เขาย่ำจนหนำเท้า
ครูของเราแหลกลงดิน
เลือดปนน้ำตาริน
หมดสติไม่รู้ตัว
ยากไร้ใครช่วยเหลือ
เข้าโอบเอื้อมาพันพัว
ห้ามปรามความน่ากลัว
ก่อนสัตย์ร้ายได้กระทำ
สงสารเจ้าเด็กน้อย
ตั้งตาคอยเรียนประจำ
ฤๅเป็นเพราะเวรกรรม
ต้องเติบโตอย่างโง่งม
ไร้ครูผู้มาสอน
กรรมยอกย้อนสู่สังคม
ภาคใต้ไห้ระทม
จักโศกศัลย์นิรันดร์กาล
ครูเอยครูจูหลิง
อีกหนึ่งหญิงครูกล้าหาญ
จากบ้านมาทำงาน
ด้วยศรัทธาคำว่าครู
ขอพรสิ่งศักดิ์สิทธิ์
ช่วยชีวิตโอบอุ้มชู
ให้เธอตื่นมาดู
คนห่วงใยทั้งธรณี
เทอดครูผู้หาญกล้า
เปี่ยมคุณค่าผู้ยอมพลี
แม้รู้ว่าภัยมี
ยังศรัทธาคำว่าครู
จากคุณ :
แม่จิตร
- [
22 พ.ค. 49 08:46:54
A:192.168.201.220 X:192.168.201.220, 61.90.165.53
]