งานเขียนทุกชิ้นของ galdewis ไม่ว่าที่อยู่ในถนนนักเขียน หรือปรากฏในที่อื่นใด ไม่ว่าในโลกจริงหรือโลกไซเบอร์ เป็นงานเขียนอันมีลิขสิทธิ์ และสงวนลิขสิทธิ์ อนุญาตให้อ่านเท่านั้น[u/] ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลง หรือนำไปเผยแพร่ต่อ ด้วยวิธีใดๆ [u]ไม่ว่าจะใส่ชื่อผู้เขียนหรือไม่ มิฉะนั้นอาจเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ อันเป็นคดีอาญา และต้องได้รับโทษตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด ไม่ว่าจะมีข้อความคุ้มครองลิขสิทธิ์นี้กำกับไว้หรือไม่ก็ตาม
หนุ่มแบงก์ที่ฉันแอบมองบ่อยๆ
มองฉันเป็นครั้งแรก
ทุกครั้งที่มาเข้าเช็ค จะต้องแอบมองเขา
เขาจะนั่งอยู่ที่โต๊ะหลังสุด ท่าทางใหญ่ไม่เบา
อายุก็น่าจะไม่น้อยแล้ว แต่หน้ายังเด็ก ไม่หล่อมาก แต่น่ามอง
ทุกครั้งจะเห็นเขาทำงานง่วน พร้อมกับกองแบงก์กองโตๆ หลายกองบนโต๊ะ
ไม่ค่อยเงยหน้าขึ้นมองใคร นอกจากเวลาเจ้าหน้าที่แบงก์คนอื่นๆ เดินไปที่โต๊ะของเขา
จริงๆ ก็ไม่ใช่ครั้งแรกหรอก ที่เขามองฉัน
เขาก็เคยมองฉัน เหมือนมองคนอื่นๆ หรือมองหมูหมากาไก่
เขามอง แต่ไม่เคยเห็น
วันนี้เป็นครั้งแรก ที่รู้สึกว่าเขา เห็น
ทั้งๆ ที่ตัวฉันหดลงไปตั้ง 7 กิโล
ตอนที่ตัวโตกว่านี้ เขาไม่เคยเห็น
ฉันน่าจะรู้สึกดีใจ แต่ทำไมไม่ค่อยดีใจเท่าไหร่
ที่เขาเพิ่งมองเห็นว่า มีฉันอยู่ในโลกนี้เป็นครั้งแรก
ไปแบงก์ครั้งหน้า คงไม่มี วิว ดีๆให้แอบมองอีก
แต่คิดอีกที แล้วตัวเราล่ะ
มองเขาเพราะอะไร
ถ้าไม่ใช่เพราะรู้สึกว่าเขาหน้าตาดี
แล้วถ้าเขาอ้วนน่าเกลียดล่ะ
เราก็คงจะมอง แต่ไม่ "เห็น" เขา เหมือนกัน ใช่หรือเปล่า
look but not see
สวัสดีค่ะ เป็นครั้งแรกที่มาตั้งกระทู้ที่กลุ่มย่อย "ความเรียง"ค่ะ ทุกทีเคยไปตั้งที่กลุ่มย่อย "งานประพันธ์อื่นๆ" แต่ดูไปดูมา คิดว่างานเขียนแบบนี้น่าจะมาตั้งที่กลุ่มนี้ จะถูกที่ถูกทางกว่า ใช่หรือเปล่าคะ
แก้ไขเมื่อ 25 ก.ค. 49 17:51:49
แก้ไขเมื่อ 16 มิ.ย. 49 06:56:01
จากคุณ :
galdewis 
- [
15 มิ.ย. 49 08:55:41
]
มองแต่ไม่เห็น
