CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    Just Married!!! แพมแต่งงานแล้วค่ะ!!! แต่...(3)

    งานเขียนทุกชิ้นของ galdewis ไม่ว่าที่อยู่ในถนนนักเขียน หรือปรากฏในที่อื่นใด ไม่ว่าในโลกจริงหรือโลกไซเบอร์ เป็นงานเขียนอันมีลิขสิทธิ์ และสงวนลิขสิทธิ์ อนุญาตให้อ่านเท่านั้น[u/] ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลง หรือนำไปเผยแพร่ต่อ ด้วยวิธีใดๆ [u]ไม่ว่าจะใส่ชื่อผู้เขียนหรือไม่ มิฉะนั้นอาจเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ อันเป็นคดีอาญา และต้องได้รับโทษตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด ไม่ว่าจะมีข้อความคุ้มครองลิขสิทธิ์นี้กำกับไว้หรือไม่ก็ตาม


    (ขอเชิญอ่านตอน 1 และตอน 2 ตาม link ข้างล่างค่ะ)

    "Just Married!!! แพมแต่งงานแล้วค่ะ!!! แต่...."(1)
    http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4411998/W4411998.html

    "Just Married!!! แพมแต่งงานแล้วค่ะ!!! แต่...."(2)
    http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W4417632/W4417632.html

             ระหว่างที่พี่ภูไม่ค่อยอยู่ติดบ้าน แพมจึงมีเวลาว่างมากขึ้นและออกไปไหนมาไหนคนเดียวบ้าง

             วันนึง ระหว่างที่แพมกำลังเดินเลือกดูหนังสืออย่างเพลิดเพลินอยู่ในร้านหนังสือ จิตใจรู้สึกผ่อนคลายเป็นสุขและมีสมาธิ นานเท่าไหร่แล้วนะ ที่ไม่ได้สัมผัสกับความรู้สึกสุขสงบเช่นนี้

             จึงถึงกับสะดุ้ง เมื่อมีมือๆหนึ่งมาแตะไหล่ เมื่อเบือนหน้าไปดูเจ้าของมือ แพมก็ต้องอุทานอย่างยินดี “อิท! อิทจริงๆหรือนี่!”

             ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้า ยังคงดูสดใสน่ารักเหมือนเมื่อก่อนไม่มีผิด รอยยิ้มที่เปิดเผยกว้างขวางและจริงใจ ชวนให้ผู้พบเห็นรู้สึกเป็นมิตร

             อิทลาออกไปเมื่อกว่าหนึ่งปีก่อน แล้วก็หายหน้าหายตาไปจากเพื่อนฝูง อิทอ่อนกว่าแพม 2-3 ปี แต่ไม่ยอมเรียกแพมว่าพี่ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะเพิ่งมารู้อายุกันทีหลัง

             แพมสนิทกับอิทมากเหมือนกัน เพราะอิทเป็นคนที่น่ารัก และที่สำคัญคือเราชอบอ่านหนังสือและชอบกิมย้งเหมือนกัน ตอนเย็นๆ หลังเลิกงาน เรามักจะนั่งถกกันเกี่ยวกับหนังสือเล่มโน้นเล่มนี้ โดยเฉพาะหนังสือของกิมย้งอยู่เสมอ

             แพมดีใจ ที่อิทดูมีความสุข และโล่งใจที่อิทไม่ได้โกรธแพมอย่างที่แพมเคยคิด อิทยังน่ารักเหมือนเดิม และเราก็ยังคุยกันถูกคอเหมือนวันเก่าๆ

             เราไปนั่งคุยกันต่อที่ร้านกาแฟ ตอนหนึ่งอิทถามแพมแบบล้อๆว่า มีแฟนหรือยัง แพมตอบไปว่า แพมแต่งงานแล้ว อิทฟังแล้วถึงกับชะงัก แต่แล้วก็กลับยิ้มกว้าง “เล่นมุขงี้เลยเหรอ แพม” อิทไม่ยอมเชื่อ!

             แพมพยายามยืนยัน แต่ทำไมก็ไม่รู้ อิทไม่ยอมเชื่อ หาว่าแพมอำ ยังไม่ทันจะพูดอะไรต่อไป โทรศัพท์ของอิทก็ดังขึ้น อิทรับแล้วก็บอกว่าต้องรีบไปก่อนแล้วก็จากไปอย่างรีบร้อน

             เราเจอกันที่ร้านหนังสือร้านเดิมอีก 2 หรือ 3 ครั้ง โดยไม่ได้นัดหมาย แต่หลังจากครั้งสุดท้ายที่เราเจอกัน แพมก็รู้ว่า ต่อไปนี้ แพมคงจะไม่ได้เจออิทไปอีกนาน...มากทีเดียว

    แก้ไขเมื่อ 25 ก.ค. 49 17:27:33

    แก้ไขเมื่อ 01 มิ.ย. 49 17:09:20

    จากคุณ : galdewis - [ 1 มิ.ย. 49 16:36:33 ]

 
 

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป