ความคิดเห็นที่ 1 ระหว่างรู้ให้ครบก่อนเขียน กับนึกให้ออกตอนจะเขียน อย่างที่สองสำคัญกว่าครับ ถึงแม้ทำวิจัย ได้รายละเอียดครบ บางทีพอลงมือเขียน กลับไม่เหมือนจริง ต่างกับนักเขียนที่นึกออก ว่าตัวละครแต่ละตัวเป็นยังไง ไม่เอาตัวนักเขียนใส่เข้าไป คำพูดและกิริยาอาการก็ออกมาสมจริงได้ เพราะความเข้าถึงตอนนึกออกมันบอกเอ จากคุณ : คิดทะลุ - [ 1 มิ.ย. 49 00:19:31 A:124.120.25.118 X: TicketID:119743 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ในงานเขียนเราอาจจะเห็นไอเดียดีๆเป็นร้อยๆ แต่ไอเดียหนึ่งที่แปรรูปไปเป็นอีกสิ่งหนึ่งนั้นไม่ได้หากันง่ายๆ ของผมเองเขียนมาได้ ประมาณหนึ่ง(ประมาร 3/5 ของเนื้อเรื่องทั้งหมด) ก็ต้องพักมันไว้อย่างนั้นก็ต้องเริ่มกันใหม่ปฏิวัติกันใหม่ เพื่อให้เกิดพัฒนาการของ ฉาก พลอต และตัวละคร นำเข้าสู่บทสรุปที่แปรรูปเปลี่ยนร่างของเนื้อเรื่อง การเขียนใหม่เพื่อขัดเกลาเนื้อเรื่องจึงเกิดขึ้นอย่างเป็นประจำ เพื่อให้เรื่องมันเกาะเกี่ยวกันอย่างเป็นเหตุเป็นผลและนำไปสู่บทสรุปที่ดี ตัวละครเองผมก็วาง ไบโอกราฟฟีไว้คร่าวๆทุกตัว เขียนมัน ให้ค่าน้ำหนักลดหลั่นตามความสำคัญ และโฟกัสไปที่ปัญหาของตัวละครหลัก ฉากที่เราเลือก จุดเชื่อมต่อหลักต่างๆ ระหว่างที่พัฒนาและตัดต่อตัวละคร ก็จะไปทำอย่างอื่นที่มันพัฒนาอีคิว เล่นดนตรี เล่นกีฬา... จากคุณ : the author (the author) - [ 1 มิ.ย. 49 08:34:32 ]

ความคิดเห็นที่ 3 จริงๆแล้ว ตัวเองเป็นคนรักอิสระมากๆเลยนะครับ แต่ก็เลือกที่จะทำงานอย่างมีวินัย(ถือเป็นการฝึกด้วยงัย) เลือกที่จะวางแผนแล้วเดินไปกับมันเขียนเสร็จแล้วก็เริ่มกันใหม่ ไปโอกราฟี่มีไว้ก็เพื่อการพัฒนาตัวละครครับ(การรับรู้ของตัวละครในอดีตจะส่งผลในปัจจุบันและเป็นตัวชี้วัดอนาคตและพัฒนาการจากการปฏิวัติ) บางครั้งพลอตเรื่องธรรมดาแต่ได้ตัวละครดีเรื่องก็มีน้ำหนัก ถ้าพลอตดีมันก็สนุกและรู้เรื่อง การให้ค่าน้ำหนักของตัวละครแต่ละตัวในการเขียนดราฟใหม่ๆทำให้งาน ชัดเจนและสนุกขึ้น และเป็นงานดี การโฟกัสไปที่ปัญหานั้นจะทำให้งานดีมากมีประเด็นและมีคุณค่าครับ ร่ายมาเสียนาน อย่างผมนี่เขียนไบโอกราฟี แล้วสมาชิกท่านอื่นล่ะครับดูแลตัวละครกันอย่างไร...... จากคุณ : the author (the author) - [ 1 มิ.ย. 49 12:16:09 ]

ความคิดเห็นที่ 4 งุงิ.... ไม่ค่อยรู้เหมือนกันค่ะ....เหะ เหะ  ไม่ค่อยได้ทำอะไรมาก ส่วนมากก็ประมาณว่า  "รู้สึก" ถึงเขา = he =Charactor เวลาสร้างตัวละคร ตัวเองใช้วิธี "รู้สึก" ถึง "เขา" ก่อน ว่าตัวละคร ตัวนี้  จะควรเป็นอย่างไร รูป รส กลิ่น เสียง   เวลาตัวเองเห็นเขาจะเป็นอย่างไร ต้อง "สัมผัส" ให้ได้ แล้วจะจดจำเขาได้  พอเขียนก็ไม่ค่อยลืม เวลาทำ ประวัติชีวะประวัติต้องหลังจากที่เรารู้จักเขาแล้ว เหมือนเวลาเราหลงรักใครสักคน  รักด้วยหัวใจ ยังไม่ค่อยคิดถึงความเป็นมาของเขาในทีแรกที่ตกหลุมรักหรอกค่ะ บางทีก็ไม่สนเหมือนกันว่าเขาเป็นอย่างไร  ก็เราจะรักนี่ เอาความประทับใจที่สัมผัสหัวใจเรานั่นละมาเขียน ดังนั้น ตัวเองจะเป็นคนเขียนเจ้าชู้ค่ะ   เพราะหลงรักตัวละครทุกตัวที่เขียน เลย เอ่อ... อย่ามาเอาสาระอะไรเลยนะ  เหอ  เหอ  เหอ จากคุณ : แต่เป็นอย่างนั้นจริงๆ (โตมิโต กูโชว์ดะ) - [ 1 มิ.ย. 49 12:43:51 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ผมเพิ่งคิดตอนคุณ author ถามเนี่ยแหละ ว่าดูแล bio ของตัวละครกันอย่างไร ที่ผ่านมาผมไม่เคยจดเลยนะ ใช้วิธีจำตลอด เคยเขียน bio ให้ตัวละคร แต่จำไม่ได้ ไม่รู้จะเอาไว้ทำอะไร และมักอาศัยจับคำพูด กิริยา และท่าทางของคนในชีวิตจริง เข้ามาหยอดทีละนิดทีละหน่อยทั้งนั้น ท่าทางคุณ author นี่ทำอะไรเป็นระเบียบเรียบร้อยดีครับ ผมง่ายๆจนหลายครั้งถามตัวเองว่ามักง่ายไปรึเปล่า เรียนจบเกี่ยวกับการเขียนมาหรือเปล่าครับ? ของผมเนี่ย ที่จบมามันไม่เฉียดเรื่องการเขียนซักกะนี้ด จากคุณ : คิดทะลุ - [ 1 มิ.ย. 49 13:52:08 A:124.120.26.139 X: TicketID:119743 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ที่เรียนมามีเรื่องของการเขียนการวิจารย์ และเกี่ยวกับทฤษฎี(ในเบื้องต้น) และการบริหารจัดการด้วยครับ ก็เลยใช้ตัวตนของ การจัดการมาทำงาน จากคุณ : the author (the author) - [ 1 มิ.ย. 49 17:06:59 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ดูแลเป็นอย่างดีด้วยการเก็บใส่โหลดองเอาไว้ค่ะ ตัวละครจะได้ยังคงสดใหม่ ไม่เสื่อมสภาพไปตามกาลเวลา จะดองนานกี่ปีก็งัดขึ้นมาเขียนได้เหมือนของใหม่ ฮิฮิ ล้อเล่นนะคะ จริงๆคือพล็อตสำคัญก็จริง แต่เพราะตัวเองเป็นคนไม่ค่อยวางพล็อตไว้ก่อน หรือถ้าวางก็หลวมมากๆ มีแต่ theme ด้วยซ้ำ ดังนั้น ตัวละครจึงเป็นสิ่งที่สำคัญมากต่อการดำเนินเรื่องทั้งหมดค่ะ เวลาเขียนจะต้องทำให้ตัวเองรู้สึกว่าเรารู้จักตัวละครตัวนั้นจริงๆในฐานะคนคนหนึ่ง ไม่อย่างนั้น ต่อให้มีพล็อต ก็ไม่สามารถออกท่าทางของตัวละครในเรื่องได้อย่างเต็มที่ค่ะ อันนี้พูดจากประสบการณ์ส่วนตัวเท่านั้นนะคะ ต้องรอฟังคำแนะนำจากผู้รู้ท่านอื่นค่ะ จากคุณ : 1981 (บทเพลงแห่งความฝัน) - [ 4 มิ.ย. 49 13:41:53 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ของผมเนี่ย ขึ้นอยู่กับดีกรีครับ คนไหนรักมากก็จะใช้งานมาก กวาดบ้าน ซักผ้า สารพัด อ่า... ไรนะ ผิดประเด็นเหรอ แหะๆๆ เมื่อก่อนแรกสุดเคยเริ่มจากในหัวเลยครับ แล้วก็เริ่มจด แต่ตอนแรกจดละเอียดจัด เลยมึน เลิกจดไปเลย เดี๋ยวนี้จดด้วย จำด้วย ผสมกัน แหะๆๆ ก็เขียนประวัติเหมือนกันครับ มากน้อยขึ้นอยู่กับว่าตัวไหนโชกโชนเพียงใดครับ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 6 มิ.ย. 49 12:57:20 ]