เรื่องสั้นหรรษา
หลังม่านควัน
เมื่อ วันที่ ๓๑ พฤษภาคม ๒๕๓๕ ซึ่งกำหนดให้เป็นวันงดสูบบุหรี่โลกครั้งแรก บริเวณสุดปลายทาง ของรถโดยสารชานเมืองของกรุงเทพสายหนึ่ง ซึ่งเป็นท่าน้ำ ที่มีเรือข้ามฟากแม่น้ำ เจ้าพระยา ไปยังฝั่งที่เป็นตัวเมืองบริวารของมหานครแห่งนี้ เมื่อครั้งที่ยังไม่มีสะพานข้ามแม่น้ำ
ในร้านกาแฟที่ขายของจิปาถะ ตั้งแต่ไม้จิ้มฟันยันไม้ตีพริก มีนักเรียนชุดกางเกงขายาวกลุ่มหนึ่งล้อมวงดูดโอเลี้ยง น้ำหวาน กันอยู่สี่ห้าคน แต่ทั้งวงสูบบุหรี่มวนเดียว โดยส่งต่อกันไปคนละทีหรือคนละซื้ด
มีอยู่คนหนึ่งไม่ยอมรับ เพื่อนก็ไม่ว่าอะไร คงจะชอบเสียอีกที่ไม่ทำให้บุหรี่มวนนั้นสั้นลงเร็วนัก ผ่านไปสองรอบ นักเรียนคนที่เฝ้ามองอาการของเพื่อน ซึ่งพ่นควันโขมงอยู่อย่างรำคาญเต็มที ก็เอ่ยขึ้นว่า
" ไอ้พวกนี้บ้าทั้งนั้น เขารณรงค์ให้เลิกสูบบุหรี่กันทั้งบ้านทั้งเมือง ดันมานั่งแย่งกันอัดเอาอัดเอา ทั้งๆ ที่ไม่มีตังค์ซื้อ "
"เรื่องของข้า เอ็งอย่าเสือก"
เจ้าคนหนึ่งที่ปากยังว่าง ตอบโต้ทันควัน
" พ่อเอ็งไม่สั่งสอนกันบ้างเลยรึไง "
" พ่อข้าตายนานแล้ว "
อีกคนหนึ่งสอด พลางเงยหน้าขึ้นมองควัน ที่พ่นออกไปเป็นทางยาวอย่างชื่นชม
พ่อข้าสูบมากกว่าข้าอีก
เจ้าคนตัวเล็กว่า แล้วก็ดูดโอเลี้ยงก้นถ้วย เสียงดังปร๊อด
" เอ็งอยากว่าพวกข้าก็ว่าไป "
คนที่ตัวโตกว่าเพื่อน เอ่ยอย่างขึงขัง
" แต่อย่าว่าถึงพ่อ...เดี๋ยวมีเรื่อง "
" ทำไม พ่อเอ็งเคยด่า แต่เอ็งไม่เชื่อใช่ไหมล่ะ "
" เปล๊า..พ่อข้าไม่เคยด่าว่าข้าเลย แกคงอยากจะด่าเหมือนกันแหละ....แต่...."
เจ้าคนตัวโตทอดเสียงเบาลง
"....แกเป็นใบ้ว่ะ "
##########
จากคุณ :
เจียวต้าย 
- [
29 พ.ค. 49 05:30:54
]
หลังม่านควัน (เรื่องสั้นหรรษา)
