ความคิดเห็นที่ 1 ยิ้มดีกว่าขอรับ  คิดเสียว่าเราพยายามมาพอแล้ว จากคุณ : อนงค์นาง - [ 7 มิ.ย. 49 22:02:05 ]

ความคิดเห็นที่ 2 บางครั้งการยอม... อาจทำให้เราเจ็บน้อยกว่าการยื้อ..ยุด..ฉุดไว้ เพราะอาจได้แต่ตัว...แต่ไม่ได้หัวใจ... ยอม...ปล่อยไป...ปล่อยไป..ปล่อยไป... .......................... ยังนับไม่ถึงสิบเลย ยอมแล้วเหรอคะคุณพจฯ เพิ่งจะสี่เอง เอ/ หรือมีพี่เลี้ยงโยนผ้าให้ยอมแพ้เหรอคะ ถึงคุณพจฯ จะยอมแพ้ในเรื่องอื่น แต่เรื่องบทกลอนของคุณ ชนะใจเราทุกทีสิน่า..... จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 7 มิ.ย. 49 22:42:11 ]

ความคิดเห็นที่ 3 รสกลอนลีลาเศร้ามากครับ อยากเขียนเศร้าคงต้องทำอารมย์เศร้าด้วยแล้ว อ่อนล้ารัก กับเรื่อง วุ่นวายวก เบื่อหยิบยก เหตุผล ทนผ่านผัน สิ้นแรงหวัง วาดไว้ สิ้นสุดกัน ขอผ่อนทัน งวดท้าย หมดหนี้เอย อิอิ....เศร้าได้เดี๋ยวเดียวนะ จากคุณ : จันทร์แห้ง - [ 7 มิ.ย. 49 23:02:33 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ท่านพจนารถ อารมณ์รักแห่งท่านก็มิเบา ขอต่อเล่นๆนะขอรับท่าน "ไม่ต้องพบ ประสบกัน.....     จวบวันตาย" จักคอยติดตามอ่านต่อไปขอรับ จากคุณ : เกรียงไกร (huaboonsan) - [ 8 มิ.ย. 49 11:43:35 ]

ความคิดเห็นที่ 5 :) อ่อนแอได้ ... ในบางช่วง หมดแรงได้ ...  ในบางครั้ง เปลี่ยวเหงาได้ ... ในบางสัปดาห์ สะดุดล้มได้ ... ในบางกาละ แต่ท้ายสุด ... เราก็จัก ยิ้มได้ ให้กับตัวเอง เป็นกำลังใจให้เช่นเคยค่ะ คุณพจน์ฯ จากคุณ : สัมผัสรักในใจเรา - [ 8 มิ.ย. 49 14:45:05 ]

ความคิดเห็นที่ 6 วันนี้อาจเศร้าสับสน ทุกข์ทนเสียจนหมองไหม้ เจ็บนี้เหน็บหนาวยาวไกล พักใจให้หายร้าวราน..... ...พักหน่อยเถอะนะคนดี ชีวิตยัง...มีวันใหม่ ขอเพียงวาดหวังตั้งใจ พรุ่งนี้...วันใหม่ยังมี.. จากคุณ : เส้นขอบฟ้า (patrat59) - [ 8 มิ.ย. 49 18:36:33 ]

ความคิดเห็นที่ 7 สนับสนุนให้พักก่อนแล้วค่อยย้อนกลับมาสู้ใหม่งับ จากคุณ : ก๊อตซิลล่า - [ 8 มิ.ย. 49 20:30:10 A:124.120.208.59 X: TicketID:117619 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ขอบพระคุณท่านสหาย ทุกท่าน...ขอรับ. แก้ไขเมื่อ 09 มิ.ย. 49 07:12:52 จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 9 มิ.ย. 49 07:12:14 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เรียน ท่านสหาย ไม่ถึงกับล้ม กับอันตราย  ดอกครานี้ แต่ได้รับ เต็มหัวใจ ในไมตรี ปลื้ม...เกินที่...เกินกล่าว...เรา...ขอบคุณ... นะ...ท่าน...นะ..... แก้ไขเมื่อ 09 มิ.ย. 49 07:21:05 จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 9 มิ.ย. 49 07:17:40 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อ้ำ ๆ อึ้ง ๆ มายืนแอบอยู่ข้างประตูมองมา กลัวเลิกเรียนแล้ว..เดี๋ยวเขามาท้าตี ท้าต่อย แต่วันนี้ ดูท่าคนในห้องจะมอบดอกไม้ แห่งกำลังใจ ยิ้ม.. แล้วจากไป ติ๊กต่อก ๆ ทำอะไรดีหนอเรา... นั่งรออยู่ข้างประตู รอคนข้างในห้องออกมาดีกว่า ลมเย็นเนอะ.. สายลมพัดแผ่ว   แว่วเสียงสกุณา เย็นเอย..ฉ่ำเย็นอุรา   มาสิมานั่งด้วยกัน เก็บดอกไม้มาฝาก แต่ดูสิมีมากหลากสีสัน จะเล่าเรื่องราวระหว่างวัน   ถ้ามานั่งด้วยกันจะเล่าให้ฟัง งึม .. ๆ  ลมเย็นสบายดีเนอะ Zzzz  Zzzz.. ...ZzZzzzzz .. แก้ไขเมื่อ 09 มิ.ย. 49 13:45:13 จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 9 มิ.ย. 49 13:44:05 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เรียน ท่านสหาย สีน้ำฟ้า ในวัน ที่ฟ้าว่าง แต่ทางแคบ บางชีวิต ก็เจ็บแปลบ สะดุ้งไหว ถ้าช่วยกัน คิดถึงกัน นั้นไม่ไกล อย่าหายไป ใจโบ๋ โถ...ม่ายเอา... ถึงโรงเหล้า เตากลั่น ควันโขมง มีคันโพง ผูกสาย ไว้ปลายเสา โอ้บาปกรรม น้ำนรก เจียวอกเรา ให้มัวเมา เหมือนดังบ้า ช่างน่าอาย จักทำบุญ กรวดน้ำ ขอสำเร็จ พระสรรเพชญ โพธิญาณ ประมาณหมาย ซึ่งสุรา พารอด แต่วอดวาย ไม่ใกล้กราย แกล้งเมิน...ก็เกินไป ไม่เมาเหล้า แล้วแต่เรา ยังเมารัก สุดจักหัก ห้ามจิตร คิดไฉน ถึงเมาเหล้า เช้า - สาย ก็หายไป แต่เมาใจ...นี้ประจำ...ทุกค่ำ...คืน... นิราศ ภูเขาทอง ขุนสุนทรโวหาร (ภู่) นั่งด้วยคน...เจ้าค่ะ... เพียงสักครู่... แต่ถ้าเบื่อกันนะ แล้วจะ...ไป... ไป...ไกล...ไกล... ขอรับ. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 9 มิ.ย. 49 23:46:52 ]