เรื่องของมนุษย์ยุคหิน  แต่ไม่ใช่ฟลิ้นสโตนส์ (PRE- HISTORICAL)

เรื่องของมนุษย์ยุคหิน  แต่ไม่ใช่ฟลิ้นสโตนส์   เป็นเรื่องราวความเป็นอยู่ของมนุษย์รุ่นแรกๆหรือยุคที่เราเรียกกันว่า  “ยุคก่อนประวัติศาสตร์(PRE- HISTORICAL)”  

เมื่อมียุคก่อนประวัติศาสตร์  ก็ต้องมียุคประวัติศาสตร์  แต่จะขอกล่าวถึงเรื่องของยุคก่อนประวัติกันก่อนละกัน

ทำความเข้าใจกันก่อนว่า  สิ่งที่แบ่งยุคสมัยให้เป็นยุคก่อนประวัติศาสตร์กับยุคประวัติศาสตร์  นั้นคือ  ตัวอักษร

ยุคประวัติศาสตร์  คือ  ยุคที่มนุษย์รู้จักใช้ตัวอักษรกันแล้ว  หรือเริ่มขีดๆเขียนกันจนเป็นรูปร่างเป็นพยัญชนะที่แน่นอน  ทำให้สามารถสื่อสารกับคนอื่นได้  

ยุคประวัติศาสตร์แต่ละพื้นที่เริ่มในเวลาไม่เท่ากัน  ดินแดนไหนมีตัวอักษรใช้ก่อนก็จะเริ่มเป็นยุคประวัติศาสตร์ก่อน  

มาดูยุคประวัติศาสตร์แห่งแรกของโลกของโลกก่อน  มันเริ่มต้นเมื่อปริมาณ 5,500 กว่าปีมาแล้ว   โดยอยู่ที่บริเวณที่ราบวงพระจันทร์แม่น้ำไทกรีส-ยูเฟตีส  หรือที่เรียกกันว่าอารยธรรมเมโสโปเตเมีย  ปัจจุบันอยู่ในเขตของประเทศอิรัก    

ในประเทศไทยยุคประวัติศาสตร์ของเราเริ่มต้นเมื่อราวพุทธศตวรรษที่ 19 หรือประมาณ 800 ปีมาแล้ว (เองเหรอ)   ตรงกับสมัยกรุงสุโขทัยที่เป็นราชธานี  หรือเมื่อพ่อขุนรามคำแหงได้ประดิษฐ์อักษรไทยขึ้นเป็นครั้งแรก  เมื่อพ.ศ.1826   และจารึกลงแท่งศิลาสี่เหลี่ยม  หรือที่เรารู้จักกันในนามของศิลาจารึกหลักที่ 1  ที่เริ่มต้นประโยคว่า  “พ่อกูชื่อศรีอินทราทิตย์  แม่กูชื่อนางเสือง  พี่กูชื่อบานเมือง…………………”  

แต่จะไม่นับสมัยทวารวดี  สมัยศรีวิชัย  และสมัยลพบุรี เข้าเป็นยุคประวัติศาสตร์ที่แน่นอนนะ  เนื่องจากจารึกที่อยู่ในสมัยนั้นยังใช้ภาษาบาลี  ภาษาสันสฤต  ภาษามอญโบราณ  ภาษาขอมโบราณ ซึ่งยังไม่ใช่ภาษาไทยแท้และตัวอักษรไทย  ดังนั้นจึงจัดยุคสมัยเหล่านี้เป็นยุคสมัยกึ่งก่อนประวัติศาสตร์

ในส่วนยุคก่อนประวัติศาสตร์  ก็คือ  ยุคที่มนุษย์ยังไม่มีรู้จักทำการบันทึกเรื่องราวต่างๆไว้เป็นลายลักษณ์อักษร  หรือยังไม่รู้จักการใช้ตัวอักษร  ยุคนี้เป็นยุคที่มนุษย์ยังด้อยพัฒนาการทางวัฒนธรรม  เรียกง่ายๆว่ายังไม่เจริญ  เครื่องมือที่ใช้ในการการดำรงชีวิตจะนิยมทำด้วยหิน  จึงสมารถเรียกยุคนี้อีกอย่างว่า  “ยุคหิน”

ยุคหิน  แบ่งกว้างๆเป็น 2 ยุค  คือ  ยุคหินเก่า  และยุคหินใหม่  

ยุคหินเก่า  ก็คือ  ยุคที่มนุษย์ยังอาศัยอยู่ในถ้ำ  ยังรวมกลุ่มกันไม่มาก  อาจเพียงแค่ 2-5 คน  หาอาหารโดยการหาของป่า - ล่าสัตว์  หรือยังใช้ชีวิตแบบป่าเถื่อนอยู่

ยุคหินใหม่  มนุษย์ดำรงชีวิตแบบเกษตรกร  คือเริ่มรู้จักการเพาะปลูก  และย้ายจากที่เคยอาศัยอยู่ในถ้ำลงมาอยู่บริเวณที่ราบ  เริ่มมีการรวมกลุ่มกันมากขึ้น  หรือเริ่มรู้จักอยู่กันเป็นสังคมมากขึ้น

สำหรับในประเทศไทย  แหล่งโบราณคดีสมัยก่อนประวัติศาสตร์ที่มีอายุเก่าที่สุดอยู่ที่  อำเภอแม่ทะ  จังหวัดลำปาง  โดยพบหลักฐานคือ  เครื่องมือหินกะเทาะรุ่นเก่าที่มีอายุถึงกว่า 600,000 – 800,000 ปีมาแล้ว  

ล่าสุดได้มีรายงานจากนัดวิชาการว่าได้พบชิ้นส่วนกะโหลกศีรษะของบรรพบุรุษชนิดโฮโมอิเร็คตัส  ซึ่งอาจมีอายุถึง 500,000 ปีมาแล้ว  ในพื้นที่เขตอำเภอเกาะคา  จังหวัดลำปาง  

และยังเป็นที่ถกเถียงในหมู่นักวิชาการว่า  กะโหลกศีรษะชิ้นนี้อาจจัดเป็นกะโหลกศีรษะมนุษย์ที่เก่าที่สุดในโลกหรือไม่  ถ้าผลการพิสูจน์ทางวิทยาศาสตร์ออกมาแล้วว่าใช่  เราก็ภูมิใจได้เลยว่าอีฟหรือมนุษย์รุ่นแรกของโลกอยู่ที่ประเทศไทย!

ในภาคเหนือ  นอกจากที่ลำปางแล้วก็ยังพบหลักฐานทางโบราณคดีการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ยุคก่อนประวัติศาสตร์ได้ที่อื่นๆอีก  

คงจะเคยได้ยินโลงผีแมนและถ้ำผีแมน  ที่อยู่ในเขตอำเภอเมือง  จังหวัดแม่ฮ่องสอน  หรืออีกแห่งก็คือ  แหล่งโบราณคดีสบคำ  อยู่ที่ริมน้ำโขง  เขตอำเภอเชียงแสน  จังหวัดเชียงราย    ทั้งสองแห่งนี้ได้พบหลักฐานการอยู่อาศัยของมนุษย์ยุคก่อนประวัติศาสตร์ด้วยเช่นกัน  

สำหรับที่ถ้าผีแมน  จ แม่ฮ่องสอนนั้น  ทางการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยได้จัดเป็น  Amazing Thailand ซะด้วย  และที่ถ้าผีแมนนี้นอกจากจะพบโลงผีแมนที่ทำจากไม้ทั้งต้นเซาะร่องกลางออกเพื่อที่จะทำเป็นโลงศพแล้ว  ก็ยังได้พบหลักฐานทางการริเริ่มปลูกพืชของมนุษย์อีกด้วย  พฤติกรรมนี้อาจนำไปสู่เริ่มต้นทำเกษตรกรรมในประเทศไทยในเวลาต่อมา  ดังนั้นควรรีบไปเที่ยวเป็นอย่างยิ่งก่อนที่จะโดนทำลายจนไม่เหลืออะไรให้เราได้ดูแล้ว

ที่กล่าวมาจะเห็นได้ชัดว่าวิวัฒนาการของมนุษย์นั้นเริ่มอาศัยอยู่ตามถ้ำก่อน  จึงค่อยลงมาอยู่ที่ราบใกล้แม่น้ำ  ในภาคเหนือภูเขาเยอะ  ถ้ำจึงเยอะ  จึงไม่แปลกที่จะพบหลักฐานการอยู่อาศัยของมนุษย์ยุคหินหลายๆแห่ง  เราคนไทยควรภูมิใจที่พื้นที่ภาคเหนือของเราที่จุดเริ่มต้นการของการพัฒนาการวัฒนธรรมของหมู่มวลมนุษยชาติทั้งหลาย