ความคิดเห็นที่ 1 หมาของคนอื่น            ขึ้นต้นเรื่องว่าหมาของคนอื่น  แต่หมาตัวนี้ฉันก็มีส่วนช่วยชีวิตมัน  ช่วยให้มันได้มีความสุขบ้าง มีบ้านอยู่ มีคนเลี้ยงดู            ชีวิตของมันเริ่มต้นจาก  แม่ของมันซึ่งเป็นหมาจรจัดอาศัยอยู่แถวบ้านที่ฉันเช่าอยู่  แม่มันคลอดลูกออกมากี่ตัวไม่รู้  ไม่กล้าเข้าไปยุ่งกับมันเดี๋ยวจะโดนแม่มันกัดเอา  แต่พอดีช่วงนั้นน้ำท่วม  แม่มันก็เลยคาบลูก ๆ หนีน้ำขึ้นมาไว้บนถนน   แล้วในกลางดึกคืนวันหนึ่ง เจ้าตัวนี้ก็ดันคลานต่วมเตี้ยมออกมานอกฝูงของมัน   แล้วก็กำลังจะโดนหมาใหญ่คาบไปอยู่แล้ว  ฉันไม่แน่ใจว่ามันจะคาบไปกินหรือเปล่า   มันร้องเสียงดังและแม่มันก็เห่าช่วย แต่ไม่กล้าเข้าไปแย่ง   อาจเป็นเพราะต้องดูลูกตัวอื่น ๆ ด้วย  ฉันรำคาญเสียงหมา  ก็เลยออกมาดูและได้ช่วยมันจากหมาใหญ่  แต่ก็รู้อยู่แล้วว่าเจ้าของบ้านเช่าไม่ให้เลี้ยงหมาในบ้านของเขา   ฉันก็ใช้วิธีชักจูงเด็ก ๆ ลูกเจ้าของบ้าน  ซึ่งตามปกติลูกคนกับลูกหมามักจะเป็นที่ถูกใจกันอยู่แล้ว   พวกลูก ๆ เจ้าของบ้านก็แอบเอามันเข้าไปเลี้ยงจนได้  โดยมีฉันเป็นคนคอยแอบสนับสนุนอยู่ข้างหลัง   ตัวมันเล็กและเหม็นมากพวกเราช่วยกันอาบน้ำและจัดการกับเห็บหมัดที่ใต่ยั้วเยี้ยวอยู่บนตัวมัน   ต้องอาบน้ำกำจัดเห็บหมัดอยู่หลายรอบ  กว่ามันจะดูเป็นหมาที่พอจะมีสกุลขึ้นมาบ้าง  แต่ก็ยังเป็นพันธุ์ทางเหมือนเดิมนั่นแหละ                พอมันดูดีขึ้นมา  และเด็ก ๆ ไม่ยอมพ่อแม่  ยืนยันไม่ใช่ซิ ต้องเรียกว่าดึงดัน จะเลี้ยงเจ้าตัวนี้ให้ได้  พ่อแม่ก็ต้องยอมลูกอยู่แล้ว   มันก็เลยได้อยู่ในบ้านนี้และด้วยความน่ารักของมัน   มันก็กลายเป็นขวัญใจได้ในเวลาไม่นานนัก              พวกเด็ก ๆ ตั้งชื่อให้มันว่า “ดาตายัง” เอามาจากชื่อตัวการ์ตูน  ที่เด็ก ๆ เขาชอบดูในตอนนั้น    แต่พอเรียกไปเรียกมา  ชื่อชักยาวเกินไปซะแล้ว  เลยเหลือแค่ไอ้หย่ายัง  แล้วก็เรียกกันติดปากแบบนี้ไปตลอด            ตอนที่เจ้าหย่ายัง   มันเล็ก ๆ อยู่พวกเราก็ชอบแกล้งมัน  อย่างเช่น มันชอบอาบน้ำมาก เวลาอาบน้ำเสร็จแล้วก็ต้องเช็ดตัว  เราก็จะเอาผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่ ๆ มาเช็ดลูกหมาตัวเล็ก ๆ  แล้วก็จัดการทำเป็นเปลโดยเด็ก ๆ จะจับปลายคนละข้างให้เจ้าหย่ายังมันนอนแล้ว แกว่งให้สูง ๆ แรง ๆ  ในตอนแรกมันก็กลัวตัวสั่นไปเลย  แต่พอทำบ่อย ๆ เข้า  มันเริ่มรู้ทางแถมชอบให้ทำซะด้วย  มันจะใช้ปากงับชายผ้าเอาไว้  เราเหวี่ยงยังไงมันก็กลิ้งอยู่ใน ผ้ามันก็เลยสนุกของมันละซิ    ไอ้คนแกล้งก็เหนื่อยไป  พอมันโตขึ้นชักหนักมากขึ้นเราก็เลยขี้เกียจแกล้งมันด้วยวิธีนี้  ไปสรรหาวิธีอื่นต่อไป            จากการสอนให้มันต้องเช็ดตัวหลังจากอาบน้ำ  ต่อมาพอมันอาบน้ำเสร็จเราแค่โยนผ้าเช็ดตัวส่วนตัวของมันให้เท่านั้น  มันก็จัดการเช็ดเองโดยการกลิ้งตัวไปมาบนผ้าด้วยความเมามัน  หรือถ้าหากวันไหนลืมเตรียมผ้าเช็ดตัวให้มัน  วันนั้นต้องโดนมันแกล้งกับคืน  โดยมันจะวิ่งไปเช็ดตัวบนเตียงนอนของเรา   แล้วแต่จะแจ๊คพอทว่าใครลืมปิดห้องนอน เสร็จมันแน่            หย่ายังเป็นหมาขี้ร้อน ชอบอาบน้ำ  ถ้าเราขี้เกียจอาบให้  มันจะประท้วงด้วยการไปลุยน้ำเน่าหรือขี้โคลน หรือของเหม็นสกปรกต่าง ๆ ตามแต่มันจะหาได้  แล้ววิ่งขึ้นบ้าน  พวกเราก็จะทนไม่ได้ต้องอาบน้ำให้มัน  มันมีแชมพูอาบน้ำส่วนตัวซึ่งก็ไม่ใช่แชมพูสำหรับหมาอย่างที่สมัยนี้มีขายหรอกนะ  เป็นแชมพูสระผมของคนนั่นแหละ   บางวันไม่ได้ให้มันอาบน้ำที่บ้านก็จะให้มันคาบขวดแชมพูของมันไปที่คลองหน้าวัด  พอถึงคลองมันก็จะวางแชมพู แล้วโดดลงไปว่ายน้ำเล่นกับเด็กวัดอย่างสนุกสนาน  สักพักก็ขึ้นมาให้เราเอาแชมพูถูตัวให้แล้วก็ลงไปเล่นน้ำล้างตัวในคลองอีกรอบ     จากเดิมที่เจ้าหย่ายังเป็นลูกหมาขนเกรียนพันธุ์ทางธรรมดา  แต่พอโตขึ้นมามันกลายเป็นหมาขนยาวสวย มันเงา ขนหางเป็นพวง  ฉันว่าคงเป็นเพราะเราใช้แชมพูสระผมของคนอาบน้ำให้มันทุกวัน            เวลาที่ครอบครัวนี้กินข้าว พวกเขาจะนั่งล้อมวงกันที่พื้นบ้าน  ส่วนเจ้าหย่ายัง ต้องรอจนกว่าคนจะกินอิ่มซะก่อนมันถึงจะได้กิน   บางครั้งพวกเขากินกันนานเพราะมีการพูดคุยกันตามประสาคนในครอบครัว  มันจะรอนานกว่าปกติ  ถ้าชักรอไม่ไหวมันจะเริ่มเดินวนรอบวง  ถ้ามีใครขอเติมข้าวมันจะเดินไปที่หม้อข้าวชะโงกดูแล้วมองหน้าคนไหวมันจะเริ่มเดินวนรอบวง  ถ้ามีใครขอเติมข้าวมันจะเดินไปที่หม้อข้าวชะโงกดูแล้วมองหน้าคนตักเหมือนจะบอกว่าเหลือถึงมันบ้างนะ   ฉันเคยเห็นมันทำอย่างนี้ยังรู้สึกว่ามันช่างแสนรู้จริง ๆ  พอถึงเวลาที่มันจะได้กินข้าวมันก็ยังต้องแสดงความสามารถก่อนจึงจะได้กิน  โดยต้องทำตามคำสั่ง เช่น หอมแก้มซ้าย หอมแก้มขวา มันก็จะเอาจมูกมาชนแก้มซ้ายที ขวาที สวัสดีมือซ้าย สวัสดีมือขวา  แง๊บแก้มซ้าย แง๊บแก้มขวา  มันก็จะเอาปากมาใกล้ ๆ แก้มแล้วแยกเขี้ยวงับแบบเฉียด ๆ แก้มทั้งซ้าย และขวา ตั้งแต่มันทำมามันยังไม่เคยพลาดงับโดนแก้มใครจริง ๆ ซักที   สุดท้ายก็จะสั่งให้มันหอน มันจะหอนแบบสั้น ๆ ไม่ใช่แบบในหนังผีหรอกนะ  มันทำได้ตามที่สั่งทุกอย่างเลย จากคุณ : najcha - [ 15 มิ.ย. 49 10:20:17 ]

ความคิดเห็นที่ 2 แต่ที่สำคัญหมาตัวนี้กลัวผี เชื่อหรือไม่  เวลาที่พวกเราดูหนังผีกันเราจะสร้างบรรยากาศ ด้วยการปิดไฟให้มืดหมด  แล้วก็นอนเรียงกันดูแบบเงียบ ๆ ไม่มีเสียง   เจ้าหย่ายังก็นอนรวมอยู่ด้วย   พอถึงจุดไคลแม็กของหนังมักจะมีดนตรีดังขึ้นมาให้คนดูตื่นเต้นตกใจ พวกเราก็จะส่งเสียงวี๊ดว้ายกัน เจ้าหย่ายังก็จะตื่นเต้นไปด้วย และแอบซุกเข้ามาหา หรือไม่ก็โดดมานอนตรงกลางวงเลย  บางทีพวกเราก็แกล้งมันโดยการแอบปิดไฟในบ้านให้มืดแล้วให้มีคนใดคนหนึ่งแอบอยู่ตามมุมมืด ส่วนคนอื่นก็แกล้งเรียกให้มันวิ่งมาหา   พอมันวิ่งผ่านตรงที่ซ่อนก็จะโดดออกมาขวางแล้วหลอกผีมัน   มันจะตกใจวิ่งหันหลังกลับแบบเบรคแทบไม่ทัน  พอพวกเราหัวเราะหรือมันได้กลิ่น มันก็จะรู้ว่าโดนแกล้ง  มันจะวิ่งกลับมาหาแล้วไล่งับคนที่แกล้งหลอกผีมัน   แต่งับแบบหยอกเล่น ๆ นะ            ยังมีวีรกรรมอีกอย่างของมันที่น่ารักแบบเจ็บ ๆ คราวนี้เป็นเรื่องที่คนต้องเจ็บจริงและต้องคอยระวังตัวเอาเองด้วย  คือถ้าเจ้าหย่ายังมันนอนหลับอยู่ใครอย่าได้ไปโดนตัวมันเข้าเชียว  มันจะสะดุ้งตื่นลุกขึ้นมากัดทันที   ขนาดมันนอนดิ้นมาโดนเราเองมันยังลุกขึ้นมากัดเราเลย  งานนี้ไม่มียกเว้นไม่ว่าใครโดนเหมือนกันหมด    จนไม่มีใครอยากให้มันนอนด้วย   แต่ก็ต้องยอมมันทุกที    ฉันคิดว่าคงเป็นเพราะมันตกใจตื่นกระทันหันเลยเมาขี้ตา              ที่มันเป็นอย่างนี้คงเป็นเพราะตอนมันอายุประมาณ 6 เดือน เราให้คนมาตอนมัน โดยเขาใช้วิธีอย่างชาวบ้าน  ฉันก็ไม่รู้หรอกว่าเขาทำอย่างไรแต่พอกลับจากทำงาน      เห็นมันนอนซุกอยู่ใต้โต๊ะทำหน้าบอกบุญไม่รับ  และทุกคนก็เตือนว่า มันกำลังกกไข่อยู่อย่าเข้าไปยุ่งกับมันเป็นดีที่สุด  พวกเราต้องคอยเอาใจมัน ซื้อข้าวเอย ขนมเอย ก๋วยเตี๋ยวเอย  มาคอยปนเปรอมัน  จนแผลมันหายถึงได้วิ่งเล่นตามปกติ   แล้วตั้งแต่นั้นมามันก็เอาแต่ใจตัวเอง  ถึงจะน่ารักฝึกให้ทำตามคำสั่งได้  แต่บางเรื่องเราก็ต้องยอมมันเช่นกัน            แต่หมาก็คือหมา  ถึงมันจะเอาแต่ใจตัวเองอย่างไรมันก็ซื่อสัตย์และรักเจ้าของเสมอ  ที่บ้านนี้เขาเลี้ยงมันแบบเป็นสมาชิกคนหนึ่งในครอบครัว  เรียกว่าพ่อแม่ก็นับมันเป็นลูกชายคนนึง  เด็ก ๆ ก็นับมันเป็นพี่น้องด้วย  มันก็รักทุกคนในบ้าน รวมถึงหวงข้าวของทุกชิ้นในบ้านด้วย  เคยมีคนข้างบ้านเข้าไปคุยกับเจ้าของบ้านแล้วจับพัดลม มันกระโดดกัดทันที  มีบางครั้งเจ้าของบ้านเล่นหนักไปหน่อย โดยแกล้งทำเหมือนว่าถูกแขกที่มาหาทำร้าย  ก็แค่จับมือเขาเขย่า แล้วร้องเรียกให้มันช่วยดัง ๆ  มันวิ่งมากัดเขาเลยต้องเสียเงินค่าทำแผลไปตามระเบียบ ยังดีที่ไม่เสียเพื่อนบ้านไป  แค่เคืองเล็ก ๆ เท่านั้นเอง  แต่ถ้าเป็นคนในบ้านแกล้งทะเลาะกันเสียงดัง ดึงเนื้อดึงตัวเหมือนตีกัน  แล้วต่างคนก็ต่างเรียกให้มันมาช่วย  มันก็จะเข้าไปดึงคนนั้นที คนนี้ที  เหมือนห้ามไม่ให้ตีกัน  แต่ถ้ายังไม่หยุดและมันเหนื่อยแล้ว  มันก็จะไปนอนมองเฉย ๆ  อาจเป็นเพราะมันรู้แล้วว่าโดนพวกเราหลอก            ถึงฉันจะเป็นคนนอกครอบครัวแต่ก็อาศัยอยู่ในรั้วบ้านเดียวกัน  มันก็นับฉันเป็นพวกมันด้วย  เวลาฉันไปทำงานที่ต่างจังหวัด  พอถึงวันศุกร์ก็จะกลับบ้าน  คนในบ้านบอกว่า  เขาจะรู้ว่าฉันเข้าซอยบ้านมาแล้วเพราะเจ้าหย่ายังจะมีอาการทำจมูกฟุดฟิด       สูดดมไปทางปากซอย  เขาก็เลยล้อว่าฉันคงกลิ่นแรงหมาถึงได้กลิ่นแต่ไกล            ฉันได้ย้ายออกจากบ้านหลังนี้ ไปอยู่ที่ต่างจังหวัดอย่างถาวร  ด้วยไม่อยากเดินทางให้สิ้นเปลืองเงินทอง เพราะที่นั่นยังไงก็ไม่ใช่บ้านของฉัน   ต่อมาฉันก็ได้ข่าวว่าครอบครัวนี้ก็ได้ย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดเหมือนกันเพราะพ่อบ้านไปรับราชการ เขาก็เอาเจ้า หย่ายังไปด้วย  แต่มันอยู่บ้านใหม่ได้ไม่นานก็ตาย  เจ้าของเขาว่าหมามันติดที่ย้ายไปที่ใหม่มันก็ยังคิดถึงบ้านเก่าอยู่  มันซึม ๆ ไป และไม่ค่อยกินอาหารมันคงตรอมใจคิดถึงบ้านเก่าอย่างที่เขาว่า  แล้วมันก็ตายจากไป ตอนนี้ขอจบแค่นี้ก่อน  ยังมีเรื่องเล่าอีกแต่คงต้องเป็นตอนหน้า  หวังว่าจะมีผู้ให้ความสนใจนะคะ  ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านไว้ล่วงหน้าค่ะ จากคุณ : najcha - [ 15 มิ.ย. 49 10:23:52 ]

ความคิดเห็นที่ 3 แง เป็นคนชอบหมาเหมือนกันค่ะ อ่านแล้วเลยอมยิ้มได้ แต่ก้อคิดเหมือนกันว่า ถ้าเราไม่มีเวลาไม่มีที่ทางให้มันเพียงพอแล้ว ไม่เลี้ยงดีกว่า ไม่อยากเลี้ยงแบบหมาตุ๊กตา รู้สึกไม่มีความสุขแทนมัน จากคุณ : นกยูง - [ 15 มิ.ย. 49 21:34:58 A:161.200.83.138 X:161.200.255.164 ]

ความคิดเห็นที่ 4 โห เจ้าหย่ายังแสนรู้จริงๆ แหละเนอะ สงสารมอม แต่บางทีเราก็มีความจำเป็นต่างกันเนอะ จากคุณ : scottie - [ 16 มิ.ย. 49 12:26:55 ]

ความคิดเห็นที่ 5 สงสารมอมด้วยคนครับ เจ้าหย่ายังก็น่ารักเหลือเกิน (ปนน่ากลัวนิดๆ อิๆ) จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 16 มิ.ย. 49 20:35:24 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ทำไมแสนรู้จัง เหมือนคนเลยอ่ะ เขียนเรื่องสนุกดี ชอบ ๆ รอตอนต่อไป จากคุณ : ก๊อตซิลล่า - [ 24 มิ.ย. 49 18:13:34 A:124.120.197.34 X: TicketID:122053 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ขอบคุณ คุณนกยูง คุณ scottie คุณพีทคุง   คุณก๊อตซิลล่า  ด้วยนะคะที่ติดตามอ่านงานเขียนของมือใหม่อย่างดิฉัน  แล้วจะพยายามเขียนให้ดีขึ้น ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ จากคุณ : นัชชา (najcha) - [ วันสุนทรภู่ 13:23:15 ]