ความคิดเห็นที่ 1 เสียงทุ้มต่ำแหบห้าวของผู้ชายที่พยามยามจะบีบเสียงให้แหลมเล็ก   ก่อให้เกิดเสียงกรีดร้องโหยหวนชวนขนลุกปานโคกระบือถูกเชือดดังลั่นจากข้างนอก  ทั้งฉัน  คริสและปลายไม้มองหน้ากันก่อนจะรีบกรูกันออกมาหน้าร้าน  พบเจ๊เอามือปิดหน้าร้องไห้น้ำตาไหลเป็นทาง  พอเจอคริสเท่านั้นก็รี่เข้ามากอดซบหน้าร้องไห้สะอึกสะอื้น ณัชวิ่งเข้ามาทีหลังถามอย่างเป็นห่วง “ เกิดอะไรขึ้นเหรอ ” “ เมื่อกี๊เบอร์โทรอ๊อฟมันโชว์ขึ้นมาบนมือถือ  เจ๊ก็หลงดีใจนึกว่าเค้าโทรมาตาม  ที่ไหนได้ดันเป็นนางชะนีที่ไหนก็ไม่รู้ !   มาบอกว่าอย่างมาแย่ง –ัว เค้า  แถมยังด่าเจ๊ว่าเป็นนังกะเทยควายอีก    ไอ้อ๊อฟมันหลอกเจ๊  อะฮือ~อ อ ”  เจ๊พูดพลางกรีดน้ำตาน่าสงสารด้วยลีลาประหนึ่งดาวพระศุกร์ก็ไม่ปาน เสียง “ กระเทยควาย “ ร้องไห้ฟูมฟายเรียกความสนใจจากแขกเหรื่อได้ชะงักนัก  ฉันเหลียวมองไปรอบอย่างกังวล  ก่อนจะหันไปบอกณัช “ ฉันว่าเธอคีบเจ๊แคนดี้ไปทิ้งในห้องพนักงานก่อนดีกว่า  เดี๋ยวลูกค้าจะแตกตื่น ” “ นี่ยัยมี่ !  เจ๊ไม่ใช้แมลงสาบนะยะ ! ” เจ๊ตวาดแหวก่อนจะหมุนตัวไปซบอกปลายไม้อีกคนอย่างเนียน  ( ยัยเจ๊เอ๊ย ย ) ณัชพยักหน้า  ฝากให้พนักงานเสิร์ฟคนอื่นดูแลร้าน ก่อนจะพาเจ๊ที่กำลังเศร้าโศกขึ้นยอดหอคอยที่เป็นห้องล๊อกเกอร์ของพนักงาน “ สงสัยคราวนี้จะอาการหนักนะเนี่ย ” ปลายไม้มองตามทั้งคู่ไปอย่างกลุ้มใจ เป็นอันว่าวันนี้พวกเราในร้านทำงานกันอย่างรีบเร่งให้เสร็จไปไว ๆ จนครัวปิด  ลูกค้าออกจากร้านเรียบร้อยแล้วจึงยกขโยงไปดูเจ๊ด้วยความเป็นห่วง  พอเปิดห้องจึงพบเจ๊ในสภาพเมาแอ๋  ข้าง ๆ มีขวดไวน์ปี 1982 ราคาแพงที่ควรจะเป็นของลูกค้า วางกลิ้งอยู่ “ ฮะอึ๊ก~ ก   อ๊อฟ  ทำไมทำกับเจ๊แบบนี้ มีเมียแล้วทำไมไม่บอก ”   ณัชดึงแก้วไวน์ออกจากมือเจ๊  ปากก็พูดอย่างเหลืออด “ พอได้แล้วน่าพี่แคน !  ทำไมต้องประชดด้วยการทำร้ายตัวเองอย่างงี้ ” เธอเข้าไปพยุงแคนให้ลุกขึ้น   ในบรรดาพวกเรามีณัชชาเนี่ยแหล่ะที่ผูกพันสนิทสนมกับเจ๊มากที่สุด   เรียกว่าได้เจ๊คอยให้ความช่วยเหลือเป็นพี่น้องกันมาร่วมหลายปีแล้ว “ ขอแค่วันนี้วันเดียวเอง  พวกเธอมาดื่มเป็นเพื่อนเจ๊หน่อย  เจ๊ไม่อยากอยู่คนเดียว  มันน่ากลัว ”   พูดจบเจ๊ก็ร้องไห้สะอึกสะอื้นจนฉันนึกเศร้าใจขึ้นมา   ณัชเคยเล่าให้ฟังว่าชีวิตรักของเจ๊มาลงเอยแบบนี้หลายครั้ง  มีหนุ่มน้อยหน้าตาดีทำทีมาสนใจแคน  เจ๊แกก็ทุ่มสุดตัวปรนเปรอสารพัด  แต่พอคนเหล่านั้นได้ของสมใจอยากแล้วก็ชิ่งทิ้งเจ๊ไป  ปล่อยให้แคนเศร้าตรอมตรมแบบนี้ทุกที   บางทีการที่เจ๊มีเพื่อนเยอะแยะ  เป็นคนร่าเริง  ไฮเปอร์เกินวิสัยคนปกติทั่วไปก็เพราะต้องการกลบความเหงาเศร้า  หว้าเหว่  ที่กัดกินหัวใจเวลาอยู่คนเดียวก็ได้ “ เอาน่า  สวย ๆ อย่างเจ๊เดี๋ยวก็มีคนใหม่มาหาแล้ว  เชื่อไม้เถอะ ”   ไม้ตบบ่าเบา ๆ เป็นเชิงปลอบใจ  คริสไปยกเบียร์มาหนึ่งแพค  มานั่งซดเป็นเพื่อนตามประสาลูกผู้ชายด้วยกัน ( คิดว่านะ ) ฉันสะกิดเรียกณัช  แอบพูดเบา ๆ “ ณัช  เราปลอบเจ๊ซักพักแล้วรีบกลับกันเถอะ ” “ แห่ะ  แห่ะ  มี่อยู่รอฉันแป๊ปนึงสิ  เดี๋ยวกลับคนเดียวไม่ไหว ” “ แล้วกัน เธอก็ดื่มกับเค้าด้วยเหรอ ”  ฉันถามอย่างแปลกใจ “  นิสัยเดิม ๆ มันแก้ไม่หายซักที ”   ณัชยิ้มอย่างเขิน ๆ ก่อนจะนั่งลงร่วมวงด้วย . จากคุณ : อันปังแนน - [ 27 พ.ค. 49 14:00:50 ]

ความคิดเห็นที่ 2 การอยู่รวมวงเหล้าโดยที่ไม่แตะเหล้านั้นไม่สนุกเอาซะเลย   ขณะที่คนอื่นเริ่มกรึ่ม ๆ กันแล้ว  พูดหมูหมากาไก่มาอะไรก็หัวเราะขำครึกครื้นได้หมด  มีแต่ฉันที่นั่งสติดีอยู่คนเดียว   มันเลยค่อนข้างจะหงุดหงิดและรู้สึกว่ามุขมันแป้กและฝืด   ได้แต่นั่งหน้ามุ่ยเอานิ้วเขี่ยน้ำแข็งในแก้วโค๊กอย่างเซ็งจิต “ ชีวิตเจ๊นะ  เสียเงินไปให้ผู้ชายตั้งมากมายแต่ไม่เคยเสียตัวซักครั้ง  น่าเศร้ามาก ๆ  ”  เจ๊คร่ำครวญ “ ไม้อยากไปเรียนทำครัวที่ยุโรปจังเลย~ย  ไม้จะเป็นสุดยอดกุ๊กในเมืองทาย ย  ”  ไม้พูดเสียงยานคาง “ ทำไมพวกเราถึงไม่สนใจสงครามในตะวันออกกลางบ้างครับ !  ป่าไม้บนโลกเหลือน้อยลงทีแล้วนะ ”  คริสประกาศกร้าว “  ฮ่า ฮ่า  อึ้ก~ก ”  ณัชชาหัวเราะ พูดอะไรไปกันคนละทางเลย   ในที่สุดฉันก็ทนไม่ไหว   ลุกขึ้นยืนหันไปพูดกับณัชอย่างหมดความอดทน “ ฉันไปอาบน้ำรอก่อนแล้วกัน  ขอยืมยาทาเล็บสีใหม่ในล๊อกเกอร์เธอด้วยนะ  อยากแต่งเล็บหน่อย ” พอได้อาบน้ำแล้วเย็นสดชื่นสบายตัวก็เริ่มอารมณ์ดีขึ้น   ฉันลงไปทาเล็บอย่างอ้อยอิ่งถ่วงเวลา  เพื่อที่เดินกลับมาจะได้ดึงณัชกลับคอนโดพอดี   เมื่อถึงเวลาสมควรจึงเดินขึ้นไป  มองซ้ายมองขวาแต่ยัยณัชชาดันหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้  เหลือแต่ 2 หนุ่มกับ 1 ครึ่งหนุ่มครึ่งสาว นอนสลบเหมือดกันอยู่คนละมุมห้อง  บนพื้นมีกระป๋องเบียร์และขวดไวน์วางกระจายเกลื่อนกลาด “ กินแล้วสภาพไม่น่าดูอย่างงี้จะกินทำไมน้า ” ฉันถอนหายใจเดินเข้าไปปลุกคริสซึ่งอยู่ใกล้ที่สุดเป็นคนแรก “ ลุกได้แล้ว ”  ฉันเขย่าตัวเขาให้ตื่น แต่นายสมคิดยังคงนอนแผ่สบายใจเฉิบ   ฉันเลยเวลามองหน้านายนี่ให้เต็มตาเป็นครั้งแรก   ปกติจะไม่กล้าจ้องหน้าของเขาเท่าไหร่  แววตาของคริสมีประกายบางอย่างที่ทำให้ฉันนึกถึงหมาป่า ( แล้วฉันก็เป็นแกะ )  พอโดนสบตาแล้วต้องเกิดอาการเงอะงะทำอะไรไม่ถูกทุกครั้งไป แต่ตอนหลับก็ดูน่ารักไร้พิษสงดีนะ ฉันนั่งยอง ๆ  จ้องหน้านายคริสอย่างเพลิดเพลิน ดวงตาคู่สวยตอนนี้ปิดสนิทเห็นแต่เพียงขนตายาวสีน้ำตาลอ่อน ดูแปลกตาสำหรับคนเอเชียอย่างฉัน   จมูกโด่งเป็นสันงอนจนน่าบิดเล่น  และแก้มที่แดงจัดเพราะฤทธิ์แอลกอฮอลล์   ผมบลอนด์ของเขายาวกระจายปรกหน้าปรกตา  ตอนนี้คริสเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นเสื้อกล้ามกางเกงนอนแล้วแต่ภาพของเขาตอนนี้ยังดูดีเซ็กซี่อย่างกับนายแบบนิตยสารเลยทีเดียวเชียว จะว่าไปนายคริสก็เป็นคนหน้าตาหล่อระดับเทพเลยนะ ( ถ้าไม่นับว่าทำตัวซกมกตอนแรก )   นิสัยก็อยู่ในเกณฑ์ดี ( ถ้าลดท่าทีกวนโอ๊ย   เจ้าเล่ห์นั่นได้บ้าง )   ดูของในเป้กับรสนิยมบางเรื่อง  เดาได้ว่าฐานะก็น่าจะโอ ( ถ้าเขาไม่ประกอบอาชีพผิดกฎหมายแล้วหนีมาไทย )  ถึงโดยรวมเขาจะดีน้อยกว่าปลายไม้นิดนึง  แต่ฉันก็รู้สึกว่าผู้หญิงที่คริสชอบ  เธอคนนั้นต้องเป็นคนที่โชคดีมากแน่  ๆ โดนกอดด้วยแขนที่แข็งแรงดูอบอุ่นขนาดนี้ จะรู้สึกยังไงน้อ อุ๊ยตายว้ายกรี๊ด ด    ( >_<..  ) คิดฟุ้งซ่านไปกันใหญ่แล้ว ไม่เอาน่า  สุภาพสตรีอย่างฉันไม่ควรหื่นฉวยโอกาสกับผู้ชายที่เมาอยู่ คิดได้ยังงี้มีนาก็พยายามเรียกสติกลับคืนมา “ มีนาหรือครับ ” คริสลืมตาอย่างสลึมสลือ   ค่อย ๆ ยันตัวลุกขึ้นอย่างเชื่องช้า “ พอได้แล้วคริส   ไปอาบน้ำเถอะ  เดี๋ยว ว้าย ย !! !  ” ราวกับอีกฝ่ายจะรู้ความคิดที่อยู่ในหัวฉัน   พูดยังไม่ทันจบดีอยู่ ๆ ก็โดนจับข้อมือ   คริสออกแรงกระตุกนิดเดียว  ร่างมีนาก็ลอยละลิ่วเข้าไปกอดคอเขาอย่างง่ายดาย “ ทำบ้าอะไรของนาย ! ”   ฉันร้องอย่างตกใจสุดขีด  พยายามลุกขึ้นยืนแต่นายนั่นกลับจับไหล่ทั้งสองข้าง  กดตัวฉันไม่ให้หนีไปไหน    ต่อจากนั้นไม่ว่าจะดิ้นรนเท่าไหร่ก็ไม่ทำให้แขนแข็งแรงนั่นขยับเขยื้อนได้เลย อ้อมกอดคริสไม่ได้อบอุ่นอย่างที่คิด  ตรงกันข้ามมันกลับเหม็นกลิ่นเหล้าและน่าอึดอัด  แถมยังทำให้ใจฉันสั่น  เต้นรัวผิดจังหวะอีกด้วย “ ถ้านายไม่ปล่อยจะร้องเสียงดังให้คนอื่นได้ยินนะ ” ฉันกระซิบขู่แต่เสียงกลับสั่นซะเอง   พอมองไปทางปลายไม้ที่นอนอยู่อีกด้านของห้องก็ต้องเปลี่ยนใจ   ฉันไม่อยากให้ปลายไม้เห็นฉันกับอีตาคริสในสภาพชวนให้คิดลึกอย่างงี้  แค่นี้ก็เข้าใจผิดจะแย่อยู่แล้ว คริสก้มหน้าของเขาแนบข้างแก้มฉัน   สูดหายใจลึก ๆ แล้วกระซิบเสียงแผ่วเบา “ ตัวคุณหอมหวานจัง  กลิ่นแอ๊ปเปิ้ลหรือครับ ” โอ๊ย ย  หมดกัน   เสียงทุ้มต่ำของคริสที่กระซิบอยู่ข้างหู   ลมหายใจร้อน ๆ เจือกลิ่นแอลกอฮอลล์ที่เป่ารดซอกคอ  รวมทั้งอ้อมกอดแข็งแรงกว้างใหญ่แบบผู้ชายของเขา  ปิดสวิทซ์สมองทุกส่วนของมีนาให้มืดตื้อคิดอะไรไม่ออก  ตอนนี้หน้าร้อนผ่าว  รู้สึกวาบหวิวสยิวกิ้วไปทั่วทั้งตัว  แทบจะหลอมละลายคาแขนเขาอยู่แล้ว ที่สำคัญ ถึงในใจจะบอกว่าไม่เอาคริสแท้ ๆ   แต่ทำไมฉันดันตัวอ่อนระทวยหมดเรี่ยวแรงขัดขืนซะดื้อ  ๆ อย่างนี้ล่ะ !! โธ่เอ๊~ย ! ไม่รอดแน่แล้ว ไม่รอดแน่แล้ว  ฉันต้องทำอะไรซักอย่าง “ คริส   ข่อยสิเป็นลูกผู้หญิงตัวน่อย ๆ  มื่อนี่อย่าเฮดอันหยังข่มเหงข่อยเล้ย~ย พ่อคู้ณ ”   สิบนิ้วยกประนมก้มหัวไหว้  พร้อมพยายามดันตัวอีกฝ่ายออกห่าง   อาการของฉันตอนนี้คงจะตลกน่าดูเพราะคนทำอาการสติแตกซ่านไม่อยู่กับเนื้อกับตัวไปเรียบร้อย ปลายนิ้วเรียวยาวของคริสไล้แก้มฉันเบา ๆ    เขาทอดสายตาลึกซึ้งอ่อนหวานมาให้จนเกือบจะทำให้หัวใจหยุดเต้น “ ผมแค่มีอะไรอยากจะบอก    มีนาฟังผมนะครับ ผมทนเก็บไว้ไม่ไหวจริง ๆ ” “ อ๋อย~ย   งั้นมานั่งคุยกันดีๆ ก็ด้าย ย   ไม่ต้องอยู่ในท่านี้หรอก  ปล่อยฉันเถอะนะ น้า  ” เขาอมยิ้ม  โน้มริมฝีปากหยักสวยนั่นเข้ามาใกล้เรื่อย ๆ   ฉันรีบหลับตาปี๋   ไม่อยากจะเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าอีกต่อไปแล้ว สมองที่กำลังเตลิดเปิดเปิงของฉันคิดทางออกได้โง่เง่าเท่านี้จริง  ๆ พ่อจ๋าแม่จ๋า ช่วยมีนาด้วย ย  หนูอยากผ่านคืนนี้ไปด้วยอาการครบสามสิบสาม~ม  (TToTT   )   ฉันได้ยินเสียงแหบพร่าสุดเซ็กซี่ของคริสกระซิบอยู่ข้างหู . จากคุณ : อันปังแนน - [ 27 พ.ค. 49 14:04:41 ]

ความคิดเห็นที่ 3 “ ผม ผมเสียใจที่อเมริกาเลือก จุช  บอร์ช เป็นประธานาธิบดี  พวกเราพยายามถึงที่สุดแล้ว ” “   ? ”  ( 0_o  ) ? “ ทำไมคนประเทศผมถึงเลือกไอ้คาวบอยบ้าสงครามนั่นมาเป็นผู้นำวะ   คุณรู้ไหมเขาทำสงครามเพื่อขายอาวุธตัวเองทั้งนั้น    ผมละเกลียดประเทศตัวเองจริง ๆ   เอิ๊ก~ ก ”   “ คริส ? ” ฉันค่อย ๆ เปิดเปลือกตาขึ้นมาข้างนึงอย่างมึนงง “   นายพูดอะไร  ฉันไม่เข้าใจ  ” “ คุณรู้ไหม  อเมริกาเอาเปรียบประเทศโลกที่สามแค่ไหน   เลิกชื่นโชมอเมริกาด้าย ย แ ล้ว ว  ฮะอึ๊ก~ ก ”   เสียงคริสชักจะยานคางขึ้นเรื่อย ๆ   แถมสะอึกเป็นระยะอีกต่างหาก “ คริส ?  นาย คริส !!  นายละเมออยู่ใช่มั้ย  หา~า !! ”   ฉันตบแก้มนายคริสทั้งสองข้างอย่างแรง   แล้วดึงยืดออกส่ายไปมาเหมือนนวดแป้งพิซซ่าด้วยความโมโห     แต่นายนั้นกลับยิ้มเผล่ทั้งที่ตาหลับอยู่อย่างนั้น “ ยังมีสัญญา FTA อีก  งึม งำ  คูณคิดยางงาย ย ถึงไปเซ็นต์น้า~า ง่อบ แง่บ บ ” “ นายสมคิด   ฉันสั่งให้ตื่นเดี๋ยวนี้ !!    ตื่น   ตื่น น    ตื้น~น น  ”   “ เอิ๊ก ก   คร่อ~ก ก ”  (- ___-    ) สายไปซะแล้ว ร่างคริสค่อย ๆ ไหลลื่นลงไปนอนกองกับพื้นตามเดิม  หลังจากนั้นไม่ว่าฉันจะเขย่าตัว  ตบหน้า  เตะแขน  รวมไปจนถึงกระโดดถีบท่าไหร่   นายนั่นก็หลับตาพริ้มยิ้มแป้น   นอนกอดหมอนสบายไม่รู้สึกใด ๆ อีกเลย “ อีตาบ้า ! บ้า !! บ้าที่สุด !!! ”   ขนาดตะโกนแหกปากเสียงดังขนาดนี้หันไปหันมาทุกคนยังนอนหลับไม่มีใครตื่นเลยซักคน ( ทำไมร้านฉันถึงขี้เซาขนาดนี้ )   ฉันรีบลุกขึ้นถอยห่างจนอยู่ในระยะปลอดภัย  เมื่อเอามือจับแก้มทั้งสองข้างยังรู้สึกว่ามันร้อนผ่าวเพราะเหตุการณ์ติดเรทเมื่อกี๊อยู่เลย     ณัชชาเปิดประตูโครมเดินเซออกมาจากห้องน้ำ  หน้าแดงก่ำ  แทบจะทรงตัวไม่อยู่   เธอหัวเราะกิ๊กกั๊กไม่หยุดตลอดเวลาจนฉันสงสัยว่าณัชกินเหล้าหรือพี้กัญชามากันแน่ . แก้ไขเมื่อ 27 พ.ค. 49 15:10:52 จากคุณ : อันปังแนน - [ 27 พ.ค. 49 14:06:48 ]

ความคิดเห็นที่ 4 “ ฮ่า  ฮ่า   มี่จ๋า~า  วันนี้มีมี่หลายคนจังเลย~ย ”   “ ณัช ?  ” “ เอ  ทำไมมี่ถึงไม่มีดั้งน้อ  ฮ่า ฮ่า ฮ่า   ” “ เธอเมาเหรอ ”   “ ยัยมี่ดั้งแหม่บ   ยัยมี่ดั้งแหม่บ   ยัยมี่ดั้งแหม่บ  ”   “ (-____-) ”    ( เวรกรรม ) ณัชหัวเราะคิกคัก ร้องเพลงที่ฟังไม่รู้เรื่องพร้อมทั้งร่ายรำไปมาอารมณ์ดี ปล่อยให้ฉันขมวดคิ้ว ฉันชักสงสัยว่าคนเมาจะติงต๊องอย่างงี้ทุกคนรึเปล่า ฉันกำลังยืนมองณัชชาที่ปกติเป็นสาวเนี้ยบทุกกระเบียดนิ้ว   ทั้งยังสุขุมเยือกเย็นน่านับถืออย่างพิจารณา   “ เธอก็มีเวลารั่วกะเค้าเหมือนกันเนอะ ” ฉันพึมพำอย่างขำ ๆ แล้วก็ต้องสะดุ้งโหยงสุดตัวเมื่อคริสพลิกตัว  เอามือมาวางพาดบนเท้าฉัน  เลยสะบัดเท้าออกอย่างขวัญผวา  รีบวิ่งไปกอดณัชทันที “เรารีบกลับคอนโดกันเถอะ  วันนี้นั่งแท็กซี่ก็ได้ ”   ฉันมองนายตัวดีอย่างระแวง  พร้อมดึงมือเพื่อนรีบลากออกจากร้านให้เร็วที่สุด “ ไม่ปลุกสามคนนั้นเหรอ ” ณัชถามขณะที่โดนแรงดึงของฉันถูลู่ถูกังไปทางประตู  เธอพยายามแกะมือออกทำท่าจะไปปลุกคนอื่น “ อย่าเข้าใกล้นายคริสนะณัช ~ !   ปล่อยเอาไว้ทั้งอย่างงั้นหล่ะ  ให้โดนเจ๊แคนดี้สไลด์ข้างหลังทั้งคู่ไปเลย  !! ” ณัชมองอาการของฉันอย่างแปลกใจแต่เธอไม่ถามอะไร    ยอมเดินตามมาแต่โดยดี   “ ผู้ชายละก็เห็นทำหน้าใสซื่อ  ที่จริงไว้ใจไม่ได้ทั้งนั้น น่าเกลียดที่สุด ”   ฉันบ่นกระฟัดกระเฟียด  บอกทั้งณัชชาและกับตัวเอง   พอดันณัชให้ออกไปพ้นประตูร้านเรียบร้อยแล้ว  ฉันจึงแอบเหลียวกลับมามองคริส   นึกถึงเรื่องเมื่อกี้แล้วไม่รู้ว่าจะขำหรือโมโหนายนั่นดี ตาบ้าเอ๊ย “ ตื่นมาฉันกับนายมีเช็คบัญชีกันแน่ ” ฉันแลบลิ้นใส่คนที่กำลังหลับสบายอย่างหมั่นไส้   ก่อนจะปิดประตูลง ----------------------------------------------------------- จากคุณ : อันปังแนน - [ 27 พ.ค. 49 14:11:03 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ----------------------------------------------------------- ...แห่ะ แห่ะ  หายไปนานไม่มีคำแก้ตัวเลยค่ะ   แบบว่าช่วงนี้ทั้งงานหลวง งานราษฏร์ เยอะจนเบลอไปแล้ว ขอแก้ตัวด้วยการลงให้อ่านอย่างจุใจละกันนะ (^  ^) เหมือนเดิม  มีคำแนะนำติชมก็ช่วยแนะนำด้วย  ขอบคุณมากค่ะ ----------------------------------------------------------- บทที่ 1- กระเป๋าหลุยส์ใบนั้น ... http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4096739/W4096739.html บทที่ 2 - ผู้หญิงที่โชคร้ายที่สุดในโลก ... http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4100735/W4100735.html บทที่ 3 - อันนินทากาเลเหมือนเทแกลบ ... http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4116135/W4116135.html บทที่ 4 - พลาสเตอร์หมีพูห์ ... http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4131729/W4131729.html บทที่ 5 - การเคารพตัวเอง ... http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4161187/W4161187.html บทที่ 6 - ABC jingle Bell .I'm fine,thank you... http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4181477/W4181477.html บทที่ 7 - นายสมคิด ... ฉันขอประกาศสงครามกับนาย ! http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4201450/W4201450.html บทที่ 8 - มานี ... มีนา ... http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4216439/W4216439.html บทที่ 9 - ปริศนาของณัชชา http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4246602/W4246602.html บทที่ 10 - เหตุเกิดที่รัชดอยซอยแปดครึ่ง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4285941/W4285941.html บทที่ 11 - เรื่องของกาแฟ และการลงทุนทางเวลาที่ไร้ค่า ... http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4306635/W4306635.html บทที่ 12 - แก้วที่มีน้ำล้น และ แก้วที่แตกร้าว ... http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4328916/W4328916.html >> ครัวของมีนา : บทที่ 13 - โลกของผู้ใหญ่ช่างเข้าใจยากจริงหนอ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4343010/W4343010.html ----------------------------------------------------------- ก๊อตซิลล่า  - อุ้ย  จะให้เค้านุ่งกระสอบข้าวต้องมั่นใจในหุ่นกะหน้าตามากเลยนะคะ (^  ^) เรื่องนี้ให้เป็นพระเอกทั้งคู่เลยค่ะ  ตอนแรกกะจะให้ณัชเด่นกว่านี้  แต่ว่าคนดำเนินเรื่องเป็นมีนา  เลยโดนแย่งซีนหมดเลย 55 5 ธาราฝัน  - ขอบคุณที่ตามอ่านกันค่า เรื่องนี้คนเขียนดองซักเล็กน้อย   จบเรื่องคงจะเค็มได้ที่พอดีละค่ะ Bangkokian - ไม้เป็นพระเอกแต่คู่กับมีนาหรือณัชก็ไม่รู้นะคะ แต่แหมบิ้วมาขนาดนี้คงไม่หักมุมแล้วหล่ะ 555 MikaRin  - อย่างมี่น่าจะเข้าข่ายคิดเข้าตัวเองมากไปน่ะค่ะ ... คนแบบนี้มีจริง ๆ นาแต่อย่าถามว่าเอาต้นแบบมาจากไหน เรื่องมันเศร้า ...(TT  TT ) จูนิ - ถ้าพระเอกมีอยู่จริงแล้วคุณจูนิอยากได้ สงสัยต้องข้ามศพคนเขียนไปก่อนล่ะค่ะ (^  ^) tongdigy - เท่าทีดู หนูณัชคงน่าสงสารที่สุดในเรื่องแล้วล่ะ ( ส่วนนางเอกสงสารไม่ลง ) :::อาราเร่::: - นางเอกน่าจะรู้ตัวบ้างแล้วนะคะ  แต่ทำเป็นไม่รู้มากกว่า ...แน่ะ  คนเขียนเองยังไม่รู้ใจนางเอกเลย ป้อจาย  - สงสัยต้องมีคิวให้ตัวร้ายออกมาฉะปากกับมีนาอีก   เพื่อความสะใจของคุณป้อจายล้วน ๆ  (^  ^) cool mint - เข็นตอนล่าสุดมาแบบรากเลือดเลยค่ะ ตอนแรกก็งงว่าทำไมจบช้าจัง เอามานับดูปรากฏว่าเกินมาตรฐานไปหลายหน้าเลย ถึงว่าจบไม่ลงซักที โฮะ โฮะ ----------------------------------------------------------- แก้ไขเมื่อ 27 พ.ค. 49 14:32:32 จากคุณ : อันปังแนน - [ 27 พ.ค. 49 14:30:42 ]

ความคิดเห็นที่ 6 กรี๊ดดดด คิดถึงมีนาจังเลย ทำไมหายไปนานเลยละคะ ประโยคนี้เด็ดมากเลยค่ะ “ สำหรับคุณอาจจะเป็น 1 ในร้อยจานที่คุณทำ แต่สำหรับลูกค้าเป็นจานเดียวที่เขาจ่ายเงินมากิน ” เห็นด้วยเลย เคยเจอกรณีกับตัวเองเลยจริง ๆ เลยไม่ไปกินร้านนั้นอีกเลย แต่ไม่ใช่ร้านอิตาเลี่ยนนะ หุหุ ป่ะโถ่ แอบใจหายหมด นึกว่าจะบอกรัก ที่ไหนได้ นายคริสเอ๊ย ทำให้สงสัยว่า นายคริสนี่มีความเกี่ยวข้องกับองค์กรอะไร ๆ ที่นายนี่พล่ามมาหรือเปล่าหว่า ขนาดเมายังไม่เลิกละเมอ เหอ ๆ หนูมีนาเสียมู้ดหมด เอิ๊กก ปล. ชื่อเรื่องพิมพ์ผิดหรือเปล่าคะ จากคุณ : ก๊อตซิลล่า - [ 27 พ.ค. 49 17:06:18 A:124.120.205.115 X: TicketID:117619 ]

ความคิดเห็นที่ 7 อ๊าย....     ปล่อยให้เราลุ้นนึกว่ามีนาจะเสียทีซะเเล้ว เเต่มีนาก็นะกำลังจะเข้าด้ายเข้าเข็มเว้าอีสานซะงั้น หมดอารมณ์เลยฉัน - -" ตอนเเรกนึกว่าปลายไม้กับณัชจะหลุดอะไรมาให้มีนารู้ซะอีก อิอิ เเต่เเค่นี้มี่ก็จะเเย่เเล้วโดนนายคริสลวนลามหลอกให้ใจเต้นเก้อเเล้ว ยังโดนว่าว่าดั้งเเหม่บอีก 5555+ จากคุณ : MikaRin - [ 28 พ.ค. 49 13:50:48 ]

ความคิดเห็นที่ 8 โอ๊ย อ่านแล้วขำกลิ้งค่ะ ฮ่าๆ จากคุณ : scottie - [ 28 พ.ค. 49 16:04:37 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ยังอยากให้นายคริสเป็นพระเอกอยู่นะ จากคุณ : Bangkokian - [ 28 พ.ค. 49 18:05:22 ]

ความคิดเห็นที่ 10 หายไปนานเชียว นึกว่าปิดร้านหนีเจ้าหนี้ซะแล้ว โธ่ คริสจ้า อย่าละเมออย่างนี้ซิ คนอ่านหัวใจจะวาย ทำตอนสติสัมปะชัญญะสมบูรณ์ดีกว่านะ จะได้ไม่ครึ่งๆกลางๆให้มีนาอารมณ์ค้างเลย เหอ! จากคุณ : ต้นหอม (ต้นหอมไข่เจียว) - [ 29 พ.ค. 49 13:01:14 ]

ความคิดเห็นที่ 11 “ ผม ผมเสียใจที่อเมริกาเลือก จุช  บอร์ช เป็นประธานาธิบดี  พวกเราพยายามถึงที่สุดแล้ว ” ^ ^ ^ ฮากลิ้ง >< นึกว่าพี่แกจะหวานซะอีก หมดกัน จากคุณ : :::อาราเร่::: - [ 29 พ.ค. 49 17:23:58 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ฮามากๆเลยตอนนี้ ตอนแรกนึกว่าจะมีติดเรท แหม โดนคนเขียนหักมุม หลังเดาะเลย ฮ่าๆ จากคุณ : ปอมปอมเกิร์ล - [ 29 พ.ค. 49 21:55:59 ]

ความคิดเห็นที่ 13 รีบเขียนต่อเร็วๆนะที่รัก น่ารักอ้ะ อ่านแล้วเขินๆ เลยรอบนี้ จากคุณ : Aunjiko - [ 30 พ.ค. 49 00:31:00 A:203.118.72.43 X: ]

ความคิดเห็นที่ 14 ดีนะ ไม่มีฉาก เจ้แคนดี้ สไลด์หลัง พ่อสองหนุ่ม.... อี๊ยยยยยยยยยยยยย..น่ากลัว 55+ จากคุณ : tongdigy (tongdigy) - [ 31 พ.ค. 49 00:29:23 ]

ความคิดเห็นที่ 15 :D สไลด์หลัง อิอิ จากคุณ : nobra - [ 3 มิ.ย. 49 17:06:53 ]

ความคิดเห็นที่ 16 หายไปแต่ยังติดตามอยู่นะคะ จากคุณ : rantee - [ 5 มิ.ย. 49 18:07:36 ]

ความคิดเห็นที่ 17 กรี๊ดๆๆ ชอบๆๆๆ ตอนนี้หนุกดีจ้า หลังเดาะเหมือนกัน กำลังหวานๆเลย หักซะงั้น แหม กำลังเคลิ้มเลยนะเนี่ย อิอิ จากคุณ : cool mint - [ 8 มิ.ย. 49 16:55:23 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ตอนต่อไปค่ะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4449698/W4449698.html จากคุณ : อันปังแนน - [ 13 มิ.ย. 49 20:16:55 ]