๑

อุดมคติใดเล่าจักเลิศล้ำ...........................ชูเด่นมโนธรรมนำยุคสมัย
ศรัทธาค่ามนุษย์สุดห้วงใจ.......................เทิดคุณค่าความดีไว้ในวิญญาณ
สิ่งศักดิ์สิทธิ์มหิทธิฤทธา........................เปี่ยมพลังขลังกล้ามหาศาล
ฤาช่วยให้เกิดผลดลบันดาล........................อุดมคตินี้เบ่งบานอนันตกาลไกล
ณ ยุคอันอธรรมครอบงำยุค....................เบิกบุกเป็นเขตประเทศไว้
มโนธรรมคล้ายสลายมลายไป.....................จากห้วงใจมนุษย์สิ้นทั้งวิญญาณ์
มีเพียงโลภโกรธหลงดำรงสมัย...............ครอบงำใจมนุษย์สุดปรารถนา
ใครอำนาจบาตรใหญ่ในโลกา...........................ยิ่งหมายครองโลกหล้าจักรวาล
หวังเขมือบดุจเหลือบลิ้นให้สิ้นซาก........คล้ายกาฝากดูดดื่มสิ้นทุกสสาร
เพียงให้ได้ครอบครองต้องดวงมาลย์...............วิธีการชั่วร้ายใดไม่คำนึง
เฝ้าฉ้อฉลเที่ยวปล้นไปในทุกที่................ใครขัดขวางทำทีเป็นโกรธขึ้ง
ตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จอยู่เอ็ดอึง..............หมายรุมทึ้งผลประโยชน์หวานอันโอชา

๒

อุดมคติที่เลอเลิศประเสริฐนั้น................ฤาพียงเฝ้าใฝ่ฝัน ณ ปรารถนา
แท้มนุษย์ต่างมุ่งหมายในอัตตา......................อันชั่วช้าสามานย์นั่นหรือไร
กดขี่ข่มเหงรังแกกัน................................ทุกคืนวันมิเว้นเวลาไหน
ผู้อ่อนแอล้วนแต่แพ้พ่ายไป.........................และถูกเหยียบย่ำไว้ใต้ธรณี
อำนาจใครยิ่งใหญ่ยิ่งหมายข่ม................ใครอ่อนแอยิ่งตกจมธรณีนี้
มิคำนึงถึงผิดชอบชั่วและดี.............................แม้กฎหมายไม่มีฤทธีพอ

๓

อุดมคติที่สุดเลิศประเสริฐล้ำ.................พ่ายแพ้ใจใฝ่ต่ำจริงไหมหนอ
ข้ายังหมายใฝ่หวังยังเฝ้ารอ........................ขออุดมคติใดใหม่เลิศประเสริฐเอย



เกรียงไกร หัวบุญศาล
๙ มิถุนายน ๒๕๔๙

แก้ไขเมื่อ 09 มิ.ย. 49 11:47:58

แก้ไขเมื่อ 09 มิ.ย. 49 11:46:36