CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    Just Married!!! แพมแต่งงานแล้วค่ะ!!! แต่.....(2)

    งานเขียนทุกชิ้นของ galdewis ไม่ว่าที่อยู่ในถนนนักเขียน หรือปรากฏในที่อื่นใด ไม่ว่าในโลกจริงหรือโลกไซเบอร์ เป็นงานเขียนอันมีลิขสิทธิ์ และสงวนลิขสิทธิ์ อนุญาตให้อ่านเท่านั้น[u/] ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลง หรือนำไปเผยแพร่ต่อ ด้วยวิธีใดๆ [u]ไม่ว่าจะใส่ชื่อผู้เขียนหรือไม่ มิฉะนั้นอาจเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ อันเป็นคดีอาญา และต้องได้รับโทษตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด ไม่ว่าจะมีข้อความคุ้มครองลิขสิทธิ์นี้กำกับไว้หรือไม่ก็ตาม


    (ขอเชิญอ่านตอนที่ 1 ของ "Just Married!!! แพมแต่งงานแล้วค่ะ!!! แต่..." และภาค 1 ("แพมกำลังจะหมั้น!") กับภาค 2 ("แพมกำลังจะแต่งงาน!!") ได้ตาม link นี้นะคะ)
    http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4411998/W4411998.html

    “ข้อตกลงสันติภาพตะวันออกกลาง” (พี่ภูแอบเรียกเงื่อนไขของแพมลับหลังแบบประชดประชัน) ระหว่างเราได้รับการเคารพเป็นอย่างดีจากพี่ภู และการดำเนินการหยุดยิง เอ๊ย! แยกห้องนอน ซึ่งทำทั้งที่บ้านพี่ภูและบ้านแพม ก็เป็นไปด้วยดี

    แพมใช้เวลาช่วงนี้แอบค่อยๆปรับตัว เพื่อที่จะรับพี่ภูเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของแพมอย่างสมบูรณ์

    แพมไม่รู้ว่าผู้ชายเขาจะคิดกันยังไงเรื่องแต่งงาน แต่สำหรับตัวแพมคิดว่า มันเป็นการเปลี่ยนเส้นทางชีวิตครั้งสำคัญที่สุดของผู้หญิง การแต่งงานทำให้ผู้หญิงต้องปรับตัวปรับใจมากมายหลายอย่างเหลือเกิน จนบางทีแพมเองยังตั้งตัวตั้งสติไม่ค่อยจะถูก ทั้งๆที่คิดว่าได้วางแผนไว้อย่างละเอียดรอบคอบและดีที่สุด เท่าที่ได้เคยวางแผนมาทั้งหมดในชีวิต และทั้งๆที่ก่อนแต่งงาน ก็ได้พยายามเคลียร์สิ่งที่คิดว่า อาจจะกลายเป็นปัญหาใหญ่ๆในชีวิตคู่ไปแล้ว

    ไม่ว่าจะเป็นเรื่องคนรักเก่าของพี่ภู (โปรดอ่าน "แพมกำลังจะแต่งงาน!!"ประกอบ) ปัญหาแม่สามีกับลูกสะใภ้... แม้ว่าแพมจะสนิทสนมกับคุณแม่พี่ภูเป็นอันดีเสมอมา แต่แพมก็ไม่อยากจะประมาทผู้หญิง การที่แพมเห็นละครน้ำเน่าพล็อตแม่ผัวกับลูกสะใภ้มาตั้งแต่เด็ก และมันยังสามารถอยู่ยงคงกระพันมาจนถึงทุกวันนี้ แพมว่ามันต้องมีมูลความจริงอยู่...ไม่บ้างหรอกค่ะ แต่อย่างมากๆทีเดียว ไม่งั้นคนเขาจะดูกันจน “อิน”ต่อมน้ำตาแตกกันทั่วบ้านทั่วเมืองได้ยังไง ก็เพราะบางตอนในละคร มันคงจะไปพ้องกับชีวิตจริงของคนจำนวนมากเข้า พล็อตเรื่องทำนองนี้ถึงไม่เคยตายไปจากละครทีวีเมืองไทยเลย (แม้ว่าตอนนี้จะเห็นน้อยลงหน่อย แต่เชื่อสิคะ เดี๋ยวพอลืมๆก็จะโผล่มาอีก)

    แพมคิดมานานแล้วว่า ผู้หญิงเป็นเพศที่ลึกลับซับซ้อนซะจริง ไม่เพียงแต่ผู้ชายหรอกค่ะ ที่รู้สึกว่าผู้หญิงช่างเข้าใจยากเสียเหลือเกิน แพมเป็นผู้หญิงเอง ยิ่งซึ้งในข้อนี้เลยค่ะ เพราะแม้แต่ตัวเอง ก็ยังไม่ค่อยจะเข้าใจตัวเองเลย อย่าว่าแต่ผู้ชายจะมาเข้าใจ ถ้าแพมจะต้องวางแผนสู้รบปรบมือกับใครล่ะก็ ขอคู่ต่อสู้เป็นผู้ชายดีกว่าค่ะ ถ้าเป็นผู้หญิงขอบาย

    ก่อนที่จะเผลอใจไปรักพี่ภู แพมเคยคิดว่า ชีวิตของแพม “เต็ม”ดีอยู่แล้ว ไม่จำเป็นจะต้อง “เติม” อะไรอีก คุณอาจจะเคยมีเพื่อนหรือญาติหญิง ที่ตัดสินใจแต่งงานหรือรีบแต่งงานด้วยเหตุผลต่อไปนี้เหมือนเพื่อนหรือญาติของแพม

    “กลัวขึ้นคาน” “กลัวแก่ๆต้องอยู่คนเดียว” “กลัวไม่มีลูกหลานเลี้ยง” แพมแปลกใจมาก ที่ใครๆต่างรู้สึกว่า เหตุผลเหล่านี้สมเหตุสมผล โดยไม่มีใคร(ส่วนใหญ่เป็นผู้หญิง)ที่จะมองเห็นถึงความผิดปกติเลยจนนิดเดียว

    แพมคิดว่า อาจจะเป็นเพราะสังคมไทย ที่มักจะมองผู้หญิงที่ไม่แต่งงานแบบแปลกๆ หรือผู้หญิงเราอาจจะหวังพึ่งผู้ชายมากเกินไป อาจจะด้วยธรรมชาติของผู้หญิงที่อ่อนแอกว่าผู้ชาย หรือด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม ผู้หญิงจำนวนมาก จึงยอมให้เหตุผลบ้าๆเหล่านั้น มามีอิทธิพลครอบงำความคิดอย่างอิสระของตัวเอง และขอให้ได้ชื่อว่าได้แต่งงาน โดยที่บางทีแพมยังสงสัยว่า ผู้หญิงหลายๆคนแต่งงานกับผู้ชายที่แย่ๆอย่างงั้นไปได้อย่างไร ทำไมผู้หญิงเหล่านั้นถึงต้องทำอย่างกับว่า การแต่งงานคือการไปตายเอาดาบหน้า

    อย่างไรก็ตาม แพมคิดว่าพวกเธออาจจะมีเหตุผลอะไร ที่มากไปกว่าที่แพมจะหยั่งรู้หรือจะคิดวิเคราะห์ได้ หรือเป็นเหตุผลที่นอกเหนือหรือสุดปัญญาที่เราจะควบคุม ซึ่งสิ่งที่แพมกลัวที่สุดและเห็นว่าเป็นสิ่งที่รับมือยากที่สุดในชีวิต ก็คือสิ่งที่อยู่นอกเหนือหรือสุดปัญญาการควบคุมของเรานี่เอง

    ซักวันหนึ่ง แพมอาจจะต้องตกอยู่ในฐานะอย่างพวกเธอหรือเปล่า อาจจะต้องแต่งงานเพราะเหตุผลที่ตัวเองเห็นว่าบ้าๆนั้นหรือเปล่า แพมรู้สึกกลัว

    ดังนั้น เพื่อความไม่ประมาท แพมก็เลยตั้งใจทำชีวิตตัวเองให้เต็มไว้ก่อน เพื่อที่ว่าอย่างน้อยเหตุผลที่ไร้สาระเหล่านั้น ก็น่าจะไม่สามารถมาครอบงำการตัดสินใจแต่งงานของตัวเองได้

    แต่ก็เพราะอย่างงี้ ทำให้พอมีพี่ภูเข้ามาในชีวิตอย่างไม่นึกไม่ฝัน แพมก็เลยเหวอ ช็อค มึน เหมือนนักมวยที่เกือบถูกน็อคตั้งแต่ยกหนึ่ง กว่าจะเริ่มๆตั้งตัวได้ก็ยกท้ายๆแล้วอ่ะค่ะ เพราะถูกพี่ภูรุกไล่จนตกเป็นฝ่ายรับอย่างเดียว แต่คราวนี้แพมจะเป็นฝ่ายรุกบ้างแล้วล่ะค่ะ

    แต่มันน่าเจ็บใจเหลือเกิน ที่แผนรุกของแพม มันมีช่องโหว่เบ้อเริ่ม ที่ไม่รู้ว่าแพมมองข้ามมันไปได้ยังไง และเป็นช่องโหว่ที่ทำให้เจ้าของแผนต้องหลั่งน้ำตา

    แก้ไขเมื่อ 25 ก.ค. 49 17:31:13

    แก้ไขเมื่อ 31 พ.ค. 49 15:39:31

    แก้ไขเมื่อ 31 พ.ค. 49 15:37:35

    แก้ไขเมื่อ 31 พ.ค. 49 15:20:30

    จากคุณ : galdewis - [ 31 พ.ค. 49 15:18:14 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป