ค่ำเอย ค่ำแล้ว
เจ้าใจแก้วใยร้าวเศร้าโศกศัลย์
มองดาววาววะวับรับนวลจันทร์
ดวงใจนั้นแหลกแล้วนะแก้วตา
ลมเอยลมหนาว
พลิ้วแผ่วผ่าวฝากใจไปในเวหา
เพื่อบอกกล่าวถึงดวงดาวอันพราวตา
บอกความว่า ข้าช้ำระกำตรม
น้ำเอยน้ำค้าง
ความอ้างว้างทุกข์ใจใครทับถม
บอกน้ำค้างใจร้าว ร้าวระบม
ปล่อยข้าตรมหม่นไหม้เพราะใครกัน
ใจเอย ใจร้าย
ช่างทำได้นะใจใครคนนั้น
ช้ำ ย้ำลึก ลงไปซึ้งถึงชีวัน
ช่างทำกันให้เจ็บเหน็บหนาวใจ
ลาเอย ลาแล้ว
ให้ผ่านแผ่วไปกับลม พรมพลิ้วไหว
อย่าตอกย้ำ สำนึก ลึก ในหทัย
ข้าหมองไหม้เกินซ้ำ ย้ำจุดเดิม
...............................................
จากคุณ :
พิมปะการัง 
- [
2 มิ.ย. 49 11:21:55
]
ข้าหมองไหม้ เกินซ้ำย้ำจุดเดิม...
