http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4409928/W4409928.html
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4415089/W4415089.html#5
เป็นยังไงบ้างครับ ตาดูไม่ค่อยสบายเลย เลี้ยงลูกคนเดียวคงจะเหนื่อย เดี๋ยววันนี้ผมทำงานบ้านให้เองตาไปพักผ่อนเถอะครับ ผมซื้อน้ำหอมมาฝากตาด้วย หวังว่าตาคงจะชอบนะ ถ้าตารู้สึกดีขึ้นเมื่อไหร่เราไปฉลองวันเกิดย้อนหลังกันนะ
เธอพยักหน้าอย่างเนือยๆ งานบ้านไม่ได้เหนื่อย เลี้ยงลูกคนเดียวก็ไม่ได้เหนื่อย สิ่งที่เธอกำลังเหนื่อยอยู่ตอนนี้เป็นเรื่องที่เธอปรึกษาใครไม่ได้ บอกใครก็ไม่ได้ ถามใครก็ไม่ได้ ความสับสนของเธอในตอนนี้ถ้าไม่เจอกับตัวใครจะเข้าใจ ระหว่างหัวใจกับความถูกต้องมันก็ไม่ได้เลือกกันได้ง่ายๆเลย
ในที่สุดก็ครบหนึ่งเดือน ในที่สุดหลังจากเธอเปลี่ยนคำตอบกลับไปกลับมาครั้งแล้วครั้งเล่า ในที่สุดเธอก็ตัดสินใจได้แล้ว เธอเก็บเสื้อผ้ากับข้าวของที่จำเป็นบางอย่างและสิ่งสำคัญที่สุดของขวัญของเขาลงกระเป๋า เสร็จแล้วเธอเดินไปจูบหน้าผากลูกสาวที่กำลังหลับแล้วบอกว่า คุณแม่ขอโทษ ก่อนจะลากกระเป๋ามาจนถึงห้องนั่งเล่นซึ่งเขากำลังดูทีวีอยู่
ตื่นสายทั้งแม่ทั้งลูกเลยนะ ข้าวต้มอยู่บนโต๊ะครับ อ้าว! แล้วนั่นตาจะไปเที่ยวไหนทำไมไม่บอกผมก่อนล่ะ
ตาขอโทษ เธอเริ่มร้องไห้ ไม่ใช่ว่าเธอไม่รู้สึกอะไรเวลาทำร้ายใครสักคน เธอเสียใจที่ทำให้เขาเสียใจ
ตาเป็นอะไร ร้องไห้ทำไม ผมไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย ผมเพียงแต่ถามดูเท่านั้นเอง ผมขอโทษนะ ไม่ร้องแล้วนะ เขาเดินเข้ามาลูบหัวเธอ
ได้โปรดเถอะอย่าดีกับฉันมากไปกว่านี้เลย อย่าทำให้ฉันรู้สึกผิดมากไปกว่านี้เลย เธอครวญครางเบาๆในใจ เธอจะบอกเขาอย่างไรดี มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะพูดอะไรสักอย่างโดยที่รู้ดีว่าจะทำให้คนฟังเสียใจสักแค่ไหน
เราเลิกกันเถอะ ในที่สุดเธอก็ตัดสินใจพูดออกไป เขาชะงักไปเล็กน้อย
แล้วลูกล่ะ
ให้น้องฟางอยู่กับคุณได้ไหม แล้วตาจะมาเยี่ยมแกเอง หรือถ้ามีอะไรคุณโทรหาตานะแล้วตาจะมาทันทีเลย จนถึงตอนนี้เธอก็ยังร้องไห้ไม่หยุด ความรู้สึกต่างๆประดังประเดเข้ามาเต็มไปหมด ไหนจะความรู้สึกผิด ไหนจะความสงสาร ไหนจะเรื่องลูก เธอไม่เคยเกลียดตัวเองมากเท่าวันนี้มาก่อนเลย เธอเห็นแก่ตัว เธอยอมรับแต่เธอก็รักทศมากเกินกว่าจะปล่อยให้เขารอเก้อ
โชคดีนะ ดูแลตัวเองดีๆนะครับ
ขอบคุณค่ะ คุณก็เหมือนกันนะ
ภาพสุดท้ายที่เขาเห็นเธอ เธอเดินถือกระเป๋าแล้วเดินจากชีวิตของเขาไปตลอดกาล เขารักเธอมากเกินกว่าจะรั้งเธอไว้ เธอจะร้องไห้ทำไมนะเขาต่างหากที่ควรจะเป็นฝ่ายร้อง
พอเธอเดินลับตาไปเขาทรุดตัวลงแล้วร้องไห้อย่างหมดเรี่ยวแรง เขาหมดเรี่ยวแรงจริงๆ ไม่ใช่ว่าเขาไม่พยายามแต่เขาพยายามเท่าไหร่ก็ไม่เคยพอ เขาคงเป็นนักพนันโง่ๆที่ลงหมดหน้าตักทั้งที่รู้ว่าตัวเองไม่มีไพ่ดีๆในมือเลย เขาทำเพื่อเธอทุกอย่าง อดทนทุกอย่าง
ไม่ใช่ว่าเขาไม่รู้ว่ามีใครมาหาเธอในวันที่เขาไม่อยู่ ไม่ใช่ว่าเขาไม่รู้ว่าเธอคิดถึงใครเวลาที่เขากอดเธอ เขารู้ทุกอย่าง ไม่ใช่ว่าเขาไม่เจ็บปวด เขาใช้ความเสียใจซื้อเวลามาเรื่อย วันนี้เวลาหมดแล้วแต่ทำไมเขายังเสียใจอยู่ดี
เขาเป็นห่วงอยู่สองเรื่องตอนนี้คือ ผู้ชายอีกคนจะรักและดูแลเธอได้ดีเหมือนที่เขาทำหรือเปล่า เขาไม่ค่อยไว้ใจผู้ชายคนที่เป็นต้นเหตุที่ทำให้น้ำตาเธอไหลอยู่เสมอๆ ผู้ชายคนหนึ่งทำให้ผู้หญิงคนหนึ่งร้องไห้แต่ผู้ชายอีกคนกลับต้องเป็นคนคอยเช็ดน้ำตา
อีกเรื่องคือเขาจะบอกลูกสาวตัวน้อยอย่างไรดี ไม่น่าเชื่อว่าลูกสาวที่เธอรักนักรักหนาเธอยังรักน้อยกว่าผู้ชายอีกคน ต่อจากนี้เขาจะทุ่มเทชีวิตและความรักทั้งหมดของเขาให้กับลูกสาวตัวน้อย แต่เขาก็ไม่เชื่อว่าเขาจะเลิกรักเธอได้ เขายังรักเธอไม่ว่าเธอจะทำร้ายเขาขนาดไหนและไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม
จากคุณ :
wormearth 
- [
31 พ.ค. 49 21:10:17
]
ภาพสุดท้าย(ตอนจบแล้วค่ะ)
