ความคิดเห็นที่ 1 ฝนเอย ทำไมจึงตก กบบนบก ร้องหา ดังคำเปรย? ว่าฝนตก เพราะกบร้อง ช่วยเฉลย หรือเพราะตกจนเคย เลยร่วงมา ณ ถิ่นนี้ ไม่มี ดอกไม้งาม มีแต่เสียงคำราม ดังฟ้าผ่า รอบข้างกายมีแต่รถหลากหลายตรา เพราะฝนตก รถติดมา เป็นอาจิณ ............................. ขอโทษนะคะ ไม่ได้ตั้งใจทำลายบรรยากาศ แต่แถวนี้ฝนตกทีไร รถติดทุกที ยังไม่รู้เลยว่าจะกลับบ้านได้ยังไงเนี่ย ฮือ...แง.... จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 18 มิ.ย. 49 19:18:32 ]

ความคิดเห็นที่ 2 อโหสิกระผมด้วยขอรับคุณทิวลิปสีน้ำเงิน มิได้ตั้งใจขอให้ฝนตก รถวิ่งรก ติดตรึง ถึงไหนไหน คงเพราะกบ เขาร้อง ร่ำคำใจ ฝากรักไป กับฝน ปนเสียงอบ.....อบอบ อิอิ...สนุกดีครับ และฝากรูปดอกชบามาเชิญชม ให้หายคลายทุกข์ที่รถติดครับ คุณทิวลิปสีน้ำเงิน จากคุณ : จันทร์แห้ง - [ 18 มิ.ย. 49 20:41:16 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ได้กลับบ้าน อาบน้ำ สำราญจิต เปิดคอมฯ นิด บิดขี้เกียจ แก้เมื่อยขบ ได้ยินเสียง กบร้อง อ๊บ..อ๊บ..อ๊บ.. ไฟฉายส่อง กะตีกบ อบหม้อดิน กลายเป็นคุณจันทร์แห้ง มาแกล้งร้อง เสียงกบก้อง ท้องนา มาถึงถิ่น เสียงเจ้ากบ ช่างน่ารัก และน่ากิน โอ๋/ ล้อกันเล่น เป็นอาจิณ อย่าว่ากัน ขอบคุณหลาย ส่งดอกไม้ ชบาสวย แถมยังขอ อโหสิด้วย ทำใจสั่น จะดื้อแพ่ง แข็งใจ ได้ไงกัน เอ้า/ โทษทัณฑ์ นั้นยกให้ ด้วยใจจริง ........................ ไม่โทษคุณหรอกจ้า คุณจันทร์แห้ง เพราะจริง ๆ ก็ชอบฝนมาก แต่ช่วงนี้มันตกบ่อยเหลือเกิ๊น....ตกจนตัวเปื่อยแล้วเนี่ย ขอบคุณสำหรับดอกไม้ค่ะ สวยจริง ๆ แต่อยากเห็นดอกพู่เรือหงส์ คิดถึง ไม่ได้เห็นมานานแล้ว ถ้ามีเอามาฝากกันบ้างนะคะ จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 18 มิ.ย. 49 21:22:20 ]

ความคิดเห็นที่ 4 มาขั้นรายการทักทาย แบบไม่ต่อกลอนได้ป๊ะเนี่ย แจมเหนื่อยจริงจริง พี่น้องที่รัก อ้อนมาพักฟังเสียงคุยกระหนุงกระหนิง แอบมุมห้องก็ได้..ขอพึ่งพิง ชื่นชมจริงปรบมือดัง..(ให้)ทั้งสองคน จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 18 มิ.ย. 49 22:54:24 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ถึงหน้าฝนทำเช่นไรไม่ให้ตก ร้อนหยกหยกพอเย็นคลายเพราะได้ฝน หยาดน้ำฟ้าเวลาหยุดร้อนสุดทน ไม่ยอมบ่นไม่มีแอร์ร้อนแย่จัง ร้อนเหงื่อไหลหัวใจก็หงุดหงิด ดื่มสักนิดน้ำเย็นเย็นเป็นที่หวัง พอเม็ดฝนหล่นจากฟ้ามาประดัง เปียกก็ชั่งทนรถติดจิตสบาย.... คิดถึงคุณจันทร์แห้งอยู่หลายวันแล้วครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 19 มิ.ย. 49 05:56:01 ]

ความคิดเห็นที่ 6 แฮ่ม.. มาสารภาพว่าคิดถึงกันต่อหน้าแจมได้ไงเนี่ย ฝนก็ตกฉ่ำแฉะ..เปาะแปะหล่น ฟังอีกคนเข้ามาน่าใจหาย เขาสารภาพ.. คิดถึงกันแทบตาย ช่างใจร้ายเหลือเกิน ไม่เขินเรา ฝนตก น้ำตาตก.. สะทกสะท้าน ใจไม่กร้านแหลกยับยอมอับเฉา เห็นเต็มตาครานี้..เลิกหลงเงา เขากับเขา..พอกันทีแค่นี้พอ.. ฮา..ป่วนคนได้สบายใจจัง (รักดอกจึงหยอกเล่น...นะจ้ะ ๆ ) แก้ไขเมื่อ 19 มิ.ย. 49 08:17:49 จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 19 มิ.ย. 49 08:16:45 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ไม่ต้องทำ ใจน้อย เลยท่านพี่ ทีตัวเอง ยังหนี ปล่อยให้รอ ทิ้งให้น้อง ตั้งตา อยู่หน้าจอ นี่แหละหนอ กรรมตามทัน ทันใจดี แต่ก็แอบ ตาร้อน ขอบตาผ่าว อยากมีคน บอกเบาเบา ข้างหูนี่ ว่าคิดถึง เช่นกัน นะคนดี นอนคืนนี้ คงฝันดี ได้ขี่ดาว ................ ไม่มีอะไร้  ตอนเด็ก ๆ เคยอยากขี่ดาว ไปตกปลาบนดวงจันทร์น่ะ ถึงไม่มีใครมาบอก เราบอกให้ก็ได้ คิดถึง...คิดถึง...คิดถึง...ทุก ๆ คนเลย จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 19 มิ.ย. 49 09:31:59 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ฝน... กลบน้ำตาฉันในวันที่ร้องไห้ ฝน. ทำให้ฉันเป็นไข้ไปหลายวัน (ทำไมวันนี้เราป่วนเขาไปทั่วเลยเนี่ยะ) จากคุณ : คายตรี - [ 19 มิ.ย. 49 16:25:11 ]

ความคิดเห็นที่ 9 สายฝนเย็นฉ่ำ เหมือนคำใครหนึ่ง ยินแผ่วรำพึง "คิดถึงเหลือเกิน" พอฝนสร่างซา น้ำฟ้าจางหาย คำรักก็คลาย หายกลายเป็นไอ ช่วยทำหน้าซึ้งหน่อยเด้อค่ะ จากคุณ : ซอมพอแดง - [ 19 มิ.ย. 49 19:43:33 A:61.19.65.229 X: TicketID:062433 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ซึ้งสายฝน สารฝัน รำพรรณเพ้อ หวังพบเจอ ความชื่น ชื้นฉ่ำรัก โอ้อกเรา รถติด หงอยเหงานัก จึงหยุดพัก มาเพียร เขียนกลอนกานท์ สวัสดีขอรับ ทั่นพี่เจียวต้าย คุณทิวลิปสีน้ำเงิน น้องสีน้ำฟ้า น้องหนูซอมพอแดง(ซ่อมพอได้) สายฝนเย็นฉ่ำ เหมือนคำใครหนึ่ง ยินแผ่วรำพึง "คิดถึงเหลือเกิน" พอฝนสร่างซา น้ำฟ้าจางหาย คำรักก็คลาย หายกลายเป็นไอ (ซอมพอแดง) ไออวลอบ ยังพ้อ ยืนพร่ำหา ฝนสร่างซา คล้ายเศร้า คอยซึ้งสรวญ เพียงต้นไม้ ต้นหนึ่ง มาคร่ำครวญ อย่าเรรวน นะฝน ใฝ่ฝันรอ      (จันทร์แห้ง) ฝน... กลบน้ำตาฉันในวันที่ร้องไห้ ฝน. ทำให้ฉันเป็นไข้ไปหลายวัน(คายตรี) ฝนมาเป็นเพื่อน ปนเปื้อนน้ำตาเธอ ไข้ป่วยห่วงใยเสมอ นะนะ                  (จันทร์แห้ง) กลอนรักแท้.....คงต้องติดค้างไว้สักน้อยขอรับ และไม่ลืมรูปดอกพู่เรือหงส์ฝากคุณทิวลิปฯ แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 49 05:20:11 จากคุณ : จันทร์แห้ง - [ 19 มิ.ย. 49 21:34:44 ]

ความคิดเห็นที่ 11 คุณจันทร์แห้งเขียนโคลงไว้ในอาศรม ตัวกระผมต่อไม่ได้หัวใจเหงา ครั้นเห็นกลอนมาวางใกล้ถูกใจเรา จึงบอกเล่าว่าคิดถึงซึ้งมานาน แจกดอกไม้ให้กันฉันไม่ว่า แต่คุณสีน้ำฟ้าเธอยิ้มหวาน ยกเอาข้อกังขามาวิจารณ์ เลยขี้คร้านเติมต่อไม่ตอแย คุณทิวลิปก็พลอยเอากับเขาด้วย ถ้างวดนี้เล่นหวยคงซวยแน่ ดูตาร้อนตอนตากฝนคนไม่แล ได้ขี่ดาวแหงแหงอีตอนฝัน คุณคายตรีเป็นไข้ใจชักห่วง เวลาล่วงก่อนนอนกินยานั่น อีกคุณซอมพอแดงอย่าแกล้งกัน กลอนของท่านซึ้งใจให้อาวรณ์ เห็นคนอ่านต่อคำมาน่าสนุก อยากให้สุขสดใสได้พักผ่อน จึงเย้าแหย่พอให้ขำในคำกลอน พอฝนหายก็กลับร้อนง่วงนอนจริง มัวแต่ปั้นอักษราอยู่ช้านาน จนจันทร์แห้งแซงผ่านชักยุ่งขิง แต่พอต่อกันได้ไม่ประวิง ทั้งชายหญิงขอลาก่อนนอนแล้วเอย. แก้ไขเมื่อ 19 มิ.ย. 49 22:06:33 จากคุณ : เจียวต้าย - [ 19 มิ.ย. 49 21:56:39 ]

ความคิดเห็นที่ 12 :) อ่านแล้วขำ จากคุณ : สัมผัสรักในใจเรา - [ 19 มิ.ย. 49 23:09:53 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณความสุขจากทุกทั่นครับ ทั่นพี่เจียวต้าย เธอบรรยาย ได้ลึกซึ้ง หวังอ่านกลอน วอนเว้าคนึง แม้อาจไม่ หวานซึ้ง แต่ตรึงใจ....ผมมากครับ และขอบคุณคุณสัมผัสรักในใจเรา......สำหรับเสียงขำ จากคุณ : จันทร์แห้ง - [ 20 มิ.ย. 49 05:25:28 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ส่วนสำนวนกลอนของน้องสีน้ำฟ้ายอมรับว่า... คิดสำนวนต่อคำด้วยไม่ทันครับ.... ต้องยอมแพ้ก็คนนี้แหละครับ... ฝากไว้ก่อน...สักครั้ง....เอย จากคุณ : จันทร์แห้ง - [ 20 มิ.ย. 49 05:30:13 ]

ความคิดเห็นที่ 15 คุณจันทร์แห้ง ขอบคุณมากที่ซู้ด สำหรับดอกพู่เรือหงส์ สวยอย่างที่เคยเห็นเมื่อตอนเด็ก ๆ จริง ๆ ด้วย จำได้ว่าเมื่อก่อนเวลาไปเล่นตามท้องร่องสวน จะเด็ดดอกพู่เรือหงส์นี่ ไปตกปูกัน สนุกมากเลย ขอบคุณอีกครั้งค่ะ ปอลอ (ทั้งกะปี) ท่านพี่เจียวต้ายที่ไม่ได้เล่นหวยงวดนี้ เพราะหาซื้อไม่ได้หรือเปล่าท่าน...(ฮา)... จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 20 มิ.ย. 49 09:05:25 ]

ความคิดเห็นที่ 16 สวัสดีคุณทิวลิปฯ เรื่องราววัยเด็กคิดถึงแล้ว...มีความสุขมากจริงๆครับ จากคุณ : จันทร์แห้ง - [ 21 มิ.ย. 49 00:24:02 ]

ความคิดเห็นที่ 17 คุณจันทร์แห้งคะ เอาบทกวี เกี่ยวกับ รักฝน-รักฝัน มาร่วมแจมค่ะ "ฝน-ฝัน" ซ่าซ่าซ่า ซู่ซู่...นั่งดูฝน แล้วก็ดลหัวใจ ให้ฉ่ำฝัน คิดถึงเหลือเกิน...ภาพวานวัน ที่ทุกภาพ ยังผูกพัน ถึงวันนี้ บ้านทุ่ง ริมท่า ท้องนาไร่ คูคลอง น้ำใส ที่ไหลปรี่ กล้างาม - งามกล้า เขียวขจี เมื่อได้ฝน แต่ละที แสนดีใจ แตกกอ หน่อกล้า ผงาดแกร่ง เสริมแรง สร้างรวง กันยกใหญ่ เด็กน้อย บนคันนา ยอมเดินไกล เอาปิ่นโตไปส่งให้...ใครหลายคน ใครหลายคน...หลังอาบฟ้า หน้าอาบฝัน เพียรบากบั่น ไม่หวั่นไหว ในแดดฝน ลูกต้องไม่ลำบาก ไม่ยากจน ตั้งใจเรียน ตั้งตน นะลูกนะ! ทำนา ทำไร่ มันไม่แน่ ฟ้า-ฝน จะดี-แย่ ใครรู้ล่ะ กว่าหนี้สินจะหมด ปลดภาระ กินเงินเดือน ดีกว่าน่ะ...ดีกว่ากัน เสียงพ่อแก่ แม่เฒ่า เฝ้าสั่งสอน เจ้างามงอน ก็เติบงาม เดินตามฝัน กล้าก้าว ฟันฝ่า กล้าประชัน ในเวทีการแข่งขัน ของชีวิต จากทุ่ง เถื่อนท่า มาเมืองหลวง ภาพพ่อแม่ ห่าง แต่ ห่วง ยังตามติด กลางกรุง กล้าน้อย กระจ้อยนิด ยังคงคิด คำนึง ถึงป่า-นา กล้ากับกรุง แม้บางครั้ง อาจดูขัด กล้าเจ้าก็แจ่มชัด ในคุณค่า มีตัวตน กับหน้าที่ และศรัทธา มีหัวใจ ที่แจ่มจ้า กำลังใจ มองฝน ซู่ซู่ อยู่ในเมือง เห็นฝัน มลังเมลือง อยู่เต็มใฝ่ รักฝน รักฝัน สุดหัวใจ ฝน-ฝัน ที่นั่น-ที่ไหน...สุข เหมือนกัน จากคุณ : จันทร์เพ็ญ จันทนา (Pen Writer) - [ 30 มิ.ย. 49 16:47:13 ]