ความคิดเห็นที่ 1 บทนำ ฉันรักกับแฟนมา 12 ปีกว่าแล้ว เวลาบอกใคร ปฏิกิริยาที่ได้รับมักเป็นแบบนี้ "โอ้โห เมื่อไหร่จะแต่งเนี่ย แต่งได้แล้ว นานเกินไปไม่ดี เดี๋ยวไม่ได้แต่ง" คนหล่านี้มักสงสัยเอาจริงๆจังๆว่าทำไมฉันไม่ยอมแต่งงาน พอฉันบอกว่ายังไม่พร้อม คำถามอื่นๆก็ตามมา ทำไมไม่พร้อม อายุ 30 แล้วนะ ฐานะทางบ้านก็ดีนี่ bla bla bla.. แล้วอาจจะมีอีกส่วนนึงคิดว่า รักกันนานดีนะ ยิ่งรู้ว่าเป็นแฟนคนแรกของกันและกันด้วยแล้ว ก็อาจจะมีชื่นชมนิดนึง คนกลุ่มนี้ส่วนใหญ่เป็นคนที่รู้จัก background มาแต่แรก เรียกว่าเป็นพยานรักตั้งแต่สมัยฉันเริ่มจีบกะแฟนนู่น คนกลุ่มนี้มักจะเอาใจช่วย ไม่อยากให้เลิกกัน เหมือนเห็นเราเป็นสัญลักษณ์ของความรักที่ยั่งยืน (เรียกได้ว่าเป็นไม่กี่คู่ในกลุ่มเพื่อนมหา'ลัย ที่คบกันยั่งยืนขนาดนี้) ไม่ว่าจะมีปฏิกิริยาแบบแรกหรือแบบหลัง ฉันก็อึดอัดทั้งนั้นแหละ สำหรับกลุ่มแรก ฉันเบื่อที่จะต้องอธิบายว่าทำไมฉันถึงยังไม่แต่ง เพราะพอบอกความรู้สึกไปว่าอยู่อย่างนี้ก็ดีแล้ว ผู้ถามก็มักขมวดคิ้ว ไม่เข้าใจ แล้วก็จะถามต่อว่า "แล้วจะคบกันไปเรื่อยๆอย่างนี้ได้ยังไง" "ไม่มีจุดหมายเหรอ" ส่วนกลุ่มหลัง ฉันมักอึดอัดเวลาที่นานน๊าน.. ได้เจอกันซักทีตามงานแต่งเพื่อน เค้ามักถามถึงแฟนฉันก่อนเลย บางช่วงฉันมีปัญหากับแฟน (เคยเลิกกันอยู่พักนึง เกือบเดือนน่ะ แฮะๆ :P) พอได้คุยกับคนกลุ่มหลังนี่ เค้าจะแบบ "ไม่จริงอะ อำ" ประมาณว่าทั้งไม่เชื่อ และไม่อยากให้เลิกเพราะเสียดายแทน ลองมาเป็นฉันดูมั่งสิ แล้วจะรู้ว่าทำไมฉันถึงคบนานขนาดนี้ จะเลิกก็ไม่เลิก จะแต่งก็ไม่แต่ง เรียกว่ากลับไม่ได้ แต่ไปไม่ถึง ณ.ขณะที่เล่าเรื่องอยู่นี้ (มีนาคม 49) ฉันก็ยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าจะออกหัวหรือก้อย จะมีวันครบรอบความรักปีที่ 13 หรือไม่ อยากรู้กันไหมล่ะ รักกันนานๆขนาดนี้มันเป็นยังไง ทำไมฉันเรียกความรักของตัวเองว่า รักสุกๆดิบๆ แล้วสุดท้าย ความรักของฉันจะลงเอยแบบไหน ล้อมวงกันเข้ามาสิ จะเล่าให้ฟัง... จากคุณ : cute neko - [ 17 พ.ค. 49 14:28:31 ]

ความคิดเห็นที่ 2 บทที่ 1: แรกปิ๊ง ฉันเข้ามหา'ลัยเมื่ออายุย่างเข้า 17 ถือว่าเร็วมากๆเนอะ ในตอนนั้นฉันมีเหตุผลหลายอย่างที่ทำให้อยากรีบเข้ามหา'ลัย อาทิ - ตอนขึ้นม.ปลาย ไม่ค่อยซี้กับเพื่อนเท่าไหร่ เพื่อนซี้ๆที่คบตั้งแต่ม.1 ไม่มีใครเรียนสายศิลป์-คำนวณเหมือนฉันเลย - ฉันเป็นคนเล่นกีฬาได้ห่วยแตกที่สุด จะตกไม่ตกแหล่ ตอนม.6 มีวิชาปราบเซียนคือวิชาเทนนิส ฉันไม่อยากเรียนเอามากๆ ได้ข่าวว่าอาจารย์โหด มีให้เกรด 0 ด้วย กลัวติด 0 ตัวแรกในประวัติศาสตร์ล่ะแย่เลย ด้วยเหตุผลต่างๆเหล่านี้ ฉันตัดสินใจ รีบสอบ entrance หนีออกมาซะดีกว่า ไม่อยากรงไม่อยากเรียนแล้ว ม.6 (อันที่จริง ม.5 ก็ไม่อยากเรียนหรอก ลองไป ent ตั้งแต่ม.4 แล้ว แต่ตอนนั้นไม่ติดง่ะ..) ปีที่ฉัน ent ผลสอบจะใส่ซองสีชมพูส่งมาที่บ้าน ส่งมาก่อนที่ผลจะออกทางโทรทัศน์ซะอีก ได้ซองปุ๊บฉันก็ส่องๆๆ เห็นตัวหนังสือเยอะๆก็รู้แล้วว่าติด เย้.. ent ติดเว่ย รีบแกะซอง wow เป็นคณะและมหา'ลัยที่อยากเรียนซะด้วย เป็นมหา'ลัยเล็กๆย่านสุขุมวิท แล้วก็ perfect ตรงที่ไม่ต้องมาสอบเลือกเอกอีก ได้เรียนวิชาเอกภาษาอังกฤษสมใจ เกริ่นมาซะยาว เริ่มเข้าเรื่องแระ.. เด็กวัยรุ่นคนหนึ่ง เรียนรร.สตรีมาตลอด พอเข้ามหา'ลัยปุ๊บก็เจอหนุ่มๆเยอะไปหมดเลยใช่ม้า.. ก็มีแอบปิ๊งคนนั้นคนนี้ให้เยอะแยะไปหมด แต่ไม่เคยทำอะไรนะ ฉันเป็นคนเงียบๆอยู่แล้ว และแม่ก็เลี้ยงมาแบบไข่ในหิน แม้ฉันจะไม่เป็นกุลสตรีเท่าไหร่ แต่ก็มีอย่างนึงที่ฉันฝังหัวกับสิ่งที่แม่สอน นั่นก็คือเรื่องการวางตัว ขนาดเพื่อนผู้ชายฉันยังไม่สามารถคุยแบบสนิทสนมได้เลย (มันเกร็งๆ ไม่รู้จะคุยอะไร เคยมีแต่เพื่อนผู้หญิง) นับประสาอะไรกับเรื่องผู้ชายที่ฉันปิ๊ง ฉันน่ะ ได้แต่มองๆๆ แล้วก็เล่าให้เพื่อนฟัง มาล้อเล่นกันในกลุ่มเพื่อน จากคุณ : cute neko - [ 17 พ.ค. 49 14:29:57 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ก่อนจะเจอแฟน ฉันก็ปิ๊งหนุ่มคณะเดียวกันคนนึง (แต่คนละเอกนะ) ซึ่งค่อนข้างจริงจังกว่าคนอื่นๆที่ฉันมองเล่นๆ จนตอนหลังเค้าชักเริ่มสงสัย เพราะเพื่อนล้อมากเหลือเกิน แล้วฉันก็แอบมองไม่ค่อยเนียนเท่าไหร่ แต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอก เค้าเป็นคนเงียบๆ ขรึมๆ ฐานะไม่ดี (ได้ข่าวว่าเป็นเด็กวัด)แถมแก่กว่าฉันตั้ง 3 ปีแน่ะ แล้วเค้าก็คงไม่ปิ๊งฉันหรอก (ฉันเป็นสาวหมวยใส่แว่น ตัวสูงและผอมมากๆๆๆ) จังหวะนั้นเอง ฉันก็ไปเจอแฟนเข้า ในขณะที่ก็ยังชอบเพื่อนร่วมคณะคนนั้นอยู่นะ ฉันเห็นแฟนครั้งแรก เค้าเดินไม่มองทาง หัวไปเกี่ยวกับต้นไม้ ฉันเห็นแล้วก็แอบขำ เออ คนนี้ท่าทางตลกดี ดูเด๋อๆด๋าๆ รูปร่างหน้าตา ไม่ถือว่าหล่อ แต่ถูกใจฉันอะ (ฉันเพิ่งมารู้ตัวเองตอนเข้ามหา'ลัยว่าฉันชอบคนเข้มๆ ผิวคล้ำๆ) ขอบรรยายลักษณะแฟนฉันอย่างละเอียดหน่อยนะ ผม- ข้างหน้าเป็นผมม้า คือผมเค้าตรงและแข็งมากจนปัดไม่อยู่ ข้างหน้าเลยดูคล้ายกะลาเล็กน้อย แต่ข้างหลังก็เป็นผมรองทรงแบบผู้ชายทั่วไป หน้าตา- ตาโต จมูกโด่ง หน้าเรียว ผิวคล้ำ สรุปว่าดูเข้มๆคล้ายๆคนใต้อะ รูปร่าง-สูง 175 ค่อนข้างผอม การแต่งตัว-โทรมและเถื่อน เสื้อเชิ้ตแขนสั้นเอาออกนอกกางเกง รองเท้าแตะ นั่นเป็นครั้งแรกที่ฉันเริ่มมองเค้า จำหน้าเค้าได้แม่นยำ หลังจากนั้นก็แอบเห็นเค้าอีก เริ่มรู้ว่าเค้าอยู่คณะวิทยา' แหม คณะเพื่อนบ้านเรานี่เอง (อยู่ตรงข้ามกัน) เหมือนพรหมลิขิตแฮะ ฮิๆ ถ้าเค้าอยู่คณะอื่นฉันอาจไม่ชอบมากนัก เพราะฉันเป็นคนชอบผู้ชายฉลาดกว่าอะ ตัวเองไม่เก่งทางเลข ทางวิทย์ เลยชอบคนเรียนด้านนี้เป็นการทดแทน วันนึงเห็นเค้าเดินกอดคอกับเพื่อนในคณะแล้วก็เกือบชนเอาป้ายคณะ ฮาอีกแล้ว! ในที่สุดก็แอบชอบเพราะเค้าดูตลกดี ดูเป็นคนไม่มีพิษภัย ว่างๆเค้าจะวิ่งเตะบอลอยู่ที่ลานหน้าคณะแทนที่จะดื่มเหล้าหรือหลีหญิงเหมือนบางคน เวลาดื่มน้ำเค้าก็จะยกดื่มจากขวด wow เท่ห์ แมนซะไม่มี จากคุณ : cute neko - [ 17 พ.ค. 49 14:30:30 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เมื่อเริ่มชอบ ก็เริ่มสืบค่ะ สืบดูว่าเค้าชื่ออะไร เลขประจำตัวอะไร แล้วก็แอบไปดูเกรดเค้าอีกแน่ะ อยากรู้ทุกๆอย่างเกี่ยวกับตัวเค้าว่างั้นเถอะ บางทีเดินผ่านห้องเรียนห้องนึง เผอิญเจอเค้านั่งเรียนอยู่ นั่งหลังสุดตรงประตูเลย คงกะว่าเข้าง่าย (โดด)ออกจากห้องง่ายมั้ง ฉันก็ยิ่งชอบใหญ่ อืม.. ร้ายดีว่ะ ไม่ใช่เด็กเรียน ชอบๆ อะไรก็ถูกใจไปโม้ด..ด..ด...ล่ะตอนนั้น เวลาเค้าเดินผ่าน เพื่อนๆก็ชอบชี้ให้ฉันดู แต่เวลาเจอจังๆ ฉันจะแกล้งเมินนะ มองแล้วก็มองผ่านเลยไป ไม่ให้เค้ารู้ว่าเราชอบ แต่มาหลังๆเริ่มแปลก เอ๊ะ ทำไมเวลาเรามองเค้า เค้าก็จะมองเราเหมือนกัน ทั้งที่ฉันเดินกับเพื่อนเป็นกลุ่ม แต่เค้าจะมองมาที่ฉันคนเดียว เริ่มเอะใจ เอ.. หรือเค้าจะรู้ว่าฉันแอบชอบ หรือถ้าเค้าไม่รู้ แปลว่าเค้าต้องแอบชอบฉันด้วยแน่เลย แอบเข้าข้างตัวเองเล็กน้อย :P(ถึงไม่ชอบก็คงเรียกว่าถูกสเป็คน่า.. ก็เค้ามองฉันคนเดียวจริงๆนี่เวลาเดินกับเพื่อน คือเพื่อนๆกลุ่มฉันเนี่ยออกแนวหน้าไทย ผิวคล้ำทุกคนไง มีแต่ฉันขาวหมวยอยู่คนเดียว) วันเวลาผ่านเลยไป ลืมบอกไปว่าเริ่มมองเค้าครั้งแรกก็ตอนปี 1เทอม 2 มองไปมองมาจนใกล้ๆจะจบปี 1 ก็เป็นอันมีโอกาสได้รู้จักตัวจริงเสียงจริงละทีนี้ เพื่อนในกลุ่มคนนึงอะสิ เธอจะเป็นคน self ๆ หน่อย ก็ไปแซวๆกลุ่มแฟนฉัน ตอนนี้ผู้อ่านทุกท่านยังไม่รู้ชื่อแฟนฉันกันเลยใช่มะ งั้นขอสงวนชื่อ(เล่น)จริงๆของเค้าไว้หน่อยละกัน ในที่นี้ขอเรียกเค้าว่าแมนนะ ต่อๆ.. เพื่อนฉันก็ไปแซวกลุ่มแมน เพราะกลุ่มเค้าจะดัง(ทางลบ)ว่าเป็นกลุ่มบ้านนอกแห่งคณะวิทยา’ แต่ละคนจะโทรมๆ ห่ามๆ เสร่อๆหน่อยอะ ไม่ได้ดูดี สำอางเหมือนคนอื่นเค้า แล้วในกลุ่มเค้าก็จะชอบเรียกชื่อแทนกันเป็นชื่อดารา เพื่อนฉันก็ไปแซว แซวจนได้รู้จักกับเพื่อนกลุ่มแมน จนได้รู้ว่า แมนจะent ใหม่ ฉันใจหายวาบเลย จะไม่ได้เจอเค้าอีกแล้วหรือนี่ ปิดเทอมใหญ่ผ่านไป ฉันก็คิดถึงแมนบ้าง บางอารมณ์ก็คิดถึงคนที่เคยชอบก่อนแมน (เพื่อนร่วมคณะคนนั้นน่ะ) เพราะฉันไม่ได้ถึงกับตกหลุมรักจริงจัง เพียงแต่ชอบแมนมากๆเท่านั้นเอง (และมากกว่าคนเก่าเยอะด้วย) และแล้วเวลาก็ผ่านไป จนกระทั่งเปิดเทอมใหม่ ฉันเซอร์ไพรส์มากๆที่ยังคงเจอแมนอีก ปรากฏว่า เค้า ent ใหม่แล้วดันติดคณะเดิมอีก แต่คนละเอก มันช่างเป็นเรื่องบังเอิญที่น่ายินดีเหลือเกิน ตอนคิดว่าจะไม่เจอเค้าแล้วฉันก็ไม่ถึงกับอกหักนะ แต่พอรู้ว่าในที่สุดเค้าก็ยังอยู่ที่นี่ ฉันก็ดีใจมาก เหมือนสวรรค์ลิขิตน่ะ ทีนี้เพื่อนๆก็คงจะดีใจแทน เลยได้เวลาที่เพื่อนชักนำฉันเข้าสู่วงการเสียที (ชักนำให้ฉันรู้จักแมนด้วยไง) มาวันนึง กลุ่มฉันเจอแมนที่โรงอาหาร เพื่อนในกลุ่มฉันก็ไปทักแล้วก็เรียกแมนมากินข้าวด้วยกัน ฉันนั่งจองโต๊ะอยู่ก่อน พอแมนเดินมาฉันถึงกับอึ้ง กรี๊ดดดดด เดินมาทางนี้ด้วย ว้าย เดินมานั่งข้างฉันอะ.. ต่อให้นั่งข้างกันก็เถอะ ฉันก็ยังอาย ทั้งอายทั้งประหม่า แมนคุยกับเพื่อนฉัน ฉันก็ไม่พูดซักคำ ได้แต่แอบมองมือแมน (มองหน้าก็ไม่กล้า) วันนั้นได้ยินแมนคุยกับเพื่อนฉัน เกือบหงายหลังตึง.. แมนเรียกเพื่อนฉันว่าแกอะ! เรียกผู้หญิงว่าแกเนี่ยนะ สาเหตุก็เป็นเพราะแมนไม่เคยมีเพื่อนผู้หญิงเหมือนกันไง เค้าจบมาจากรร.ชายล้วน เค้าก็สับสนว่าจะเรียกยังไง อีกทั้งเค้าก็ไม่ใช่คนพูดเพราะอะไรอยู่แล้ว มาแนวห่ามๆ เวลาคุยจะคุยแบบเป็นกันเอง มืงมาพาโวยนิดนึง ถูกใจฉันอีกแน่ะ มันเหมือนกับว่าแมนเป็นทุกอย่างที่แตกต่างจากฉัน ทั้งรูปร่างหน้าตา ทั้งนิสัย มันก็เลยเหมือนแม่เหล็กต่างขั้วที่ดึงดูดฉันอย่างแรง.. หลังจากนั้น เพื่อนกลุ่มฉันก็อยู่เย็น (ส่วนฉันน่ะกลับบ้านเร็วเป็นประจำอยู่แล้ว พวกเด็กดีน่ะ) เพื่อนก็ไปเจอแมนอีก คราวนี้แมนนั่งคนเดียวในห้องสมุด เพื่อนผู้หวังดีของฉันก็เลยได้โอกาสไปบอกแมนว่ามีคนแอบชอบ ชอบเธอมา 8 เดือนแล้วนะ เป็นคนเรียนเก่งมากด้วย เป็นที่หนึ่งของเอก แมนก็อึ้ง ประทับใจตั้งแต่ยังไม่รู้ว่าเป็นฉัน (มารู้ตอนหลังว่าสเป็คเรื่องผู้หญิงของแมนแปลกมาก เค้าชอบผู้หญิงหมวยๆ ใส่แว่น ตัวเล็กๆ พวกเด็กเรียนยิ่งชอบ ฮี่ๆ เข้าทางฉันเกือบทุกอย่างเลยเว้นเรื่องตัวเล็ก เพราะฉันออกแนวผอมสูงไปหน่อย) แมนรู้ว่ามีหญิงแอบชอบก็อายม้วนเลยสิ ถึงจะอาย.. แต่ก็อยากรู้ว่าเป็นใคร เพื่อนฉันก็เลยจัดแจงนัดแมนมามหา'ลัยวันเสาร์ บอกแมนว่าจะให้เจอกับฉัน จากคุณ : cute neko - [ 17 พ.ค. 49 14:32:38 ]

ความคิดเห็นที่ 5 วันต่อมา พอเพื่อนมารายงานฉัน ฉันก็แทบจะกรี๊ด ตื่นเต้นมาก และฉันก็ตัดสินใจที่จะมาวันเสาร์ให้มันรู้กันไปเลย สู้โว้ย! เหตุที่ฉันกล้าที่จะไป เพราะมีความรู้สึกว่าสวรรค์ให้โอกาสน่ะ คิดว่าจะแคล้วคลาดกันไปแล้ว แต่ก็ยังจะมาเจออีก แล้วเพื่อนช่วยขนาดนี้แล้ว เอาซะหน่อยก็ได้ เวลาผ่านไปจนถึงวันศุกร์ ฉันเดินผ่านห้องสมุดกับเพื่อน เจอแมนอยู่คนเดียวหน้าห้องสมุดพอดี เค้ามองๆแล้วก็ตัดสินใจโบกมือทักทายฉันกับเพื่อน ฉันก็เลยยิ้มและเดินไปหาเค้า แอบถามว่าเค้าจะมามหา'ลัยวันเสาร์รึเปล่า นั่นเป็นครั้งแรกที่ฉันคุยกับแมน "แล้วเธอล่ะ มากันรึเปล่า" แมนถามฉันกับเพื่อน "มาสิ" "อืม มาก็ได้" หลังจากนั้นฉันก็กลับบ้าน ฉันบอกเพื่อนว่า ตอนที่ฉันคุยกับแมน ฉันไม่ได้เขินหรือสั่นอะไรเลย ฉันรู้แต่ว่าฉันมีความสุข แล้วก็อยากยืดเวลาให้มันนานๆ เป็นเอามากแฮะ.. เมื่อวันเสาร์มาถึง เพื่อนๆก็ทำตามแผน... จากคุณ : cute neko - [ 17 พ.ค. 49 14:33:04 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อ๊ะ ลุ้นๆๆ ครับ ตื่นเต้นๆๆ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 17 พ.ค. 49 18:14:49 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ลุ้นด้วย จากคุณ : scottie - [ 18 พ.ค. 49 10:15:17 ]

ความคิดเห็นที่ 8 พอรู้ว่าเป็นเรื่องจริง ก็สนใจมากครับ รักกันมาได้อย่างไรตั้ง ๑๒ ปี เดี๋ยวนี้เขาสามเดือนก็รู้เรื่องกันแล้วครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 20 พ.ค. 49 05:19:07 ]