ยังใจแข็ง อยู่อย่างนั้น อีกนานไหม
รู้ฤๅไม่ ว่าใครเขา เฝ้าครวญหา
ผ่านนาที ดั่งคมมีด กรีดวิญญาณ์
ทรมา เสียเกินจัก หักดวงมาน
ถ้าไม่รัก ไม่ต้องฝืน กล้ำกลืนจิต
ถ้าไม่คิด ไม่ต้องพร่ำ ด้วยคำหวาน
ถ้าไม่รู้ ไม่ต้องช่วย ให้ป่วยการ
แม้คำหวาน ฉันซื้อมา ราคาแพง
ขอเพียงรอย อาลัย ส่งไปถึง
คนเคยซึ้ง เคยนับดาว ที่พราวแสง
คนที่เคย ปลุกปลอบใจ ให้เรี่ยวแรง
มาเปลี่ยนแปลง มาเคลื่อนคล้อย ฉันน้อยใจ
มองตวัน พลันใกล้ อัสดงคต
รุ้งที่เคย ทรงกลด หมดแสงใส
แดดปลายฟ้า ฝ้าฟาง กลางหัวใจ
คิดถึงใคร คนหนึ่ง...ซึ่ง...ไม่มี.
จากคุณ :
พจนารถ๓๒๒
- [
28 พ.ค. 49 15:30:42
]