ความคิดเห็นที่ 1 รถจี๊ปสีดำขับตามถนนลาดยางคดเคี้ยวเลี้ยวลดไปตามไหล่เขา ท่ามกลางเงาไม้ใหญ่ตามสองข้างทาง ก่อนจะมาหยุดบริเวณศาลาพักร้อนริมทาง ที่มีไว้ให้ผู้มาเยือนได้หยุดพักชมวิว นอกจากนั้นแล้วบริเวณขื่อด้านบนยังติดรูปดอยตุงในอดีต เมื่อครั้งยังเป็นดอยหัวโล้น ไม่มีต้นไม้เหลืออยู่แม้แต่ต้นเดียว และเหนือสิ่งอื่นใดที่ทำให้ผู้คนที่นี่ รวมถึงผู้มาเยือนรู้สึกสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณของสมเด็จพระศรีนครินทราพระบรมราชชนนีก็คือ ภาพพระราชกรณียกิจและแผ่นป้ายที่ป้ายที่จารึกพระราชดำรัสของพระองค์ท่าน ข้อความง่าย ๆ สั้น ๆ แต่มีความหมายกินใจพสกนิกรทุกหมู่เหล่ามาจนถึงทุกวันนี้ ‘ฉันจะปลูกป่าบนดอยตุง’ จากดอยดินแดงไร้ซึ่งต้นหญ้า แปรเปลี่ยนเป็นภูเขาที่มีต้นไม้สูงใหญ่แข่งกันยืนต้นให้เห็นเป็นสง่ามาแต่ไกล สมดังพระราชหฤทัยของพระองค์ท่านที่ได้ตั้งไว้ไม่มีผิด ใครเลยจะคาดคิดว่าด้วยน้ำพระทัยมิมีที่สิ้นสุดและพระปฏิภาณที่แน่วแน่จะนำพาความร่มเย็นกลับสู่ดอยตุงได้อีกครั้ง เอื้อมดาวเงยหน้ามองภาพต่าง ๆ ที่ทางการได้ติดไว้รอบตัวศาลา ก่อนจะเบนสายตาออกไปมองภูเขาตรงหน้า หล่อนยิ้มอย่างขำ ๆ ก่อนจะพูดกับอาทิตย์ว่า “ดูสิ...เหมือนต้นไม้เข้าแถวเลยเน๊อะ” “ใช่...คุณก็เห็นรูปแล้วหนิว่าเมื่อก่อนแถวนี้ไม่มีต้นไม้อยู่สักต้น แต่ด้วยพระมหากรุณาธิคุณของสมเด็จย่า ทำให้มีผืนป่าปกคลุมดอยตุงอีกครั้ง และบริเวณดอยที่คุณเห็นว่าต้นไม้ขึ้นเป็นแถวเป็นแนว อย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยน่ะ แสดงว่าบริเวณนั้นเป็นต้นไม้ปลูก ว่าแต่...คุณไม่ถ่ายรูปเก็บไว้เหรอ ต้นไม้เข้าแถวอย่างนี้หาดูที่ไหนไม่ได้นะ” อาทิตย์อธิบายพร้อมกับถาม เพราะเขารู้ดีเอื้อมดาวรักการถ่ายรูปไปไหนมาไหนก็ต้องพกกล้องติดตัวตลอด “ฉันมีรูปพวกนี้อยู่แล้วล่ะ...” เอื้อมดาวตอบกลับทันทีโดยไม่ต้องคิด ก่อนจะชะงักด้วยความสงสัยในคำพูดของตน หล่อนมีรูปพวกนี้ได้อย่างไร ในเมื่อไม่เคยมาดอยตุงมาก่อน...แต่ทำไม เหมือนกับว่าสถานที่เหล่านี้คุ้นตาหล่อนมาก่อน เหมือนเคยมีคนพามาแล้ว ‘ดาวรีบไปกันเถอะ...เดี๋ยวจะบ่ายเสียก่อน เรายังไม่ได้ขึ้นไปนมัสการพระธาตุเลย ไหนยังเหลือโปรแกรมเข้าชมพระตำหนักดอยตุงอีก ถ้าขืนชักช้าอดเข้าพี่ไม่รู้ด้วยนะ’ อาทิตย์เร่งเอื้อมดาวที่กำลังกดชัตเตอร์ถ่ายภาพต้นไม้เข้าแถว ศัพท์ส่วนตัวที่หล่อนใช้เรียกต้นไม้ที่ปลูกขึ้นมาใหม่ ‘โธ่พี่ทิตย์ขา...หนูดาวขอถ่ายรูปแถวนี้อีกแป๊บหนึ่งนะคะ ถ้าเข้าพระตำหนักไม่ได้ เอาไว้ไปคราวหลังก็ได้ ดาวยังต้องมาที่นี่อีก เผลอ ๆ อาจจะอยู่แถวนี้ก็ได้ พี่ทิตย์...ไม่อยากให้ดาวอยู่ใช่ไหมล่ะ ถึงได้เร่งอย่างนี้’ หญิงสาวพูดเสียงออดอ้อนก่อนจะประชดในตอนท้าย ‘ถ้าหนูดาวพูดอย่างนี้...แสดงว่า ตอบตกลงแล้วใช่ไหม ถ้าอย่างนั้นหนูดาวจะอยู่เก็บภาพจนถึงเย็นก็ได้ พี่อยู่รอเป็นเพื่อนได้’ ตอบอย่างอารมณ์ดีก่อนจะฉีกยิ้มกว้างส่งไปให้ ‘ดาวไม่ได้พูดอย่างนั้นเสียหน่อย...พี่ทิตย์ขี้ตู่เองต่างหาก...ไปดีกว่า’ “คุณ คุณเป็นอะไรหรือเปล่า” เพราะเสียงเรียกของอาทิตย์ทำให้เอื้อมดาวได้สติกลับคืนมา หญิงสาวมองหน้าชายหนุ่มอย่างพินิจพิจารณา ขยับริมฝีปากเหมือนจะเอ่ยอะไรออกมาก่อนจะเปลี่ยนเป็นเม้นสนิท และส่ายหน้าปฏิเสธ “ถ้าคุณไม่เป็นอะไร เราไปกันต่อเถอะ” ทั้งคู่ใช้เวลาไม่นานก็มาถึงวัดพระธาตุดอยตุง ซึ่งเป็นวัดสำคัญบนยอดดอยแห่งนี้ อาทิตย์จอดรถตรงลานกว้างบริเวณเชิงดอย ก่อนจะเดินนำหน้าเอื้อมดาวขึ้นบันไดไปนมัสการพระธาตุและตัววัดที่อยู่บนยอดดอย ตามทางเดินขึ้นวัดจะมีระฆังแขวนอยู่ตลอดแนว เอื้อมดาวหยิบไม้ตีขนาดเหมาะมือเพื่อใช้เคาะระฆังขณะเดิน แต่ถูกอาทิตย์คว้าข้อมือไว้ก่อน “อธิษฐานก่อนสิครับ คนที่นี่เชื่อกันว่า...ถ้าอธิษฐานพร้อมกับเคาะระฆังทุกใบขณะเดินขึ้นและกลับจากนมัสการพระธาตุ คำอธิษฐานจะเป็นจริง” หญิงสาวจริงยกมือขึ้นพนมพร้อมกับตั้งจิตอธิษฐานอย่างที่ชายหนุ่มแนะนำ ก่อนจะลงมือเคาะระฆังไปเรื่อย ๆ โดยมีอาทิตย์เดินมาตามมองร่างบางด้วยความปวดร้าว ‘พี่ทิตย์ว่า คำอธิษฐานของเราจะเป็นจริงไหมคะ แล้วพี่ทิตย์อธิษฐานขอพรว่าอะไรคะ’ เอื้อมดาวถามด้วยความอยากรู้เมื่อเคาะระฆังใบสุดท้ายเสร็จและวางไม้เคาะไว้ตรงรางด้านล่าง อาทิตย์หัวเราะชอบใจกับอาการเด็ก ๆ ของคนรัก ‘ถ้าเราตั้งใจ คำอธิษฐานของเราย่อมเป็นจริงเสมอ’ ชายหนุ่มตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบก่อนจะก้มกระซิบเบา ๆ ที่ข้างหู ‘ถ้าดาวตอบ yes คำอธิษฐานของพี่ก็เป็นจริงแล้วล่ะ’ ‘บ้า...เข้าวัดเข้าวายังจะพูดเรื่องแบบนี้อีก’ เอื้อมดาวก้มหน้าก้มตาพูด ใบหน้าขาวนวลนั้นค่อย ๆ แดงระเรื่อขึ้นมาเรื่อย ๆ ก่อนหญิงสาวจะเสเดินเข้าไปในวัด แต่ไม่วายได้ยินเสียงทุ้มตะโกนตามหลังมา ‘แล้วดาวล่ะ อธิษฐานอะไรไว้’ ร่างบางหยุดเดินก่อนจะหันตะโกนตอบกลับมา ‘เอาไว้ดาวจะกลับมาตอบนะจ๊ะ’ อาทิตย์จุดธูปก่อนจะส่งต่อให้เอื้อมดาว จากนั้นก็กล่าวคำนมัสการพระธาตุดอยตุง พระธาตุสีขาวขนาดไม่ใหญ่มากนัก ตั้งตระหง่านเคียงคู่กันสององค์ เป็นที่ยึดเหนี่ยวทางใจของผู้คนที่นี่มานานแสนนาน ก่อนจะปักธูปลงบนกระถางด้านหน้า ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมองพระธาตุก่อนจะถอนหายใจเบา ๆ และหันมามองคนด้านข้างที่กำลังพนมมือไหว้ พร้อมกับหลับตาอธิษฐานขอพรก่อนจะปักธูป “คุณอธิษฐานอะไร...พอจะบอกผมได้ไหม” อาทิตย์ ถามด้วยความอยากรู้ “ก็ไม่มีอะไรมากหรอก...แค่ขอให้ฉันจำอะไรบางอย่างได้” เอ่ยเบา ๆ ก่อนจะขยายความต่อเมื่อเห็นชายหนุ่มเลิกคิ้วมองอย่างสงสัย “เปล่า...ไม่มีอะไรหรอก ฉันพูดจาเรื่อยเปื่อยไปอย่างนั้นเอง แล้วคุณล่ะอธิษฐานอะไร” “ผมอธิษฐานขอให้คนรักจำผมได้” “จำได้สิ...คนรักของคุณต้องจำคุณได้” เพราะแววตาเศร้าของชายหนุ่มที่เอ่ยคำนั้นออกมา ทำให้เอื้อมดาวรู้สึกสะท้อนในใจจึงได้พูดปลอบใจออกไป “ไม่มีผู้หญิงคนไหนจำคนรักของตัวเองไม่ได้หรอก...แม้ว่า บางความทรงจำจะถูกลืมก็ตาม” แววตาหม่นหมองกลับมีชีวิตชีวาอีกครั้งและถามหญิงสาวต่ออย่างมีความหวัง “คุณว่าอย่างนั้นจริง ๆ เหรอ...แล้วคุณล่ะ ถ้าเป็นคุณ...ถ้ามีเหตุทำให้ตัวคุณลืมทุกอย่าง แม้กระทั่งชื่อของตัวเอง ถ้าเป็นอย่างนี้แล้วคุณยังจะจำคนรักของคุณได้ไหม คุณจะยังจำความรักของผู้ชายคนหนึ่งที่มีให้กับคุณได้ไหม” ประโยคสุดท้ายถามด้วยเสียงสั่น ๆ อย่างพยายามจะปรับให้เป็นปกติที่สุด เพราะเป็นคำถามที่ตรงกับตนเองอย่างจัง ทำให้เอื้อมดาวนิ่งก้มหน้ามองพื้นก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงเบา ๆ แทบจะกระซิบว่า “จำได้สิ...ทำไมจะจำไม่ได้ เพียงแต่ยังคิดไม่ออกเท่านั้นเอง...แต่สักวันหนึ่งฉันต้องจำได้ จำได้อย่างแน่นอน ที่สำคัญนะ...อย่างน้อย ๆ ช่วงเวลาที่ฉันจำอะไรไม่ได้ ฉันยังมีเขาอยู่เคียงข้างเสมอ...แม้มันจะเป็นเหมือนฝันที่ตื่นขึ้นมาแล้วจะจำอะไรไม่ได้เลยก็ตาม” เกิดความเงียบขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อทั้งคู่ต่างตกอยู่ในห้วงความคิดของตนเอง ก่อนที่เอื้อมดาวจะฝืนทำร่าเริงชวนอาทิตย์เดินออกไปชมวิวรอบ ๆ วัด ก่อนจะเดินทางต่อไปยังพระตำหนักดอยตุง จากคุณ : Miracle of Friends (samita) - [ 23 พ.ค. 49 21:39:39 ]

ความคิดเห็นที่ 2 การจะเข้าชมพระตำหนักดอยตุงและสวนแม่ฟ้าหลวงนั้นต้องเสียค่าธรรมเนียมคนละ ๑๐๐ บาท โดยที่เอื้อมดาวเลือกที่จะเข้าชมพระตำหนักก่อน เนื่องจากเจ้าหน้าที่จะกำหนดเวลาเข้าชมแต่ละรอบอย่างชัดเจน และอีกห้านาทีก็ถึงรอบต่อไปแล้ว เอื้อมดาวกับอาทิตย์จึงยืนต่อคิวรอเข้าชม “ป้อเลี้ยงวันนี้ปาแม่เลี้ยงมาแอ่วกา” เจ้าหน้าที่ที่ยืนตรงประตูทางเข้าถามอาทิตย์เป็นภาษาท้องถิ่นด้วยความคุ้นเคยพร้อมกับแซวอย่างสนุกปาก “ท่าจะได๋กิ๋นลาบโวย ๆ นี่ล่ะก้า” (เห็นท่าจะได้กินลาบฟรีเร็ว ๆ นี้เสียล่ะมั้ง เป็นคำถามที่มีความหมายว่า...สงสัยจะมีข่าวดีเร็ว ๆ นี้) เอื้อมดาวมองหน้าคนถามกับอาทิตย์สลับกันไปมา เพราะไม่ค่อยเข้าใจความหมายสักเท่าไหร่ ในขณะที่ชายหนุ่มได้ยิ้มเป็นคำตอบ หญิงสาวยังไม่ทันได้เอ่ยถามอะไรออกไป เสียงเจ้าหน้าที่ผู้บรรยายก็ดังขึ้นมาเสียงก่อน “ขอให้ทุกท่านเดินตามมาทางนี้ค่ะ ขอให้ทุกท่านแต่งตัวให้สุภาพและสำรวมกิริยาให้เรียบร้อยเพื่อให้เกียรติสถานที่ด้วยนะคะ” นักท่องเที่ยวที่ยืนรออยู่ด้านนอกเดินตามเข้าไปด้วยความสงบ เสียงเจ้าหน้าที่บรรยายส่วนต่าง ๆ ของพระตำหนักและประวัติความเป็นมาอย่างคล่องแคล่ว ทำให้ผู้มาเยือนได้รับความรู้ พร้อม ๆ ไปกับชื่นชมความงามของพระตำหนักไปด้วย พระตำหนักตุงสร้างมาจากไม้ซุงทั้งหลังผสมผสานกันระหว่างสถาปัตยกรรมล้านนากับบ้านพื้นเมืองของสวิตเซอร์แลนด์ ตัวพระตำหนัก ๒ ชั้นบวกชั้นลอยอีกหนึ่ง ที่ประทับแบ่งเป็น ๔ ส่วน โดยแต่ละส่วนเชื่อมติดเป็นอาคารหลังเดียวกัน เสมอกับลานกว้างของยอดดอย ส่วนชั้นล่างจะเกาะตรงไหล่เขา ลักษณะเด่นที่มองเห็นมาแต่ไกลคือ กาแลตรงหน้าจั่วและเชิงชายแกะสลักลาย เมฆไหลรอบพระตำหนัก ส่วนภายในโดยเฉพาะบริเวณท้องพระโรง เพดานไม้สนแกะสลักเป็นรูปกลุ่มดาวต่าง ๆ ล้อมรอบระบบสุริยะจักรวาล เรียกว่า เพดานดาว ส่วนผนังตรงเชิงไดจะแกะสลักเป็นตัวพยัญชนะไทย ขณะที่เอื้อมดาวเงยหน้ามองเพดานดาวด้วยความเพลิดเพลินอยู่นั้น เสียงทุ้มของชายหนุ่มที่ตนมาด้วยก็ดังขึ้นมาข้าง ๆ หูเบา ๆ ด้วยกลัวว่าจะเป็นการรบกวนคนอื่น “ดวงดาวไม่ว่าจะเป็นบนฟ้า หรือว่าบนเพดาน ไม่ว่าจะสวยงามยังไง แต่ก็อยู่ไกลจนเกินไป...สุดจะไขว่คว้าและ...เอื้อมดาว บนนภามาครอบครอง ที่สำคัญที่สุด...ดวงดารามักหนีหายเมื่อดวงตะวันฉายแสงมาทักทายเสมอ” คำพูดเหมือนบอกเล่าเรื่องทั่วไปของอาทิตย์แต่หญิงสาวกลับจับอะไรบางอย่างที่แฝงมากับคำพูดนั้นได้ คำพูดที่เหมือนจะตัดพ้อต่อว่า...ดวงดาราที่หนีหน้าดวงตะวัน “ไปกันเถอะ” อาทิตย์เอ่ยชวยเมื่อเห็นเอื้อมดาวนั่งนึก เหมือนครุ่นคิดอะไรบางอย่าง แม้เขาอยากให้จำอะไรได้เร็ว ๆ แต่ก็ไม่อยากให้หญิงสาวฝืนตัวเองมากไปกว่านี้ จึงรีบชวนออกไปชมความงามของสวนแม่ฟ้าหลวงด้านล่าง ‘พี่ทิตย์...สวยจังเลยค่ะ’ เอื้อมดาวพูดขณะเงยหน้ามองเพดานดาวในท้องพระโรง อาทิตย์กลั้นหัวเราะกับอาการตื่นเต้นดีใจเหมือนเด็กเล็ก ๆ ของหญิงสาว ก่อนจะพูดเป็นปริศนาตัดพ้อคนรักอยู่กลาย ๆ ‘แต่ไม่ว่าดวงดาราจะสวยงามเพียงใด หรือมีจำนวนมากแค่ไหน...แต่เมื่อยามตะวันฉายแสงเพื่อทักทาย ด้วยเหตุเพราะอยากมีดาราสักดวงอยู่เป็นเพื่อน ผลที่ได้กลับเป็นเพียงความโดดเดี่ยวเพราะดวงดาวเหล่านั้นพากันหนีหายไปจนหมด ทั้ง ๆ ที่อยู่ฟ้าเดียวกันแท้ ๆ กลับไม่มีดาวดวงไหนยอมอยู่เป็นเพื่อนพระอาทิตย์ขี้เหงาสักคน’ ‘มีสิคะ...ทำไมจะไม่มีดาวดวงไหนอยู่เป็นเพื่อน’ หญิงสาวตอบพร้อมกับสบตาอย่างแน่วแน่ ‘พระอาทิตย์ไม่ยอมสังเกตเห็นเองต่างหากว่า ตอนโผล่พ้นขอบฟ้าขึ้นมาใหม่ ๆ จะมีดาวดวงหนึ่งสุกสว่างสดใสรอรับการมาเยือนของตะวันเสมอ แม้จะรู้ดีว่าแสงของตนไม่อาจสว่างทานแสงตะวันได้ แต่ดาวดวงนี้ยังรอกล่าวคำทักทายกับดวงตะวันจนสุดกำลังของตน ก่อนจะลาหายไป...และกลับมาเคียงคู่ตะวันอีกครั้งในยามเย็น เพียงเพื่อบอกว่า...แล้วพบกันใหม่วันพรุ่ง จนตะวันลาลับขอบฟ้าไปแล้ว แต่ดาวดวงนี้ยังคงคอยตะวันเช้าวันใหม่เสมอ เป็นอย่างนี้ทุกคืนทุกวัน พระอาทิตย์ต่างหากที่ชอบทิ้งให้ดาวดวงนี้รออยู่ดวงเดียว’ ‘ถ้าต่อจากนี้ดวงอาทิตย์ขี้เหงาบอกกับดวงดาวขี้อ้อนว่า จะไม่ทิ้งให้อยู่ดวงเดียวอีกแล้ว...ดวงดาวจะตอบว่าอะไร’ ‘เมื่อตะวันเคียงดาว...เมื่อนั้นพระอาทิตย์ก็จะได้คำตอบ’ +++++++ บริเวณพื้นที่ ๒๕ ไร่ด้านล่างทางขึ้นพระตำหนักดอยตุง เป็นสวนดอกไม้ขนาดใหญ่ถูกออกแบบให้สวยงามตลอดทั้งปี ด้วยแปลงดอกไม้นานาพันธุ์ที่ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนไม่ซ้ำกันตลอดสามฤดู มีชื่ออย่างเป็นทางการว่า สวนแม่ฟ้าหลวง โดยแบ่งเป็นสวนหิน สวนน้ำ สวนปาล์ม และสวนไม้ประดับ นอกจากนี้บริเวณกลางสวนยังมีประติมากรรมเด็กยืนต่อตัวกันตั้งอยู่อย่างโดดเด่น ซึ่งสมเด็จย่าได้พระราชทานนามไว้ว่า ความต่อเนื่อง อันตรงกับพระราชดำริของพระองค์ท่านที่ว่า...ทำงานอะไรก็ตามจะสำเร็จได้ต้องมีความต่อเนื่อง อาทิตย์กับเอื้อมดาวใช้เวลาเดินชมสวนแม่ฟ้าหลวงนานเกือบสองชั่วโมงก่อนที่ชายหนุ่มจะชวนหญิงสาวกลับที่พัก แต่ระหว่างที่กำลังขับรถกลับรีสอร์ทนั้น เกิดฝนตกขึ้นมาอย่างหนักทำให้อาทิตย์ตัดสินใจจอดรถข้างทาง เพราะเส้นทางที่ลดเลี้ยวบนไหล่เขาอย่างนี้มักเกิดอุบัติเหตุได้ง่าย แต่เขายังจอดรถได้ไม่สนิท เมื่อเห็นแสงไฟจากรถที่สวนมาพุ่งตรงมาทางรถของเขาอย่างรวดเร็ว อาทิตย์จึงเหยียบคันเร่งและหักพวงมาลัยเพื่อหลบรถคันนั้นได้อย่างทันท่วงที ทำให้ทั้งคู่รอดตายมาได้อย่างหวุดหวิด ก่อนจะหันมามองคนข้าง ๆ ด้วยความเป็นห่วง ใบหน้าขาวซีด ริมฝีปากสั่นน้อย ๆ แววตาหวาดกลัวสุดขีดของเอื้อมดาว ทำให้อาทิตย์ตกใจไม่น้อย เขาตัดสินใจรวบร่างบางเข้ามากอดอย่างปลอบประโลม “พี่ทิตย์ดาวกลัว” เสียงพูดเบา ๆ ที่ปนกับเสียงสะอื้นของเอื้อมดาวในอ้อมแขนของเขานั้น ทำให้คนฟังถึงกับหัวใจหยุดเต้นไปชั่วขณะ...พี่ทิตย์ หูไม่ได้ฝาดไป เอื้อมดาวเรียกเขาว่า พี่ทิตย์ “ไม่ต้องกลัว...พี่อยู่นี่แล้ว พี่จะไม่ยอมปล่อยดาวให้เป็นอะไรไปอีกแล้ว ไม่ต้องกลัวนะจ๊ะ” “พี่ทิตย์” เสียงเรียกชื่ออย่างสั่น ๆ ยังคงดังไม่หยุดก่อนจะเปลี่ยนเป็นเสียงร้องโอดครวญอย่างทรมานแทน “โอ๊ย...ปวดหัว ทำไมมันปวดหัวอย่างนี้ ช่วยด้วย...ช่วยด้วย พี่ทิตย์ช่วยดาวด้วย...โอ๊ย” อาทิตย์ได้แต่พยายามปลอบอย่างไม่รู้จะช่วยคนรักอย่างไรดี เอื้อมดาวดันตัวออกจากอ้อมแขนของเขา มือทั้งสองข้างยกขึ้นกุมศีรษะด้วยความเจ็บปวด ก่อนจะอาเจียนออกมา ทำให้เสื้อผ้าของทั้งตัวเองและของชายหนุ่ม รวมถึงเบาะด้านหน้าสกปรก แต่อาทิตย์ก็ไม่ได้สนใจ...เพราะเรื่องสำคัญตอนนี้ก็คือ พาเอื้อมดาวไปหาหมอให้เร็วที่สุด เมื่อคิดได้ดังนั้นอาทิตย์จึงรีบออกรถไปทันทีโดยไม่สนใจว่าฝนจะตกหนักแค่ไหน โชคดีที่ไม่มีรถสวนมาสักคนทำให้เขาพาหญิงสาวมาหาหมอที่คลินิกได้อย่างปลอดภัย ซึ่งหมอได้บอกอาทิตย์ว่าเอื้อมดาวไม่มีอาการอะไรน่าเป็นห่วง เนื่องจากอาการปวดศีรษะอย่างรุนแรงของหญิงสาวน่าจะมีสาเหตุเกิดจากเหตุการณ์บางอย่างไปกระตุ้นความทรงจำที่ถูกลืมให้กลับคืนมาอีกครั้ง “หมอจัดยาแก้ปวดให้แล้วชุดหนึ่ง ช่วยบรรเทาอาการปวดได้...พ่อเลี้ยงไม่ต้องเป็นห่วง” เมื่อกินยาที่ได้รับเอื้อมดาวก็หลับมาตลอดทางจนถึงที่พัก อาทิตย์ไม่กล้าปลุกหญิงสาวจึงจัดการอุ้มหญิงสาวไปวางบนเตียง ก่อนจะทรุดตัวนั่งบนขอบเตียง มือใหญ่กุมมือเล็กไว้แน่น “พี่ขอแค่ให้ดาวปลอดภัย ดาวไม่ต้องจำพี่ก็ได้...เพราะพี่ทนเห็นคนที่พี่รักเจ็บปวดทุกข์ทรมานไม่ได้ อย่าเป็นอะไรไปนะ...พี่ขอร้อง” พูดจบก็หันหลังเดินออกจากห้องนั้นไปทันทีเพื่อให้หญิงสาวได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ ส่วนตัวเองขอเวลาออกไปสงบสติอารมณ์ก่อนกลับมาดูแลเอื้อมดาวอีกครั้ง จากคุณ : Miracle of Friends (samita) - [ 23 พ.ค. 49 21:43:26 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ‘ดาวเก็บจัดกระเป๋าจะไปไหนจ๊ะ’ ปลายฟ้าถามเอื้อมดาวที่กำลังจัดกระเป๋าเดินทางขนาดเล็กของตนอยู่ ก่อนจะเอ่ยแซวเหมือนนึกอะไรขึ้นได้ ‘อ่ะ...อย่าบอกนะ ว่าจะหนีไปอยู่กับผู้ชายน่ะ’ ‘จะบ้าเหรอ...แค่ไปหาเฉย ๆ ไม่ได้หนีไปอยู่ด้วยกันสักหน่อย ฟ้าพูดอย่างนั้นดาวเสียหายรู้ไหม’ พูดด้วยน้ำเสียงธรรมดาในขณะที่ใบหน้าค่อย ๆ แดงขึ้นเรื่อย ๆ ‘จะไปหาพี่ทิตย์ของแกล่ะสิ...ทำเป็นเขิน’ ปลายฟ้าพูดอย่างรู้ทัน และก็รู้ด้วยว่าอีกไม่กี่วันที่จะถึงนี้มีความสำคัญอย่างไรที่ทำให้ญาติของตน ถึงต้องรีบจัดกระเป๋าขึ้นเหนือ ‘นี่...วันเกิดพี่อาทิตย์ที่จะถึงนี้ ดาวเตรียมอะไรเป็นของขวัญให้ล่ะ ที่ฟ้าเห็นดาวเก็บของใส่กระเป๋านี่ไม่เห็นมีของขวัญอะไรเลย’ เอื้อมดาวอมยิ้มก่อนจะหันมาตอบอย่างมีความสุขว่า ‘ก็คำตอบที่พี่ทิตย์ต้องการไงจ๊ะ’ หญิงสาวเดินทางออกจากบ้านด้วยหัวใจพวงโต ตลอดระยะทางจากกรุงเทพจนถึงเชียงราย แม้จะห่างไกลแค่ไหนก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคขัดขวางการเดินทางของเอื้อมดาวเลยแม้แต่น้อย เมื่อนั่งเครื่องมาจนถึงสนามบินเชียงรายแล้ว หล่อนก็เช่ารถขับไปหาอาทิตย์เองโดยตั้งใจว่าจะทำให้ชายหนุ่มตกใจเล่น...และการมาของหล่อนครั้งนี้ก็ทำให้ชายหนุ่มตกใจจริง ๆ แต่เป็นตกใจแบบแทบสิ้นสติ แต่ระหว่างทางที่หล่อนขับรถขึ้นดอยนั้น เกิดฝนตกหนักและมีรถขับสวนมาด้วยความรวดเร็ว ทำให้หักหลบ ด้วยความที่เอื้อมดาวไม่ชำนาญเส้นทาง รถจึงเสียหลักพลิกคว่ำตรงทางขึ้นดอย ห่างจากบ้านของอาทิตย์ไปไม่ถึงกิโล หลังจากกะเวลาว่าตอนนี้เอื้อมดาวน่าจะไปถึงบ้านอาทิตย์เรียบร้อยแล้ว ปลายฟ้าจึงโทรเข้าเบอร์บ้านของชายหนุ่มคนดังกล่าว ทำให้เขารู้ว่า...คนรักกำลังเดินทางมา เพื่อให้คำตอบที่ตนต้องการ รู้เพียงเท่านี้อาทิตย์ก็เกิดอาการตื่นเต้น และรอคอยการมาของเอื้อมดาวอย่างใจจดใจจ่อ ก่อนที่เด็กในไร่จะวิ่งมาตามว่าเกิดอุบัติเหตุรถพลิกคว่ำอยู่บริเวณทางเข้าไร่ชาของเขา แค่นั้นก็ทำให้อาทิตย์ใจหายไปแล้วกว่าครึ่ง และอธิษฐานว่า...ขออย่าให้เป็นเอื้อมดาวเลย แต่เมื่อไปถึงที่เกิดเหตุเขาแทบสิ้นสติเมื่อเห็นร่างบางเต็มไปด้วยคราบเลือดนั้นไม่ใช่ใครที่ไหน...เอื้อมดาว เอื้อมดาวถูกนำส่งโรงพยาบาลที่อยู่ใกล้ที่สุดก่อนจะส่งต่อโรงพยาบาลประจำจังหวัด และส่งต่อโรงพยาบาลในกรุงเทพ โดยที่อาทิตย์อยู่เฝ้าหญิงสาวตลอดเวลา เป็นเวลาเกือบเดือนที่เอื้อมดาวนอนเป็นเจ้าหญิงนิทราอยู่โรงพยาบาล ก่อนจะเริ่มรู้สึกตัวขึ้นมาทีละนิด และประโยคแรกที่หญิงสาวพูดเมื่อเห็นหน้าอาทิตย์ก็คือ ‘คุณเป็นใคร’ ร่างบางที่นอนบิดตัวไปมาอย่างทรมานบนเตียงใหญ่ สะดุ้งตื่นทันที...ภาพความทรงจำบางส่วนที่ถูกลืมไปได้หลั่งไหลกลับคืนมาอีกครั้ง เอื้อมดาวขยับตัวนั่งทันที หล่อนจำได้แล้ว...จำได้หมดแล้วว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง จำได้แม้กระทั่งสายตาที่มองอย่างเป็นห่วง ก่อนจะเปลี่ยนตกใจและเศร้าสร้อยในเวลาต่อมา เมื่อหล่อนถามออกไปว่า...คุณเป็นใคร ชายหนุ่มที่มองหล่อนด้วยความเป็นห่วง ระคนเศร้า ชายที่หล่อนบังเอิญเจอเสมอไม่ว่าจะเป็นที่ไหน ชายที่ช่วยหล่อนหิ้วของขณะเดินข้ามถนน คนที่ช่วยพยุงยามล้มขณะกำลังหัดเดิน ชายคนนั้นที่แอบเฝ้ามองและติดตามดูแลหล่อนมาตลอดอย่างเงียบ ๆ และครั้งนี้ก็เหมือนกัน เอื้อมดาวกวาดตามองสำรวจรอบ ๆ เพื่อหาคนรัก ก่อนจะลุกขึ้นเปิดประตูออกไป สายตาของหล่อนปะทะกับชายร่างสูงที่ยืนหันหลังให้หล่อน “พี่ทิตย์ ดาวขอโทษ” เสียงสั่น ๆ ด้านหลังทำให้อาทิตย์ที่กำลังยืนมองตรงขอบฟ้า ดวงตะวันกำลังเลื่อนต่ำลงเรื่อย ๆ พร้อมกับลำแสงสว่างที่กำลังจะจางหาย และดาวดวงหนึ่งที่เริ่มส่องแสงให้เห็นใกล้ ๆ กับดวงตะวัน...เมื่อตะวันเคียงดาว เมื่อนั้นเขาจะได้รับคำตอบที่รอคอย อาทิตย์หันมามองตามเสียงเรียก ก่อนจะอุทานด้วยความตกใจและรีบเข้าไปประคองร่างบางที่ยืนพิงประตูไว้ด้วยความเป็นห่วง “ดาว...ออกมาทำไม” “พี่ทิตย์ ดาวขอโทษ...พี่ทิตย์ยกโทษให้ดาวนะ” เอื้อมดาวพูดด้วยน้ำตานองหน้า ชายหนุ่มเลื่อนมือเช็คน้ำตาเบา ๆ ก่อนจะถามหญิงสาวด้วยความตื่นเต้น “ดาว...จำพี่ได้แล้วใช่ไหม” เมื่อเห็นหญิงสาวพยักหน้าเขาจึงรวบตัวเข้ามาก่อน ทำให้ร่างบางถึงกับปล่อยโฮ “อย่าร้องเลยนะหนูดาว...ถ้าเป็นเรื่องที่หนูดาวจำพี่ไม่ได้ พี่บอกไว้เลยนะว่าพี่ไม่มีโทษจะยกให้เพราะว่า...พี่ไม่เคยโกรธดาวเลย แต่พี่โกรธตัวเองต่างหากที่ดูแลดาวไม่ดีพอ” เอื้อมดาวส่ายหน้ากับอกกว้าง ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองอาทิตย์ที่ก้มมองอยู่ก่อนแล้วด้วยสายตาที่เปี่ยมไปด้วยความรัก “พี่ทิตย์จะว่าอะไรไหมคะ...ถ้าต่อจากนี้ดาวจะอยู่เป็นภาระให้พี่ทิตย์คอยดูแล” อาทิตย์ถึงกับนิ่งกับคำพูดของหญิงสาว...เมื่อตะวันเคียงดาว เขาจะได้รับคำตอบ เป็นอย่างนั้นจริง ๆ ด้วย ดวงดาวกับดวงตะวัน ณ ปลายขอบฟ้ากำลังส่องแสงคู่กัน “พี่จะว่าอะไรล่ะ...ในเมื่อมันเป็นคำตอบที่พี่รอคอยมาตลอดนี่นา” อาทิตย์รีบพูดทันทีที่เห็นดวงตาของหญิงสาวเริ่มเอ่อนองด้วยน้ำตาอีกครั้ง “หนูดาวจ๋า...ชื่อรีสอร์ทนี่ไม่ได้บอกอะไรหนูดาวเลยหรือไงจ๊ะ” ‘ตะวันเคียงดาว’ “พี่ทิตย์” เอื้อมดาวอุทานอย่างตกใจ และก็นึกไม่ถึงว่าความของตนกับอาทิตย์พูดหยอกเล่นกันเมื่อสองปีก่อนจะเป็นรูปเป็นร่างให้เห็นชัดเจนอย่างนี้ “ถ้าดาวเกิดจำพี่ไม่ได้ขึ้นมาตลอดชีวิต...พี่ทิตย์จะว่ายังไง“ “พี่จะว่าอะไรได้” อาทิตย์ดันร่างบางให้ออกห่างพร้อมกับยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาให้ “ถ้าเกิดดาวจำพี่ไม่ได้จริง ๆ พี่ก็แค่...ทำให้ดาวรักพี่อีกครั้ง ทำให้ให้รักพี่มากกว่าเดิม ไปปล่อยให้ดาวคลาดสายตาพี่ไปไหนอีก เมื่อดาวจำเรื่องเดิม ๆ ไม่ได้ พี่ก็จะสร้างความทรงจำของเราขึ้นมาใหม่...สร้างความทรงจำของรักครั้งใหม่บนอาณาจักรของเราสองคน ที่ตะวันเคียงดาวแห่งนี้” เอื้อมดาวโผเข้ากอดอาทิตย์ทันทีที่ชายหนุ่มพูดจบ “พี่ทิตย์ ดาวรักพี่ทิตย์...และดาวดวงนี้จะอยู่เคียงข้างพระอาทิตย์คนนี้ตลอดไป” “พี่ก็เหมือนกัน...พี่รักดาว และจะเป็นดวงตะวันที่อยู่เคียงคู่ดวงดาวตลอดไป” รอยยิ้ม เสียงหัวเราะของสองดวงใจที่ดังสอดประสานกัน ก่อเกิดห้วงทำนองแห่งความรักที่เสนาะเพราะพริ้ง บรรเลงไม่รู้จักเบื่อ ความอดทน การรอคอย อาจเป็นเรื่องที่ทุกข์ทรมาน แต่สำหรับดวงใจที่มีรักแท้ และมั่นคง ไม่ว่าจะมีปัญหาหรืออุปสรรคใด ๆ มาขวางกั้น ย่อมฝ่าฟันและก้าวพ้นเรื่องราวร้าย ๆ เหล่านั้นมาได้ และรางวัลที่รออยู่...ย่อมคุ้มค่าเสมอ จากคุณ : Miracle of Friends (samita) - [ 23 พ.ค. 49 21:46:01 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ในที่สุดทริปที่ให้คนกินแรงพาไปเที่ยวก็จบลงด้วยดี...แต่โปรแกรมหน้าตะลุยฝ่าทุ่งทานตะวันไปกับ เรื่อง ตะวัน ณ ปลายฟ้า โดย เวียงแก้ว  เครื่องแก้วชั้นเลิศแค่ไหน.... เมื่อแตกร้าวก็ไม่สามารถทำให้กลับคืนเหมือนเดิมได้ อันสายน้ำก็มิอาจไหลย้อนกลับ....แล้วความรักของเราล่ะ จะหวนคืนหรือไม่..... ซึ่งทริปนี้ขอบอกว่าจะพลาดไม่ได้ เพราะว่าจะพาเที่ยวแบบม้วนเดียวจบ...โอ้ เย้ มีคนกินแรงกว่า.........ก๊ากกกกกกกกกกก สำหรับเพื่อนๆ ที่แวะเข้ามาใหม่ ลองไปมองหาความรักกับทริปก่อนๆ ของเราได้นะคะ ยินดีต้อนรับค่ะ Trip&Love ตามรอยแห่งรัก...บทนำ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4230444/W4230444.html ทะเลหมอกบอกรัก #1 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4236832/W4236832.html ทะเลหมอกบอกรัก #2 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4246227/W4246227.html ทะเลหมอกบอกรัก #3 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4258804/W4258804.html กาญจน์...ที่รัก #1 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4268295/W4268295.html กาญจน์...ที่รัก #2 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4279002/W4279002.html กาญจน์...ที่รัก #3 (end) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4284454/W4284454.html หัวใจรักฤดูเหงา #1 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4295377/W4295377.html หัวใจรักฤดูเหงา #2 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4302827/W4302827.html หัวใจรักฤดูเหงา #3 (end) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4316993/W4316993.html บนบาน(รัก)...ศาลกล่าว(ความคิดถึง) #1 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4325989/W4325989.html บนบาน(รัก)...ศาลกล่าว(ความคิดถึง) #2 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4336842/W4336842.html บนบาน(รัก)...ศาลกล่าว(ความคิดถึง) #3 (end) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4340548/W4340548.html ให้ใจบอกรัก #1 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4355884/W4355884.html ให้ใจบอกรัก #2 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4363493/W4363493.html ให้ใจบอกรัก #3 (end) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4375271/W4375271.html เมื่อตะวันเคียงดาว #1 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4384052/W4384052.html จากคุณ : Miracle of Friends (samita) - [ 23 พ.ค. 49 21:54:03 ]

ความคิดเห็นที่ 5 Kwan (1688tkw) พาขึ้นดอยคราวนี้หวังว่าคงไม่ผิดหวังนะคะ nongwin หมดทริปนี้ไม่รู้ว่าจะยังยิ้มกว้างได้อีกหรือเปล่า โอเลี้ยงแก่ๆ...ดีใจแทนใครนี่... ปัณณ์ (LonelySeason) พูดเอง...เอ่อ เองแฮะ Honey P...ใจเย็น ๆ ๆ พี่ทิตย์รักของเขาอย่างนั้นน่ะ ก็ปล่อยไปเถอะ pajan ...yes yes and thank you for your answer na ka หนูเก๋ (หนูเก๋) ได้แรงใจอย่างนี้...พี่ทิตย์สู้ไม่ถอยค่ะ ธนารีย์...จริง ๆ ๆ แล้วถ้าต่อมขยันของมิมิไม่ทำงานผิดปกติไปหน่อย ทริปนี้คงไปดำน้ำที่เกาะเต่ากันแล้วคะ แบบว่า...ตั้งใจจะพาไปทะเลแต่โม้เพลินไปที่ 45 หน้า จำใจตัดไปเป็นเรื่องยาวค่ะ...แฮะ ๆ  ๆ เลยพาขึ้นดอยแทนคงไม่ว่ากันนะคะ ส่วนทริปไปทะเลก็ตามที่ pajan บอกค่ะ และทริปที่ 12 ไปทะเลแน่นอน scottie...เอื้องแซะ ถูกแล้วค่ะ แบบว่ามิมิพิมพ์ผิดอีกแล้ว อ้ายยย..อาย แต่ถ้าเป็นดอกเอื้องอื่นก็ตามที่คุณรียา-อารียาบอกค่ะ รียา-อารียา ขอบคุณค่ะที่ช่วยตอบ เดี๋ยวจะหารูปดอกเอื้ัองทั้งสามมาโชว์...อิอิ burin piggypink จบแล้วคงจิ้มอย่างมีความสุขนะคะ อาราเร่..มันก็อย่างนี้แหละนา AmeliaM ...now you know that ++++++++ เพื่อเป็นการไถ่โทษที่แอบกินแรงเพื่อนเล็กน้อย...คราวหน้ามิมิจะนำเบื้องหลังทัวร์ครั้งนี้มาฝากกันนะคะ เป็นการเปิดเผยข้อมูลการประชุมอย่างที่ไม่เปิดเผยที่ไหนมาก่อน...((ไม่รู้ว่าจะโดนใครตีหัวบ้างเนี่ย)) จากคุณ : Mimi (samita) - [ 23 พ.ค. 49 22:10:20 ]

ความคิดเห็นที่ 6 oh  happy happy ka จากคุณ : โอเลี้ยงแก่ๆ - [ 23 พ.ค. 49 22:14:12 ]

ความคิดเห็นที่ 7 รูปดอกเอื้องแซะค่ะ...เป็นดอกเอื้องที่ขึ้นอยู่บนต้นไม้สูงใหญ่ คนเหนือสมัยก่อนคือว่าเป็นของสูงค่าและหายาก ถ้าผู้ชายคนเอาดอกเอื้องแซะไปให้ผู้หญิงแล้ว คือว่า...เป็นการแสดงความรักที่ตนมีให้ เพราะว่าต้องเสี่ยงชีิวิตปีนขึ้นไปเก็บค่ะ จากคุณ : มิมิ (samita) - [ 23 พ.ค. 49 22:20:58 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ่ต่อไปก็เื้อื้องผึ้ง...สีเหลืองส้ม หรือว่า...เหลืองขมิ้นก็ไม่แน่ใจ แต่ว่าดูเองล่ะกัน จากคุณ : มิมิ (samita) - [ 23 พ.ค. 49 22:24:30 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ปิดท้ายด้วย ดอกเอื้องคำ...จะมีลักษณะคล้าย ๆ กับดอกเอื้องผึ้งเพียงแต่ขนาดเล็กกว่าค่ะ จากคุณ : มิมิ (samita) - [ 23 พ.ค. 49 22:26:26 ]

ความคิดเห็นที่ 10 มาดูความสุขของอีกคู่ค่ะ อิอิ จะตามไปดูคนกินแรงแบบม้วนเดียวจบนะ มิมิ คิดถึงจ้า จากคุณ : ปัณณ์ (LonelySeason) - [ 23 พ.ค. 49 23:24:39 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ฮาฮาฮา มิมิจังจ๋า อ้อนวอนมาด้วยความเสียวไส้ ยังไง เบื้องลึกเบื้องหลังเพลาๆ มือหน่อยนะจ๊ะ ถ้าเอามาหมดตามความเป็นจริง เสียวไส้แทนมิมิจังจริ๊งจริง รูปสวยมากเลยจ้า แก้ไขเมื่อ 24 พ.ค. 49 07:21:21 จากคุณ : pajan - [ 24 พ.ค. 49 07:20:52 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เหอๆๆ จะเจอคนกินแรงกว่าในอีกไม่ช้า - -" ดีใจหรือเสียใจดี เอ๊ะๆๆๆ มีเบื้องหลังด้วยหรอ น่าสนใจ รอดูประชุมลับที่ใกล้ความไม่ลับเข้าไปทุกที หวานจัง ตะวันเคียงดาว กับ ตะวัน ณ ปลายฟ้า หุหุ จากคุณ : AmeliaM (AmeliaM) - [ 24 พ.ค. 49 07:43:52 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ซึ้งซะน้ำตาจะไหลเลย ถ้าไม่ติดว่าแอบอู้อยู่ที่ทำงานนะ โฮ ไปแล้ว ฮึก ๆ จากคุณ : หนูเก๋ (หนูเก๋) - [ 24 พ.ค. 49 09:39:03 ]

ความคิดเห็นที่ 14   ซึ้งจังเลย  อยากไปซะแล้วรีสอร์ตนี้  "ตะวันเคียงดาว" จากคุณ : burin piggypink - [ 24 พ.ค. 49 11:16:41 ]

ความคิดเห็นที่ 15 หวานซึ้ง... จากคุณ : Kwan (1688tkw) - [ 24 พ.ค. 49 11:36:30 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ทั้งหวาน ทั้งซึ้ง กาซิก กาซิก จากคุณ : Honey P (Honey Pee) - [ 24 พ.ค. 49 11:41:36 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ^_____^ ยังยิ้มกว้างอยู่ค่า เรื่องซึ้งจัง จากคุณ : nongwin - [ 24 พ.ค. 49 11:41:33 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ผิดกฎ มีสองตอนได้ไง จากคุณ : :::อาราเร่::: - [ 24 พ.ค. 49 13:11:05 ]

ความคิดเห็นที่ 18 โอ๊ย หวาน .. อยากไปเป็นภาระของคนอื่นจัง จากคุณ : scottie - [ 24 พ.ค. 49 13:32:55 ]

ความคิดเห็นที่ 19 555 ผู้กินแรงทั้งหลาย ห้ามกินเกินวันละสองขวด 555 จากคุณ : pajan - [ 24 พ.ค. 49 19:14:18 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ดีจังเลยนะ อ่านแล้วซึ้งอะอยากมีความรักแบบนี้จังเลย มิมิ จากคุณ : มิรันดา (แสนเหงา) - [ 25 พ.ค. 49 14:04:14 ]

ความคิดเห็นที่ 21 5555555รับรียาไปเป็นภาระอีกคนไหมคะ หวานมากเลยค่ะ จากคุณ : รียา-อารียา - [ 28 พ.ค. 49 01:12:01 ]