ความเศร้ายังอ้อยอิ่ง
ความเศร้ายังอ้อยสร้อยไม่ยอมจากไปง่ายๆ
ราวกับว่ามันอาวรณ์รักใคร่เรานักหนา
เมื่อคืนปวดหัวข้างเดียว ต้องกินไทลินอล 2 เม็ด แล้วนอน
จมูกตื้อๆ น้ำตามันมาเข้าประจำที่
เรียงแถวหน้ากระดานกันเต็มพรึ่บ
พร้อมที่จะไหลพรากออกมาอย่างเหลือกลั้น
อย่างกะนักวิ่งแข่ง ที่ยืนเข้าซองเรียงหน้ากระดาน
พร้อมที่จะดีดตัวพุ่งไปข้างหน้าอย่างสุดแรง
ยอมรับว่าแปลกใจที่มีคนมาแสดงความห่วงใย
ทั้งๆที่ไม่รู้จักกัน ไม่เคยรับความห่วงใยจากคนแปลกหน้า
(เพราะแม่สั่งไม่ให้รับของจากคนแปลกหน้า)
และขอโทษที่ไม่ได้ตอบคำถาม
จนป่านนี้เรายังตอบตัวเองไม่ได้เลย
ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตเรา ณ คาบนี้
จมูกยังตื้ออยู่ น้ำตามันอยากโชว์ตัว
(โธ่เอ๊ย! น้ำตาขี้อวด)
เศร้า! เมื่อนึกถึงเขา
ยิ่งเศร้า!! เมื่อนึกถึงรอยยิ้มของเขา
ยิ่งกว่าเศร้า!!! เมื่อนึกถึงตัวเอง
"วิษุวัต"ทรงอำนาจมหิทธาปานนั้น
ยังยื้อ"อินทรานี"ไม่ได้
แล้วเราจะเอาอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์อะไร ไปยุดเขา
จมูกตื้อมากขึ้นเรื่อยๆ น้ำตามันคงคิด:
The Show Must Go On
แต่ฉันไม่ยอมแพ้แกหรอก ทำนบใจฉันยังแข็งแกร่งเสมอ
ความรักก็ยังเท่าเดิม ไม่ได้น้อยลงเลย
ให้เจ็บปวดยังไง ก็ยังรักเท่าเดิม
ให้เจ็บแค่ไหน ก็ไม่เกลียด ไม่โกรธ
เขาดี หรือว่าเราอีเดียท
ความรักทำให้คนโง่ ที่บอกว่าตาบอดคงหมายถึงโง่
"น้ากร"ยังบอกว่า ความรักเหมือนโคถึก
วัวก็ไม่ต่างกับควาย ก็โง่เหมือนกัน
หายใจไม่ค่อยออก จมูกมันคัด
เอานิ้วขยี้ตา ใจมันเป็นโพรง เตรียมรองน้ำตาแทนแก้ม
งานเขียนของ galdewis สงวนลิขสิทธิ์ ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลง หรือเผยแพร่ต่อ ไม่ว่าจะใส่ชื่อผู้เขียนหรือไม่ มิฉะนั้นอาจเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์อันเป็นคดีอาญา และต้องได้รับโทษตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด
แก้ไขเมื่อ 25 ก.ค. 49 17:56:01
แก้ไขเมื่อ 04 มิ.ย. 49 18:24:54
แก้ไขเมื่อ 04 มิ.ย. 49 17:36:35
แก้ไขเมื่อ 04 มิ.ย. 49 17:34:47
แก้ไขเมื่อ 01 มิ.ย. 49 07:14:47
แก้ไขเมื่อ 01 มิ.ย. 49 06:54:39
แก้ไขเมื่อ 31 พ.ค. 49 18:39:16
แก้ไขเมื่อ 31 พ.ค. 49 18:36:19