งานเขียนทุกชิ้นของ galdewis ไม่ว่าที่อยู่ในถนนนักเขียน หรือปรากฏในที่อื่นใด ไม่ว่าในโลกจริงหรือโลกไซเบอร์ เป็นงานเขียนอันมีลิขสิทธิ์ และสงวนลิขสิทธิ์ อนุญาตให้อ่านเท่านั้น[u/] ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลง หรือนำไปเผยแพร่ต่อ ด้วยวิธีใดๆ [u]ไม่ว่าจะใส่ชื่อผู้เขียนหรือไม่ มิฉะนั้นอาจเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ อันเป็นคดีอาญา และต้องได้รับโทษตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด ไม่ว่าจะมีข้อความคุ้มครองลิขสิทธิ์นี้กำกับไว้หรือไม่ก็ตาม
แปลกใจมานาน ตลอดชีวิต ว่าความรักคืออะไร
ไม่เคยเข้าใจ ได้แต่สงสัย เฝ้าถามคนอื่นๆ
ไม่เคยได้คำตอบ...ไม่ใช่...
ไม่เคยได้คำตอบ ที่รู้สึกเห็นด้วย
ไม่เคยได้คำตอบ ที่รู้สึกว่ามันใช่
ไม่เคยได้คำตอบ
ไม่เคยมีความรัก
ไม่เคยคิดจะมี
ไม่เคยคิดจะเจอ
ไม่เคยคิดจะรอ
ไม่เคยคิดจะแสวงหา
เคยคิดด้วยซ้ำ ว่าความรักที่แท้จริง ไม่มีหรอก ในโลกนี้
แต่จู่ๆก็ถูกจู่โจม ถูกซุ่มทำร้าย
ถูกจู่โจม ซุ่มทำร้าย โดยความรัก
รักแรกพบ ฉันเคยขำคำๆนี้
เคยส่ายหน้า แค่นยิ้ม เมื่อรู้ว่ายังมีคนเชื่อ
โดยที่ไม่รู้เลยว่า ที่แท้แล้ว
คนที่เชื่ออย่างนั้น หาใช่คนที่ควรถูกส่ายหน้า แค่นยิ้ม
แต่เป็นตัวฉันเอง คนที่ไม่เคยเชื่อ
รักแรกพบ
ฉันคิดว่าฉันเกิดรักแรกพบ
คนที่ไม่เคยเชื่อเรื่องรักแรกพบ แต่เกิดรักแรกพบ
เห็นหน้าครั้งแรก ก็อยากรู้ เขาเป็นใคร
ไม่เคยเห็นหน้าใครครั้งแรก แล้วอยากรู้ ว่าเขาเป็นใคร
ข้อยกเว้น
ไม่เคยชอบผู้ชายตัวโตๆ กลัว
แต่เขาเป็นข้อยกเว้น
ไม่ชอบผู้ชายเสียงสูง
แต่เขาคือข้อยกเว้น
ไม่ว่าเขาจะพูด จะยิ้ม จะเดิน จะนั่ง จะยืน ไม่ว่าเขาจะทำอะไร
ก็ถูกใจไปหมด
ไม่ว่าเขาจะทำอะไร ก็ดูถูกต้องเหมาะสมแล้วทั้งนั้น
ไม่ว่าเขาจะทำอะไร ก็ชอบทั้งนั้น
ถ้าเป็นคนอื่นทำ คงไม่ชอบ
แต่ยกเว้นเขา
รักแท้?
รักแท้คืออะไร ฉันไม่รู้จัก
ฉันจึงแสวงหามัน
รู้ตัวอยู่ตลอดเวลาทีเดียว ว่าแสวงหารักแท้ แต่ไม่ได้แสวงหาความรัก(ที่ไม่แท้)
ฉันเฝ้าค้นหาความหมายของรักแท้ จากหนังสือ จากหนัง ละคร
ไม่เคยคิดจะประสบด้วยตัวเอง กลัว
แต่ก็ไม่เคยเลยที่จะค้นเจอความหมายที่แท้จริงของมัน
บางทีเหมือนๆว่าจะเจอ แต่ก็ไม่แน่ใจ ไม่รู้
ฉันไม่รู้ว่า ความรักที่เกิดอยู่ตอนนี้ มันเป็นรักแท้มั้ย
ฉันกำลังสังเกตตัวเองอยู่
รู้แต่ว่า พอเห็นคนๆนี้ ตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้
ฉันไม่เคยมองใครอีกเลย
มีคนที่ชอบๆหลายคน แต่ตอนนี้ไม่เคยนึกถึงพวกเขาอีกเลย
ฉันนึกถึงแต่คนๆนี้ คนเดียว
ไม่เคยเห็นใครอยู่ในสายตาอีกเลย เห็นแต่เขาคนเดียว
ไม่เคยเป็นอย่างงี้
ไม่รู้ว่าจะเป็นอีกนานเท่าไหร่
คนอื่นทำไมไม่ดูมีค่าเท่าเขา
คนอื่นทำไมถึงยืนอยู่ข้างหลังเขา
ฉันมองเห็นแต่เขาคนเดียว
ฉันเป็นคนรักเดียวใจเดียว
ไม่เคยคิดว่า ตัวเองเป็นคนรักเดียวใจเดียว
เคยคิดด้วยซ้ำว่า ตัวเองเจ้าชู้ เจ้าชู้เงียบ
เลยรักใครไม่เป็น
เคยอ่านคำทำนายตามวันที่เกิด บอกว่าคนเกิดวันที่ฉันเกิดนี่
เป็นคนรักเดียวใจเดียว รักใครรักจริง
ยังหัวเราะ ขำ ไม่เชื่อ ตลก โม้ จี้ มั่ว
แต่ที่ว่าเจ้าชู้เงียบนี่ กลับตรงแฮะ
แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้ว ว่าฉันเป็นคนรักเดียวใจเดียว
ดีใจที่ได้รู้
รักอมตะ?
ฉันจะรักเขาตลอดไป ไม่ใช่ความตั้งใจ แต่ฉันรู้สึกอย่างนั้น
ความรักของฉันจะไม่จืดจางตามกาลเวลา
เข้าใจแล้ว รักอมตะ เมื่อไม่ได้ครอบครอง จึงเป็นอมตะ
รักอมตะมันเศร้าอย่างงี้เอง
ฉันกำลังมีความรัก
ตอนแรกฉันไม่รู้
นึกว่าเป็นความชอบธรรมดา
เคยคิดว่าตัวเองรักใครไม่เป็น รักคนยาก ไม่เคยคิดจะรักใคร
แต่มันเกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นในตัวฉัน
เปลี่ยนแปลงมาก จนตัวเองเริ่มรู้สึก และถามตัวเองว่า กำลังเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง
ตอนแรกยังดูไม่ออก ว่ามันเกี่ยวกับเขา
ตอนหลังค่อยปะติดปะต่อได้
ไม่รู้ว่าดีใจหรือเสียใจ กับรักที่เป็นไปไม่ได้
อย่างไรก็ตาม มันได้เปลี่ยนแปลงฉัน ครั้งใหญ่
จึงได้รู้ว่าความรักคืออะไร
ความรักคือพลังสร้างสรรค์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยมีมาในโลกนี้
และฉันดีใจเหลือเกิน ที่ฉันได้รับรู้ถึงพลังสร้างสรรค์นั้น
นึกหวาดเสียวไม่น้อย กลัวมันจะกลายเป็นพลังทำลาย
เพราะมันไม่มีวันสมหวัง
แต่ฉันไม่ได้หวังนะ หรือว่าหวัง แต่กดเอาไว้
ฉันยังอยู่ในขั้นสังเกตอาการตัวเองอยู่
แต่พอใจที่ได้รับพลังสร้างสรรค์ จากความรัก***
Ive fallen
in love
ฉันหกล้มหกลุกในความรัก
แก้ไขเมื่อ 25 ก.ค. 49 17:47:24
แก้ไขเมื่อ 04 มิ.ย. 49 20:55:28
แก้ไขเมื่อ 04 มิ.ย. 49 20:51:36
จากคุณ :
galdewis
- [
4 มิ.ย. 49 18:17:57
]