เฮ้อ เซ็งโว้ย
เสียงถอนหายใจดังขึ้นพร้อมๆ กับร่างบางที่ทิ้งตัวลงบนเตียงนอนอันกว้างใหญ่ แม้ว่าบรรยากาศห้องพักของอลันนาเชียงใหม่รีสอร์ทแห่งนี้ รวมทั้งเฟอร์นิเจอร์ที่ใช้ จะตกแต่งไว้อย่างสวยงามในสไตล์ผสมผสาน ระหว่างสถาปัตยกรรมลานนาและโคโรเนียล อีกทั้งด้านนอกผนังกระจกบานใหญ่ ที่ได้รับการจัดแต่งให้เป็นสวนดอกไม้เมืองหนาวหลากหลายชนิดสีสันสวยงามนั้น จะสร้างความรู้สึกร่มรื่น และผ่อนคลายให้กับแขกทั้งหลายที่เข้ามาพักยังรีสอร์ทแห่งนี้ได้อยู่ไม่น้อย หากแต่สำหรับปีรยาแล้ว มันกลับไม่ได้ช่วยทำให้จิตใจสดชื่นขึ้นเลย หญิงสาวหลับตาคิดถึงเรื่องราวในหน้าหนังสือพิมพ์เมื่อสองวันก่อนที่ทำให้เธอต้องตัดสินใจลางานมาไกลถึงที่นี่
เป็นกิจวัตรในทุกๆ เช้า เมื่อมาถึงที่ทำงาน เธอจะต้องรีบหยิบหนังสือพิมพ์ขึ้นมาอ่านก่อนเป็นอันดับแรก เพราะเธอทำงานคลุกคลีอยู่ในวงการภาพยนตร์ จึงทำให้ต้องติดตามข่าวสารอยู่ตลอดเวลาเพื่อไม่ให้ตกกระแส โดยเฉพาะข่าวในแวดวงบันเทิงทั้งไทยและเทศ แต่ในเช้าวันนั้นประชาสัมพันธ์สาวที่กำลังอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ก่อน ทำหน้าตาแหยๆ ขณะยื่นหนังสือพิมพ์ให้เธอพร้อมกับบอกเป็นเชิงว่า อย่าคิดอะไรมาก เพราะภาพที่เห็นอาจไม่เป็นอย่างที่คิดก็ได้ ในตอนแรกเธอเองก็ยังไม่ค่อยเข้าใจนัยแห่งคำพูดนั้น จนกระทั่งได้เห็นภาพข่าวที่ทำให้เธออึ้งจนแทบไม่มีสมาธิในการทำงานเลยตลอดทั้งวัน เธอจึงได้ตัดสินใจลาพักร้อน แล้วเดินทางมาถึงที่นี่คนเดียว
ปีรยาทำงานเป็นเจ้าหน้าที่ฝ่ายประสานงานด้านสถานที่ของบริษัทผลิตภาพยนตร์แห่งหนึ่งในเครือยักษ์ใหญ่ของอุตสาหกรรมเพลงและภาพยนตร์ ที่มีจิรวัฒน์หรือโจ รุ่นพี่ของเธอเมื่อสมัยเรียนอยู่มหาวิทยาลัยเป็นหุ้นส่วนคนหนึ่งของบริษัท ด้วยความที่ถูกใจในนิสัยใจคอ เขาจึงเรียกตัวปีรยามาร่วมงานที่บริษัททันทีที่หล่อนเรียนจบ โดยในตอนแรก รุ่นพี่คนนี้ให้หล่อนฝึกงานก่อนในตำแหน่ง ผู้ช่วย คือผู้ช่วยตามฝ่ายต่างๆ เช่น ฝ่ายเสื้อผ้า ฝ่ายฉาก ฝ่ายตัดต่อ ฝ่ายสถานที่ เรียกได้ว่าให้เรียนรู้งานทุกอย่างเพื่อเป็นพื้นฐาน และสุดท้ายปีรยาก็มาลงตัวที่ฝ่ายประสานงานด้านสถานที่ให้กับกองถ่ายทำภาพยนตร์ เนื่องจากจิรวัฒน์คงเล็งเห็นแล้วว่า ตั้งแต่สมัยเรียน หล่อนเป็นคนที่ชอบท่องเที่ยวไปยังสถานที่ต่างๆ ถ่ายภาพ จดบันทึก เรียกว่าจะไปเที่ยวที่ไหนโดยเฉพาะในเมืองไทยนี่ล่ะ ปีรยาสามารถหาข้อมูลของแหล่งท่องเที่ยวที่น่าสนใจที่ไม่ควรพลาดของแต่ละจังหวัด ร้านอาหาร ที่พัก รวมถึงสามารถประมาณการค่าใช้จ่ายได้ด้วย หล่อนจึงเป็นเสมือนหัวหอกในการจัดทริปให้เพื่อนเสมอๆ ในช่วงปิดเทอม
หน้าที่หลักๆ ของปีรยาในบริษัท คือเป็นตัวกลางในการติดต่อประสานงานระหว่างทีมงานถ่ายทำกับเจ้าของสถานที่ รวมทั้งการสำรวจหาสถานที่ตามที่ผู้กำกับของหนังแต่ละเรื่องร้องขอมาด้วย หญิงสาวเองก็รู้สึกสนุกกับงานที่ทำ เพราะนั่นหมายถึงการได้มีโอกาสเดินทางท่องเที่ยว สำรวจไปในแง่มุมของสถานที่ต่างๆ ในมุมมองที่นอกเหนือไปจากการท่องเที่ยวแบบธรรมดา แต่ใครจะรู้ว่าในส่วนลึกแล้ว หญิงสาวเองก็มีความใฝ่ฝันที่จะเป็นนักเขียนบทภาพยนตร์กับเขาเหมือนกัน เธอรู้ตัวเองดีว่าความสามารถยังไม่เข้าขั้นพอที่จะเป็นนักเขียนบทที่ดีได้ จึงพยายามฝึกฝนตนเองอยู่เสมอ เพื่อที่สักวันหนึ่งจะได้มีผลงานจากฝีมือการเขียนบทของเธอออกมาโลดแล่นอยู่บนจอภาพยนตร์สักครั้ง
My hump, my hump, my hump, my hump, my hump เสียงเพลงจากโทรศัพท์มือถือดังขึ้นมาทำให้ปีรยาสะดุ้งก่อนที่จะเดินไปหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าเป้ใบโปรด
ฮัลโหล ถึงแล้วค่ะพี่กล้า ทุกอย่างเรียบร้อยดีไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง ปีบดูแลตัวเองได้ค่ะ พนักงานที่นี่ก็พอจะคุ้นๆ หน้ากันอยู่บ้างคงไม่มีอะไรอันตรายหรอก ไว้ปีบหายโมโหแล้วก็จะกลับไปเองแหละ โอ๊ะ หยุดเลยพี่กล้าอย่าเพิ่งพูดถึงชื่อนี้ได้มั้ย ปีบยังไม่อยากได้ยินอ่ะ ดูนะพี่ แทนที่จะรีบโทรมาอธิบายให้เราเข้าใจ แต่นี่เจ้าตัวเล่นหายเงียบไปเลย ติดต่อก็ไม่ได้ คอยดูนะปีบจะงอนๆๆๆ ให้ง้อซะให้เข็ดเลย ว่าแต่พี่กล้าเองเถ๊อะ เป็นช่างภาพให้หนังสือปลุกใจเสือป่าอ่ะ อย่าไปเผลอแอบถ่ายนักศึกษาสาวๆ ที่ไหนเข้าล่ะ เดี๋ยวโดนข้อหาอนาจารแล้วจะหาว่าน้องรหัสแสนน่ารักคนนี้ไม่เตือนนะ เสียงโวยวายจากปลายสายดังขึ้นมาทันทีที่จบประโยค ทำให้เธอเอามือถือออกห่างจากหูแทบไม่ทัน
โอ๊ย ตะโกนมาได้ หูแทบแตก รู้แล้วน่าว่าเฮียทำคอลัมน์ท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ ถ่ายแต่ภาพธรรมชาติ ว่าแต่ว่าไม่อยากเปลี่ยนโหมดไปถ่ายธรรมชาติประเภทขาวๆ อึ๋มๆ มั่งเหรอเฮีย หญิงสาวได้ทีแหย่รุ่นพี่หนุ่ม
อะไรนะคะ อ๋อ กำลังจะลงเรือ โอเคค่ะไว้ค่อยคุยกันใหม่ แล้วอย่าลืมหาพี่สะใภ้สวยๆ มาฝากปีบด้วยล่ะ โชคดีนะเฮีย
วางสายจากพี่กล้าหรือกานนท์ ผู้เป็นทั้งรุ่นพี่และเปรียบเสมือนพี่ชายของหล่อนแล้ว ทั้งห้องก็กลับมาเงียบเหงาอีกครั้ง ปีรยาจึงตัดสินใจคว้าผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำ ล้างหน้าล้างตาให้สดชื่น เพื่อที่จะออกไปเดินเล่นข้างนอกก่อนจะถึงเวลาอาหารเย็น
หญิงสาวเดินทอดน่องไปเรื่อยๆ จนถึงส่วนที่เป็นสโมสรเล็กๆ ของรีสอร์ท ซึ่งมีสระว่ายน้ำขนาดใหญ่สร้างโค้งเป็นรูปปลาโลมา ประดับด้วยกระเบื้องสีฟ้าอ่อนสลับกันไปมากับน้ำเงินเข้มอย่างไม่เป็นระเบียบด้วยความตั้งใจของผู้ออกแบบ แต่มองออกมาแล้วกลับดูสวยงาม กลมกลืนกันอย่างมีชั้นเชิงและไม่ขัดตา เหล่าบรรดาแขกตัวน้อยๆ พากันเล่นน้ำอย่างสนุกสนานเนื่องจากเป็นเวลาแดดร่มลมตก โดยมีบรรดาพ่อแม่นั่งคอยดูแลอยู่ใกล้ๆ ที่ข้างสระ ถัดจากสระว่ายน้ำ เป็นโต๊ะพูห์เล็กๆ ซึ่งฝรั่ง 2 3 คนกำลังเล่นกันอยู่อย่างเอาจริงเอาจัง
ภาพเด็กฝรั่งแก้มชมพู ผมสีทองหยิกฟูเหมือนตุ๊กตาที่กำลังเดินกินไอศกรีมในมืออย่างเอร็ดอร่อยออกมาจากสโมสรนั้น ทำให้เธอนึกถึงเหตุการณ์เมื่อ 3 ปีที่แล้ว ที่ทำให้เธอได้เจอกับเบนเป็นครั้งแรก
จากคุณ :
samita
- [
2 มิ.ย. 49 20:21:52
]