-----------------------------------
อบอุ่นดั่งดวงตะวัน
---------------------------------
วันนี้เป็นวันที่แย่สำหรับข้าวหอมจริงๆ
วันนี้มันเป็นวันอะไรกันนะ ดวงตะวันที่เธอเคยมองว่าอบอุ่นและสดใสในตอนเช้าก็ช่างดูร้อนรุ่มสมกับอากาศเดือนพฤษภาฯ จริงๆ
คงเป็นลางไม่ดี ไม่รู้ว่าทำไมถึงได้โชคร้าย ซวยซ้ำซวยซ้อนอย่างนี้ อายุก็ยังไม่ย่างเข้าเบญจเพสที่ว่าจะมีเรื่องร้ายเสียหน่อย เธอก็เพิ่ง 23 มาหยกๆ นี่เอง
เฮ้อ
เริ่มตั้งแต่ตอนเช้าลืมกุญแจห้องอพาร์ตเมนต์ที่เช่าอยู่ ต้องนั่งมอร์เตอร์ไซลค์รับจ้างวกกลับเข้าไปเอา อันที่จริงกลับมาตอนเย็นเธอค่อยไปเอากุญแจก็ได้ แต่นี่คือข้าวหอม นิสัยขี้กังวลเป็นของเธอ ถ้าจะให้นั่งทำงานโดยมีเรื่องค้างคาใจ เธอคงอกแตกตาย
พอไปถึงก็ไปเคาะเรียกเจ้าของห้องเช่าที่ยังนอนหลับอุตุในห้องจนเจ็บมือ ยัยเจ้าของจึงได้เดินพาร่างอุ้ยอ้ายในชุดนอนลายพร้อยออกมา พร้อมบ่นกระปอดกระแปดไปเปิดห้องให้เธอ
นี่ถ้าไม่ติดว่ารีบ ข้าวหอมจะว่าเสียให้แรงๆ ทีเวลาจ่ายค่าห้องตรงเวลาล่ะ ทำพูดจาอ่อนหวาน แค่ขอให้ช่วยไขห้องให้แค่นี้ทำมาบ่น
คดีขึ้นค่าไฟโดยไม่แจ้งให้ผู้เช่ารู้ล่วงหน้ายังไม่สะสางนะ
เดี่ยวเถอะเดี๋ยว ฉันจะปลุกระดมพลคนเช่าอพาร์ตเมนต์ให้มาชุมนุมกัน เรียกร้องให้ลงค่าไฟ คอยดู
แต่เหตุการณ์ถัดมาที่ข้ามหอมไม่ต้องคอยก็ได้ดูชัดเจนเลยก็คือ หัวหน้างานเรียกเธอไปพบ ตำหนิว่ามาทำงานสายหลายวันติดกันแล้ว
แหม
ก็มันเหตุสุดวิสัยนี่นา
วันแรกที่มาสายก็เพราะรถไฟใต้ดินที่เธอใช้โดยสาร โหนราวเป็นลิงเป็นค่างเบียดผู้อื่นมาทำงานอยู่ทุกวันนั้น เกิดเสียกะทันหัน ต้องจอดรออยู่ร่วมครึ่งชั่วโมง
วันที่สอง
แฮ่ๆ ความผิดของข้าวหอมเองแหละ ก็หญิงสาวเล่นไปดึ้งดึ่งแดนซ์กระจายที่ผับกับเพื่อนเก่าสมัยมัธยมฯ ที่ผับแถวทองหล่อ กว่าจะกลับถึงห้องก็เกือบตีสอง กว่าจะประทินผิว กว่าจะสวดมนต์ พอหัวถึงหมอนก็นอนยาวจนสว่าง
สว่างจ้าเลยแหละ เพราะสายโด่ง
วันที่สามก็
ฝนตก หลบฝนอยู่นาน จนสายอีกรอบ
วันที่สี่ ทะเลาะกับเจ้าของอพาร์ตเมนต์ นางหาว่าข้าวหอมยังไมได้จ่ายค่าเช่าเดือนที่แล้ว ล้งเล้งว่าจะไล่เธออก แล้วเธอก็ดันทำใบเสร็จหาย กว่าจะหาเจอแล้วต่อว่าเจ้าของห้องเช่าให้หน้าม้านกลับไป ก็สายอีกจนได้
และวันที่ห้า ก็คือวันนี้
พอถูกตักเตือนเรื่องมาสายเสร็จ ข้าวหอมก็มานั่งหน้าบูดที่โต๊ะ งานบนโต๊ะที่หัวหน้างานมาวางกองให้เรียกได้ว่าสูงเลยหัวเธอเลยทีเดียว เพื่อนๆ ร่วมงานก็ได้แต่ส่งสายตาเห็นใจมาให้ เธอก็ยิ้มรับ
ถ้าเห็นใจกันจริงๆ ก็มาช่วยกันดิวะ
นึกเคืองๆ อยู่คนเดียว ทำงานไปสักพัก เรื่องชวยเรื่องถัดมาก็มาถึงล่ะ
ที่ว่าซวย ก็เพราะว่า เพื่อนคนหนึ่งในกลุ่มที่สนิทและคิดว่าน่าจะอยู่ต่างประเทศมาหาเธอ
เขาไม่ได้มามือเปล่า
ไม่มีดอกไม้ ไม่มีของขวัญ
มีแต่คำสารภาพรักที่ทำให้ข้าวหอมทำหน้าไม่ถูก
!
หญิงสาวคิดไม่ตกเหมือนกันว่าเธอได้พลาดเสียเพื่อนไปหรือเปล่า เมื่อสีหน้าเปี่ยมหวังของเขาถูกเธอทำลายลง หลังจากได้ตอบปฏิเสธไปทันที
เธอทำอย่างนั้นไปเพื่ออะไรนะเหรอ ข้าวหอมมาลองคิดๆ ดู เธอคงทำเพื่อกลบเกลื่อนอะไรบางอย่าง แล้วมันคืออะไรล่ะ
การกลัวเสียเพื่อนที่รักไปใช่ไหม
๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐
นั่งเบื่อและเซ็งกับชีวิตอยู่พักใหญ่ ตอนบ่ายก็มีเรื่องดีๆ เข้ามาหน่อย
ที่ว่าดีขึ้นมาหน่อยก็เพราะยัยลูกหวายเพื่อนที่ไปเรียนต่อที่อังกฤษโทรศัพท์ทางไกลมาเยาะเย้ย (นี่หรือดี?) ว่าจะเรียนจบแล้ว แต่ข้าวหอมยังย่ำต็อกอยู่กับงานบ้าๆ บวมๆ นี่อยู่เลย
เพื่อนๆ กลุ่มเดียวกันสมัยมหาลัยมีอยู่ 5 คนด้วยกัน หญิง 2 ชาย 2 และกึ่งชายกึ่งหญิง อีก 1
พอรับปริญญากันเรียบร้อยแล้ว ต่างก็แยกย้ายไปตามทาง กระจัดกระจายกันไปหมด ไม่ค่อยได้ติดต่อกัน เพราะเพื่อนๆ ของข้าวหอมอาจเรียกได้ว่าไฮโซสุดๆ ไปเรียนเมืองนอกกันทั้งนั้น คงมีแต่เธอคนเดียวละ ทำงานหาประสบการณ์รอจังหวะดีๆ สมัครทุนไปทุกข์ทรมานในต่างประเทศตามคำบอกเล่าของเพื่อนๆ ได้บ้าง
ความจริงที่ลูกหวายโทรฯ มาก็ไม่ได้มาสมน้ำหน้าอะไรเธอหรอก เพียงแต่เล่าความเป็นไรให้ฟังเล่านั้น แต่เธอก็ตีไปเองว่ามันช่างน่าน้อยใจจริงๆ ที่ไม่ได้ไปอย่างเพื่อน ต้องมานั่งแกร่วทำงานเก็บเงินอยู่อย่างนี้
ฮู้ย ไอ้ขาว
นี่ไอ้ลูกหวาย ฉันบอกแกเป็นครั้งที่ล้านแล้วมั้งว่าอย่าเรียกอย่างนี้ มันเหมือนชื่อหมา
ฮ่าๆ พูดเดิ้นหรือพันทางดีวะ ไอ้ขาวนี่น่าจะพันทางหางดาบเนาะ
นังลูกหวาย
! นี่แกจะโทรฯ กลับมาหาเพื่อนเพราะคิดถึงหรือว่าจะมาด่าฉันกันแน่วะเนี่ย
จ้าๆ ที่โทรฯ มาน่ะ เพราะน้องลูกหวายเหนื่อยเหลือเกินจ้ะ พี่ขาว เอ๊ย ข้าว
แกไปเรียนนะไม่ใช่ไปแบกข้าวสาร อะไรจะเหนื่อยขนาดนั้น
โห ไม่มาเรียนด้วยตัวเองไม่รู้หรอก ไอ้ซุปของฉันให้งานเยอะโคตรๆ เลยว่ะ อ่านอาร์ทิเคิ้ลทำเอสเสจนตาจะบอด หัวจะระเบิดไปแล้ว
เดี๋ยวๆ ลูกหวาย ไอ้ซุปนี่ใคร ซุปหน่อไม้ของชอบแกป่าว
บ้าเหรอ ซุปเปอร์ไวเซอร์เว้ย ก็อาจารย์ที่ปรึกษาไง
อ้อ
โหย แต่ขาวเอ๋ย แม้ว่าซุปจะให้งานหนักขนาดไหน ฉันก็มีกะลังจายทำงานวะ ก็แหม
ได้ซุปหล่อลากดินอย่างนี้ ไม่สู้ไม่ไหวคะ นี่ถ้าฉันเรียนจบได้ปริญญาโทแล้วพกแฟนหนุ่มที่เป็นอาจารย์ประจำแคมบริดจ์ไปด้วยก็อย่าว่ากันนะ
เล่นของสูงนะแก แก่คราวพ่อเลยนะเว้ย ยิ่งถ้าเป็นศาสตราจารย์ด้วยแล้ว เห็นเขาว่าคราวทวด!
ฮู้ย
เดี๋ยวนี้เขาพัฒนาแล้ว ซุปของฉันเขาเพิ่งเข้ามาทำงานเว้ย ยังหนุ่มอยู่เลย เฮ้อ
เลยทำให้ไฟแรง สั่งงานฉันเป็นพะเรอเกวียนอย่างนี้หรือเปล่าก็ไม่รู้ว่ะ
ก็ทนๆ เอาหน่อย เพื่อนอนาคตของแก แล้วดิสเซอร์ฯ ไปถึงไหนแล้ว ข้าวหอมหมายถึงวิทยานิพนธ์สำหรับนักศึกษาปริญญาโทที่ต้องทำก่อนจบ ตามคำเรียกสไตล์อังกฤษแท้ๆ
มาย ดิสเซอร์เทชั่น อิส ออโมส ฟินิชด์
ย่ะ
ก็ดี
ก็ไม่ดีโว้ย เสร็จเร็วแม่ก็ต้องให้ฉันกลับเร็ว อย่างนี้ฉันก็ต้องพรากจากซุปของฉันอะดิ เฮ้อ พูดแล้วก็กลุ่ม เออนี่ งานแกเป็นไง เพื่อนๆ เป็นไงมั่งวะ แกได้แฟนยัง นังแน่งน้อย ไอ้จ๊วด ไอ้เคี้ยงเป็นไงบ้าง
ที่ละคำถามดิ
งานฉันก็เรื่อยๆ นี่ก็แอบมาโทรศัพท์นะเนี่ย กลัวเจ้านายรู้
เออ แล้วคำถามอื่นของอิฉันละเจ้าคะ
มันก็สบายดีกันมั้ง หญิงสาวอ้อมแอ้ม
อะไรวะแค่นี่
ฉันก็อยู่กันคนละประเทศกะพวกมันเหมือนกันนะ
แน่งน้อยเพื่อนกึ่งสาวกึ่งหนุ่มได้ไปเรียนต่อที่ญี่ปุ่น โดยบอกว่าจะไปตามหาทาเคชิรูปหล่อของมัน ไอ้จ๊วดหนึ่งในสองผู้ชายในกลุ่มไปทำงานกึ่งท่องเที่ยวตามโครงการ เวิร์กแอนด์เทรเวล ที่อเมริกา พร้อมๆ กับหาลู่ทางเรียนต่อ ส่วนคนสุดท้ายเคี้ยงหรือคีอาโว่ (ชื่อที่ตั้งเองหลังจากเรียนภาษาอิตาเลี่ยนที่มหาวิทยาลัย) เดินตามรอยฝันของตัวเอง ไปชื่นชมผลงานของศิลปินชื่อก้องโลกอย่างดาวินชี่ที่ฟรอเรนซ์
แล้วไอ้เคี้ยงเป็นไงบ้างวะ หายเงียบไปเลย ในเอ็มฯ ก็ไม่เคยเจอ เพื่อนหมายถึงโปรแกรมคุยออนไลน์ชนิดหนึ่ง
ความจริงแกอยู่แค่อังกฤษ แกน่าจะติดต่อกับเคี้ยงมันได้ง่ายกว่าฉันอีกนะ
ปัญหามันอยู่ที่เจ้าตัวมันไม่ให้ติดต่อนี่อะดิ เล่นหายต๋อมไปเลย ไม่รู้ไปได้เมียอิตาเลี่ยนไปหรือยัง เสียดุลต่างชาติแย่
ข้าวหอมนิ่งเงียบ เธอรู้คำตอบของคำถามกึ่งเปรยของลูกหวายแล้ว แต่จะให้บอกไปได้อย่างไร ก็ในเมื่อเธอยังสับสน
สับสนกับการกระทำของเคี้ยงกับเธอเมื่อเช้านี้
หญิงสาวฟังปลายสายจากอังกฤษพูดพร่ำถึงเพื่อนหนุ่มที่ไม่ได้อยู่ตรงนั้นอีกสองสามประโยค ก่อนจะบอกออกไปว่า
แกไม่ต้องห่วงเคี้ยงมันหรอก มันสบายดี อย่างน้อยนั่นก็คือสิ่งที่ฉันได้เห็นนะ
๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐
แก้ไขเมื่อ 23 พ.ค. 49 21:25:57
แก้ไขเมื่อ 23 พ.ค. 49 21:24:46
แก้ไขเมื่อ 23 พ.ค. 49 14:49:37
จากคุณ :
Roy_พิม 
- [
23 พ.ค. 49 14:21:02
]
๐::::๐ ~ อบอุ่นดั่งดวงตะวัน # 1 ~ ๐::::๐ โดย รอยพิม
// เนาะ แอบชอบคนก็ลำบากอย่างนี้