.....................กลใคร่ ถึงเลอย
กลแต่งกลต้งงรี้...................รอบรณ
ต้งง=ตั้ง
๓.ลิลิตยวนพ่าย
ผู้แต่ง ไม่ปรากฏ** ดูดีๆ ผู้แต่งบอกนามตัวเองไว้ชัดเจน
สารสยามภาคพร้อง กลกานท นี้ฤา
คือคู่มาลาสวรรค ช่อช้อย
"เบญญาพิศาล"แสดง เดอมกยรติ พระฤา/เดิมเกียรติ
คือคู่ไหมแส้งร้อย กึ่งกลาง
ผู้แต่งยวนพ่ายคือ ผู้มีนามว่า "เบญญาพิศาล" หรือ ปัญญาพิศาล
อาจเป็นพระ ผู้มีนามว่า ปัญญาพิศาล(ภิกขุ) ซึ่งเป็นบรรดาศักดิ์พระสงฆ์ที่มีมาตั้งแต่ครั้งอยุธยาหรืออาจเป็นราชทินนามข้าราชการสมัยนั้น
เพราะโคลงก่อนหน้านี้แต่งไว้ ว่า
พระยศยลโยคพ้ยง สูรยจันทร์
ตนพ่างพาเบญชาณ ใช่ช้า
หวังเอาตรวนนเดือน ดลแผ่น เผยอฤา /ตรวนน=ตรวัน/ตะวัน คล้าย สนุก แผลงเป็น สรนุก
***เพราะพึ่งพระเจ้าหล้า กล่าวเกลา***
ใช่แรงข้ารู้กล่าว กลบท บอกพ่อ
***อัลปเบญโญเยาว ยิ่งผู้ ***
จักแสดงพระยศรื้อ ถึงถ่วย ไส้แฮ
นักปราชญใดเรืองรู้ ช่ยวชาญ/เชี่ยวชาญ
ใดผิดเชอญช่วยรื้อ รอญเสีย
ใดชอบกาลเชอญเกลา กล่าวเข้า
พยงพระระพีเพงีย สบสาธุ
/เพียง
จุ่งพระยศพระเจ้า ร่อยกัลป
สารสยามภาคพร้อง กลกานท นี้ฤา
คือคู่มาลาสวรรค ช่อช้อย
เบญญาพิศาลแสดง เดอมกยรติ พระฤา
คือคู่ไหมแส้งร้อย กึ่งกลาง
โคลงบทข้างบนก่อนบท สารสยามภาคพร้อง บอกว่า อัลปเบญโญเยาว ยิ่งผู้= เป็นผู้มีปัญญาน้อย/ไร้ปัญญา เป็นการพูดถ่อมตน
อัลป=เป็นคำ สํสกฤต ถ้าเป็นบาลี ก็ต้องใช้ อัป แปลว่า ไปจาก, ปราศจาก, ไร้, เช่น อัปภาคย์ ว่า ไร้โชค ปราศจากโชค, อัปยศ ว่า ไร้ยศ, ใช้ อป ก็ได้.
เบญโญ/เบญญา =ปัญโญ/ปัญญา
อัลปเบญโญเยาว ยิ่งผู้= เป็นผู้มีปัญญาน้อย/ไร้ปัญญา ฉะนั้นดูเป็นการขัดกันในด้านเนื้อหา เพราะโคลงข้างบนถ่อมตนว่าผู้แต่งมีปัญญาน้อยโคลงข้างล่างจะมาบอกว่ามี "เบญญาพิศาล" (ปัญญากว้างใหญ่ไพศาล) ได้อย่างไรนอกเสียจากว่า ปัญญาพิศาล นี้ต้องเป็น วิสามัญนาม หรือนามเรียกขาน นั่นเอง อีกทั้ง ยวนพ่าย
น่าจะแต่งก่อน มหาชาติคำหลวง เพราะในโคลง ยอยศพระเกียรติสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถไม่ได้ชื่นชมในด้านที่ สมเด็จพระบรมไตรโลกนาถทรงมีดำริให้ประชุมนักปราชญ์ราชบัณฑิตแต่งมหาชาติคำหลวง ฉะนั้น ยวนพ่ายต้องแต่งก่อน มหาชาติคำหลวง และผู้แต่งคือ ผู้มีราชทินนาม/สมณศักดิ์ ว่า ปัญญาพิศาล อีกทั้ง ในโคลงยังกล่าวว่า "เพราะพึ่งพระเจ้าหล้า กล่าวเกลา" นั่นย่อมหมายถึง พระเจ้าแผ่นดิน/สมเด็จพระบรมไตรโลกนาถ น่าจะช่วย เกลาโคลงให้ด้วย เหตุที่ผู้แต่งยวนพ่ายน่าจะเป็นพระสงฆ์เพราะเนื้อหาโคลงแฝงความรู้ทางพุทธศาสนาไว้อย่างลึกซึ้งดูจาก
ท่านผู้แต่งยวนพ่ายได้สรรเสริญบุญบารมีสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถจาก จาก 1 (เอก) ไปจนถึง 10 (ทศ) เช่น
เอกสัตวเอกาคม(ะ)ล้ำ เลอกษัตร ท่านฤา
(ประเสริฐยิ่งนัก และมีฤทธยาคม หาสองมิได้ เอก+อาคม =เอกาคมะ)
เอกทยาศรยแสวง ชอบใช้
(หาชนผู้มีอัธยาศรัยเสมอเป็นอันเดียว)
เอกาจลดำรงรักษ์ รองราษฎร์
(ดำรงพระสันดานดุจ เอกาจล (ภูเขา) อันเป็นแท่งเดียว อำรุงรักษาราษฎร)
เอกสัตวเกื้อให้ สร่างศัลย์
(เกื้อหนุนสัตว์ให้สว่างฟื้นจากทุกข์ถ่ายเดียว)
....
ทศบุญพระแต่งตั้ง แสวงสวะ บาปแฮ
(บุญกิริยาวัตถุ 10)
ทศนิชรยล ยิ่งผู้
(นิชราวัตถุ 10)
ทศญาณทศพัศดุ ยลโยค
(วิปัสนาญาณ 10 กถาวัตถุ 10 อัปปิจฉกา เป็นต้น)
ทศรูปพระเจ้ารู้ รอบรยง/รอบเรียง
(รู้รูป กลาป 6 มัดๆ ละ 10)
ทั้งหมดนี้เป็น ทรรศนะของ พลตรี ม.ร.ว.ศุภวัฒย์ เกษมศรีเท่าที่เราทราบหลักฐานโยงไปให้เชื่อได้อีกว่า ทวาทศมาส ผู้แต่งคือสามกวี หนึ่งใน นั้นคือ "เยาวราช"
หรือราชโอรส ของสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถ ซึ่งเป็นผู้นิพนธ์ กำสรวลศรีปราชญ์ ที่ถูกคือ กำสรวลสมุทร
ในคราวที่ ท่าน เดินทางไปประเทศลังกา เพื่อเชิญพระสงฆ์จาก ลังกา มาไทย ก็เป็นไปได้
แถลงปางจอมนารถน้อม ใจหวงง/ใจหวังง
สวะบาปแสวงบุญบท ที่แล้ว
ปางบุตรท่านเทาลงง- กาทวีป/ เทาลังกาทวีป=ไปลังกาทวีป
เชอญช่วยสงฆผู้แผ้ว เกลศไกล
ฉะนั้น กำสรวลสมุทรน่าจะแต่งก่อน/หลัง ยวนพ่าย (ไม่กี่ปี)
อนึ่งสำนวน ยวนพ่าย และสำนวน กำสรวลสมุทร นั้นเก่าพอๆกัน จะเห็นได้ว่า โคลงสมัยสมเด็จพระนารายณ์ เริ่มใช้โคลงสี่ และสำนวนเป็นสำนวนใหม่
อีกทั้ง เส้นทางเดินเรือใน กำสรวลสมุทร เป็นเส้นทางเก่า จึงต้องเดินทางอ้อม แต่หลังจากนั้นอีก 200 กว่าปีต่อมามีการขุดคลองลัดแม่น้ำมากมายหลายสายฉะนั้นถ้า ผู้แต่งกำสรวลสมุทรอยู่ในยุคของสมเด็จพระนารายณ์มหาราช คงไม่จำเป็นต้องล่องเรือในเส้นทางเก่าให้เสียเวลาเป็นแน่ คงย่อมต้องใช้เส้นทางใหม่ แต่ในโคลง กำสรวล สมุทร ยังใช้เส้นทางเดินเรือเก่าอยู่ จึง สันนิษฐานได้ว่า ผู้แต่งกำสรวลไม่น่าจะอยู่ในยุคสมเด็จพระนารายณ์มหาราช นั่นเอง อีกทั้งในยุคสมเด็จพระนารายณ์มหาราชไม่นิยมแต่งโคลงดั้นแล้ว ดูได้จาก ลิตลิตพระลอใช้โคลงสี่เป็นต้น
แก้ไขเมื่อ 10 มิ.ย. 49 20:58:38
แก้ไขเมื่อ 07 มิ.ย. 49 10:47:06
แก้ไขเมื่อ 07 มิ.ย. 49 10:47:05
แก้ไขเมื่อ 07 มิ.ย. 49 10:46:58
แก้ไขเมื่อ 05 มิ.ย. 49 21:08:39
แก้ไขเมื่อ 05 มิ.ย. 49 21:07:32
แก้ไขเมื่อ 26 พ.ค. 49 11:47:24
แก้ไขเมื่อ 25 พ.ค. 49 11:33:38